«Φλερτ» Τσίπρα - Δασκαλόπουλου, παρά τις αντιδράσεις

Μόνο ξαφνικό και τυχαίο δεν είναι... 

Πώς ερμηνεύεται πολιτικά η «θερμή» υποδοχή του προέδρου του ΣΕΒ στον επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ - Το «μυστικό» τετ-α-τετ και οι ενστάσεις ένθεν και ένθεν για την προσέγγιση των δύο πλευρών

Είναι απομεσήμερο της περασμένης Δευτέρας και στο υπόγειο του Μεγάρου Μουσικής μόλις έχει τελειώσει, μέσα σε θερμά χειροκροτήματα, η ομιλία του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ κ. Αλέξη Τσίπρα στην ετήσια γενική συνέλευση του Συνδέσμου Ελλήνων Βιομηχάνων.

Ο πρόεδρος του ΣΕΒ κ. Δημήτρης Δασκαλόπουλος και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης ξεγλιστρούν από τους δημοσιογράφους και τους επιχειρηματίες που βρέθηκαν στην εκδήλωση, για να χαθούν, μαζί με ορισμένους συνεργάτες τους, σε μια μισοσκότεινη αίθουσα στο βάθος των διαδρόμων για περαιτέρω ανταλλαγή απόψεων.

Τα αισθήματα που κυριαρχούν στους παραβρισκόμενους, οι οποίοι αποχωρούν σιγά-σιγά, είναι ανάμικτα και πρωτόγνωρα. Δεν ήταν κυρίως η ομιλία του κ. Τσίπρα που τους αιφνιδίασε και τους άφησε ενεούς, αλλά ο χαιρετισμός με τον οποίο τον υποδέχθηκε και τον κάλεσε στο βήμα της συνέλευσης ο κ. Δασκαλόπουλος.

Αυθόρμητα κάποιος ακροατής αναρωτήθηκε, πριν καν ολοκληρωθεί ο χαιρετισμός, «μήπως μπέρδεψαν τις ομιλίες και ο πρόεδρος του ΣΕΒ διαβάζει εκείνη του κ. Τσίπρα»!

Στο δεκάλεπτο της μεστής παρέμβασης του κ. Δασκαλόπουλου πρέπει να έτριζαν χωρίς σταματημό τα κόκκαλα του Ανταμ Σμιθ, του μέγα θεωρητικού του καπιταλιστικού συστήματος, αλλά και του Μίλτον Φρίντμαν, του εμπνευστή του σύγχρονου νεοφιλελευθερισμού.

Ενδεχομένως δεν έμεινε τίποτα όρθιο ούτε στον τάφο του Ιωάννη Λάσκαρη, που τη δεκαετία του ’70, ως υπουργός Εργασίας της δεξιάς κυβέρνησης, είχε μιλήσει για την κατάργηση της πάλης των τάξεων, αλλά με εντελώς διαφορετικό νόημα. Και σίγουρα άφησε πολλούς «παγωτό» -όπως είναι η νέα έκφραση για τους αποσβολωμένους- στο Μέγαρο Μαξίμου, να ψάχνονται για τις υπόγειες διαδρομές μεταξύ ΣΕΒ και ΣΥΡΙΖΑ.

Ο κ. Δασκαλόπουλος ήταν τόσο αντιμνημονιακός και τόσο κριτικός προς την τρόικα και τον πάλαι ποτέ δικομματισμό, τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ δηλαδή, που οι απόψεις του κάλλιστα θα μπορούσαν να χειροκροτηθούν ακόμη και σε εκδήλωση του ΣΥΡΙΖΑ.

Δύο φορές επικαλέστηκε φράσεις του Μαρξ ο πρόεδρος του ΣΕΒ -υιοθετώντας τις προσεγγίσεις του θεμελιωτή της κομμουνιστικής θεωρίας-, ενώ όλη του η ομιλία διαπνεόταν από την εκτίμηση ότι «Αριστερά και αγορά μπορούν να συγκλίνουν» σε πολλούς στόχους, ξεκαθαρίζοντας με τη δέουσα σαφήνεια ότι θεωρεί «χρήσιμο το ριζοσπαστισμό» του ΣΥΡΙΖΑ.

Τέτοια υποδοχή στον «αιώνιο» αντίπαλο του «κεφαλαίου» ήταν λογικό να προκαλέσει σχόλια. Οπως και να το δει κανείς, μια εγκάρδια αντιμετώπιση του κ. Τσίπρα στο άντρο του επιχειρηματικού κόσμου, ή άλλως στο Κάμελοτ των βιομηχάνων, είναι σαν να αποθεώνεται ένας χριστιανός ιερέας σε μουσουλμανικό τέμενος, ένας οπαδός του Παναθηναϊκού στο Καραϊσκάκη, ένας Βολιώτης στην κεντρική πλατεία της Λάρισας.

Ο «έρωτας», ή έστω το ιδιότυπο αυτό φλερτ και σε κάθε περίπτωση ο απευθείας διάλογος ανάμεσα σε ΣΕΒ και ΣΥΡΙΖΑ, που θεωρείται ότι εκπροσωπούν τις δύο αντίπαλες πλευρές της κοινωνικής σύγκρουσης, μόνο ξαφνικός και τυχαίος δεν είναι.

Οι κύριοι Τσίπρας και Δασκαλόπουλος φρόντισαν να το δείξουν προς κάθε κατεύθυνση, ακόμη και με εκείνη τη σαραντάλεπτη ανεπίσημη συζήτηση που είχαν μετά τις ομιλίες τους ενώπιον των επιχειρηματιών.

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ είχε επιλέξει με προσεκτικό τρόπο τη συνοδεία του, η οποία αποτελούνταν κυρίως από στελέχη της μετριοπαθούς πτέρυγας του κόμματος, όπως οι κύριοι Γιάννης Δραγασάκης, Δημήτρης Παπαδημούλης, Γιάννης Μηλιός. Δίπλα του ήταν και η κυρία Νάντια Βαλαβάνη, η οποία προέρχεται μεν από την αριστερή πτέρυγα, ώστε να τηρηθούν οι ισορροπίες, τηρεί ωστόσο χαμηλούς τόνους.

Τον κ. Δασκαλόπουλο συνόδευαν ο κ. Ιάσονας Στράτος, εκ των μειλίχιων προεστών του Συνδέσμου, αλλά και συνεργάτες του, που υπερθεματίζουν για την απαλλαγή του ΣΕΒ από το σφιχτό εναγκαλισμό της Δεξιάς.

Είναι χαρακτηριστικό ότι η συζήτηση έγινε σε καλό κλίμα, με πολλούς αστεϊσμούς και εκατέρωθεν απορίες για διάφορα θέματα. Ακόμη και ο κ. Δραγασάκης, που έχει μελετήσει ενδελεχώς, από νεοτάτων χρόνων, τον Μαρξ, ρώτησε εντυπωσιασμένος τον κ. Δασκαλόπουλο πού ανακάλυψε την όχι και τόσο γνωστή ρήση του ότι «δεν είμαστε φιλόσοφοι, ώστε να αρκεστούμε στην ερμηνεία της κατάστασης, αλλά πρέπει να την ανασχηματίσουμε».

«Ξεσκόνιζα για ώρες τα μαρξιστικά αναγνώσματα που έχω στη βιβλιοθήκη μου» του απάντησε αφοπλιστικά ο πρόεδρος του ΣΕΒ.

Οι κύριοι Τσίπρας και Δασκαλόπουλος τα λένε σχετικά συχνά, όταν υπάρχει ευκαιρία και αφορμή. Οχι σαν φίλοι, μήτε σαν συνεργάτες. Αλλά σαν δύο παράγοντες του δημόσιου βίου, που αναγνωρίζει ο ένας το θεσμικό ρόλο του άλλου και μπορούν να βρουν -παραδόξως για άλλες εποχές, αλλά διόλου περίεργο με βάση τα σημερινά δεδομένα και την εκατέρωθεν καλή διάθεση- σημεία συνεννόησης.

Ηταν ο πρόεδρος του ΣΕΒ που πήρε την πρωτοβουλία και απηύθυνε προσωπικά στον κ. Τσίπρα την πρόσκληση να μιλήσει στη γενική συνέλευση του Συνδέσμου, όταν βρέθηκαν προ εικοσαημέρου σε άλλη εκδήλωση. Επί μήνες συνεργάτες του κ. Δασκαλόπουλου και μετριοπαθή στελέχη της Κουμουνδούρου διατηρούν διαύλους επικοινωνίας, αλλά δεν είχε μέχρι την περασμένη Δευτέρα κριθεί χρήσιμο -κυρίως από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ- να υπάρξει κάποια δημόσια συνάντηση, έστω και με θεσμικό μανδύα. 

Ο κ. Τσίπρας θεωρεί ότι δεν έχει να χάσει τίποτα από την επαφή αυτή, τουναντίον διαμορφώνει μια ξεκάθαρη εικόνα για τις απόψεις και τις επιδιώξεις του ΣΕΒ, χωρίς να τρέφει αυταπάτες. Προσπερνά τις αιτιάσεις συντρόφων του και ιδίως της αριστερής πτέρυγας του ΣΥΡΙΖΑ, ότι τροφοδοτείται μια αίσθηση πως το κόμμα αναδιπλώνεται και «νταραβερίζεται» με το σύστημα. Θεωρεί ότι με τέτοιου είδους κινήσεις ενισχύονται ο θεσμικός ρόλος του ΣΥΡΙΖΑ και η «κυβερνητική» του εικόνα.

Από την άλλη, ο κ. Δασκαλόπουλος δεν έγινε ξαφνικά αριστερός, ούτε διολισθαίνει σε έναν ιδιότυπο επαναστατικό παλιμπαιδισμό, όπως υποψιάζονται κάποιοι. Εχει πολύ συγκροτημένη προσέγγιση και συγκεκριμένη στρατηγική, που την υλοποιεί από την επομένη των εκλογών της 6ης Μαΐου του 2012, μάλιστα. Πιστεύει ότι η στρατηγική αυτή συμβαδίζει με το κοινό αίσθημα και το κλίμα στην κοινωνία, είναι απολύτως ρεαλιστική και τοποθετεί τον ΣΕΒ στο επίκεντρο των εξελίξεων, αντί να τον απομονώνει.

Επικεφαλής μιας τάσης «φωτισμένων» στους κόλπους του ΣΕΒ, βλέπει χωρίς προκαταλήψεις και με μεγάλο ενδιαφέρον τα νέα δεδομένα στο πολιτικό σκηνικό και αναγνωρίζει ως κρίσιμης σημασίας τον ρόλο του ΣΥΡΙΖΑ. Πιστεύει δε ότι ακόμη κι αν δεν κυβερνήσει σύντομα ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι σαφές ότι θα έχει καθοριστικό λόγο στα πράγματα και τις εξελίξεις.

Ο κ. Δασκαλόπουλος αντιμετωπίζει τη δυναμική του ΣΥΡΙΖΑ ως μία φυσιολογική -ακόμη κι αν δεν συμφωνεί πλήρως με αυτή- έκφραση της κοινωνικής δυσαρέσκειας απέναντι στα τεράστια προβλήματα που έχουν προκαλέσει στη χώρα και τη μεγάλη πλειονότητα των πολιτών το μνημόνιο και η αναποτελεσματική και φαύλη διακυβέρνηση των τελευταίων δεκαετιών.

Θεωρεί δεδομένο ότι ο κεντροαριστερός πυλώνας που συνθέτει με την Κεντροδεξιά το πολιτικό σύστημα, εκφράζεται πλέον από τον ΣΥΡΙΖΑ και όχι το ΠΑΣΟΚ ή άλλες δυνάμεις που φιλοδοξούν να διαδραματίσουν ρόλο σε αυτό τον χώρο.

Υπό αυτό το πρίσμα, πιστεύει βαθιά ότι η δαιμονοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ, που επιχειρεί ένα κομμάτι των πολιτικών του αντιπάλων και του μιντιακού συστήματος, εμπεριέχει ψήγματα πολιτικής ανωμαλίας. Εκφράζει δε την άποψη ότι το διακύβευμα με το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι το πώς θα επιτευχθεί η ωρίμανσή του και η «υπευθυνοποίησή» του, ώστε να αποτελεί μια χρήσιμη και ρεαλιστική εναλλακτική λύση διακυβέρνησης, εάν κριθεί.

Ο κ. Δασκαλόπουλος δέχεται τον ΣΥΡΙΖΑ ως παίκτη του συστήματος, με τον οποίο οφείλει να συνεργαστεί -όπως και ο ΣΥΡΙΖΑ αντιστρόφως- και όχι να συγκρουστεί τυφλά, όπως θα ήθελε η λογική, με την οποία διεξάγει την πολιτική αντιπαράθεση η κυβέρνηση και κυρίως η ΝΔ.

Ακόμη και η επιλογή του ΣΕΒ την επομένη της γενικής συνέλευσης να μην υπογράψει τη νέα εθνική συλλογική σύμβαση, υποδήλωνε ουσιαστικά σύγκλιση και όχι απόκλιση από τη στάση του ΣΥΡΙΖΑ, του οποίου η συνδικαλιστική παράταξη δεν προήλθε καν στη συνάντηση. Ο κ. Δασκαλόπουλος μάλιστα χαρακτήρισε κοροϊδία για τους εργαζομένους το συγκεκριμένο κείμενο.

Ο Αλέξης διχάζει τον ΣΕΒ και ο ΣΕΒ τον… ΣΥΡΙΖΑ!

Το ιδιότυπο φλερτ ΣΥΡΙΖΑ - ΣΕΒ, διά των προέδρων τους κυρίων Αλέξη Τσίπρα και Δημήτρη Δασκαλόπουλου, προκαλεί εκνευρισμό και διχόνοιες και στις δύο πλευρές. Και ο ένας και ο άλλος δέχονται κριτικές.

Πιο ήπιες ο κ. Τσίπρας, καθώς οι ενστάσεις της αριστερής πτέρυγας για την παρουσία του στη συνέλευση των βιομηχάνων διατυπώθηκαν μεν, αλλά δεν έμειναν επίμονα πάνω στο τραπέζι, ούτε υπήρξε διάθεση για ρήξη, παρότι κάποια στελέχη του πρότειναν να επισκεφτεί εκείνη την ημέρα εργατικούς χώρους και να στείλει στο Μέγαρο Μουσικής μια υποβαθμισμένη αντιπροσωπία.

Τουναντίον στον ΣΕΒ είναι πιο σύνθετα τα πράγματα, καθώς ο κ. Δασκαλόπουλος έχει προκαλέσει τη μήνη του λεγόμενου «συμβουλίου των σοφών» -άλλως και «συμβούλιο των γερόντων»- που αποτελείται από τους πρώην προέδρους του Συνδέσμου.   

Παράγοντες όπως οι κύριοι Θόδωρος Παπαλεξόπουλος και Οδυσσέας Κυριακόπουλος υποστηρίζουν ότι με την πρόσκληση στον κ. Τσίπρα επικροτείται η απαξιωτική στάση, που θεωρούν ότι έχει ο ΣΥΡΙΖΑ, έναντι των επιχειρηματιών, μελών του ΣΕΒ.

Ο κ. Δασκαλόπουλος τους απαντά ότι είναι παλαιομοδίτες, ότι τηρούν φοβική στάση έναντι της κοινωνίας και παραμένουν πιστοί σε ένα ξεπερασμένο δεξιό συντηρητισμό. Τους καταλογίζει ότι θεωρούν τον ΣΕΒ ένα κλειστό κλαμπ και μια συντεχνιακή κάστα και όχι έναν παραγωγικό φορέα, που είναι στην καρδιά της οικονομίας και άρα και στην καρδιά της κοινωνίας.

Τους προσάπτει ακόμα ότι είναι θιασώτες της κυβερνοδίαιτης επιχειρηματικότητας, που θέλει απλά καλές σχέσεις με την εκάστοτε κυβέρνηση και αδιαφορούν για το μοντέλο της νέας, υγιούς επιχειρηματικότητας.

Ωστόσο η σύγκρουση φαίνεται να υποκρύπτει κάτι περισσότερο, τη διαμάχη για τον έλεγχο της διαδοχής του κ. Δασκαλόπουλου. Η θητεία του νυν προέδρου λήγει τον Μάιο του 2014 και ο ίδιος έχει δηλώσει ότι αποχωρεί μετά από τέσσερις διετείς θητείες.

Οι «γέροντες», που είναι οικτρή μειοψηφία πλέον, θέλουν να επανέλθουν στο προσκήνιο προωθώντας κάποιον εκλεκτό τους, όμως ο κ. Δασκαλόπουλος απορρίπτει πισωγυρίσματα, εκτιμώντας μάλιστα ότι σε μία τέτοια περίπτωση θα επικρατήσει η λογική των «γερακιών» στον τρόπο αντιμετώπισης των εργαζομένων.

Είναι χαρακτηριστικό ότι προ ημερών συγκρούστηκε μετωπικά σε μία κλειστή σύσκεψη με τον κ. Κυριακόπουλο, ο οποίο υποστήριζε ότι πρέπει να καταργηθεί το επίδομα γάμου στους εργαζομένους. Τελικά ο κ. Δασκαλόπουλος κέρδισε τη σχετική ψηφοφορία και αποφασίστηκε οι επιχειρήσεις μέλη του ΣΕΒ να καταβάλλουν το επίδομα.

Αδιάφορος για τις πολιτικές αντιδράσεις ο Δ. Δασκαλόπουλος

Γενικότερα, ο κ. Δασκαλόπουλος δείχνει να διασκεδάζει με τις αντιδράσεις, που προκαλούν στους κυβερνητικούς κύκλους, αλλά και σε μερίδα του Τύπου τα ανοίγματά του προς τον ΣΥΡΙΖΑ. Ξεκαθαρίζει σε όλους τους τόνους ότι δεν έχει καμία διάθεση να εμπλακεί περαιτέρω στις πολιτικές διεργασίες, παρά μόνο θέλει να ασκεί το δικαίωμά του να έχει θεσμική και προσωπική άποψη και να την εκφράζει για τα όσα συμβαίνουν.

Ειδικά για τα μηνύματα δυσφορίας, που λαμβάνει από παραδοσιακούς πολιτικούς φίλους του ΣΕΒ, - δηλαδή τη ΝΔ, αλλά και μερίδα του ΠΑΣΟΚ - λέει σε συνεργάτες του ότι «τους χαλάσαμε τη σούπα, όμως η σούπα για να τρώγεται πρέπει να έχει ισορροπία στα συστατικά και αυτή, που πάνε να φτιάξουν δεν τρώγεται».

Όσο για τον Τύπο, είναι παροιμιώδης ο τρόπος με τον οποίο τον αντιμετωπίζει. Μάλιστα το πρωινό της περασμένης Τρίτης ήταν από τα πιο ενδιαφέροντα, ίσως και διασκεδαστικά, που έχει περάσει εδώ και καιρό.

Ξεφύλλισε επί ώρα τις εφημερίδες, γελώντας με την καρδιά του με τα δημοσιεύματα, που τον παρουσίαζαν ως… «συριζαίο» και αμέσως μετά ζήτησε από τους συνεργάτες του να… κορνιζάρουν τα πιο ενδιαφέροντα από αυτά, για να τα συμπεριλάβει στην ιδιόμορφη συλλογή που φτιάχνει εδώ και χρόνια, με τέτοιου είδους αποσπάσματα από τον Τύπο.
Πρώτο Θέμα