Τα βιβλία και ο ρατσισμός - Του Πάσχου Μανδραβέλη
Και για να έχουμε καλό ρώτημα: αυτά που είπε η κ. Κική Δημουλά στην εκδήλωση των Atenistas εμπίπτουν στις διατάξεις περί «πρόκλησης εχθροπάθειας» ή θα έχει ελαφρυντικά λόγω προτέρου αντιρατσιστικού βίου; Κι αν κάποιος κάτοικος της Κυψέλης προπηλακίσει κάποιον μετανάστη διότι δεν έχει χώρο στα παγκάκια της πλατείας ποιος θα πείσει κάποιον περίεργο δικαστή ότι δεν ευθύνεται η κ. Κική Δημουλά με όσα ατυχώς είπε; Οπως έλεγε και ο Λίντον Τζόνσον «δεν πρέπει να εξετάζουμε τη νομοθεσία υπό το πρίσμα των καλών που θα επιφέρει αν εφαρμοστεί σωστά, αλλά υπό το πρίσμα των δεινών που θα επιφέρει αν εφαρμοστεί λάθος».
Το πρόβλημα με τον λόγο είναι ότι ποτέ κανείς δεν ξέρει από τι μυαλά θα περάσει. Οταν η μεγαλύτερη φιλοσοφία της Αγάπης, δηλαδή ο Χριστιανισμός, έγινε (μεταξύ άλλων και) Ιερά Εξέταση, φυσικά ο ηλίθιος λόγος που χωρίζει τους ανθρώπους σύμφωνα με την καταγωγή μπορεί να προκαλέσει «εχθροπάθειες». Δεν υπάρχει -ακόμη και σοβαρό- σύστημα σκέψης που να μη γέννησε καρκινώματα τα οποία οδήγησαν σε βιαιότητες. Η αγάπη για την πατρίδα έγινε στο μυαλό των ανόητων εθνικισμός, το όραμα για μια δίκαιη κοινωνία παρήγαγε γκουλάκ και εκκαθαρίσεις αντιφρονούντων κ.λπ. Ο τρομοκράτης των ΗΠΑ με το παρατσούκλι «Γιουναμπόμπερ» χρησιμοποιούσε επιστημονικά τσιτάτα για να δικαιολογήσει τις βόμβες που έστελνε και σκότωνε ανθρώπους. Αν αρχίσουμε να απαγορεύουμε τον λόγο σύμφωνα με τις πιθανές επιπτώσεις του, τότε δεν πρέπει να μιλά κανείς. Ούτε καν για Φυσική. Κάποιο άρρωστο μυαλό μπορεί να διαστρέψει τη Θεωρία της Σχετικότητας για να δικαιολογήσει άρρωστες συμπεριφορές. Για την ακρίβεια πολλοί το κάνουν, ευτυχώς μέχρι στιγμής αναίμακτα.
Ο ρατσισμός, όπως και κάθε άλλο καρκίνωμα της σκέψης, δεν ξεριζώνεται απαγορεύοντας τον. Καταπολεμάται μέσα στα σχολεία, στα ΜΜΕ (που έχουν τεράστιο ρόλο για την άνοδό του), στις οργανώσεις, σε κάθε πτυχή της κοινωνικής ζωής. Αν σκεφθούμε ότι ακόμη και στη Γερμανία -όπου οι νόμοι εφαρμόζονται- υπάρχουν τρομοκρατικές ομάδες ρατσιστών μπορούμε να φανταστούμε τι θα γίνει στην Ελλάδα όπου οι νόμοι άλλοτε έχουν ισχύ και άλλοτε όχι.
Ενα πράγμα πρέπει να θυμόμαστε. Δεν υπάρχει νόμος που να προστατεύει τα βιβλία από την πυρά, αλλά ακόμη και οι ναζιστές σ’ αυτή τη χώρα δεν τολμούν να τα κάψουν, ακριβώς επειδή η κοινωνική απαξία για την πράξη είναι μεγάλη. Τόσο δύσκολο είναι να το πετύχουμε αυτό και για τον ρατσισμό;
Δείτε καρέ-καρέ τη σφαγή στο Κοντομαρί Χανίων από τους Γερμανούς - Η ιστορία του Franz Peter Weixler
- Δημοφιλέστερα
