"Από τις δύο πλευρές του Αιγαίου" - Εξαιρετικό ιστορικό ντοκιμαντέρ της Μαρίας Ηλιού (trailer)

Η ΤΑΙΝΙΑ

Η σκηνοθέτις Μαρία Ηλιού και ο ιστορικός Αλέξανδρος Κιτροέφ, που παρουσίασαν το 2012 στο Μουσείο Μπενάκη αλλά και στους κινηματογράφους το έργο ΣΜΥΡΝΗ, Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΜΙΑΣ ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΠΟΛΗΣ 1900-1922, παρουσιάζουν τώρα στους κινηματογράφους, το δεύτερο μέρος με τίτλο ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΥΟ ΠΛΕΥΡΕΣ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ σε σχέση με το Διωγμό και την Ανταλλαγή των πληθυσμών της Τουρκίας και της Ελλάδας το 1922-1924, φέρνοντας πίσω στο κοινό άγνωστες εικόνες ξεχασμένες σε «κλειστά» αρχεία από την Αμερική και την Ευρώπη αλλά και μια νέα οπτική.

Το μέρος δεύτερο ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΥΟ ΠΛΕΥΡΕΣ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ βασίζεται στην ιδέα ότι έφτασε η στιγμή να αναγνωρίσουμε πως τα παιδιά και τα εγγόνια των ελληνορθόδοξων και μουσουλμάνων προσφύγων, μπορούν να διηγηθούν από κοινού τις ιστορίες τους. Πως έφτασε η στιγμή να διηγηθούμε ολόκληρη την ιστορία και από τις δυο πλευρές του Αιγαίου και όχι μόνο τη μισή.

Το ιστορικό ντοκιμαντέρ θα προβάλλεται καθημερινά από τις 12 Σεπτεμβρίου στους κινηματογράφους ΕΛΛΗ & ΚΗΦΙΣΙΑ 1-2 CINEMAX-CYTA στην ΑΘΗΝΑ, Κυριακές πρωί στο ΜΟΥΣΕΙΟ ΜΠΕΝΑΚΗ στην Πειραιώς), στον κινηματογράφο ΟΛΥΜΠΙΟΝ στη ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ και στον κινηματογράφο ATLAS στην οδό του Πέρα (Istiklal) στην Κωσταντινούπολη. Οι δυο συνεργάτες θέλουν να τιμήσουν τον κόσμο που έχασε τις εστίες του από το 1922-1924 αλλά και συγχρόνως την επιστήμη της ιστορίας.

Ιστορικοί από την Αμερική, την Ευρώπη, την Ελλάδα και την Τουρκία, μιλούν για την μεγάλη Ιστορία ενώ πρόσφυγες, πρώτης, δεύτερης και τρίτης γενιάς, και από τις δύο πλευρές του Αιγαίου, αφηγούνται τις προσωπικές τους ιστορίες. Οι οικογενειακές μικροιστορίες εκτυλίσσονται στα παράλια της Μικράς Ασίας, στον Πόντο και την Καππαδοκία, αλλά και τη βόρειο Ελλάδα και την Κρήτη. Μάλιστα δύο από τους ομιλητές, η Καλλιόπη, κόρη ελληνορθόδοξων προσφύγων από την Καππαδοκία, διηγείται την ιστορία της στα Τουρκικά και ο Husnu, γιός Μουσουλμάνων προσφύγων από την Κρήτη διηγείται την ιστορία της οικογένειάς του στα Κρητικά.

Το ντοκιμαντέρ τεκμηριώνεται με σπάνιο φωτογραφικό και κινηματογραφικό υλικό που σταχυολογήθηκε από αρχεία της Αμερικής και της Ευρώπης. Για πρώτη φορά δημοσιεύονται άγνωστες εικόνες του Διωγμού και της Ανταλλαγής από τα αρχεία της Library of Congress, του Πανεπιστημίου του Princeton, του Ερυθρού Σταυρού της Γενεύης αλλά και του Αμερικανικού Ερυθρού Σταυρού, του Save the Children Fund, του Albert Kahn Fondation, του πανεπιστημίου της Minnesota αλλά και άλλων ιδρυμάτων της Ελλάδας και του εξωτερικού. Επίσης για πρώτη φορά θα δούμε μερικές από τις χαμένες φωτογραφίες του μεγάλου Αμερικανού φωτογράφου Lewis Hine, εικόνες από το κλειστό για χρόνια αρχείο του Near East Relief καθώς και φιλμικό υλικό από την χαμένη ταινία της YMCA στη Μικρά Ασία και την Ελλάδα από το αρχείο του Robert Davidian. Tο άγνωστο οπτικό αρχειακό υλικό διασώθηκε και συντηρήθηκε από τον μη κερδοσκοπικό οργανισμό ΠΡΩΤΕΑΣ & PROTEUS NY INC και τους χορηγούς του.

Η μοντέρ εικόνας και ήχου Αλίκη Παναγή για την ηχητική επένδυση της ταινίας χρησιμοποίησε ήχους εποχής προκειμένου να ζωντανέψουν τα γεγονότα, ενώ ο μουσικός Νίκος Πλατύραχος, βασίστηκε σε τραγούδια εποχής από τη Μικρά Ασία και την Ελλάδα για να συνθέσει την πρωτότυπη μουσική του.

Εκτός από τις προβολές για το κοινό από τις 12 Σεπτεμβρίου 2013, θα γίνονται και προβολές για σχολεία πρωινές ώρες και μετά τη λήξη των προβολών για το κοινό, ολόκληρο το 2013 και 2014. Πληροφορίες στο κεφάλαιο ΠΟΥ ΠΑΙΖΕΤΑΙ Η ΤΑΝΙΑ & ΤΑ ΝΕΑ ΜΑΣ.

Ένα κείμενο της Μαρίας Ηλιού

Ο ΞΕΡΙΖΩΜΟΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΥΟ ΠΛΕΥΡΕΣ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ

Εδώ και χρόνια δεν μπορώ να ξεχάσω αυτήν την εικόνα:

Σε έναν ήσυχο κήπο, το θετό μου πατέρα, τον Τάκη που με μεγάλωσε μετά το θάνατο του πατέρα μου, του Σμυρνιού Ανδρέα, να μου διηγείται πως στην ηλικία των επτά, είδε ξαφνικά τον δικό του πατέρα, Έλληνα προύχοντα του Πόντου, νεκρό, να αιωρείται κρεμασμένος από ένα δέντρο στην αυλή του διοικητηρίου της Κερασούντας. Η καρδιά μου –ήμουν ίσως δέκα χρονών- κόντευε να σπάσει από τη φρίκη.

Και ύστερα ερχόταν η διήγηση πως ο μικρός Τάκης τότε, κατάφερε να σωθεί και να φύγει κρυφά από τον Πόντο με τη βοήθεια ενός Τούρκου γείτονα.

Για πολλά χρόνια για τη δική μας οικογένεια υπήρχε μόνο η Καταστροφή και ο πόνος του Διωγμού των δικών μας ανθρώπων. Η υπόσχεση στον Τάκη όταν έφευγα για σπουδές κινηματογράφου στην Ιταλία να κάνω κάποτε μια ταινία για τον Διωγμό έμεινε για τρεις δεκαετίες ανεκπλήρωτη.

Λίγα χρόνια μετά τη γέννηση της κόρης μου, σε ένα ταξίδι σε ένα Φεστιβάλ κινηματογράφου στην Σμύρνη, είδα με έκπληξη τον οικονομολόγο Muffit Bodur να δακρύζει μιλώντας για το πως αναγκάστηκε η Μουσουλμανική οικογένεια της γυναίκας του να φύγει από τη Θεσσαλονίκη με την Ανταλλαγή των Πληθυσμών του 1923.

Όταν άρχισα να ζω και να εργάζομαι πιο πολύ στο εξωτερικό παρά στην Ελλάδα, μετά από έρευνα σε διάφορα αρχεία, όπως το αρχείο του Ερυθρού Σταυρού στη Γενεύη, πολλές από τις βεβαιότητες που είχα από παλιά κατέρευσαν. Σίγουρα οι διαδοχικοί διωγμοί των Ελλήνων από την Μικρά Ασία ήταν τρομακτικά τραγικοί και βίαιοι με αποκορύφωμα τον μεγάλο διωγμό του ‘22 και σε νούμερα που ξεπερνούν το εκατομμύριο μόνο για το 1922 αλλά και η αναγκαστική αναχώρηση των μουσουλμάνων από την Ελλάδα κατά τη διάρκεια της Ανταλλαγής- κάτι που συνήθως δεν σκεφτόμαστε από αυτήν την πλευρά του Αιγαίου- ήταν επίσης μια ιστορία ξεριζωμού.

Η παλιά μου επιθυμία και υπόσχεση να κάνω μια ταινία για τον Διωγμό των δικών μας ανθρώπων, άρχισε να ολοκληρώνεται μέσα μου: Nαι θα ήταν μια ταινία για τον Διωγμό αλλά θα ήταν συγχρόνως και μια ταινία για την Ανταλλαγή των πληθυσμών της Τουρκίας και της Ελλάδας, τόσο των Ελλήνων ορθοδόξων, όσο και των Τούρκων μουσουλμάνων.

Η ευκαιρία ήρθε πριν από λίγα χρόνια όταν στην Αμερική την ίδια περίοδο που δουλεύαμε για το Σμύρνη: Η Καταστροφή μιας κοσμοπολίτικης πόλης, ανακάλυψα άγνωστα φιλμάκια και φωτογραφίες από το Διωγμό αλλά και από την Ανταλλαγή των πληθυσμών.

Συγχρόνως είχε ήδη ξεκινήσει από Το Ταξίδι, το Ελληνικό Όνειρο στην Αμερική ( παρουσιάστηκε στο Μουσείο Μπενάκη το 2007), μια ευτυχισμένη συνεργασία με τον ιστορικό Αλέξανδρο Κιτροέφ. Συνεχίσαμε να συνεργαζόμαστε για τη Σμύρνη αλλά και για το Από τις δυο πλευρές του Αιγαίου και για τα επόμενα τέσσερα χρόνια ήταν σα να σκάβαμε το ίδιο τούνελ από δυο διαφορετικές πλευρές. O Αλέξανδρος από τη μεριά του ιστορικού και εγώ από την μεριά του κινηματογραφιστή που οι εικόνες γίνονται μέσα του αφηγηματικό υλικό.

Κι έτσι έφτασε η στιγμή να μιλήσουμε τόσο για τον Διωγμό όσο και για την Ανταλλαγή, τιμώντας τον κόσμο που χάθηκε, τον κόσμο που αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τις εστίες του, αλλά επίσης τιμώντας και την επιστήμη της ιστορίας.

Το ντοκιμαντέρ και η έκθεση αυτή παρουσιάζονται 90 χρόνια μετά τον Διωγμό του 1922.

Από τη μια φέρνουμε πίσω τις ξεχασμένες εικόνες σε κλειστά ντουλάπια από Ευρωπαϊκά και Αμερικανικά αρχεία, από την άλλη μια νέα προσέγγιση στην ιστορία του Διωγμού και της Ανταλλαγής: Mια οπτική που κρατά αποστάσεις τόσο από μια εθνικιστική αφήγηση όσο και από νεώτερες απόπειρες που υπερτονίζουν τις κοινές εμπειρίες ξεχνώντας τις διαφορές. Ξεχνώντας πως πριν την Ανταλλαγή ζήσαμε ένα Διωγμό.

Αυτή η ταινία εκπληρώνει μια υπόσχεση αλλά έγινε και με την πεποίθηση πως δεν υπάρχει προνόμιο στον πόνο.

Συγχρόνως η ταινία έγινε με την πεποίθηση και την ανάγκη της αναγνώρισης ότι οι Μικρασιάτες πρόσφυγες που έφτασαν στην Ελλάδα με τραγικές συνθήκες το 1922, πρόσφεραν πολλά σε αυτήν χώρα μεταμορφώνοντας την για πολλές δεκαετίες με τη διαφορετική τους ματιά και με τη δημιουργικότητά τους.

H προηγούμενη, πρόσφατη ταινία και έκθεση Σμύρνη και η νέα Από τις δυο πλευρές του Αιγαίου λειτουργούν ανεξάρτητα αλλά και αποτελούν μια ενότητα.

Η πρώτη μιλούσε για τους Έλληνες και τους Αρμένιους που χάθηκαν στην Καταστροφή αλλά συγχρόνως θύμιζε ότι η Σμύρνη είναι μια πόλη και μια έννοια που συνδέεται με τον κοσμοπολιτισμό και τη χαρά της ζωής. Η δεύτερη που διηγείται την ιστορία του Διωγμού και του ξεριζωμού, έγινε με την ελπίδα πως τόσα χρόνια μετά τα δραματικά γεγονότα του 1922-1924 μπορούμε να διηγηθούμε ολόκληρη την ιστορία και από τις δυό πλευρές του Αιγαίου.

Ελπίζω πραγματικά πως έφτασε η στιγμή να αναγνωρίσουμε πως τα παιδιά και τα εγγόνια των προσφύγων και από τις δυό μεριές της θάλασσας μπορούν να διηγηθούν από κοινού τις ιστορίες τους, έτσι όπως με τα συχνά ταξίδια στο Αιγαίο, με την ειρήνη ανάμεσα στα δυό κράτη, μας δίνεται η δυνατότητα να δούμε με μια νέα ματιά την ιστορία μας.

Ένα ιστορικό κείμενο του Αλέξανδρου Κιτροέφ

ΔΙΩΓΜΟΣ ΚΑΙ ΑΝΤΑΛΛΑΓΗ ΠΛΗΘΥΣΜΩΝ

Τουρκία - Ελλάδα: 1922-1924

H ΔΙΑΣΠΑΣΗ ΤΗΣ ΟΘΩΜΑΝΙΚΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ

Εξορίες και Διωγμοί: 1912-1922

Οι Βαλκανικοί Πόλεμοι του 1912-13 έφεραν το τέλος της Οθωμανικής εξουσίας στα Βαλκάνια και οδήγησαν χιλιάδες πρόσφυγες να περάσουν τα νέα εθνικά συνόρα που δημιουργήθηκαν. Περίπου 300,000 Μουσουλμάνοι μετακινήθηκαν δυτικά προς την Ανατολία. Όμως επειδή οι τοπικές διαφορές παρέμεναν, η Ελλάδα, η Βουλγαρία και η Οθωμανική Αυτοκρατορία άρχισαν να εξετάζουν την περίπτωση επίσημων πληθυσμιακών αναταλλαγών. Οι συνθήκες του πολέμου εμπόδισαν την εφαρμογή τέτοιων σχεδίων.

Η άνοδος του Τουρκικού εθνικισμού κατά διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου οδήγησαν στον εκτοπισμό μη-Μουσουλμανικών πληθυσμών μέσα στην Οθωμανική επικράτεια. Οι αρχές εγκατέστησαν τους Μουσουλμάνους πρόσφυγες από τα Βαλκάνια σε περιοχές στα παράλια της Μικράς Ασίας για να ασκήσουν πίεση στους Ελληνορθόδοξους κάτοικους της περιοχής. Οι εθνοτικές συγκρούσεις επιδεινώθηκαν με την δράση άτακτων ενόπλων Μουσουλμανικών ομάδων, τους τσέτες. Κατά τη διάρκεια του πολέμου, Χριστιανοί Οθωμανοί υπήκοοι κατατάχθηκαν στα τάγματα εργασίας και στάλθηκαν στο εσωτερικό της χώρας όπου έκανα καταναγκαστικά έργα κάτω από θανατηφόρες συνθήκες. Στις ανατολικές περιοχές της Αυτοκρατορίας έγιναν μεγάλης κλίμακας διωγμοί Αρμενίων και Ποντίων προς τα νότια που ήσαν ουσιαστικά πορείες θανάτου που κόστισαν χιλιάδες ζωές.

Η δυναμική παρουσία του Ελευθερίου Βενιζέλου στο συνέδριο ειρήνης στις Βερσαλλίες όπου οι Συμμαχικές Δυνάμεις έθεσαν την Οθωμανική Αυτοκρατορία υπό τον έλεγχο τους, σήμανε πως δώθηκε στην Ελλάδα ο πολιτικο-στρατιωτικός έλεγχος της Σμύρνης και της γύρω περιοχής. Επιθέσεις από ατάκτους Μουσουλμάνους υποχρέωσαν τον Ελληνικό στρατό να τους καταδιώξει στην ενδοχώρα όπου αντιμετώπισε τον Τουρκικό εθνικιστικό στρατό που είχε επικεφαλή τον Μουσταφά Κεμάλ ο οποίος είχε απορρίψει την εξουσία του Σουλτάνου.

Η Ελληνική στρατιωτική ήττα στο τέλος του Ελληνο-Τουρκικού πολέμου του 1919-1922 υποχρέωσε χιλιάδες Έλληνες της Μικράς Ασίας να ακολουθήσουν τον στρατό που υποχωρούσε προς δυσμάς. Με την είσοδο του Τουρκικού στρατού και των ενόπλων ατάκτων μέσα στη Σμύρνη εξαπολύθηκε κύμα βίας κατά του Χριστιανικού πληθυσμού και των προσφύγων από την ενδοχώρα. Η βία κορυφώθηκε με την φωτιά που κατέστρεψε την Ελληνική και την Αρμενική συνοικία της πόλης.

ΙΙ: ΔΙΩΓΜΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ & ΑΝΤΑΛΛΑΓΗ ΠΛΗΘΥΣΜΩΝ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ (1922-1924)

Μετά την φωτιά και μετά από πολλές καθυστερήσεις γιατί τα Συμμαχικά πλοία αρνήθηκαν να βοηθήσουν τους πρόσφυγες διότι κρατούσαν «ουδέτερη» στάση, οι ηλικιωμένοι, οι γυναίκες και τα παιδιά που επέζησαν μεταφέρθηκαν στην Ελλάδα. Χιλιάδες από αυτούς έφτασαν σε κατάσταση εξαθλίωσης στον Πειραιά και τα άλλα λιμάνια. Την ίδια περίοδο χιλιάδες Ελληνες άνδρες μεταφέρθηκαν στα τάγματα εργασίας στην ενδοχώρα από όπου πολλοί δεν επέστρεψαν ποτέ.

Μετά την σύναψη της Ελληνο-Τουρκικής ειρήνης, αντιπρόσωποι των δύο χωρών συναντήθηκαν υπο την αιγίδα των Μεγάλων Δυνάμεων για να αποφασίσουν την μοίρα των περίπου 100 με 120 χιλιάδων ομήρων και των Ελληνο-Ορθόδoξων πληθυσμών που περέμεναν στην Τουρκία. Επικεφαλής της Ελληνικής αντιπροσωπείας ήταν ο Ελευθέριος Βενιζέλος και της Τουρκικής ο Ισμέτ Πασάς.

Η Ελλάδα και η Τουρκία υπέγραψαν την συνθήκη της Λωζάννης το 1923 που θέσπισε την υποχρεωτική ανταλλαγή πληθυσμών ανάμεσα στις δύο χώρες με βάση την θρησκεία. Η ανταλλαγή πληθυσμών θεωρήθηκε ως λύση στο πρόβλημα της παρουσίας μειονοτήτων σε αυτές τις δύο γειτονικές χώρες. Όλοι οι Ελληνο-Ορθόδοξοι πληθυσμοί της Μικράς Ασίας θα μεταφερόντουσαν στην Ελλάδα και όλοι οι Μουσουλμάνοι της Ελλάδας θα μεταφερόντουσαν στην Τουρκία. Οι μόνες εξαιρέσεις στην ανταλλαγή ήσαν οι Ελληνο-Ορθόξοι που ζούσαν στην Κωνσταντινούπολη και τα νησιά Ιμβρος και Τένεδος και οι Μουσουλμάνοι της Δυτικής Θράκης.

Η «ανταλλαγή» ήταν κατά πολύ μια εκ των υστέρων αναγνώριση του γεγονότος πως χιλιάδες Ελληνες της Μικράς Ασίας είχαν ξεριζωθεί και είχαν φύγει απο την Τουρκία. Ο συνολικός αριθμός προσφύγων που έφθασε στην Ελλάδα ήταν 1,3 εκατομμύρια αλλά από αυτούς 1.100.000 εκδιώχθηκαν και μόνο 180.000 ανταλλάχθηκαν λόγω της Συνθήκης της Λωζάννης. Οι Μουσουλμάνοι που έφυγαν από την Ελλάδα μετά το 1923 με την Συνθήκη ήταν περίπου 355.000.

Ανεξάρτητα απο την γεωπολιτική της λογική, η συνθήκη της Λωζάννης προξένησε ανείπωτα βάσανα και κακουχίες και για τους δυο πληθυσμούς. Το κριτήριο της θρησκείας παρέβλεπε το γεγονός πως πολλοί Ελληνο-Ορθόδοξοι ήταν τουρκόφωνοι και πολλοί Μουσουλμάνοι μιλούσαν μόνο Ελληνικά καθώς και πως ο υποχρεωτικός χαρακτήρας της ανταλλαγής με βάση συγκεκριμένα κριτήρια, αγνοούσε τις δικές τους επιλογές. Η εχθρότητα και οι δυσκολίες που αντιμετώπισαν οι πρόσφυγες και στις δύο πλευρές του Αιγαίου και o καημός για τις χαμένες τους πατρίδες επιβεβαιώνουν το ανθρώπινο κόστος της ανταλλαγής.

III: ΜΙΑ ΝΕΑ ΠΑΤΡΙΔΑ

Στην Ελλάδα, οι πρόσφυγες εγκαταστάθηκαν μέσα και γύρω απο τις μεγάλες πόλεις και στις επαρχίες από όπου είχαν φύγει οι Μουσουλμάνοι στην Κρήτη και Βόρεια Ελλάδα. Στην Τουρκία εγκαταστάθηκαν κυρίως στα παράλια της Μικράς Ασίας. Το εγχείρημα της εγκατάστασης ήταν δυσκολότερο στην Ελλάδα, και η Κοινωνία των Εθνών δημιούργησε την Επιτροπή Αποκατάστασης Προσφύγων για τον συντονισμό των Ελληνικών και Διεθνών οργανώσεων, όπως για παράδειγμα το Near East Relief που φρόντιζε ορφανά Ελληνόπουλα στη Μικρά Ασία και συνέχισε το έργο της στην Ελλάδα.

Οι ανταλλαγμένοι πληθυσμοί σιγά σιγά ξεπέρασαν όλα τα εμπόδια, παρά τις δυσκολίες που συνάντησαν στην προσπάθειά τους να φτιάξουν μιά νέα ζωή σε ένα ξένο και συχνά εχθρικό περιβάλλον. Μέσα σε λίγα χρόνια είχαν ριζώσει και άρχισαν να συμβάλλουν στη πρόοδο της νέας τους πατρίδας. Οι πρόσφυγες έφεραν στην Ελλάδα γνώσεις και ειδικότητες καθώς και το εργατικό δυναμικό που οδήγησε σε μια έκρηξη οικονομικής δραστηριότητας και εκβιομηχάνισης. Οι πρόσφυγες συνέβαλλαν επίσης στον εμπλουτισμό της καλλιτεχνικής και πολιτιστικής ζωής της χώρας. Στην Τουρκία οι μουσουλμάνοι πρόσφυγες ήταν και αυτοί πολύτιμο εργατικό δυναμικό ενώ η απουσία των Ελλήνων δημιούργησε κενό που οδήγησε στην εμφάνιση της Τουρκικής επιχειρηματικής τάξης.

ΔΙΑΣΧΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΑΙΓΑΙΟ

Οι εκτοπισμένοι πληθυσμοί και τα παιδιά τους δημιούργησαν μια προσφυγική ταυτότητα που τους βοήθησε να αντιμετωπίσουν το τραύμα της υποχρεωτικής μετανάστευσης. Οι μνήμες των χαμένων πατρίδων έπαιξαν μεγάλο ρόλο στη δημιουργία προσφυγικής ταυτότητας μέσα σε ένα κοινωνικό σύνολο που είχε την ίδια γλώσσα και θρησκεία. Το Κέντρο Μικρασιατικών Σπουδών στην Ελλάδα και το Ίδρυμα της Συνθήκης της Λωζάννης στην Τουρκία συνέβαλλαν στην διατήρηση της κληρονομιάς και της μνήμης των προσφύγων και των ανταλλαγμένων πληθυσμών. Τις τελευταίες δεκαετίες μια νέα έννοια μνήμης και νοσταλγίας έχει αναδυθεί και οι απόγονοι των προσφύγων κάνουν τακτικά επισκέψεις στις ιδιαίτερες πατρίδες των προγόνων τους στην Ελλάδα και την Τουρκία.

ΠΟΥ ΠΑΙΖΕΤΑΙ Η ΤΑΙΝΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΙΝΟ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Μετά την μεγάλη επιτυχία του ιστορικού ντοκιμαντέρ ΣΜΥΡΝΗ: Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΜΙΑΣ ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΠΟΛΗΣ 1900-1922, αρχίζουν στις 12 Σεπτεμβρίου 2013, οι προβολές στις κινηματογραφικές αίθουσες της Ελλάδας, του μέρους Β’

ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΥΟ ΠΛΕΥΡΕΣ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ Διωγμός και Ανταλλαγή Πληθυσμών, Τουρκία- Ελλάδα 1922-1924.

Στην Αθήνα συγκεκριμένα το ντοκιμαντέρ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΥΟ ΠΛΕΥΡΕΣ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ θα προβάλλεται καθημερινά για δυο εβδομάδες από τις 12 Σεπτεμβρίου 2013, στον κινηματογράφο ΕΛΛΗ, (Ακαδημίας 64) καθώς και στον κινηματογράφο ΚΗΦΙΣΙΑ CINEMAX 1-2 (Λ. Κηφισίας 245, Ζηρίνειο).

Παράλληλα το ντοκιμαντέρ θα προβάλλεται στο ΜΟΥΣΕΙΟ ΜΠΕΝΑΚΗ στην Πειραιώς 138, κάθε Κυριακή από τις 15 Σεπτεμβρίου και για τέσσερεις Κυριακές (Ώρες προβολών: 11.00)

Στη Θεσσαλονίκη οι προβολές θα αρχίσουν στις 12 Σεπτεμβρίου 2013 στον κινηματογράφο ΟΛΥΜΠΙΟΝ.

ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΦΟΡΕΙΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΟΒΟΛΕΣ:

Πρωτέας, Μουσείο Μπενάκη, Fulbright

ΕΙΔΙΚΕΣ ΠΡΩΙΝΕΣ ΠΡΟΒΟΛΕΣ ΓΙΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Πρωινές προβολές για σχολεία, για το ντοκιμαντέρ «ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΥΟ ΠΛΕΥΡΕΣ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ, Διωγμός και Ανταλλαγή Πληθυσμών, 1922-1924» (88’) μπορούν να γίνουν από 12 Σεπτεμβρίου 2013 αλλά και μετά τη λήξη των προβολών για το κοινό. Επειδή υπάρχει μεγάλη ζήτηση είναι καλό τα ενδιαφερόμενα σχολεία να κάνουν κρατήσεις όσο το δυνατόν νωρίτερο.

Υπάρχει η δυνατότητα για τα σχολεία να γίνονται προβολές και του Α μέρους «ΣΜΥΡΝΗ, Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΜΙΑΣ ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΠΟΛΗΣ, 1900-1922» (88’)

Στοιχεία επικοινωνίας με τους χώρους προβολών στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη:

ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

Από 12 Σεπτεμβρίου 2013

ΚΗΦΙΣΙΑ CINEMAX - Cyta 1-2

Λ.Κηφισίας 245, Ζηρίνειο, Κηφισιά

ΑΕΛΛΩ CINEMAX – Cyta

Πατησίων 140

ΝΑΝΑ CINEMAX – Cyta

Βουλιαγμένης 179

(Μετρό Αγ. Ιωάννης)

Πληροφορίες για ΚΗΦΙΣΙΑ CINEMAX - Cyta 1-2/ ΑΕΛΛΩ CINEMAX – Cyta & ΝΑΝΑ CINEMAX – Cyta, Σοφία Κατσαρού τηλ. 210 38 07 334, 9 π.μ. – 5 μ.μ.

ΠΤΙ ΠΑΛΑΙ

Βας. Γεωργίου & Ριζάρη

Τηλ. 210- 7291800, 210- 7243707

Νίκος Χρυσοχέρης

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΠΑΛΑΣ

Υμηττού 109

Τηλ. 210- 751-1868

Ματθαίος Πόταγας

ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Από 12 Σεπτεμβρίου 2013

ΟΛΥΜΠΙΟΝ

Πλατεία Αριστοτέλους

Νίκη Χουλιάρα, τηλ. 2310 37 86 36, 9 π.μ.- 3 μ.μ.

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τις προβολές για σχολεία στην υπόλοιπη Ελλάδα, ΠΡΩΤΕΑΣ: τηλ. 693-240-0632

ΤΑ ΝΕΑ ΜΑΣ

Το ιστορικό ντοκιμαντέρ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΥΟ ΠΛΕΥΡΕΣ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ Διωγμός και Ανταλλαγή Πληθυσμών, Τουρκία - Ελλάδα 1922-1924, θα αρχίσει να προβάλλεται στην Κωσταντινούπολη στις 13 Σεπτεμβρίου 2013 στον κινηματογράφο ATLAS.