Επικίνδυνες ιστορικές αναλογίες - Του Σεραφείμ Κοτρώτσου
ΕΙΤΕ επί βαθέος κεμαλικού κράτους, είτε επί των ημερών του βελούδινου ισλαμισμού του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο στρατηγικός προσανατολισμός της Τουρκίας ήταν και παραμένει σχεδόν αναλλοίωτος. Οι βλέψεις για μία τουρκική ζώνη επιρροής που θα παραπέμπει στον ευρωπαϊκό πυλώνα της παλαιάς Οθωμανικής Αυτοκρατορίας δεν έπαψαν ποτέ να υπάρχουν. Ως εκ τούτου, οι δηλώσεις Ερντογάν για τη Θράκη, που «είναι ταυτοχρόνως και Θεσσαλονίκη και Κομοτηνή και Ξάνθη» δεν πρέπει να εκπλήσσουν κανέναν. Η Αγκυρα δεν έκρυψε ποτέ πως η νότια Βουλγαρία, τα Σκόπια, η Αλβανία και η Βοσνία είναι στην ακτίνα του οθωμανικού μεγαλοϊδεατισμού.
Δέκα χρόνια μετά τις συνομιλίες μεταξύ του Τάσσου Παπαδόπουλου και του Μεχμέτ Αλί Ταλάτ στο Μπούργκενστοκ της Ελβετίας και την ιστορική ρήση του αείμνηστου Κυπρίου Προέδρου «παρέλαβα κράτος και δεν θα παραδώσω κοινότητα», η Τουρκία επανέρχεται στη βάση της πρωτοβουλίας Ντάουνερ για ένα νέο «σχέδιο Ανάν».
Οι διαφορές τού τότε με το σήμερα είναι προφανείς. Στη Λευκωσία υπάρχει, αντί του Τάσσου Παπαδόπουλου, η κυβέρνηση Αναστασιάδη, που είχε υποστηρίξει το «σχέδιο Ανάν». Στην Αθήνα δεν υπάρχει μια πολιτικά πανίσχυρη κυβέρνηση, όπως εκείνη του Κώστα Καραμανλή, αλλά μία εύθραυστη δικομματική κυβέρνηση υπό ασφυκτικό διεθνή έλεγχο. Και οι δύο χώρες -Ελλάδα και Κύπρος- είναι στη χειρότερη συγκυρία μετά το 1974, ενώ η «αντίπαλος» Τουρκία απολαμβάνει τη δόξα της φαραωνικής οικονομικής ανάπτυξης των τελευταίων ετών και αναζητά αυξημένο ρόλο στην περιοχή. Δεν χρειάζεται ιδιαίτερες γνώσεις και οξύνοια για να κατανοήσει κανείς γιατί η Αγκυρα κλιμακώνει (τώρα) την επιθετικότητά της. Το ερώτημα είναι: Σαμαράς και Αναστασιάδης έχουν πολιτικά αποθέματα και διεθνείς συμμαχίες για να αντισταθούν; Η αποδοχή της τετραμερούς, για παράδειγμα, έστω και έμμεσα (χιαστί συνομιλίες), ίσως ανοίξει τον ασκό του Αιόλου...
Πηγή: Real.gr
Δείτε καρέ-καρέ τη σφαγή στο Κοντομαρί Χανίων από τους Γερμανούς - Η ιστορία του Franz Peter Weixler
- Δημοφιλέστερα
