Οι Έλληνες μετανάστες στη Γερμανία (Η στατιστική του 2012) - Του Σπύρου Γκάρου, Νυρεμβέργη

Σύμφωνα με τη γερμανική στατιστική υπηρεσία από το Βισμπάντεν, στη Γερμανία το 2012 ζούσαν και εργάζονταν συνολικά 7,2 εκατομμύρια αλλοδαποί πολίτες. Σε σύγκριση με το 2011 υπήρξε μία αύξηση, 282 800 χιλ. (+ 4,1%).

Το 80% προέρχονται από τα καινούρια μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, από την κεντρική και πρώην ανατολική Ευρώπη. Αυτές οι χώρες που έγιναν μέλη το 2004 και από την 1. Μαΐου 2011 απολαμβάνουν όλα τα δικαιώματα όπως τα παλιά μέλη της Ε.Ε. την άδεια εργασίας και απεριόριστη παραμονή, είναι η Πολωνία (με + 13,6%), η Ουγγαρία (με + 29,8%), και οι μετανάστες από τη Ρουμανία (+28,8%) και τη Βουλγαρία (+ 26,5 %).

Μία μικρή αύξηση της μετανάστευσης υπήρξε και από τις Μεσογειακές χώρες, αυτές που έχουν οικονομική κρίση, όπως είναι η Ελλάδα (+ 5,1 %) και η Ισπανία (+9,1%).

Πολλοί από τους νέους μετανάστες εγκαθίστανται στην Βαυαρία (+ 65.900), ακολουθούν η Ρηνανία Βεστφαλία και η Βάδη-Βυρτεμβέργη αντίστοιχαμε (με +52 900).

Το 2011 στη Γερμανία ζούσαν 283.684 Έλληνες, από αυτούς 154.525 άντρες και 129.159 γυναίκες . Οι αριθμοί αυτοί το 2012 αυξήθηκαν. Το 2012 ήρθαν για εργασία και εγκαταστάθηκαν στη Γερμανία 12. 473 χιλ. νέοι Έλληνες. Από αυτούς 7.330 άνδρες και 5.143 γυναίκες. Οι 283.684 του 2011 αυξήθηκαν το 2012 στις 298.254.

Η οικονομική ύφεση και η μεγάλη ανεργία στην πατρίδα μας, ανάγκασε πολλούς νέους ανθρώπους να την εγκαταλείψουν και να αναζητήσουν τη μελλοντική τους αποκατάσταση στο εξωτερικό. Πολλοί ήρθαν στις χώρες της Ε.Ε. Αλλά και πολλοί άλλοι έφυγαν στην Αυστραλία και στον Καναδά, εκεί που έχουν συγγενείς.

Στη Γερμανία είναι τα πράγματα εύκολα για κάποιον που θέλει να μεταναστεύσει. Οι συνθήκες να έρθει για να βρει εργασία και κατοικία είναι ευνοϊκότερες. Σε αυτό βέβαια  βοηθούν οι ελληνικές κοινότητες (όσες ακόμα υπάρχουν), οι  εθνικοτοπικοί σύλλογοι, αλλά οι συγγενείς και οι φίλοι που ζουν πολλά χρόνια εδώ.

Αυτό που είναι δύσκολο, για το πρώτο χρονικό διάστημα της παραμονής τους, είναι η γερμανική γλώσσα. Ορισμένοι Δήμοι στη Γερμανία, όπως αυτός της Νυρεμβέργης, μαζί με το Συμβούλιο Αλλοδαπών, δημιούργησαν στο Λαϊκό Πανεπιστήμιο νυχτερινά τμήματα για την εντατική εκμάθηση της γερμανικής γλώσσας των νέων μεταναστών.

Το μεγάλο πρόβλημα το έχει ιδιαίτερα Πατρίδα μας. Ποιο είναι αυτό; Οι περισσότεροι νέοι που μεταναστεύουν στο εξωτερικό, δεν είναι όπως αυτοί της δεκαετίας του ΄60 ανειδίκευτοι ή βοηθητικοί εργάτες, αλλά έχουν μία ειδικότητα, την οποία απόκτησαν στις σχολές και στα πανεπιστήμια της πατρίδας.

Εννοείται, ότι η ελληνική οικονομία επένδυσε χρήματα για την εκπαίδευσή τους  να γίνουν επιστήμονες, τεχνίτες, χωρίς όμως να έχει για αυτή την επένδυση αντίκρυσμα.  Αυτά  που διδάχτηκαν στην πατρίδα τα πουλάνε σήμερα στο εξωτερικό και όταν εδώ αποκατασταθούν είναι δύσκολο να επιστρέψουν πάλι, η εμπιστοσύνη έχει χαθεί.

Με λίγα λόγια πουλάνε το δυναμικό και τις γνώσεις τους στις άλλες χώρες, εκτός της Ελλάδας. Ποιο είναι σ΄αυτήν την περίπτωση το όφελος στην οικονομία και ανάπτυξη της  χώρας μας; Τους σπουδάζουμε, τους εκπαιδεύουμε και μετά;..Τους στέλνουμε στη Γερμανία, Ευρώπη, Αυστραλία να αποδώσουν εκεί αυτά που στην Ελλάδα έμαθαν...

Με αυτή την οικονομική πολιτική και τη μεγάλη ανεργία, ιδιαίτερα των νέων ανθρώπων, αδειάζουμε τη χώρα μας από το καλύτερο δυναμικό της. Πλην όμως, οι πολιτικοί μας ισχυρίζονται ότι η ανάπτυξη  και η πρόοδος έρχονται σύντομα στα επόμενα χρόνια... Προσωπικά αναρωτιέμαι, ... σε ποιους αλήθεια απευθύνονται;...

Τους αριθμούς από τη μετανάστευση του 2013, που όπως είναι αναμενόμενο θα είναι και αυτοί αυξημένοι, θα τους έχουμε τον Οκτώβριο 2014.

Το πλεονέκτημα που σήμερα υπάρχει για τους νέους που έρχονται στη Γερμανία για εργασία, είναι ότι δεν αισθάνονται όπως κάποτε εμείς σαν “Γκασταρμπάϊτερ – Φιλοξενούμενοι Εργάτες” αλλά  είναι “ Ευρωπαίοι -Μετανάστες”...

Σπύρος Γκάρος