ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗΣ ΤΩΝ ΟΦΕΙΛΩΝ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑΒούλγαρη 2, 4ος όροφος, Αθήνα
Τηλ.: 210 6713526
E-mail damon@damonpontos.gr
Οι προσπάθειες του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα
Aπó τo Blog: Ινφογνώμων Πολιτικά
http://infognomonpolitics.blogspot.com/2010/02/blog-post_5346.html
Πέμπτη, 25 Φεβρουαρίου 2010
ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΗΣ ΤΩΝ ΟΦΕΙΛΩΝ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑΒούλγαρη 2, 4ος όροφος, Αθήνα
Τηλ.: 210 6713526
E-mail damon@damonpontos.gr
Προς την
Κυβέρνηση της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας
μέσω του πρέσβη της Γερμανικής Πρεσβείας στην Ελλάδα
Η ειρήνη είναι το πρώτιστο από τα βασικά αγαθά, που πρέπει να αποτελεί μόνιμο στόχο όλων μας.
Είναι αδιανόητο να εξακολουθούν οι άνθρωποι να λύνουν τις
διαφορές τους αφαιρώντας τη ζωή των συνανθρώπων τους. Αναγκαία συνεπώς προϋπόθεση η φιλία ανάμεσα στους λαούς, για να εξαλειφθεί η κατάρα του πολέμου.
Ο γερμανικός και ο ελληνικός λαός, δεν είναι βέβαια γείτονες είναι όμως πανάρχαιοι λαοί, ανήκουν στην Ευρώπη και από την προσφορά τους – καθένας από το μετερίζι του – στην τεχνολογία, στις επιστήμες , στα γράμματα, στις τέχνες και στη φιλοσοφία, υπολογίζονται ως κύριοι παράγοντες στην ανθρωποποίηση του ανθρώπου. Η συνεργασία συνεπώς και η φιλία τους είναι υποχρεωτική και πέρα από αναγκαία για την εδραίωση της ειρήνης.
Ο γερμανικός και ο ελληνικός λαός, δεν είναι βέβαια γείτονες είναι όμως πανάρχαιοι λαοί, ανήκουν στην Ευρώπη και από την προσφορά τους – καθένας από το μετερίζι του – στην τεχνολογία, στις επιστήμες , στα γράμματα, στις τέχνες και στη φιλοσοφία, υπολογίζονται ως κύριοι παράγοντες στην ανθρωποποίηση του ανθρώπου. Η συνεργασία συνεπώς και η φιλία τους είναι υποχρεωτική και πέρα από αναγκαία για την εδραίωση της ειρήνης.
Δυστυχώς όμως την ανάπτυξη των σχέσεων φιλίας των δύο λαών εμποδίζει ένα οδυνηρό αγκάθι το οποίο δημιούργησε ο Χίτλερ στη διάρκεια του Β παγκοσμίου πολέμου με την επίθεση, εισβολή και κατοχή της Ελλάδας.
Χωρίς να υπάρχουν εδαφικές προστριβές, ανάμεσα στις δύο χώρες, παρά την ανυπαρξία ανταγωνιστικών διαφορών και χωρίς να έχει προκαλέσει η μικρή Ελλάδα τη μεγάλη Γερμανία, ο Χίτλερ εξαπέστειλε μια τρομερή στρατιά από την μια άκρη της Ευρώπης στην άλλη και κατέκτησε την Ελλάδα.
Ο ελληνικός λαός γνώρισε την πιο μαύρη, την πιο σκληρή, την πιο αιμοβόρα κατοχή στη μακραίωνη ιστορία του: Διαμελισμός της εθνικής του υπόστασης και μοίρασμα των εδαφών της σε άλλα κράτη. Ωμή λεηλασία του εθνικού πλούτου, αρπαγή περιουσιών των πολιτών. Γενοκτονία με την πείνα, την ομηρία, τις ομαδικές εκτελέσεις. Η Ελλάδα είχε τις μεγαλύτερες αναλογικά απώλειες στον πληθυσμό της απ’ όλες τις χώρες της Ευρώπης. Έχασε το 13,5% του πληθυσμού της.
Οι οφειλές της Γερμανίας απέναντι στην Ελλάδα και στον Ελληνικό Λαό για όλες αυτές τις καταστροφές, αρπαγές, λεηλασίες και ανθρωποκτονίες συνίστανται:
1. Στο δάνειο που συνήψε το Γ΄ Ράϊχ στις 14 Μαρτίου 1942 από την Ελλάδα και που το Γ΄ Ράϊχ υπόγραψε ότι θα επιστρέψει με το τέλος του πολέμου, ύψους 3,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων και το οποίο δεν έχει επιστρέψει. Ας σημειωθεί ότι το πανίσχυρο Γ’ Ράϊχ απ’ όλες τις κατεχόμενες χώρες της Ευρώπης μόνο με την Ελλάδα συνήψε τέτοιο δάνειο.
2. Στις πολεμικές επανορθώσεις, τις οποίες επιδίκασαν οι 29 Συμμαχικές χώρες, στη συνδιάσκεψη των Παρισίων το 1946, να πληρώσει η Γερμάνια στην Ελλάδα για τις επιτάξεις, αρπαγές και καταστροφές που προξένησαν τα ναζιστικά στρατεύματα κατοχής στον υλικό και τεχνικό πλούτο της Χώρας και οι οποίες ανέρχονται στο ποσό των 7,1 δισεκατομμυρίων δολαρίων και για τις οποίες δεν έχει δοθεί ούτε ένα μάρκο. Σ’ αυτά τα ποσά δεν υπολογίστηκαν ούτε η ληστεία με το πλαστό γερμανικό μάρκο, ούτε 1,5 τόνος ασήμι και 3,5 τόνοι νικέλιο από το λιώσιμο των κερμάτων, ούτε ο χρυσός της Τράπεζας της Ελλάδας.
3. Στις αποζημιώσεις προς τους Έλληνες πολίτες για την αφαίρεση ή και καταστροφή της περιουσίας τους και την αφαίρεση της ανεκτίμητης ανθρώπινης ζωής. Σε 84 ανέρχονται τα ολοκαυτώματα των μαρτυρικών πόλεων (Καλάβρυτα, Δίστομο, Χορτιάτης, Βιάννος, Νίκαια, Κομμένο, Λιγκιάδες, Βουνιχώρα, Κάντανος κ.τ.λ.) σε εκατοντάδες οι εκατόμβες των θυσιών στα σκοπευτήρια του θανάτου και στα στρατόπεδα της φρίκης στην Ελλάδα, στη Γερμανία, στην Αυστρία και στην Πολωνία. Οι Γερμανικές Κυβερνήσεις θεωρούν ότι εξόφλησαν δήθεν το χρέος τους απέναντι στις εκατοντάδες χιλιάδες θύματα με το αστείο ποσόν των 110 εκατομμυρίων γερμανικών μάρκων που έδωσαν το 1960, σε μια επαίσχυντη συναλλαγή για την αποφυλάκιση του εγκληματία πολέμου Μέρτεν και την παραπομπή των εγκληματιών πολέμου στη Γερμανία για να δικαστούν από τα Γερμανικά Δικαστήρια. Δεν καταδικάστηκε ούτε ένας.
4. Στους αρχαιολογικούς θησαυρούς που άρπαξαν από τα μουσεία και από τους αρχαιολογικούς χώρους. Κατάλογοι τους έχουν δημοσιευτεί και υπάρχουν στην Αρχαιολογική υπηρεσία και στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Αυτές τις απαράγραπτες οφειλές οι κυβερνήσεις της μεταπολεμικής και ενοποιημένης Γερμανίας αρνούνται διαρρήδην να καταβάλουν, άλλοτε με διάφορα γελοία προσχήματα, άλλοτε με την αδιανόητη σιωπή τους και άλλοτε με αναίσχυντα κατηγορηματικά όχι. Μπροστά σ’ αυτή την ασύλληπτη αδικία, είμαστε υποχρεωμένοι να υπενθυμίσουμε στη Γερμανική Κυβέρνηση:
Πρώτον: Με ποιο δικαίωμα δεν καταβάλλει η Γερμανία τις αναμφισβήτητες υποχρεώσεις της απέναντι στην Ελλάδα και στον Ελληνικό λαό; Είναι χαρακτηριστικό ότι η Ιταλία και η Βουλγαρία ξεπλήρωσαν τις υποχρεώσεις τους απέναντι στην Ελλάδα. Δεν είναι παράλογο όμως να έχουν πληρώσει αυτές οι δύο χώρες, που ήρθαν ως κατακτητές στην Ελλάδα, εξαιτίας των Ναζί, και να αυτοεξαιρείται η Γερμανία;
Δεύτερον: Δεν είναι παράλογο, να έχουν πάρει όλες οι χώρες οι οποίες ενεπλάκησαν σε πόλεμο με το Γ΄ Ράϊχ, κατεχόμενες και μη, πολεμικές επανορθώσεις, με νόμιμο ή παράτυπο τρόπο, και η Ελλάδα να εξαιρείται;
Τρίτον: Με ποιο δικαίωμα η Γερμανία παραβιάζει το διεθνές δίκαιο, την κοινή λογική και την πανανθρώπινη ηθική και αρνείται να επανορθώσει όσα ως εισβολέας και κατακτητής το Γ’ Ράϊχ διέπραξε σε βάρος της Ελλάδας και του Λαού της;
Τέταρτον: Με ποιο δικαίωμα η Γερμανία λησμονεί ότι τη σημερινή ύπαρξη της, ως μια από τις Δημοκρατίες της Ευρώπης, την οφείλει στην καθοριστική συμβολή του Ελληνικού λαού στον αγώνα για τη συντριβή του ναζιστικού καθεστώτος; Γιατί, φυσικά, δεν θέλουμε να πιστέψουμε πως ο γερμανικός λαός νοσταλγεί την εποχή του Χίτλερ και δεν θέλει να απολαμβάνει τα αγαθά της Δημοκρατίας.
Πέμπτον: Με ποιο δικαίωμα η σημερινή Γερμανία με την απαράδεκτη συμπεριφορά της απέναντι στην Ελλάδα αρνείται να αναγνωρίσει τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που διέπραξε στη χώρα μας; Γιατί αρνείται να κατανοήσει ότι όποιος δεν θυμάται την απανθρωπιά και δεν συμβάλει για να απαλείψει τις συνέπειες της, γίνεται και πάλι ευπρόσβλητος σε πλέον μεγαλύτερους και πλέον επώδυνους κινδύνους μετάδοσης των αιτιών που την προκαλούν;
Παρ’ όλ’ αυτά ο Ελληνικός Λαός επιμένει να θεωρεί ότι οι απαιτήσεις της Ελλάδας και του Λαού της δεν είναι ΑΙΤΗΜΑ, είναι ανυποχώρητο ΔΙΚΑΙΩΜΑ. Δε ζητιανεύουμε, απαιτούμε η Γερμανία να πληρώσει αυτά που οφείλει στην Ελλάδα, ως χρέος απέναντι στη λογική, στο δίκαιο, στην ιστορία και στον εαυτό της.
Ο Γερμανικός Λαός οφείλει να γνωρίζει ότι στη σκέψη μας και στις ενέργειές μας δεν πρυτανεύει η εκδίκηση για όσα ανήκουστα εγκλήματα έχουν διαπραχτεί από τα ναζιστικά στρατεύματα κατοχής σε βάρος μας. Αντίθετα γνώμονάς μας είναι η αποκατάσταση του δικαίου και η ανάπτυξη της φιλίας ανάμεσα στους Λαούς μας.
Γι’ αυτό προτείνουμε, αφού πρώτα και κύρια η Γερμανία αναγνωρίσει τις οφειλές της προς την Ελλάδα και τον Ελληνικό Λαό να συζητηθεί, σ’ έναν γόνιμο διάλογο, ο πιο πρόσφορος τρόπος καταβολής αυτών των υποχρεώσεων. Αυτές είναι οι δικές μας προθέσεις. Εάν όμως τα αιτήματα μας με διάφορα απίθανα προσχήματα δεν εισακουστούν, γιατί μερικοί επιδιώκουν να σκεπάσει ο χρόνος με λήθη τα γεγονότα, ματαιοπονούν. Όπως δεν ξεχάσαμε και περιμέναμε σχεδόν μισόν αιώνα να ενοποιηθούν οι δυο Γερμανίες για να αξιώσουμε αυτό που δικαιούμαστε, με την ίδια επιμονή, δηλώνουμε ότι δεν πρόκειται να παραιτηθούμε των όσων δικαιούμαστε. Ας έχουν υπ’ όψιν όλοι και η Ελληνική Κυβέρνηση που αδρανεί και η Γερμανική Κυβέρνηση που κωφεύει ότι τα εγκλήματα πολέμου δεν παραγράφονται. Και ακόμα παραπάνω ο Ελληνικός Λαός δεν παραγράφει την ιστορία του.
Χωρίς να υπάρχουν εδαφικές προστριβές, ανάμεσα στις δύο χώρες, παρά την ανυπαρξία ανταγωνιστικών διαφορών και χωρίς να έχει προκαλέσει η μικρή Ελλάδα τη μεγάλη Γερμανία, ο Χίτλερ εξαπέστειλε μια τρομερή στρατιά από την μια άκρη της Ευρώπης στην άλλη και κατέκτησε την Ελλάδα.
Ο ελληνικός λαός γνώρισε την πιο μαύρη, την πιο σκληρή, την πιο αιμοβόρα κατοχή στη μακραίωνη ιστορία του: Διαμελισμός της εθνικής του υπόστασης και μοίρασμα των εδαφών της σε άλλα κράτη. Ωμή λεηλασία του εθνικού πλούτου, αρπαγή περιουσιών των πολιτών. Γενοκτονία με την πείνα, την ομηρία, τις ομαδικές εκτελέσεις. Η Ελλάδα είχε τις μεγαλύτερες αναλογικά απώλειες στον πληθυσμό της απ’ όλες τις χώρες της Ευρώπης. Έχασε το 13,5% του πληθυσμού της.
Οι οφειλές της Γερμανίας απέναντι στην Ελλάδα και στον Ελληνικό Λαό για όλες αυτές τις καταστροφές, αρπαγές, λεηλασίες και ανθρωποκτονίες συνίστανται:
1. Στο δάνειο που συνήψε το Γ΄ Ράϊχ στις 14 Μαρτίου 1942 από την Ελλάδα και που το Γ΄ Ράϊχ υπόγραψε ότι θα επιστρέψει με το τέλος του πολέμου, ύψους 3,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων και το οποίο δεν έχει επιστρέψει. Ας σημειωθεί ότι το πανίσχυρο Γ’ Ράϊχ απ’ όλες τις κατεχόμενες χώρες της Ευρώπης μόνο με την Ελλάδα συνήψε τέτοιο δάνειο.
2. Στις πολεμικές επανορθώσεις, τις οποίες επιδίκασαν οι 29 Συμμαχικές χώρες, στη συνδιάσκεψη των Παρισίων το 1946, να πληρώσει η Γερμάνια στην Ελλάδα για τις επιτάξεις, αρπαγές και καταστροφές που προξένησαν τα ναζιστικά στρατεύματα κατοχής στον υλικό και τεχνικό πλούτο της Χώρας και οι οποίες ανέρχονται στο ποσό των 7,1 δισεκατομμυρίων δολαρίων και για τις οποίες δεν έχει δοθεί ούτε ένα μάρκο. Σ’ αυτά τα ποσά δεν υπολογίστηκαν ούτε η ληστεία με το πλαστό γερμανικό μάρκο, ούτε 1,5 τόνος ασήμι και 3,5 τόνοι νικέλιο από το λιώσιμο των κερμάτων, ούτε ο χρυσός της Τράπεζας της Ελλάδας.
3. Στις αποζημιώσεις προς τους Έλληνες πολίτες για την αφαίρεση ή και καταστροφή της περιουσίας τους και την αφαίρεση της ανεκτίμητης ανθρώπινης ζωής. Σε 84 ανέρχονται τα ολοκαυτώματα των μαρτυρικών πόλεων (Καλάβρυτα, Δίστομο, Χορτιάτης, Βιάννος, Νίκαια, Κομμένο, Λιγκιάδες, Βουνιχώρα, Κάντανος κ.τ.λ.) σε εκατοντάδες οι εκατόμβες των θυσιών στα σκοπευτήρια του θανάτου και στα στρατόπεδα της φρίκης στην Ελλάδα, στη Γερμανία, στην Αυστρία και στην Πολωνία. Οι Γερμανικές Κυβερνήσεις θεωρούν ότι εξόφλησαν δήθεν το χρέος τους απέναντι στις εκατοντάδες χιλιάδες θύματα με το αστείο ποσόν των 110 εκατομμυρίων γερμανικών μάρκων που έδωσαν το 1960, σε μια επαίσχυντη συναλλαγή για την αποφυλάκιση του εγκληματία πολέμου Μέρτεν και την παραπομπή των εγκληματιών πολέμου στη Γερμανία για να δικαστούν από τα Γερμανικά Δικαστήρια. Δεν καταδικάστηκε ούτε ένας.
4. Στους αρχαιολογικούς θησαυρούς που άρπαξαν από τα μουσεία και από τους αρχαιολογικούς χώρους. Κατάλογοι τους έχουν δημοσιευτεί και υπάρχουν στην Αρχαιολογική υπηρεσία και στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Αυτές τις απαράγραπτες οφειλές οι κυβερνήσεις της μεταπολεμικής και ενοποιημένης Γερμανίας αρνούνται διαρρήδην να καταβάλουν, άλλοτε με διάφορα γελοία προσχήματα, άλλοτε με την αδιανόητη σιωπή τους και άλλοτε με αναίσχυντα κατηγορηματικά όχι. Μπροστά σ’ αυτή την ασύλληπτη αδικία, είμαστε υποχρεωμένοι να υπενθυμίσουμε στη Γερμανική Κυβέρνηση:
Πρώτον: Με ποιο δικαίωμα δεν καταβάλλει η Γερμανία τις αναμφισβήτητες υποχρεώσεις της απέναντι στην Ελλάδα και στον Ελληνικό λαό; Είναι χαρακτηριστικό ότι η Ιταλία και η Βουλγαρία ξεπλήρωσαν τις υποχρεώσεις τους απέναντι στην Ελλάδα. Δεν είναι παράλογο όμως να έχουν πληρώσει αυτές οι δύο χώρες, που ήρθαν ως κατακτητές στην Ελλάδα, εξαιτίας των Ναζί, και να αυτοεξαιρείται η Γερμανία;
Δεύτερον: Δεν είναι παράλογο, να έχουν πάρει όλες οι χώρες οι οποίες ενεπλάκησαν σε πόλεμο με το Γ΄ Ράϊχ, κατεχόμενες και μη, πολεμικές επανορθώσεις, με νόμιμο ή παράτυπο τρόπο, και η Ελλάδα να εξαιρείται;
Τρίτον: Με ποιο δικαίωμα η Γερμανία παραβιάζει το διεθνές δίκαιο, την κοινή λογική και την πανανθρώπινη ηθική και αρνείται να επανορθώσει όσα ως εισβολέας και κατακτητής το Γ’ Ράϊχ διέπραξε σε βάρος της Ελλάδας και του Λαού της;
Τέταρτον: Με ποιο δικαίωμα η Γερμανία λησμονεί ότι τη σημερινή ύπαρξη της, ως μια από τις Δημοκρατίες της Ευρώπης, την οφείλει στην καθοριστική συμβολή του Ελληνικού λαού στον αγώνα για τη συντριβή του ναζιστικού καθεστώτος; Γιατί, φυσικά, δεν θέλουμε να πιστέψουμε πως ο γερμανικός λαός νοσταλγεί την εποχή του Χίτλερ και δεν θέλει να απολαμβάνει τα αγαθά της Δημοκρατίας.
Πέμπτον: Με ποιο δικαίωμα η σημερινή Γερμανία με την απαράδεκτη συμπεριφορά της απέναντι στην Ελλάδα αρνείται να αναγνωρίσει τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που διέπραξε στη χώρα μας; Γιατί αρνείται να κατανοήσει ότι όποιος δεν θυμάται την απανθρωπιά και δεν συμβάλει για να απαλείψει τις συνέπειες της, γίνεται και πάλι ευπρόσβλητος σε πλέον μεγαλύτερους και πλέον επώδυνους κινδύνους μετάδοσης των αιτιών που την προκαλούν;
Παρ’ όλ’ αυτά ο Ελληνικός Λαός επιμένει να θεωρεί ότι οι απαιτήσεις της Ελλάδας και του Λαού της δεν είναι ΑΙΤΗΜΑ, είναι ανυποχώρητο ΔΙΚΑΙΩΜΑ. Δε ζητιανεύουμε, απαιτούμε η Γερμανία να πληρώσει αυτά που οφείλει στην Ελλάδα, ως χρέος απέναντι στη λογική, στο δίκαιο, στην ιστορία και στον εαυτό της.
Ο Γερμανικός Λαός οφείλει να γνωρίζει ότι στη σκέψη μας και στις ενέργειές μας δεν πρυτανεύει η εκδίκηση για όσα ανήκουστα εγκλήματα έχουν διαπραχτεί από τα ναζιστικά στρατεύματα κατοχής σε βάρος μας. Αντίθετα γνώμονάς μας είναι η αποκατάσταση του δικαίου και η ανάπτυξη της φιλίας ανάμεσα στους Λαούς μας.
Γι’ αυτό προτείνουμε, αφού πρώτα και κύρια η Γερμανία αναγνωρίσει τις οφειλές της προς την Ελλάδα και τον Ελληνικό Λαό να συζητηθεί, σ’ έναν γόνιμο διάλογο, ο πιο πρόσφορος τρόπος καταβολής αυτών των υποχρεώσεων. Αυτές είναι οι δικές μας προθέσεις. Εάν όμως τα αιτήματα μας με διάφορα απίθανα προσχήματα δεν εισακουστούν, γιατί μερικοί επιδιώκουν να σκεπάσει ο χρόνος με λήθη τα γεγονότα, ματαιοπονούν. Όπως δεν ξεχάσαμε και περιμέναμε σχεδόν μισόν αιώνα να ενοποιηθούν οι δυο Γερμανίες για να αξιώσουμε αυτό που δικαιούμαστε, με την ίδια επιμονή, δηλώνουμε ότι δεν πρόκειται να παραιτηθούμε των όσων δικαιούμαστε. Ας έχουν υπ’ όψιν όλοι και η Ελληνική Κυβέρνηση που αδρανεί και η Γερμανική Κυβέρνηση που κωφεύει ότι τα εγκλήματα πολέμου δεν παραγράφονται. Και ακόμα παραπάνω ο Ελληνικός Λαός δεν παραγράφει την ιστορία του.
23 Δεκεμβρίου 2008
Μανώλης Γλέζος, πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης Οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα
Δαμιανός Βασιλειάδης, μέλος Διοικητικού Συμβουλίου, εκπαιδευτικός, υπεύθυνος του ΕΣ για τη Γερμανία
Στέλιος Ζαμάνος, μέλος Διοικητικού Συμβουλίου, Πρόεδρος της ΠΣΑΕΑ
Χρήστος Τσιντσιλώνης, μέλος Διοικητικού Συμβουλίου, Πρόεδρος της ΠΕΑΕΑ
Οι προσπάθειες του γερμανικού κόμματος ΑΡΙΣΤΕΡΑ
Το Εθνικό Συμβούλιο διεκδίκησης των οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα,
κατάφερε ύστερα από επίμονες και επανειλημμένες προσπάθειες να πετύχει έναν πραγματικό άθλο: ΄Επεισε το σύνολο του κόμματος Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ στη Γερμανία να προβεί στις απαραίτητες ενέργειες για την αποζημίωση των θυμάτων. Το κόμμα Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ στη Γερμανία αποφάσισε πέρα από άλλες ενέργειες συμπαράστασης προς το Εθνικό Συμβούλιο να υποβάλει στη Γερμανική Βουλή στις 29. Ιανουαρίου 2009 αίτημα για τις αποζημιώσεις και να παλέψει για την ψήφισή του.
Εκτός από την ενέργεια αυτή στη Γερμανική Βουλή προηγήθηκαν δύο φορές επερωτήσεις του συγκεκριμένου κόμματος στη Γερμανική Βουλή στις 14.1.2009.
Αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση και για τα κόμματα στην Ελλάδα!
Απόσπασμα από αυτή του την ενέργεια παραθέτουμε παρακάτω.
Γερμανική Ομοσπονδιακή Βουλή
16 εκλογική περίοδος
Αίτημα
των βουλευτών: Ulla Jelpke, Wolfgang Neskovic, Paul Schäfer, Sevim Dagdelen, Heike Hänsel, Jan Korte, Kersten Naumann, Norman Paech, Petra Pau
και η κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματος Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ
Θέμα: Απόσυρση της αγωγής εναντίον της Ιταλίας στο Διεθνές Δικαστήριο και αποζημιώσεις για τα θύματα του Εθνικοσοσιαλισμού στην Ιταλία και την Ελλάδα
Η Γερμανική Κυβέρνηση οφείλει να αποφασίσει:
Ι. Η Γερμανική Κυβέρνηση διαπιστώνει:
1. Ο γερμανικός στρατός και τα τάγματα εφόδου SS έχουν διαπράξει κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και στην Ιταλία αποτρόπαια εγκλήματα. Προ πάντων μετά την πτώση του Μουσολίνι και την αποχώρηση της Ιταλίας από τη συμμαχία με τη εθνικοσοσιαλιστική Γερμανία το Σεπτέμβριο του 1943 διαπράχτηκαν απειράριθμα εγκλήματα του γερμανικού στρατού εναντίον του άμαχου πληθυσμού.
2. Η Γερμανική Κυβέρνηση πρέπει γι’ αυτά τα απάνθρωπα εγκλήματα να αναλάβει τις ευθύνες της. Δεν υπήρξε ως τώρα επαρκής ανταπόκριση. Απέναντι σ’ αυτούς τους ανθρώπους που αντιμετώπισαν την τρομοκρατία των Εθνικοσοσιαλιστών περιορίστηκε η Ομοσπονδιακή Γερμανία μόνο σε συμβολικές χειρονομίες.
3. Εξαιτίας της μη πληρωμής αποζημιώσεων προσέφυγαν οι επιζώντες ή οι συγγενείς τους στο πρόσφατο παρελθόν, είτε μεμονωμένα είτε συλλογικά, στα ιταλικά δικαστήρια. Μερικές απ’ αυτές τις προσφυγές δικαιώθηκαν από το Ανώτατο Δικαστήριο της Ιταλίας, το Corte di Cassazione. Τελικά καταδικάστηκε η Ομοσπονδιακή Γερμανία τον Οκτώβριο του 2009 να δικαστήρια. Στην περίπτωση αυτή ανήκουν και οι δικαστικές αποφάσεις για τα θύματα της σφαγής του Διστόμου από τα SS, των οποίων οι συγγενείς απαιτούν την εκτέλεση της δικαστικής απόφασης που τους δικαίωσε.
4. Η Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση αρνήθηκε σε όλες αυτές τις δικαστικές πληρώσει ένα εκατομμύριο Ευρώ στους συγγενείς των θυμάτων που εκτελέστηκαν το καλοκαίρι του 1944 στο χωριό Civitella από Μεραρχία του γερμανικού στρατού «Hermann Göring». 50 ακόμη προσφυγές εκκρεμούν στα ιταλικά αποφάσεις να προβεί στην αποζημίωση των θυμάτων των SS. Δεν είναι ακόμη διατεθειμένη να αναγνωρίσει την απόφαση του ανωτάτου ιταλικού δικαστηρίου. Η απόφαση του ανωτάτου δικαστηρίου Corte di Cassazione (Corte Suprema di Cassazione) για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας δεν αναγνωρίζει την ετεροδικία , που προβάλλει η Γερμανική Κυβέρνηση, αρνούμενη να αναγνωρίσει την απόφαση του ιταλικού δικαστήριο και να την εφαρμόσει.
5. Αντί να πληρώσει αποζημίωση σ’ αυτούς τους ανθρώπους, υποβάλλει η Γερμανική Κυβέρνηση αγωγή εναντίον της Ιταλίας στο Διεθνές Δικαστήριο στη Χάγη. Αυτή η αγωγή υποβλήθηκε το Δεκέμβριο του 2008 με την υποβολή ενός δικαιολογητικού. Η Γερμανική Κυβέρνηση επιδιώκει να αναγνωρίσει το Διεθνές Δικαστήριο, ότι το ιταλικό δικαστήριο δεν έλαβε υπόψη του το δικαίωμα της ετεροδικίας του γερμανικού κράτους.
ΙΙ. Η Γερμανική Βουλή απαιτεί από την Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση της
Γερμανίας:
1. Να αποσύρει την αγωγή κατά της Ιταλικής Δημοκρατίας από το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης
2. Να αναγνωρίσει τις αποφάσεις του Ανωτάτου Ιταλικού Δικαστηρίου
3. Να πληρώσει χωρίς χρονοτριβές τα ποσά των αποζημιώσεων που αποφάσισαν τα ιταλικά δικαστήρια στα θύματα των Ναζί ή τους συγγενείς τους
4. Να αναγνωρίσει τις αποφάσεις των ελληνικών δικαστηρίων για την περίπτωση του «Διστόμου» και να πληρώσει τις αποφασισθείσες αποζημιώσεις
(Μετάφραση Δαμιανού Βασιλειάδη)
Σημείωση:
Την υποβολή αυτού του αιτήματος στήριξαν ανεξαιρέτως και χωρίς ενδοιασμούς όλοι οι βουλευτές του κόμματος Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ στη Γερμανική Βουλή και το αίτημα φέρει την υπογραφή των προέδρων: Dr. Gregor Gysi και Oskar Lafontaine και των μελών της κοινοβουλευτικής ομάδας του κόμματος. Βερολίνο, 29 Ιανουαρίου 2009.
Το ανωτέρω αίτημα του κόμματος η ΑΡΙΣΤΕΡΑ στη Γερμανική Βουλή συνοδεύεται και από ένα υπόμνημα δύο σελίδων που αναλύει τους λόγους για την υποβολή του αιτήματος. Η σημασία αυτής της συμπαράστασης μπορεί να γίνει συνειδητή, αν λάβουμε υπόψη μας ότι το κόμμα Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ αντιπροσωπεύει ένα 12% περίπου του εκλογικού σώματος στη Γερμανία.
Πριν από την ενέργεια αυτή στη Γερμανική Βουλή προηγήθηκαν δύο φορές επερωτήσεις του συγκεκριμένου κόμματος στη Γερμανική Βουλή, Η μία στις 14.1.2009. Την επερώτηση υπέβαλαν οι βουλευτές Ulla Jlpke, Monika Knoche, Dr Norman Paech, Paul Schäfer (Köln) και όλη η κοινοβουλευτική ομάδα. Στο αιτιολογικό της επερώτησης απάντησε με πολυσέλιδη απάντηση η Γερμανική Κυβέρνηση. Η μετάφραση αυτών των κειμένων για ευνόητους λόγους δεν είναι δυνατή. Μεταφράσαμε τα σημαντικά και καίρια αποσπάσματα.
Εκτός αυτού το Εθνικό Συμβούλιο δημιούργησε ένα δίκτυο από Γερμανούς προοδευτικούς πολίτες σ’ όλη τη Γερμανία που μας συμπαραστέκονται στα δίκαια αιτήματά μας.
H απάντηση της γερμανικής κυβέρνησης
»Eine Antwort ist nicht vorgesehen«
* Schreiben des parlamentarischen Staatssekretärs im Bundesfinanzministerium, Steffen Kampeter (CDU), an die Bundestagsabgeordnete Gesine Lötzsch (Die Linke):
Sehr geehrte Frau Kollegin,
Ihre Frage,
»Wie wird der Bundesminister der Finanzen, Dr. Wolfgang Schäuble auf den offenen Brief von 66 griechischen Widerstandskämpfern gegen die deutsche Besatzung im Zweiten Weltkrieg antworten, die vorschlagen, in Anbetracht der kritischen Finanzsituation Griechenlands die noch ausstehende Entschädigung in Höhe von 7,1 Mrd. US-Dollar und die Rückzahlung der Zwangsanleihe in Höhe von 3,5 Mrd. US-Dollar an Griechenland endlich auszuzahlen?«,
beantworte ich wie folgt:
Eine Beantwortung des offenen Briefes von 66 griechischen Widerstandskämpfern ist nicht vorgesehen.
Die Forderung nach Rückzahlung der Zwangsanleihe in Höhe von 3,5 Mrd. Euro an Griechenland ist der Bundesregierung bekannt. In Griechenland wurden in der Vergangenheit Forderungen geltend gemacht, die sich aus einem zu Kriegsende offenen Betrag nach Umrechung und Verzinsung ableiten lassen. Diese Begehren wird von der Bundesregierung nicht anerkannt.
Die Forderung nach Entschädigung in Höhe von 7,1 Mrd. US-Dollar wurde bisher nicht erhoben und ist der Bundesregierung nicht bekannt. Zur Rechtslage hinsichtlich Weltkriegs- und Besatzungsfolgen in Griechenland hat die Bundesregierung in der vergangenen Wahlperiode des Deutschen Bundestages ausführlich Stellung genommen. Ich verweise insofern auf die Drucksachen 16/1634 und 16/10026.
* Das Schreiben der griechischen Widerstandskämpfer an die Bundesregierung hatte junge Welt am 2. Januar 2010 veröffentlicht.
Lesen und lesen lassen (L
15.02.2010
Μετάφραση
Ο κοινοβουλευτικός Γενικός Γραμματέας του Υπουργείο Οικονομικών της Γερμανίας κ. Στέφεν Κάμπετερ (Steffen Kampeter) προς την τη βουλευτή Γκεζίνε Λετς (Gesine Letzsch, H ΑΡΙΣΤΕΡΑ)
Αξιότιμη κ. συνάδελφε,
Η ερώτησή σας
Απαντώ ως εξής:
Απάντηση στην ανοιχτή επιστολή των 66 Ελλήνων Αντιστασιακών δεν προβλέπεται.
Η απαίτηση για την επιστροφή του αναγκαστικού δανείου των 3,5. δισεκατομμυρίων δολαρίων στην Ελλάδα, είναι γνωστή στη γερμανική κυβέρνηση. Στην Ελλάδα έχουν κατά καιρούς γίνει αναφορές για τέτοιες απαιτήσεις, που έχουν ως αντικείμενο το ανοιχτό θέμα του ποσού που προέρχεται από την μετατροπή του και κοστολόγηση του μετά την επιβολή ενός σχετικού τόκου. Αυτό το αίτημα δεν αναγνωρίζεται από τη γερμανική κυβέρνηση.
Η απαίτηση για την αποζημίωση στο ποσό των 7,1 δισεκατομμυρίων ευρώ δεν ανακινήθηκε έως τώρα από πουθενά και δεν είναι γνωστή στη γερμανική κυβέρνηση.
Όσον αφορά το νομικό θέμα σχετικά με τις συνέπειες του Β΄ παγκοσμίου πολέμου και της κατοχής στην Ελλάδα, η γερμανική κυβέρνηση έχει πάρει σαφή θέση κατά την προηγούμενη κοινοβουλευτική περίοδο της γερμανικής βουλής.
Σας παραπέμπω συνεπώς στα έγγραφα με αριθμό 16/1634 και 16/10026.
* Το έγγραφο των Ελλήνων Αντιστασιακών προς τη γερμανική κυβέρνηση δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Die Junge Welt» στις 2 Ιανουαρίου 2010.
Read more: http://infognomonpolitics.blogspot.com/2010/02/blog-post_5346.html#ixzz0hVSMFlsb
Άλλα άρθρα από christiannaloupa
Σχολιάστε το άρθρο:
συνολικά:
| προβολή:
Δείτε καρέ-καρέ τη σφαγή στο Κοντομαρί Χανίων από τους Γερμανούς - Η ιστορία του Franz Peter Weixler
Β΄Παγκόσμιος Πόλεμος.
Η Μάχη της Κρήτης είναι γνωστή σε όλους.Μετά την κατάληψη του νησιού από τους ναζί ωστόσο, άρχισαν τα αντίποινα.
Στις 2 Ιουνίου 1941, στο χωριό Κοντομαρί Χανίων, οι Γερμανοί εκτέλεσαν 23 (;) άνδρες, ως αντίποινα για τις εκτελέσεις και τη σφαγή πολλών Γερμανών αλεξιπτωτιστών, που είχαν πέσει μέσα στους θάμνους. Πτώματα Γερμανών είχαν εντοπιστεί κοντά στο χωριό. Οι Γερμανοί όρμησαν ...
Διαβάστε το άρθρο
- Δημοφιλέστερα
Αξιολογήστε αυτο το άρθρο
