Ξαφνικός θάνατος! - Του Θεόδωρου Μεσσηνέζη
Τώρα τελευταία, αυτή η έκφραση, ακούγεται όλο και πιο συχνά!
Φρικιαστική έκφραση. Και ακόμη φρικιαστικότερο το αποτέλεσμά της ! Είναι τρομερό και μόνον να το σκεφτείς! Εκεί που κάθεσαι αμέριμνος και απολαμβάνεις τα όποια αγαθά σου προσφέρει η ζωή και η παντοδύναμη φύση , ξάφνου παρουσιάζεται ο «Μαύρος καβαλάρης» και χωρίς καν να σε ρωτήσει και χωρίς πολλές διαδικασίες σε βουτάει, σε βάζει στα καπούλια του μαύρου του αλόγου και γίνεσαι «μακαρίτης». Ποιος είναι αυτός που δεν θα ανατριχιάσει, δεν θα πανικοβληθεί μ’ αυτή τη σκέψη; Πράγματι, ο μόνος που δεν θα νοιαστεί καθόλου, είναι μόνον ένας «πεθαμένος»! «Ο βρεγμένος από βροχή δεν φοβάται», λέει μια Λαϊκή ρήση. Γιατί λοιπόν ο πεθαμένος να νοιαστεί; Και όμως υπάρχουν ειδικές περιπτώσεις που νοιάζεται, που φοβάται! Αυτό το σημείο, είναι που με κάνει να σκέπτομαι. « Άραγε, μήπως και δεν είναι εκατό τοις εκατό πεθαμένος αλλά υπάρχει ακόμη έστω και μια μικρή ελπίδα; Μήπως μέσα του υπάρχει ακόμη μια μικρή σπίθα ζωής και αν δεν τον παρατρομάξουμε μπορεί να ζωντανέψει εκ νέου;
Εμείς τώρα γιατί τρομάζουμε και ξαφνιαζόμαστε ακούγοντας για ξαφνικούς θανάτους όπως αυτός επί παραδείγματι της ΕΡΤ; Εμάς μας έχει επισκεφθεί κατ’ επανάληψη τα τελευταία τρία τέσσερα χρόνια, αυτός ο «μαύρος καβαλάρης» και μάλιστα όχι σαν «μονάδα» αλλά «τριπλός» . Εξ ου και τον ονομάτισε ο Λαός «Τρόικα» . Βέβαια, δεν κατάφερε να μας παρασύρει εξ ολοκλήρου στα καπούλια του αλόγου του! Αγαντάρουμε λίγο ακόμη. Αλλά για πόσο; Στη πραγματικότητα, ή μάλλον στην ουσία είμαστε σχεδόν «πεθαμένοι» και σαν Κράτος και σαν Λαός! Σημασία όμως μεγαλύτερη έχει το δεύτερο! Γιατί χωρίς Λαό, τι σόι Κράτος μπορεί να λογιστεί; Είμαστε λοιπόν στο «μεταίχμιο». Ας το προσέξουν πολύ οι δικοί μας. Γιατί έτσι που το πάνε , πολύ θα ήθελα να ξέρω σε λίγο καιρό αν τους ρωτάνε σε ποιον ηγείσθε, τι θα απαντούν ; Μήπως θα λένε το όνομα που είπε ο Οδυσσέας στο Κύκλωπα; Δηλαδή στον «κανέναν»; Γιατί δεν θα υπάρχουμε! Οι τρεις όμως «μαύροι καβαλάρηδες , μάλλον το γνωρίζουν αυτό και προχωρούν με σύστημα μελετημένο για να μας φέρουν μια ώρα αρχύτερα στο τέρμα. Τότε θα είναι άξιος ο μισθός τους, ότι και αν εισπράξουν. Αλλά τότε δεν θα υπάρχει πια Ελλάδα , παρά μια εξαρτώμενη επαρχία ενός εκ των αφιλοκερδών προστατών μας ή και όλων μαζί και ένας λαός εργατών ή μάλλον δούλων !
Θα με ρωτήσετε βέβαια γιατί κάνω τόσο ακραίες και απαισιόδοξες σκέψεις. Γιατί απλούστατα δεν εξηγείται διαφορετικά η εμμονή, τόσο των τροϊκανών, όσο και των «αφεντικών των, που ενώ γνωρίζουν, ενώ βλέπουν χειροπιαστά το χάλι στο οποίο μας έφεραν οι «σοφές» και «ανιδιοτελείς» ..συμβουλές τους, αυτοί επιμένουν όχι μόνον να μας πιέζουν και να μας ξεζουμίζουν , αλλά να απαιτούν και περεταίρω νέους «ξαφνικούς θανάτους» όπως αυτόν της πολεμικής αμυντικής βιομηχανίας μας και τώρα πρόσφατα (νέο φρούτο τούτο) του ΟΣΕ και κύριος οίδε και τι άλλου ακόμη που μπορεί να κατεβάσει η «γκλάβα» τους !
Αφήστε μας βρε Αθεόφοβοι! Αφήστε μας και πάψτε τις τσαρλατάνικες και σαφώς ιδιοτελείς απαιτήσεις σας, ιδίως αυτές περί ξαφνικού θανάτου! Δέστε μας. Καμαρώστε μας. Έτσι «ημιθανείς» που μας καταντήσατε! Μ’ αυτές τις νέες «εξυπνάδες» σας θα μας αποτελειώσετε . Και μετά από ποιον θα πάρετε αυτά που προσδοκάτε ; Τότε ο «μαύρος καβαλάρης θα είναι ελεύθερος και θα μπορεί να απασχοληθεί και με σας. Ποιος ξέρει; Αν μας αφήσετε λίγο ήσυχους, η «ράτσα μας» έχει βαθιές ρίζες! Μπορεί αυτές, εκεί στα βάθη που είναι, να βρουν το «αθάνατο νερό» και αντί για «ξαφνικό θάνατο να «ξαναζωντανέψουμε» Σας συμφέρει αυτό παρά να έχετε στα χέρι σας ένα πτώμα! Αφήστε μας να ζήσουμε και ΘΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ! Η Ελλάδα δεν πεθαίνει εύκολα . Είναι η «προσωποποίηση του Φοίνικα, που απ’ τη στάχτη του ξαναγεννιέται ! Αρκεί να έχει μείνει έστω και μια σπίθα ζωής αναμμένη μέσα της. Και πιστέψτε με, όχι μόνον σπίθα υπάρχει, αλά ολάκερη φλόγα σιγοκαίει μέσα της!! Με τους «ξαφνικούς θανάτους» που ζητάτε πάτε να τη σβήσετε κι αυτήν. ΟΧΙ!! ΛΑΘΟΣ!!! Οι ξαφνικοί θάνατοι δεν μας χρειάζονται κι’ ούτε τους θέλουμε ή τους δεχόμαστε! Γεια σας !!!!!
Θ.Σ.Μεσσηνέζης.-Μήθυμνα.-08/09/2013
Δείτε καρέ-καρέ τη σφαγή στο Κοντομαρί Χανίων από τους Γερμανούς - Η ιστορία του Franz Peter Weixler
- Δημοφιλέστερα