Πρέπει να γελάσουμε, να κλάψουμε ή να θυμώσουμε; - Του Θεόδωρου Μεσσηνέζη

Αν κάποιος αρχίσει να σας περιγράφει τι συνέβαινε σε  μια χώρα, άγνωστη σε σας, τι θα σκεφτόσασταν  αν σας έλεγε τα παρακάτω ; Πρώτον ότι μέχρι πρότινος, αυτή ήταν μια χώρα λεύτερη, ανεξάρτητη,( έτσι πίστευαν οι κάτοικοί της, οι περισσότεροι τουλάχιστον) ,και ότι παρά τη Διεθνή κρίση, αυτή έμενε μακριά απ’ αυτό το κακό και ότι δεν είχε να φοβάται τίποτα γιατί λεφτά υπήρχαν ; Δεν θα τη «μακαρίζατε» και δεν θα τον ρωτούσατε, «που είναι η χώρα αυτή να πάμε κι εμείς να ζήσουμε ευτυχισμένα εκεί ;» Στα σίγουρα θα τον ρωτούσατε! Αν όμως συνέχιζε και σας έλεγε το πως είναι σήμερα η χώρα αυτή , τότε θα’ θελα να’ ξερα,  τι θα κάνατε! Αν σας έλεγε,  επί παραδείγματι , ότι σήμερα είναι ένα «μπάχαλο» που δεν ξέρει η δεξιά τι ποιεί η αριστερά. Όπως για παράδειγμα το μπέρδεμα με το λογαριασμό του ρεύματος της ΔΕΗ και το χαράτσι της εφορείας. Να σου ένας λογαριασμός ρεύματος του έχει μέσα και το ρεύμα και το χαράτσι Πληρώνει το θύμα ένα μέρος του  λογαριασμού. Δηλαδή όσα έχει. . Τώρα τι κρατά η μια υπηρεσία για λογαριασμό της  και τι στέλνει σα χρεωστικό στην άλλη, το θήμα θα το μάθει, αν το ψάξει, μετά περίπου ένα χρόνο! Κι αν έχει λήξει η προθεσμία πληρωμής ,θα πληρώσει και τόκο και πρόστιμο! Μη μου πείτε, καθαρές, ξεκάθαρες δουλειές!  Αμ το άλλο! Που τα δυο πολιτικά της άκρα , που υποτίθεται ότι σαν άκρα πρέπει να ξεχωρίζουν , έχουν γίνει ένα «χαρμάνι» με το κέντρο και μοιάζουν με το «φάντασμα του μεσονυκτίου», που το άκούμε μα δεν το βλέπουμε και που όμως στο άκουσμά του ανατριχιάζουμε από το φόβο του ερχομού του ; Αν σας πει ότι στη χώρα αυτή ο χρόνος δε μετρά, κι αυτό αποδεικνύεται απ’ το γεγονός ότι τίποτα δεν γίνεται στην ώρα του! Όπως αυτό που τους είπαν προχτές το απόγεμα  απ’ τη τηλεόραση , ότι ως τις 31 του μήνα έπρεπε  να έχουν πληρώσει στην εφορία ότι χρέη είχανε απ’ το 2012, διαφορετικά θα πληρώνανε και τόκο και πρόστιμο! Και κάνανε τους πάντες να τρέχουνε αλαφιασμένοι στις τράπεζες και τις εφορίες για να πληρώσουν. Ή το άλλο με τις αποδείξεις του 2013 που δεν τους έχουν πει, μέχρι τη τελευταία στιγμή αν θα μετρούν όλες ή ορισμένες και ποιες θα είναι αυτές οι ορισμένες ;. Κάτι που δεν το γνωρίζουν ούτε και οι εφοριακοί; Θα  πείτε, ότι πρέπει να το μελετήσουν καλά πρώτα και μετά να το ανακοινώσουν με τη μορφή νόμου . Νόμου είπατε ; Και πόσο θα ισχύει αυτός ο νόμος ; πόσα χρόνια, μήνες μέρες ή ώρες ; Γιατί στη χώρα αυτή είχε βγει κάποτες ένας νόμος για 25 ευρώ, να πληρώνουν για την εισαγωγή στο νοσοκομείο. Βγήκε το πρωί και μπήκε , παρντόν, άλλαξε, ήθελε να πει,  το απόγεμα και πήγε σαν 0,5 στα τσιγάρα! Τι να πούμε;. Είπαμε χώρα μπάχαλο ή χώρα τσίρκο! Όσο για νόμους όσους θές Ένας νόμος χρειάζεται ...χρόνο για να μελετηθεί ! Τώρα αν στη χώρα αυτή οι νόμοι γράφονται πρώτα  στο «γόνατο» και μετά στα παλιά τους τα παπούτσια, αυτό είναι άλο! Είναι ένα θαύμα! Αλλά και να βγάλουν κανένα νόμο «αμελέτητο» (στοπ : ας μη πάει το μυαλό σας σε άσχημες έννοιες!) υπάρχουν εκεί, κάποιοι τρακόσοι που θα τον μελετήσουν με εμβρίθεια !!! Και αν χρειαστεί, θα τον αλλάξουν, μέχρι και τον αδόξαστο! Και που βρίσκονται οι τρακόσοι αυτοί ; Μα  κάπου, που το λένε βουλή. Και τι κάνουν στη βουλή; Φυσικά βολεύονται, τσακώνονται, σκέφτονται πως και πόσο ο ένας θα κατηγορήσει τον άλλον, βρίζονται, λες και βρίσκονται στο ντοκ του Πειραιά, καλοπληρώνονται  και τώρα τελευταία έχουν αρχίσει κι έναν ετερόφυλο πόλεμο εκτός του κομματικού, δηλαδή έναν πόλεμο μεταξύ αρσενικών και θηλυκών! Μάλιστα ! Αυτοί που μέχρι προχθές ήσαν υπέρ της ομοφυλοφιλικής  συνύπαρξης. Δηλαδή άλλο αλαλούμ! Αν τα ακούγατε όλα αυτά δεν θα το ρίχνατε στο γέλιο; Και βέβαια θα γελούσατε και ξεκαρδισμένοι απ’ το γέλιο, θα τον ρωτούσατε Τι μας λες ρε φίλε; Για χώρα μιλάς ή για τσίρκο ;!   Τώρα αν σας έλεγε ακόμα ότι όλοι αυτοί οι τρακόσοι συν δυο ή και τρις φορές πιο πολλοί ακόμη βοηθοί και παρατρεχάμενοι καλοπληρωμένοι απ’ τον ιδρώτα του άμοιρα λαού της χώρας αυτής, είναι εκεί για να διατηρούν και να επαυξάνουν αυτό το μπάχαλο αντί να βοηθούν να περπατά σωστά η Χώρα κι ο Λαός που τους έστειλε εκεί, τί θα λέγατε; Δε θα λυπόσασταν αυτό το λαό ; Αν μάλιστα σας έλεγε ο φίλος αυτός, ότι ο λαός αυτής της χώρας από λεύτερος και σχετικά ευτυχισμένος που ήταν, σήμερα ζει σαν σκλάβος, πεινασμένος και εξαθλιωμένος, σε τέτοιο βαθμό που οι περισσότεροι να είναι άνεργοι. Όλοι τους, να μην έχουν αρκετά χρήματα, ακόμη και για τροφή για ορισμένες μέρες, και ότι υπάρχουν και πολλοί που ψάχνουν ακόμη και στα σκουπίδια και στα απορρίμματα για να βρουν ένα ξεροκόμματο ψωμιού για να φάνε ,τι θα κάνατε ;  Τι θα νοιώθατε ;Είμαι σίγουρος ότι απ’ τη λύπη θα σας παίρνανε τα κλάματα! Και με το δίκιο σας ,γιατί σαν Ρωμιοί που είστε δε μπορεί να μην έχετε  ευαίσθητη καρδιά!

Έλα όμως που αυτή η «υποθετική χώρα» δεν είναι και τόσο υποθετική ,αλλά αντιθέτως είναι πολύ συγκεκριμένη! Ναι φίλοι μου , δυστυχώς η Χώρα αυτή είναι η δική μας Χώρα! Η Ελλάδα μας. Έτσι τη καταντήσανε τα τελευταία δέκα δεκαπέντε χρόνια διάφοροι , δεν θα έλεγα «ανήθικοι», αλλά «ανίκανοι και άσχετοι» κυβερνήτες αλλά και πολλοί άλλοι , όπως και σήμερα, ονειροπόλοι, που ονειρεύονταν και ονειρεύονται, να την κυβερνήσουν. Και αντί να τη βοηθούν να σταθεί στα πόδια της, τη κλονίζουν ακόμη περσότερο με τα λόγια τους και τη στάση τους, γιατί φαίνεται νομίζουν ότι όσο πιο αδύνατη και ασταθής είναι, τόσο πιο εύκολη λεία θε να’ ναι γι’ αυτούς! Τώρα λοιπόν που το βλέπουμε, που το νοιώθουμε στο πετσί μας καθώς μας το γδέρνουν, ότι το «το τσίρκο» αυτό είναι η Πατρίδα μας , τι κάνουμε ; Γελάμε ; Σαφέστατα όχι! Κλαιμε ; Μα με τα δάκρυα , γιατρειές δεν γίνονται! Τότε τι μας μένει ; Μα τίποτα άλλο παρά επιτέλους να ΘΥΜΩΣΟΥΜΕ  και να  φωνάξουμε Ελληνικά: Στους μεν ξένους « Άντε ρε! Δώστε μας πίσω όσα μας κλέψατε με τα στρατά σας το 41-44 ή με το έτσι θέλω δανειστήκατε απ’ εμάς και όσα μα κλέψατε με τους τόκους σας τώρα τελευταία, και άντε στο τόπο σας ! Αρκετά μας ... «γιατρέψατε» μέχρι εδώ! Δε χρειάζεται να μας θάψετε κι όλας!
Στα δε δικά μας «παλικαράκια» να το ξεκαθαρίσουμε, μια και για πάντα! Ή ξεχνάνε τα κόμματα και τα «χούγια» τους και βάζουνε μυαλό που να σκέφτεται ΜΟΝΟ και ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ την Ελλάδα, ή ξανά εκλογικό σταυρό δε βλέπουνε ούτε κυβερνητική καρέκλα! Παρά μόνο μαύρο και τι μαύρο; Πίσσα! Όπως στα κελιά του Μοναστηριού! Φτάνει πια όσα «φάγαμε μαζί» ‘όπως εσείς λετε ή «όσα πάθαμε μαζί», όπως εμείς πρέπει να λέμε!  Συνέρθετε λοιπόν και συμμορφωθείτε! Δεν αντέχουμε άλλο ! Μας έχετε κάνει σα «στημένες λεμονόκουπες»
Και στην πρέσα να μας βάλετε άλλη σταγόνα δεν έχουμε για να μας βγάλετε παρά μόνο την ΨΥΧΗ μας !!!

Θ.Σ.Μ.-Αθήνα.-03/02/2014