Συστηνόμαστε; - Της Σοφίας Δαλαμάγκα
* Mε λένε εγωισμό και είμαι το πάθος σου το ολέθριο. Σε εξουσιάζω. Σε τυφλώνω. Σε κρατώ στη φυλακή μου. Είμαι η αιτία που οι άνθρωποι φεύγουν πληγωμένοι μακριά από εσένα. Μην φοβάσαι και μην ανησυχείς. Εγώ θα σε παρηγορήσω. Δεν χρειάζεσαι κανένα. Έχεις εμένα. Τα βράδια θα σου κρατάω συντροφιά μαζί με την θλίψη και τις αμφιβολίες. Κατοικώ μέσα σου. Είμαι πολύ δυνατός, μπορώ να πνίξω στα δυο μου χέρια την αγάπη. Ξέρεις μιλάω πάντα σε πρώτο ενικό. Είναι που ξεκινάει το όνομα μου με το εγώ. Με καταλαβαίνεις έτσι δεν είναι; Γιατί εγώ δεν σε καταλαβαίνω να το ξέρεις. Είναι στη φύση μου να μην καταλαβαίνω, να μην συγχωρώ, να μην υποχωρώ, να σκέφτομαι μόνο εμένα, να βλέπω τα πράγματα μόνο με τα δικά μου μάτια και ποτέ με των άλλων. Δεν θα σε αφήσω ποτέ. Δεν θα σου επιτρέψω ποτέ να γίνεις καλύτερος άνθρωπος, γιατί είμαι τεμπέλης και δεν μου αρέσουν οι επίπονες διαδικασίες και τα ζόρια. Αγαπώ το βόλεμα. Μου αρέσει να κοιτάζομαι στον καθρέφτη. Είμαι γυαλιστερός , ατσαλάκωτος και όμορφος. Παρόλα αυτά θέλω να σου εκμυστηρευτώ κάτι. Είμαστε φιλαράκια και για αυτό θα σου ανοίξω την καρδιά μου. Μέσα μου είμαι άσχημος και ζηλιάρης. Υπάρχει κάτι που μισώ. Υπάρχει κάτι που είναι ο μεγαλύτερος εχθρός μου. Το εμείς. Το εμείς είναι το αντίθετο μου. Ότι σιχαίνομαι περισσότερο. Μόλις βλέπω κάπου να κοντοζυγώνει το εμείς τρέχω να το διαλύσω. Να το εξολοθρεύσω. Πεθαίνει από ασφυξία. Πεθαίνει από εμένα. Θέλω να είμαι ειλικρινής μαζί σου. Ο δρόμος που διάλεξες είναι μοναχικός. Θα πορευόμαστε μαζί αλλά θα νιώθεις και θα είσαι μόνη. Α, όλα και όλα. Με λένε εγωισμό, μη το ξεχνάς. Δεν μπορείς να έχεις απαιτήσεις από εμένα. Δίνω πάντα όσο θέλω και όποτε θέλω. Πολλές φορές δεν δίνω και τίποτα. Ανάλογα με τα κέφια μου. Είμαι μεθυστικός και εθιστικός. Σαν μεθύσεις από εμένα δεν θα μπορέσεις ποτέ ξανά να δεις καθαρά. Αντηχώ σαν σειρήνα μέσα στα αυτιά σου. Πέρα από τη δική μου τη φωνή δεν θα ακούς κανενός άλλου. Ποιος ο λόγος άλλωστε; Εγώ έχω πάντα δίκιο. Εγώ δεν φταίω ποτέ και πουθενά. Είμαι παντογνώστης και αλάνθαστος. Δεν μου επιτρέπω να κάνω λάθος και αν κάνω, θα το κρύψω σε ένα σύννεφο πλάνης για να μη το δεις.
* Με λένε αγάπη. Αν ήσουν παραμύθι, θα ήσουν ο εγωιστής γίγαντας που έδιωξε τα παιδιά από τον κήπο του και από τότε είχε πάντα χειμώνα. Πουλιά δεν κελαηδούσαν, λουλούδια δεν άνθιζαν. Περίμενα πίσω από τον τοίχο που είχες υψώσει. Όταν κατάλαβες ότι για να έρθει η άνοιξη πρέπει να γκρεμίσεις τον τοίχο, το έκανες. Έτσι, άνθισε ξανά ο κήπος σου. Κατάλαβες μικρέ μου γίγαντα;
Δείτε καρέ-καρέ τη σφαγή στο Κοντομαρί Χανίων από τους Γερμανούς - Η ιστορία του Franz Peter Weixler
- Δημοφιλέστερα
