66ο Φεστιβάλ Καννών: Ποιες ταινίες θα δούμε στην Ελλάδα

Φωτο: "Η ζωή της Αντέλ"

Αρκετά φιλμ από όλα τα προγράμματα της τελευταίας διοργάνωσης βρίσκονται στη διάθεση της ελληνικής κινηματογραφικής διανομής και θα παιχτούν την ερχόμενη σεζόν

Του Γιάννη Ζουμπουλάκη

Το Φεστιβάλ των Καννών τελείωσε και είναι φυσικό πολύς κόσμος ν' αναρωτιέται ποιες από όλες αυτές τις ταινίες που προβλήθηκαν και ακούστηκαν (άλλες πολύ, άλλες λιγότερο) θα παιχθούν και στην Ελλάδα. Η οικονομική κρίση στάθηκε λόγος σοβαρός για περιορισμό σε «ανοίγματα», όμως παρ' όλ' αυτά, ψώνια έγιναν στις Κάννες, και μάλιστα αρκετά. Οχι μόνον από το επίσημο διαγωνιστικό πρόγραμμα, που ασφαλώς είναι το ελκυστικότερο, αλλά και από τα παράλληλα που πολλές φορές κρύβουν διαμάντια.

Η Strada Films του Τάκη Βερέμη έχει στη διάθεσή της την ταινία για την οποία όλοι μιλούν: το «La vie d' Adele» του Γαλλοτυνήσιου Αμπντελατίφ Κεσίς που απέσπασε τον Χρυσό Φοίνικα και έχει προκαλέσει θόρυβο για τις άκρως τολμηρές σκηνές του ανάμεσα στην ελληνικής καταγωγής Γαλλίδα Αντέλ Εξαρχόπουλος και τη Λεά Σεντού. Ο ελληνικός τίτλος της ταινίας είναι - προς το παρόν - «Η ζωή της Αντέλ - Μπλε, το πιο ζεστό χρώμα», ένας συνδυασμός του πρωτότυπου γαλλικού τίτλου «La vie d' Adele» και του αγγλόφωνου «Blue is the warmest colour». Σύμφωνα με τον διανομέα, το «κυνήγι» του για την απόκτηση αυτής της ταινίας είχε αρχίσει από πέρσι τον Σεπτέμβριο όταν είδε ένα ολιγόλεπτο απόσπασμά της στο Φεστιβάλ του Τορόντο. «Από τότε είχα βάλει στόχο να την αποκτήσω» είπε χαρακτηριστικά ο Τ. Βερέμης. Ούτε και να ήξερε το μέλλον της...

Στις ταινίες της ίδιας εταιρείας ανήκει επίσης το ερωτικό δράμα «Grand Central» της Ρεμπέκα Ζλοτόφσκι που προβλήθηκε στο πρόγραμμα «Ενα κάποιο βλέμμα» και στο οποίο πρωταγωνιστεί η Λεά Σεντού που στη «Ζωή της Αντέλ» μοιράζεται την οθόνη με την Εξαρχόπουλος. Από το ίδιο πρόγραμμα η Strada πήρε το «La jaula de oro» του Ντιέγκο Κεμάδα Ντίεζ, το δραματικό ταξίδι τριών παιδιών που αποφασίζουν να φύγουν από τη Γουατεμάλα αναζητώντας μια καλύτερη ζωή στις στις Ηνωμένες Πολιτείες και το «Miele» της Βαλέρια Γκολίνο, μια ταινία για την ευθανασία. Ο «Εγωιστής γίγαντας» που προβλήθηκε στο 15θήμερο Σκηνοθετών και κέρδισε το βραβείο «Label Europa Cinemas» ήταν επίσης μια έξυπνη αγορά της εταιρείας γιατί η μεταφορά του γνωστού παραμυθιού του Οσκαρ Γουάιλντ από την Κλιό Μπαρνάρντ έγινε ένα must see της διοργάνωσης. Η ταινία που άνοιξε την εφετινή «Εβδομάδα κριτικής», η «Σουζάν» σε σκηνοθεσία Κατέλ Κιλεβρέ, κλείνει τέλος τα ψώνια της Strada Films.

Εξαιρετικές αγορές όμως έγιναν και από τη Seven Films του Χρήστου Μπεχτσή που τα τελευταία χρόνια έχει πετύχει μια υγιή συνεργασία με τη Spentzos Film. Στη δική τους περίπτωση δεν ξέρεις από πού ν' αρχίσεις και πού να σταματήσεις. H ασπρόμαυρη ταινία περιπλάνησης του Αλεξάντερ Πέιν «Νεμπράσκα», η οποία απέσπασε το βραβείο ανδρικής ερμηνείας για τον Μπρους Ντερν (και πολύ πιθανόν να φτάσει ως τα Οσκαρ), είναι η σταρ αγορά των δύο εταιρειών, αν και το ίδιο θα έλεγα και για το «Παρελθόν» του Ασγκάρ Φαραντί, την καλύτερη - κατά την άποψή μου - ταινία της εφετινής διοργάνωσης, η οποία απέσπασε το βραβείο γυναικείας ερμηνείας για τη γαλλίδα ηθοποιό Μπερενίς Μπεζό.

Στις Seven - Spentzos ανήκουν επίσης το «Immigrant», ταινία εποχής του Τζέιμς Γκρέι με τη Μαριόν Κοτιγιάρ και τον Χοάκιν Φίνιξ, ο «Μάικλ Κόλχας» του Αρνό ντε Παγέρ, γαλλική εκδοχή του ομότιτλου μυθιστορήματος του Xάινριχ φον Κλάιστ, αλλά και η τελευταία ταινία της Σοφία Κόπολα «Τhe bling ring» που προβλήθηκε στο πρόγραμμα «Ενα κάποιο βλέμμα» αφήνοντας το κοινό μάλλον μουδιασμένο.

Μπορεί το «Only god forgives» του Ντάνιελ Ρεφν («Drive») με τους Ράιαν Γκόσλινγκ και Κριστίν Σκοτ Τόμας να απογοήτευσε την πλειοψηφία των κριτικών, έχω όμως την αίσθηση ότι πολύς κόσμος θα εντυπωσιαστεί από το σκοτεινό σκηνοθετικό βλέμμα του δανού δημιουργού. Κοινό επίσης θα βρει και η τελευταία ταινία του Ρόμαν Πολάνσκι «La Venus a la fourrure» με πρωταγωνίστρια τη σύντροφό του Εμανουέλ Σενιέ και τον Ματιέ Αμαλρίκ. Αυτό το τσαχπίνικο παιχνίδι στη σαδομαζοχιστική σχέση σκηνοθέτη και ηθοποιού με ξάφνιασε. Διανομή από τη Seven - Spentzos έχει επίσης εξασφαλίσει το εφετινό «άνοιγμα» του «15θημέρου Σκηνοθετών», το «Congress», ένα ιδιότυπο κινούμενο σχέδιο του Ισραηλινού Αρι Φόλμαν, προσαρμοσμένου στην αισθητική του πολυσυζητημένου «Βαλς με τον Μπασίρ» που είχε κάνει πρεμιέρα επίσης στις Κάννες.

Τρεις ταινίες για την ODEON, με πρώτη και καλύτερη το «Ain't them body saints», δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του Αμερικανού Ντέιβιντ Λόουρι η οποία εντυπωσίασε στην «Εβδομάδα κριτικής». Ο Κέισι Αφλεκ και η Ρούνεϊ Μάρα συμπρωταγωνιστούν σε αυτό το δραματικό νεονουάρ που τοποθετείται στην επαρχία της Αμερικής στη δεκαετία του 1970.  Ενδιαφέρον είχε και το «Fruitville station» του Ράιαν Κούγκλερ στο «Ενα κάποιο βλέμμα». Η ταινία είναι εμπνευσμένη από ένα πραγματικό περιστατικό τραγωδίας που προέκυψε πριν από μερικά χρόνια από την κατάχρηση εξουσίας της αστυνομίας του Λος Αντζελες. Τέλος, στην κατοχή της εταιρείας βρίσκεται και η ταινία κλεισίματος του εφετινού φεστιβάλ, το εκτός συναγωνισμού «Zulu» του Τζερόμ Σάλε, στο οποίο ο Φόρεστ Γουίτακερ και ο Ορλάντο Μπλουμ υποδύονται τους αστυνομικούς της Νοτίου Αφρικής στα ίχνη κατά συρροήν δολοφόνου.

Από την Feelgood Entertainment θα διανεμηθεί η ιταλική σάτιρα «Η μεγάλη ομορφιά» («La grande bellezza») του Πάολο Σορεντίνο. Αυτή τη φορά ο σκηνοθέτης του «Il divo» μιλά για την πολιτισμική παρακμή στη σύγχρονη Ρώμη και είναι πραγματικά περίεργο που το φιλμ αγνοήθηκε παντελώς στα βραβεία παρ' ότι είχε επίσης γίνει θέμα συζήτησης και ήταν το αγαπημένο «μωρό» πολλών κριτικών. Στην ίδια εταιρεία όμως ανήκει και η τελευταία ταινία του Τζιμ Τζάρμους «Only lovers will survive», μια κωμική ματιά στον κόσμο των σύγχρονων βρικολάκων με πρωταγωνιστές την Τίλντα Σουίντον και τον Τομ Χίντλεστον (η ταινία χρηματοδοτήθηκε εν μέρει από την ελληνική εταιρεία Faliro House).

Δύο ταινίες βρίσκονται στην διάθεση της Village Roadshow. Η μία προβλέπεται να απασχολήσει μεγάλο μέρος του κοινού καθότι πρόκειται για το «Inside Llewyn Davis» των αδελφών Τζόελ και Ιθαν Κόεν που απέσπασε το μεγάλο βραβείο της επιτροπής. Αυτή τη φορά οι δαιμόνιοι αδελφοί μάς μεταφέρουν στο Γκρίνουιτς Βίλατζ της Νέας Υόρκης στις αρχές της δεκαετίας του 1960 και περιγράφουν το κλίμα που επικρατούσε πριν από το μεγάλο ξέσπασμα της φολκ μουσικής (Μπομπ Ντίλαν, Πίτερ, Πολ και Μαίρη, Τζόαν Μπαέζ κ.ά.). Η πρώτη αμερικανική ταινία που ο ηθοποιός Γκιγιόμ Κανέ υπογράφει ως σκηνοθέτης λέγεται «Βlood ties» (Δεσμά αίματος) και είναι ένα αστυνομικό - οικογενειακό δράμα στη Νέα Υόρκη της δεκαετίας του 1970 με πρωταγωνιστές τους Κλάιβ Οουεν (σε έναν πραγματικά σκοτεινό ρόλο), Μπίλι Κράνταπ, Μαριόν Κοτιγιάρ και Τζέιμς Κάαν. Η ταινία προβλήθηκε εκτός συναγωνισμού και κατά πάσα πιθανότητα θα διανεμηθεί από τη Village.

Πολλά ειπώθηκαν για το «Behind the Cantelabra» που ενδεχομένως να είναι και η τελευταία ταινία του Στίβεν Σόντερμπεργκ αφού κατά δική του δήλωση μπορεί και να εγκαταλείψει τη σκηνοθεσία. Στη γυρισμένη για την καλωδιακή τηλεόραση (ΗΒΟ) ταινία, η οποία όμως θα διανεμηθεί στις αίθουσες κάποιων χωρών, ο Μάικλ Ντάγκλας διέπρεψε στον ρόλο του ομοφυλόφιλου πιανίστα Λιμπεράτσε, δίπλα στον Ματ Ντέιμον (ο εραστής του). Ομως ο Ντάγκλας έχασε στα σημεία το βραβείο ερμηνείας από τον Μπρους Ντερν της «Νεμπράσκα». Η Hollywood Entertainment έκλεισε την παραπάνω ταινία, καθώς επίσης το «Le demantelement» από την Εβδομάδα Κριτικής και την ενδιαφέρουσα ταινία «Sara prefere la course» («Η Σάρα προτιμά να τρέχει») της Κλοέ Ρομπισό από το «Ενα κάποιο βλέμμα».

Η μικρή ΑΜΑ Films του Γιώργου Στεργιάκη έχει παράδοση στο να «μυρίζεται» βραβεία -πολλές φορές μεγάλα, με τρανταχτά παραδείγματα τη Χρυσή Αρκτο στο τελευταίο Φεστιβάλ Βερολίνου («Ο Καίσαρας πρέπει να πεθάνει») και τον Χρυσό Λέοντα στο περσινό Φεστιβάλ Βενετίας («Πιετά»). Εφέτος στις Κάννες, η ΑΜΑ έκανε τρεις μόλις αγορές αλλά και οι τρεις συνοδεύτηκαν με βραβεία. Το «Heli» του Αμάτ Εσακαλάντε από το Μεξικό έφυγε με το βραβείο σκηνοθεσίας, ενώ το κινεζικό «Μια δόση αμαρτίας» («A touch of sin») του Ζία Ζάνγκε απέσπασε το βραβείο σεναρίου παρ' ότι το σενάριό του είναι το μόνο που δεν συγκράτησα. Η τρίτη ταινία είναι το «Omar» του Παλαιστίνιου Χάνι Αμπου Ασαντ («Παράδεισος: Τώρα»), με κεντρικό ήρωα έναν Παλαιστίνιο που βιώνει πτυχές της σκληρής καθημερινότητας στη Δυτική Γερμανία. Η ταινία κέρδισε το Βραβείο της Επιτροπής στο τμήμα «Ενα κάποιο βλέμμα».

Και τέλος, μια ταινία που εντυπωσίασε για τη σωματική ερμηνεία του Ρόμπερτ Ρέντφορντ ήταν το «All is lost» του Τζ. Σ. Τσάντορ, στο οποίο ο 76χρονος ηθοποιός, εντελώς μόνος, παλεύει με τη θάλασσα, χαμένος στον ωκεανό. Αυτή ήταν και η μοναδική αγορά της εταιρείας Audio Visual.

ΤΟ ΒΗΜΑ