Violet Jessop: Μια απίστευτη ιστορία επιβίωσης!

Επέζησε από τρία ναυάγια: του Τιτανικού, του Βρεταννικού και του Ολυμπιακού!

Η Βάιολετ Κόνστανς Τζέσσοπ (1887–1971) ήταν συνοδός σε υπερωκεάνια κρουαζιερόπλοια και εθελόντρια νοσοκόμα στον Α΄Παγκόσμιο Πόλεμο. Έγινε γνωστή γιατί επέζησε του ναυαγίου του Τιτανικού και του αδελφού του πλοίου, Βρεταννικού, ενώ επέβαινε και στον Ολυμπιακό όταν συγκρούστηκε με αγγλικό πολεμικό πλοίο.

Γεννήθηκε στην Αργεντινή από γονείς Ιρλανδούς μετανάστες. Είχε άλλα οκτώ αδέλφια, από τα οποία επέζησαν τα έξι, ενώ η ίδια κατάφερε να επιβιώσει από τη φυματίωση, παρά τις αντίθετες προβλέψεις των γιατρών. Όταν πέθανε ο πατέρας της επέστρεψε στη Μεγάλη Βρετανία με την υπόλοιπη οικογένειά της.

Στις 10 Απριλίου 1912 η Βάιολετ, ως συνοδός, ξεκινά το καινούριο ταξίδι της με τον μοιραίο Τιτανικό, (Titanic) και τέσσερις μέρες αργότερα θα βιώσει ένα από τα μεγαλύτερα ναυάγια της Ιστορίας, καθώς το υπερπολυτελές υπερωκεάνειο θα συγκρουστεί με παγόβουνο και θ’ αρχίσει να βυθίζεται. Όπως εξιστορεί η ίδια στο βιβλίο που θα εκδώσει αργότερα, της δόθηκε εντολή να επιβιβαστεί στη σωσίβια λέμβο 16, όπου ένας αξιωματικός του πληρώματος της έβαλε στην αγκαλιά ένα μωρό. Την επόμενη μέρα οι επιζήσαντες περισυνελέγησαν από το πλοίο Καρπάθια (Carpathia). Εκεί, μια γυναίκα της άρπαξε το μωρό από την αγκαλιά κι εξαφανίστηκε. Στο βιβλίο της, Titanic Survivor, αναφέρει πως πολλά χρόνια αργότερα, μια βροχερή νύχτα - παρ’ όλο που δεν είχε αναφέρει σε κανέναν το γεγονός με το μωρό - δέχθηκε ένα τηλεφώνημα κατά το οποίο μια γυναίκα της είπε πως εκείνη ήταν το μωρό που είχε σώσει κάποτε.

Κατά τη διάρκεια του Α΄Παγκοσμίου Πολέμου, η Βάιολετ υπηρέτησε ως νοσοκόμα στο Βρετανικό Ερυθρό Σταυρό. Το 1916, βρισκόταν πάνω στο Βασιλικό Πλωτό Νοσοκομείο Βρεταννικός, (Britannic), που είχε επιταχθεί από την βρετανική κυβέρνηση και εκτελούσε την έκτη αποστολή του, (είχε ήδη μεταφέρει 15.000 τραυματίες στην Αγγλία), όταν το πλοίο προσέκρουσε σε νάρκη και βυθίστηκε στο Αιγαίο Πέλαγος, κοντα στη Τζια. Δεν θα είχε χαθεί κανείς, αφού μετά το ναυάγιο του Τιτανικού, τα πλοία είχαν εξοπλιστεί με πολύ καλά σωστικά μέσα, αν από λάθος οι σωσίβιες λέμβοι δεν είχαν κατέβει πριν την ώρα τους και ενόσω λειτουργούσαν ακόμα οι μηχανές του πλοίου, με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους τριάντα άτομα, αφού οι λέμβοι παρασύρθηκαν από τη δίνη που δημιουργούσαν οι προπέλες. Η Βάιολετ, τυχερή για μια ακόμη φορά, πήδηξε εγκαίρως από τη λέμβο, παρασύρθηκε όμως από μια προπέλα και χτύπησε στο κεφάλι. Τελικά διασώθηκε από τα πλοία που έσπευσαν για βοήθεια. Αυτό που θυμάται είναι ότι πρόλαβε να αρπάξει την οδοντόβουρτσά της, πριν μπει στη λέμβο, γιατί αυτή ήταν που της είχε λείψει περισσότερο στο ναυάγιο του Τιτανικού!!

Μετά τον Πόλεμο, η Τζέσσοπ, απτόητη συνέχισε να εργάζεται σε μεγάλα υπερατλαντικά κρουαζιερόπλοια. Στη διάρκεια του Μεσοπολέμου είχε κάνει έναν άσχημο γάμο σύντομης διάρκειας και δεν απέκτησε παιδιά. Το 1950 αποσύρθηκε στο Great Ashfield του Suffolk, όπου και πέθανε 21 χρόνια αργότερα.

Πώς θα μπορούσε άραγε να χαρακτηρίσει κανείς τη ζωή αυτής της γυναίκας, που αναμφίβολα είχε την εύνοια της τύχης;

Είναι άραγε η ζωή μας προκαθορισμένη από τη μέρα που γεννιόμαστε;

"Το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον", ή όλα είναι θέμα καθαρών συμπτώσεων;

Μήπως εκεί ψηλά, σε κάποιο αστέρι, είναι όλα γραμμένα;

Ο σοφός λαός πάντως το λέει ξεκάθαρα: "Όποιου του μέλλει να πνιγεί, ποτέ του δεν πεθαίνει"!

(Πηγές:

Encyclopedia Titanica

Wikipedia)

*Ευχαριστώ τον Καθηγητή Γεωλογίας του Πανεπιστημίου Πατρών, κ. Σταύρο Παπαμαρινόπουλο, που μου γνωστοποίησε το θέμα και με παρακίνησε να το ψάξω.