Στο έλεος του Θεού ο λόφος του Στρέφη

Απειλείται ένας από τους ελάχιστους «πνεύμονες» πρασίνου, καθώς ο Δήμος της Αθήνας αδυνατεί να αντεπεξέλθει στο πότισμά του.

→Απ’ ό,τι φαίνεται, το Μνημόνιο και η λιτότητα δεν αφήνουν αλώβητους ούτε τους ελάχιστους χώρους πρασίνου

Του Τάσου Σαραντή

Αποτελεί έναν από τους ελάχιστους «πνεύμονες» πρασίνου στο κέντρο της Αθήνας και τον μεγαλύτερο ελεύθερο χώρο πρασίνου στα Εξάρχεια, καταλαμβάνοντας έκταση 48 στρεμμάτων. Ωστόσο, για πολλοστή φορά, ο λόφος του Στρέφη βρίσκεται στο έλεος της εγκατάλειψης, κυρίως εξαιτίας της ανομβρίας που τον πλήττει, αφού ο Δήμος της Αθήνας δηλώνει αδυναμία να αντεπεξέλθει στις ποτιστικές ανάγκες της υπάρχουσας βλάστησης.

Μια βόλτα στα μονοπάτια του λόφου αποδεικνύεται τουλάχιστον απογοητευτική, αφού στα περισσότερα σημεία κυριαρχεί η εικόνα της εγκατάλειψης. Οχι της χρόνιας, που καταμαρτυρούν τα κατεστραμμένα σκαλοπάτια και τα γκρεμισμένα τοιχία στα μονοπάτια, αλλά και κάθε λογής σκουπίδια που βρίσκονται διάσπαρτα σχεδόν παντού. Αλλά της πρόσφατης εγκατάλειψης που έχει προκαλέσει η ξηρασία που μαστίζει τον λόφο τους τελευταίους τρεις μήνες, εξαιτίας της αδυναμίας του Δήμου της Αθήνας να αντεπεξέλθει στο πότισμα της πυκνής σε πολλά σημεία βλάστησης.

Εκτός λειτουργίας

Το δεκάδων χιλιομέτρων αυτόματο σύστημα ποτίσματος που είναι εγκατεστημένο σε ολόκληρη την επιφάνεια του λόφου βρίσκεται εκτός λειτουργίας, οι μαύροι σωλήνες που το αποτελούν είναι κομμένοι σε πάρα πολλά σημεία, τμήματά τους είναι αφημένα εκεί που έχουν κυλήσει και, απλά, προστίθενται στο ατέλειωτο σκουπιδομάνι. Οσο για τις εγκατεστημένες βάνες και βρύσες, λειτουργούν μόλις δύο. Με κατεστραμμένο το σύστημα ποτίσματος η αρμόδια υπηρεσία του δήμου ποτίζει με ένα βυτιοφόρο, μέχρι πρότινος περίπου μια φορά τον μήνα και πρόσφατα, έπειτα από τις επίμονες διαμαρτυρίες των περιοίκων και των περιπατητών, λίγο συχνότερα.

Το αποτέλεσμα της λειψυδρίας είναι φανερό σε όλα τα είδη της βλάστησης. Πεύκα και κωνοφόρα έχουν μεγάλα κλαδιά ξερά, ενώ άλλα είδη, ακόμη και οι ανθεκτικές πικροδάφνες, έχουν ξεραθεί παντελώς. Οπως είναι «φυσικό», τα μικρά δενδρύλλια που έχουν φυτευτεί πρόσφατα ξεραίνονται το ένα μετά το άλλο. Οι κάτοικοι, πέρα από τη θλίψη που τους προκαλεί η εικόνα των δέντρων που χρειάστηκαν ολόκληρα χρόνια για να μεγαλώσουν και τώρα πεθαίνουν από την εγκατάλειψη, ανησυχούν και για την ασφάλεια της περιοχής, αφού, υπό αυτές τις συνθήκες ελλοχεύει περισσότερο από ποτέ ο κίνδυνος πυρκαγιάς. Αν προστεθεί στους φόβους τους το γεγονός ότι οι κρουνοί που βρίσκονται στον χώρο είναι ασύµβατοι µε τους πυροσβεστικούς σωλήνες, γίνεται κατανοητό ότι οι ανησυχίες τους δεν αποτελούν κινδυνολογία. Οι ίδιοι μάς καταγγέλλουν ότι τελευταία έχουν εξαφανιστεί από τον λόφο οι τσαλαπετεινοί και οι χελώνες.

Δεδομένης αυτής της κατάστασης, θα νόμιζε κάποιος ότι η διαχείριση του ελάχιστου νερού που παρέχεται στον λόφο του Στρέφη από τις δύο βρύσες που λειτουργούν ακόμη, πριν από την είσοδο στο θεατράκι, γίνεται με φειδώ. Κι όμως, κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει. Δεδομένου ότι δεν υπάρχει καμιά μέριµνα για να µην κυκλοφορούν και να μην παρκάρουν αυτοκίνητα στον λόφο, ο χώρος δίπλα στο θεατράκι έχει μετατραπεί σε δωρεάν πλυντήριο αυτοκινήτων!

Σε ελλείψεις προσωπικού και στην αδυναμία εφοδιασμού των απαραίτητων υλικών αποδίδει ο Δημήτρης Κυριακάκης, διευθυντής της αρμόδιας Υπηρεσίας Πρασίνου και Περιβάλλοντος του Δήμου Αθηναίων, τον μαρασμό που έχει επέλθει στον λόφο του Στρέφη και θεωρεί απολύτως δίκαια τα παράπονα των περιοίκων. «Ο λόφος του Στρέφη είναι ένας χώρος ο οποίος είναι φυτεμένος πάνω σε ένα άγονο βραχώδες έδαφος, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει επάρκεια χώματος ώστε να δημιουργείται σε αυτό αποθήκη νερού και το ριζικό σύστημα να μπορεί να διεισδύσει σε βάθος και να βρίσκει νερό. Για τα νέα φυτά είναι ακόμη χειρότερο γιατί το ριζικό τους σύστημα δεν έχει ακόμη αναπτυχθεί ώστε να μπορεί να “ξετρυπώνει” μια υγρασία που μπορεί να είναι λίγο πιο βαθιά», μας εξηγεί.

«Για τον λόγο αυτό είχαμε αναπτύξει ένα σύστημα ποτίσματος με προγραμματιστές, ώστε να ποτίζεται συχνά μόνο του, το οποίο όμως τα τελευταία χρόνια έχει βανδαλιστεί πάνω από είκοσι φορές, με αποτέλεσμα να μην έχουμε πλέον αυτή την εποχή, που είναι και δύσκολες οι συνθήκες, ανταλλακτικά για να το επισκευάσουμε. Ετσι, πηγαίνουμε και ποτίζουμε με το βυτίο μια φορά την εβδομάδα τραβώντας λάστιχα, κάτι που δεν επαρκεί για να ποτίσει ικανοποιητικά τα φυτά για να είναι σε ακμή. Και με τους καύσωνες αυτή την περίοδο τα φυτά υποφέρουν. Επιπλέον, παλιότερα υπήρχαν πέντε άνθρωποι για τον λόφο και σήμερα δύο και όχι μόνιμοι. Υπάρχει ένα συνεργείο το οποίο έχει ολόκληρο τον Λυκαβηττό και τον περιφερειακό του, καθώς και τον λόφο του Στρέφη».

Στήριγμα οι συμβασιούχοι

Δεν μπορεί το βυτίο να πηγαίνει πιο τακτικά; τον ρωτήσαμε: «Οχι, γιατί έχουμε 5 βυτία για όλη την Αθήνα και ποτίζουμε εκτεταμένα, δεν υπάρχει περιθώριο να ποτίσουμε περισσότερο. Τελευταία έχουμε κάνει περισσότερα ποτίσματα. Από τη Δευτέρα (5/8) βρίσκεται μόνιμα ένας κηπουρός εκεί, ώστε να ελέγχει συνεχώς τα ποτίσματα και τις διαρροές».

Απ’ ό,τι φαίνεται, το Μνημόνιο και η λιτότητα δεν αφήνουν αλώβητους ούτε τους ελάχιστους χώρους πρασίνου: «Εκείνο που παρουσιάζει μεγάλη καθυστέρηση είναι ο ρυθμός των προμηθειών. Πλέον, οι προμήθειες έχουν γίνει πάρα πολύ δύσκολες και δεν είναι εύκολο να εφοδιαστούμε τα υλικά που έχουμε ανάγκη. Σε ό,τι αφορά το ανθρώπινο δυναμικό, έχουμε μειωθεί τον τελευταίο χρόνο κατά 150 άτομα που βγήκαν στη σύνταξη στον τομέα του πρασίνου σε σύνολο 500.

Ευτυχώς, έχουν παραμείνει ακόμη οι συμβασιούχοι, έχουμε ακόμη γύρω στα 80 άτομα και σε αυτούς στηριζόμαστε. Αν τηρηθούν οι εξαγγελίες και αυτοί μέχρι τέλος του χρόνου μπουν σε μια διαδικασία απόλυσης, πραγματικά κινδυνεύουμε να καταρρεύσουμε. Βέβαια, εκμεταλλευόμαστε λίγο και την εργασία μέσω μη κυβερνητικών οργανώσεων, τη λεγόμενη κοινωφελή εργασία. Υπήρχαν δύο τέτοια προγράμματα, που, όμως, σήμερα έχουν και αυτά σταματήσει», λέει ο κ. Κυριακάκης.

Η Εφημερίδα των Συντακτών