"Good morning, Mister President!"

της Χριστιάννας Λούπα

Για την περιφανή νίκη που κατήγαγε ο Ομπάμα έναντι του Μακ Κέϊν, νομίζω πως η πλειοψηφία των Ελλήνων – Ομογενών και μη – χάρηκε ιδιαίτερα. Δεν ξέρω κατά πόσο η νίκη αυτή θα παίξει καταλυτικό ρόλο στα ελληνικά θέματα ή όχι – καλύτερα να είμαστε λίγο πιο συγκρατημένοι – το σίγουρο πάντως είναι ότι, όπως δείχνουν τα πράγματα, οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής από τον Ιανουάριο αλλάζουν πορεία, μαζί τους ίσως και ολόκληρος ο πλανήτης.

Σ’ αυτό το άρθρο δεν θα κάνουμε ανάλυση των εκλογικών αποτελεσμάτων, μια κεντιά ζήλιας όμως που νιώσαμε όλοι δεν μπορεί να μείνει κρυφή.

Ο Μπαράκ Ομπάμα, καίτοι έγχρωμος και αυτοδημιούργητος, έδωσε μια γερή κλωτσιά στη δυναστεία Κλίντον και καταρεζίλεψε το σαθρό κατεστημένο Μπους – Ρεπουμπλικανών. Χλεύασε το ρατσισμό και άνοιξε τ’ αυτιά του στους απόκληρους της αμερικανικής κοινωνίας. Προκάλεσε το 66% των Αμερικανών να προσέλθουν στις κάλπες (πράγμα που δεν είχε γίνει εδώ και εκατό χρόνια) κι έκανε τον κόσμο να δακρύζει ακούγοντας τις ομιλίες του.

Ο Μπαράκ Ομπάμα κάλεσε όλους τους Αμερικανούς σε συσπείρωση, οραματίζεται να σταματήσει τον πόλεμο στο Ιράκ και να αρχίσει διαπραγματεύσεις μ’ εκείνους, στους οποίους ως τώρα η χώρα του είχε κλείσει την πόρτα. Ονειρεύεται να αναμορφώσει το Σύστημα Υγείας, (ένα από τα αδύνατα σημεία των ΗΠΑ) και να δώσει σε όλους ίσες ευκαιρίες.

Οι ομιλίες του, εμένα προσωπικά, με παρέπεμψαν στον περιβόητο λόγο του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ στην Ουάσιγκτον το 1963, που πέρασε στην Ιστορία ως «I have a dream» («Έχω ένα όνειρο»), καθώς έχει υιοθετήσει το σύνθημα «Δεν υπάρχει μαύρη και λευκή, ούτε λατινική και ασιατική Αμερική. Υπάρχουν οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής». Πολλοί επίσης τον παρομοιάζουν ως τον «μαύρο Τζων Κέννεντυ». Ας ελπίσουμε ότι ο Μπαράκ δεν θα έχει το ίδιο τέλος με κανέναν από τους δύο!

Η ζήλια όμως εξακολουθεί να με τρώει. Γιατί στην Αμερική και όχι εδώ; Γιατί δεν βρίσκεται και στην Ελλάδα ένας Ομπάμα να ανατρέψει τα κοινωνικά δεδομένα, να σαρώσει τις προκαταλήψεις, να στείλει τα «τζάκια» και τις φατρίες στον αγύριστο και να έχει οράματα για το μέλλον; Ως πότε οι δυναστείες θα κυβερνούν τη χώρα μας;

Όσον αφορά τη στάση των ΗΠΑ έναντι της Ελλάδας, τίποτα δεν είναι δεδομένο. Λέγεται ότι ο Ομπάμα χρηματοδοτείται από τον Τζωρτζ Σόρος, ενώ καλό θα ήταν να θυμόμαστε πού και πού και το «χουνέρι» που έπαθαν οι Κύπριοι, σχετικά με τον Κυπριακής καταγωγής Πρόεδρο των ΗΠΑ, Τζίμμυ Κάρτερ. Τον Νοέμβριο του 1975, όταν ο Κάρτερ εξελέγη Πρόεδρος των ΗΠΑ, οι Κύπριοι βγήκαν στους δρόμους για να πανηγυρίσουν τη νίκη του, ενώ οι καμπάνες των εκκλησιών χτυπούσαν χαρμόσυνα. Είχαν πιστέψει ότι ο Κάρτερ θα συνέβαλλε στην επίλυση του Κυπριακού και στην εκδίωξη του Αττίλα. Όμως εκείνος μέχρι και στο εμπάργκο όπλων κατά της Τουρκίας αντιτάχθηκε.

Όπως και να ’χει πάντως το πράγμα, εμείς ελπίζουμε ότι η εκλογή του Ομπάμα θα σηματοδοτήσει την αρχή μιας καλύτερης εποχής για όλο τον κόσμο και του ευχόμαστε καλή τύχη, που θα τη χρειαστεί, γιατί όπως τον προειδοποίησε κι ο ίδιος ο Μπους «Eχεις λαμπρό μέλλον, αλλά όταν γίνεσαι το επίκεντρο της προσοχής, ο κόσμος αρχίζει να σου πετάει δηλητηριώδη βέλη. Nα προσέχεις!».

Τα δύσκολα τώρα αρχίζουν. Καλή αρχή, κύριε Πρόεδρε και μείνε πιστός στις θέσεις σου. You’ve got the guts!