Αναμένοντας τον «νέο» Ελληνα - Tου Νίκου Βατόπουλου
Ένα νέο κοινό είναι το ζητούμενο για πολύ μεγάλα δημιουργικά κομμάτια της κοινωνίας. Η διαδικασία είναι αργή, αν και ενεργή, αλλά αναμένεται να επιταχυνθεί μόλις, και εάν, αρχίσει και κινείται λίγο η αγορά. Το νέο κοινό το επιζητεί όχι μόνον ο κλάδος των μικρών και μεγάλων επιχειρηματικών κινήσεων, αλλά και η αγορά του πολιτισμού, η οποία σχεδιάζει την επόμενη μέρα, προς το παρόν επί χάρτου. Η ελπίδα δεν επενδύεται σε μία «επιστροφή», κάτι τέτοιο δεν είναι ούτε εφικτό ούτε επιθυμητό, αλλά στην ανάδυση του «νέου» Ελληνα. Αυτός ο «νέος», όχι αναγκαστικά σε ηλικία, θα βρίσκεται στον αντίποδα κάθε εξτρεμισμού και εξαλλοσύνης, θα είναι, δηλαδή, το διαυγές απόσταγμα της πενταετούς κρίσης που χρόνο με τον χρόνο και εν μέσω ακραίων και πρωτοφανών καταστάσεων, τείνει να αλλάξει την κρίσιμη μάζα.
Αυτή η κρίσιμη μάζα, που, φυσικά, δεν είναι ανάγκη να πλειοψηφεί, είναι ικανή να εκτινάξει την κοινωνία με άλλο ήθος, κριτήρια, αισθητική και πολιτισμό, εάν και εφόσον διατηρηθεί το μίνιμουμ της πολιτικής σταθερότητας, της κοινωνικής λειτουργίας και της πνευματικής ανοχής. Είναι εντυπωσιακό να αναλογιστεί κανείς πόσο πολλά μπορούν να αλλάξουν σε μία κοινωνία, αν μία κρίσιμη μάζα μικρότερη του 5% του γενικού πληθυσμού, μεταβάλει προτεραιότητες, συμπεριφορά και επιλογές. Αν δηλαδή, μία μικρή πόλη σε πληθυσμό σε ολόκληρη την χώρα απαγκιστρωθεί θεωρητικά από τον παντός τύπου παρασιτισμό και ενστερνιστεί μία ευρωπαϊκού τύπου δημιουργική «συμβίωση» μέσα σε ένα εξελικτικό σύστημα.
Αυτό το «νέο» κοινό των μερικών χιλιάδων Ελλήνων αναμένουν πολλές παραγωγικές σφαίρες ώστε να κινήσουν τα γρανάζια. Η κοινωνική ζύμωση που δουλεύει υπογείως τα τελευταία χρόνια με υψηλές ταχύτητες είναι αναπόφευκτο ότι θα δώσει όχι μόνον απογοητευμένους αντισυστημικούς, αλλά και πεισμωμένους δημιουργικούς. Αυτή η τελευταία κατηγορία έχει ήδη κάνει την εμφάνισή της και ολοένα και πιο θαρραλέα επιζητεί μερίδιο από την κοινωνική διεργασία.
Η ολοένα και μεγαλύτερη ενθάρρυνση των πολιτών εκείνων που αναζητούν λύσεις και δεν βουλιάζουν στο πρόβλημα είναι ο δρόμος προς την έξοδο από την ανακύκλωση του αρνητισμού. Ο «νέος» Ελληνας δεν έχει ακόμη ανθρωπότυπο και ίσως δεν πρέπει να έχει, αφού είναι κυρίως ιδέα, είναι στάση ζωής.
Δείτε καρέ-καρέ τη σφαγή στο Κοντομαρί Χανίων από τους Γερμανούς - Η ιστορία του Franz Peter Weixler
- Δημοφιλέστερα
