«Στο απόγειο της καριέρας του σήμερα ο Χατζιδάκις» - Συνέντευξη
Συνέντευξη με τον ΔΗΜΗΤΡΗ ΒΕΝΙΖΕΛΟ
Από τον ΓΙΩΡΓΟ ΚΙΟΥΣΗ
«Σε μια παρέλαση στη Νέα Υόρκη, με μουσικές, με χρώματα και με πλημμυρισμένη από κόσμο την 5η Λεωφόρο, βρισκόμουν μια Κυριακή απόγευμα το φθινόπωρο του 1963 όταν συνάντησα μια γυναικούλα να περπατάει μοναχή με μιαν απελπισμένη αδιαφορία για ό,τι συνέβαινε γύρω της χωρίς κανείς να την προσέχει, χωρίς κανέναν να προσέχει, μόνη, έρημη μες στο άγνωστο πλήθος, που τη σκουντούσε, την προσπερνούσε ανυποψίαστο...
«Οι συνθέσεις μου εκφράζουν αυτά που κατά καιρούς ήμουν» ΜΑΝΟΣ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΣ
Εμεινα στυλωμένος, ο μόνος που την πρόσεξε, κι έκαμα να την πάρω από πίσω, να την ακολουθήσω και πλησιάζοντάς την να της μιλήσω, χωρίς να ξέρω τι να της πω, μα ίσαμε ν' αποφασίσω, την έχασα από τα μάτια μου. Ετρεξα λίγο μπρος, ανασηκώθηκα στα πόδια μου για να την ξεχωρίσω, μα η μεγάλη μαύρη θάλασσα του κόσμου την είχε καταπιεί. Μέσα μου κάτι σκίρτησε οδυνηρά. Χωρίς να καταλάβω, είχα σταθεί έξω από το βιβλιοπωλείο του Ριτσιόλι και στη βιτρίνα του, απέναντί μου ακριβώς, βρισκόταν ένα βιβλίο για τον Ντα Βίντσι με την Τζοκόντα στο εξώφυλλό του να μου χαμογελά απίθανα αινιγματική, αυτόματα μεγεθυμένη, όσο η γυναίκα που χάθηκε στο δρόμο». Λόγια του Μάνου Χατζιδάκι για το κλασικό έργο του «Το χαμόγελο της Τζοκόντας», που «έντυσε» με στίχους ο συγγραφέας και ποιητής Δημήτρης Βενιζέλος. Ποιος δεν γνωρίζει τις μουσικές στα: «Οταν έρχονται τα σύννεφα», «Κοντέσα Εστερχάζυ», «Η παρθένα της γειτονιάς μου», «Βροχή», «Προσωπογραφία της μητέρας μου» κ.ά.
- «Στο κενό με κανό»;
«Είναι ο τίτλος των δύο μουσικών παραστάσεών μας, έμπνευση από ένα στίχο μας. Είναι ένα παιχνίδι για τρία αρμόνια, ένα κοντραμπάσο, τέσσερις φωνές και το "Χαμόγελο της Τζοκόντας", το γνωστό μουσικό έργο του Μάνου Χατζιδάκι».
- Ποιο είναι το παιχνίδι που κάνατε με το «Χαμόγελο της Τζοκόντας»;
«Κατ' αρχάς καλέσαμε τον Μάνο Χατζιδάκι να μας διδάξει το έργο μουσικά και στη συνέχεια καλέσαμε και τους φίλους του για να ντύσουν το έργο στιχουργικά. Αλλωστε ο ίδιος ο Χατζιδάκις μάς είχε εκφράσει την επιθυμία να γίνουν τραγούδια τα δέκα κομμάτια της "Τζοκόντας"».
- Πότε και πού παρουσιάζεται;
«Παρουσιάζεται στη Χαλκίδα, στο Θέατρο Παπαδημητρίου, στις 27 και 28 Δεκεμβρίου, ώρα έναρξης 9 μ.μ».
- Ποιοι οι συντελεστές του;
«Η Ολγα Κετσεμενίδου, δασκάλα πιάνου, που μας δίδαξε και τη μουσική. Ο Αλέξανδρος Καρλής, γνωστός κι αγαπημένος του Χατζιδάκι, κοντραμπασίστας, με αληθινή αγάπη για τη μουσική, και η Γραννέτα Φωτίου, πολυσχιδής προσωπικότητα καλλιτέχνιδος, και εγώ ο ίδιος, που παίζω αρμόνιο και τραγουδάω».
- Μας λείπει ο Χατζιδάκις;
«Οχι, γιατί όσο ζούσε, διωκόταν, ενώ τώρα βρίσκεται στο απόγειο της καριέρας του».
- Ενας στίχος που ταιριάζει στην εποχή μας;
«"Γιατί τα 'σκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά", Διονύσιος Σολωμός».
- Μετά τα «Προσωπικά δεδομένα», το λιμπρέτο «Βάκχες». Ετοιμάζετε κάποιο νέο βιβλίο;
«Να ανακαλύψω αυτό που μου ανήκει».
- Αναχωρητής... στη Χαλκίδα;
«Αναχωρητής στη ζωή. Αλλωστε αγαπάω πολύ οτιδήποτε λαθραίο».
- Νοσταλγείτε τις ραδιοφωνικές παλιές σας παρέες;
«Τίποτα παλιό δεν μου αρέσει να νοσταλγώ. Μου αρέσει να νοσταλγώ τα επερχόμενα».
- Με τι θα καταγινόταν σήμερα ο Χλαπάτσας της σειράς «Της Ελλάδος τα παιδιά»;
«Θα έδινε τους συνανθρώπους του στη ΣΔΟΕ. Γνωστή η προδοσία σ' αυτή τη χώρα».
- «Φυσάει στα σταυροδρόμια του κόσμου»;
«Φυσάει το ανοιξιάτικο αεράκι του Επιταφίου του Μάνου Χατζιδάκι».
- Μια ευχή που θα κάνατε;
«Καλή μετάβαση».
Αποστολή: Δημήτρης Κεφαλίδης, Γερμανία
Δείτε καρέ-καρέ τη σφαγή στο Κοντομαρί Χανίων από τους Γερμανούς - Η ιστορία του Franz Peter Weixler
- Δημοφιλέστερα
