Πολιτική και δημοσιογραφία - Του Γιώργου Κ. Περπινιά

Προ ολίγων ημερών απολαύσαμε μεταμεσονύκτιο εκπομπή, που γίνεται πάντα την πρώτη ημέρα της εβδομάδος. Δυστυχώς όταν υπάρχει κάτι καλό στην τηλεόραση, προβάλλεται ώρες με χαμηλή θεαματικότητα, ίσως γιατί το θέμα δεν πουλάει ή γιατί το κοινό είναι εκπαιδευμένο να βλέπει μόνο σκουπίδια, όπως τα ονομάζουν στην τηλεοπτική διάλεκτο. Μόνο που το λένε Αγγλικά. (trash).
Διοργανωτής γνωστός δημοσιογράφος, εκδότης εφημερίδας, ιδιοκτήτης ραδιοφωνικού σταθμού και ιστοσελίδας στο διαδίκτυο. Πλούσια η παρουσία δημοσιογράφων αλλά και κοινού, που συμμετείχε στην συζήτηση. Μάθαμε λοιπόν από τους ίδιους, πως η εμπιστοσύνη που τους δείχνει το κοινό, είναι χαμηλότερη από αυτήν των πολιτικών. Σπουδαία ομολογία μαζί με πολλές άλλες. Αναγνώρισαν την ευθύνη τους, πως δεν στάθηκαν σωστά σε αυτό που ονομάζαμε μέχρι πρότινος λειτούργημα, που το έκαναν επάγγελμα και μάλιστα πολύ αποδοτικό. Δεν ενημέρωσαν τους πολίτες για τον υπερδανεισμό της χώρας, του δημοσιονομικού ελλείμματος και την διαφορά του ισοζυγίου εισαγωγών εξαγωγών. Έτσι δημιουργήθηκε το μεγάλο χρέος, η επιβολή του μνημονίου από την ΕΕ. και το ΔΝΤ με όλες τις συνέπιες που ακολούθησαν. Κούρεμα ομολόγων, αρπαγή αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων, ανεργία, διάλυση του ιδιωτικού τομέα και του παραγωγικού ιστού της χώρας πείνα, φτώχια, συσσίτια, κατάργηση κοινωνικού κράτους, υγείας, παιδείας και παντός αγαθού.   

Βέβαια το πληρώνουν πολλοί εξ αυτών σήμερα, χωρίς να τους κατηγορήσουμε συλλήβδην, ως συμμέτοχους στην απάτη, με την ανεργία που μαστίζει και τον δικό τους κλάδο, λόγω του περιορισμού των εξόδων από τους ιδιόκτητες των διαύλων, τον μικρό αριθμό φύλλων εφημερίδων που αγοράζεται από τους αναγνώστες και την απώλεια θέσεων εργασίας, από διπλοθεσίτες και τριπλοθεσίτες συναδέλφους, από την ΕΡΤ από το κλείσιμο του ALTER και από τα διάφορα υπουργεία. Αποκάλυψαν τον υπερδανεισμό των καναλαρχών από τις τράπεζες, με τις ευλογίες των ηγετών μας, χρέη που εξυπηρέτησαν και τις κυβερνήσεις, αλλά οι κουβαρντάδες που θα πληρώσουν την λυπητερή, είμαστε εμείς, τα γνωστά υποζύγια. Έτσι ανέδειξαν κυβερνήσεις με ηγέτες χαμηλής αξίας και χωρίς οράματα. Αν το καλοσκεφθούμε, ποια ήταν τα προτερήματα και η αξία των τριών τελευταίων πρωθυπουργών, Καραμανλή, Παπανδρέου, Σαμαρά, εκτός αυτό της οικογενείας από την οποία προήρχοντο, της κομματικής τους προώθησης και της συχνής αναγγελίας των δημοσκοπήσεων, ως καταλληλότερων. Εδώ βέβαια υπάρχει και μεγάλο ποσοστό της δικής μας ευθύνης. Τουλάχιστον το πάθημα να μας γίνει μάθημα, να βγει κάτι καλό από το κακό, αν και δεν το πολυπιστεύω. Δεν μας αρέσουν οι αλλαγές, εκτός αν τις ακούμε ως προεκλογικό σύνθημα.

Μετά την ομολογία της αποτυχίας τους, ας κάνουμε και την δική μας κριτική για όσα δεν είπαν και για όσα κάποιοι απ’ αυτούς θα συνεχίσουν να κάνουν. Στις αηδιαστικές συζητήσεις που γίνονται στα πρωϊνάδικα, με την συμμετοχή των απεσταλμένων των κομμάτων, που λειτουργούν ως συνήγοροι της πολιτικής των προϊσταμένων υπουργών και λοιπών ανευθυνοϋπευθύνων, ακριβοπληρωμένων μανδαρίνων και παρατρεχάμενων της βουλής, του μεγάρου Μαξίμου, και των πολιτικών γραφείων, των κομμάτων, προκαλούν και προκαλούνται, συμπολιτευόμενοι και αντιπολιτευόμενοι. Η πίεση που ασκούν στον Αλ. Τσίπρα και τώρα στον νέο πολιτικό Στ. Θεοδωράκη να τους αναλύσουν το πρόγραμμά τους και που θα βρούν τα χρήματα να το πραγματοποιήσουν, είναι θεωρητικά σωστή. Εκείνοι δεν απαντούν, ίσως γιατί δεν έχουν απάντηση, αλλά κι επειδή αντιλαμβάνονται πως η ερώτηση είναι παγίδα. Τι να πούν; Μήπως όταν μας είπε ο Παπανδρέου για τα λεφτά και ο Σαμαράς τα Ζάππεια του, τι από αυτά τήρησαν και οι δύο; Ποιος από τους καλλικέλαδους ανακριτές της δημοσιογραφίας, τους υποβάλει την ερώτηση, γιατί; Ούτε εμείς το κάναμε όταν τους ψηφίσαμε, έχουμε πάντα έτοιμα τα συγχωροχάρτια. Λέμε ότι απαξιώνουμε το παλαιό πολιτικό σύστημα κι όταν παρουσιάζονται νέοι, με την παρότρυνση των δημοσιογράφων τους στέλνουμε στον Καιάδα.

Στην περίπτωση του Θεοδωράκη έχουν κανιβαλική συμπεριφορά, γιατί είναι ένας από την τάξη τους Είναι δικός τους άνθρωπος. Αν έχει κάποιο πονηρό και κατακριτέο παρελθόν, ας μας το πούνε για να μας προφυλάξουν. Αν όχι ας το βουλώσουν και η απόφαση ας είναι των ψηφοφόρων. Μήπως μας προφύλαξαν από τους προηγούμενους, από την κατρακύλα και την δυστυχία στην οποία μας οδήγησαν. Τώρα τους πήρε ο πόνος; Μέχρι τώρα είχαμε πληθώρα προέδρων και πρωταγωνιστών.
Από μικρός θυμάμαι που έλεγαν, αν βρεθείς στα Χαυτεία και φωνάξεις πρόεδρε, πάνω από τους μισούς περιπατητές θα γυρίσουν το κεφάλι τους, ακούγοντας τον τίτλο τους.
Από τον πρόεδρο της δημοκρατίας, της κυβερνήσεως, της βουλής, του Αρείου Πάγου, του ΣΤΕ, του Ελεγκτικού συνεδρίου, των περιφερειών, των δήμων κλπ, μέχρι των εξωραϊστικών, εκδρομικών και ποδοσφαιρικών συλλόγων, είναι ένας πολύ μεγάλος αριθμός. Ακολουθούν οι πρωταγωνιστές, κινηματογράφου, τηλεοράσεως, θεάτρου και ηρωικών ή κωμικών επεισοδίων, μεγάλη αφθονία. Κάθε ηθοποιός που μπορούσε ν’ ανοίξει ένα θεατράκι ή να παίξει σε μια ταινιούλα, βαφτίζονταν πρωταγωνιστής. Τώρα έχουμε τον άνθρωπο που συνδυάζει και τα δύο. Γιατί τον ειρωνεύονται; Ας τον ακούσουμε και να μην προδικάζουμε. Ας είναι η απόφαση δική μας, όχι δοτή. Ας κάνουμε το λάθος μόνοι μας, δεν θα είναι η πρώτη φορά. Δεν έχουμε ανάγκη από την βοήθειά τους, μέχρι τώρα πότε μας οδήγησαν σωστά; Και που κάνουμε λάθος, μήπως το παραδεχθήκαμε ποτέ; Λέμε δεν έκοβα το χέρι μου, μα κανένας δεν το έκοψε. Το ανέβαλε για την επόμενη φορά, είναι σίγουρο πως θα το ξαναπεί και πάλι δεν θα το κόψει. Το ίδιο όταν παίζει τα παιχνίδια του ΟΠΑΠ. Δεν κερδίζει αλλά ξαναπαίζει για να έρθει το κέρδος την επόμενη φορά. Αυτό γνωρίζουν καλά οι πολιτικοί και λένε άστους, να φωνάζουν, λόγια λένε, πάλι εμάς θα ψηφίσουν.

Με την ίδια μέθοδο θα προχωρήσει στις εκλογές ο Σαμαράς. Με την βαριά φορολογία που επέβαλε, μας παρουσιάζει ένα εικονικό πρωτογενές πλεόνασμα. Ένα μέρος του θέλει να το μοιράσει σε κάποιες τάξεις. Θα συγκινηθούν, θα ψηφίσουν τους εκλεκτούς του στις επερχόμενες εκλογές, από ευγνωμοσύνη για την ελεημοσύνη του και του χρόνου, θα το προσθέσει στο εισόδημά τους, θα το φορολογήσει ως πρόσθετο και θα το πάρει πίσω. Έτσι απλά, είναι δοκιμασμένο κι επιτυχημένο.
Πρώτος διδάξας ο μακαρίτης πατέρας του Γιωργάκη. Έδινε αυξήσεις επί αυξήσεων κι ο κόσμος τον λάτρευε και τον ψήφιζε. Κανείς δεν σκέφθηκε πως δεν τα έδινε από την δική του τσέπη. Από τα δημόσια ταμεία τα έδινε κι εκείνα τα γέμιζε με δανεικά. Έτσι φτάσαμε στην σημερινή κατάσταση. Τώρα δίνουμε πίσω τα δανεικά, όχι ευγνωμονώντας, αγκομαχώντας και υβρίζοντας απελπισμένοι.

Αυτό που δεν πρέπει να ξεχάσει και να μην συγχωρήσει ποτέ κανένας Έλληνας στον Σαμαρά, είναι το κλείσιμο της ΕΡΤ ραδιοφωνίας και τηλεόρασης, γιατί μαζί της έκλεισε και την φωνή της Ελλάδος. Μπορεί να ήταν αμαρτωλή η ΕΡΤ αλλά έτσι την έκαναν οι ίδιοι πολιτικοί που σήμερα οδηγούν την χώρα. Οι δικοί του κι αυτοί του συγκυβερνώντος κόμματος, με επικεφαλής του, τον σημερινό αντιπρόεδρο. Είχε ποιότητα και πολιτισμό η ΕΡΤ, πώς να ξεχάσουμε το υπέροχο πρόγραμμα της ΕΤ3 το καμάρι της Θεσσαλονίκης. Το εξαιρετικό τρίτο πρόγραμμα της ραδιοφωνίας, για να μην αναφέρω άλλα προγράμματα ξεχωριστά. Τι βλέπουμε σήμερα; Ελληνικές ταινίες της εποχής που ο κινηματογράφος ήταν στα σπάργανα κι όχι της εποχής της ΦΙΝΟΣ ΦΙΛΜ, τα τουρκικά σίριαλ, κάποιους ποδοσφαιρικούς αγώνες και ατελείωτες ώρες διαφημίσεων. Μπορούσε να την καθαρίσει από τις αμαρτίες της εν λειτουργία. Δεν το έκανε γιατί με το κλείσιμο, παρέδωσε τις συχνότητες στην ιδιωτική τηλεόραση, μαζί με το πακέτο των διαφημίσεων και των τηλεθεατών. Αντάλλαγμα; η στήριξη του από τους δωρολήπτες, με την σιωπή τους στην ανάδειξη των μεγάλων σκανδάλων, τον αποπροσανατολισμό των θεατών κι ακροατών, τα κέρδη από το διαφημιστικό μονοπώλιο. Είναι μεγάλο το δώρο και φοβούμαι πως ο κόσμος δεν έχει αντιληφθεί το μέγεθος και την σημασία του.

Η ΕΡΤ έκλεισε στις 11 Ιουνίου 2013. Ασφαλώς έχετε ξεχάσει την ημερομηνία και το μεγάλο χρονικό διάστημα που πέρασε. Εννέα ολόκληροι μήνες. Πόσες αμαρτίες καθάριζαν και τελειωμό δεν έχουν και πόσο θα πάρει ακόμη για να οργανώσουν αυτό το ξέπλυμα με το όνομα ΝΕΡΙΤ; Ποιος ανέλαβε το Τιτάνιο αυτό έργο; Ένας δημοσιογράφος του συγκροτήματος Λαμπράκη, που μαζί με τον πατέρα του και τον αδελφό του, στήριζαν επί σειρά ετών το αμαρτωλό ΠΑΣΟΚ από θέσεις κλειδιά. Άρα είχε όλα τα εχέγγυα για να ολοκληρώσει το έργο, με τις επιθυμητές προδιαγραφές προς το σύστημα.
Στο διάστημα αυτό πληρώνουμε την συνδρομή μας κανονικά σε έναν ανύπαρκτο ουσιαστικά οργανισμό, χωρίς να έχουμε το πρόγραμμα για το οποίο πληρώνουμε. Αυτό δεν το έκλεισαν μαζί με την αμαρτωλή, το κράτησαν γιατί ήταν σίγουροι πως κανείς μας δεν κοιτάει τις λεπτομέρειες του λογαριασμού της ΔΕΗ. Αυτό είμαι κι εγώ σίγουρος πως δεν το προσέξατε, γι αυτό μας κάνουν ότι θέλουν, γιατί δεχόμαστε τα πάντα αδιαμαρτύρητα. Έτσι μας έχουν αποβλακώσει. Ψηφίστε τους και πάλι, για να μην χαλάσουμε την συνταγή. Αυτή είναι η σχέση πολιτικής και δημοσιογραφίας.

Γιώργος Κ. Περπινιάς.     18/3/14