Απόφαση-σταθμός κατά της Google για την «ψηφιακή λήθη»

Το κορυφαίο δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης τάχθηκε σήμερα εναντίον της Google σε μια υπόθεση που αφορά το "δικαίωμα στην ψηφιακή λήθη", αποφαινόμενο πως οι μηχανές αναζήτησης είναι υπεύθυνες για τη μεταχείριση των προσωπικών δεδομένων που εμφανίζονται στις ιντερνετικές σελίδες τους και έχουν, σε ορισμένες περιπτώσεις, το καθήκον να τα διαγράφουν.

Οι ιδιώτες μπορούν να απαιτούν, υπό ορισμένες συνθήκες, την κατάργηση συνδέσμων προς ιντερνετικές σελίδες που περιέχουν προσωπικά δεδομένα απευθυνόμενοι απ' ευθείας σ' αυτόν που εκμεταλλεύεται τις σελίδες αυτές, αποφάνθηκε το δικαστήριο.

Η απόφαση αυτή αποτελεί έκπληξη διότι αντιβαίνει στην άποψη του γενικού εισαγγελέα, την οποία ακολουθεί εν γένει το Δικαστήριο. Αυτός ο τελευταίος είχε δηλώσει τον Ιούνιο του 2013 πως η Google δεν είναι υπεύθυνη για τα προσωπικά δεδομένα που εμφανίζονται στις σελίδες της και πως δεν μπορεί να γίνει επίκληση του "δικαιώματος στην (ψηφιακή) λήθη" σε ό,τι την αφορά.

Η σημερινή απόφαση "είναι απογοητευτική για τις μηχανές αναζήτησης και τους ονλάιν εκδότες εν γένει", αντέδρασε με ανακοίνωσή του ένας εκπρόσωπος της Google στις Βρυξέλλες, ο Αλ Βερνέ, διευκρινίζοντας πως ο γίγαντας του Ίντερνετ "χρειάζεται χρόνο για να αναλύσει τις επιπτώσεις".

Η οργάνωση CCIA (Computer and Communications Industry Association), η οποία έχει την έδρα της στην Ουάσινγκτον και στην οποία μετέχουν μεγάλοι πρωταγωνιστές του Ίντερνετ όπως οι Google, Microsoft, Facebook ή Yahoo, κατήγγειλε από την πλευρά της μια απόφαση που "ανοίγει την πόρτα σε ιδιωτική λογοκρισία μεγάλης κλίμακας στην Ευρώπη" και η οποία "θα έχει πιθανότατα επιπτώσεις σε όλες τις επιχειρήσεις που προτείνουν συνδέσμους στο Ίντερνετ".

Το σημείο εκκίνησης της υπόθεσης ανάγεται στο 1998, όταν η ισπανική εφημερίδα "Λα Βανγκάρντια" δημοσίευσε στην έκδοσή της σε χαρτί ανακοινώσεις αναφορικά με μια δικαστική απόφαση πλειστηριασμού ακινήτου για την κάλυψη χρέους προσώπου το οποίο κατονομαζόταν.

Μια ηλεκτρονική έκδοση του εν λόγω φύλλου της εφημερίδας δημοσιοποιήθηκε στη συνέχεια στο Ίντερνετ. Το Νοέμβριο του 2009, ο ενδιαφερόμενος, ο Μάριο Κοστέχα Γκονθάλεθ, εκτιμώντας πως δεν χρειάζεται πλέον να αναφέρεται το όνομά του διότι η διαδικασία σχετικά με τα χρέη του είχε διευθετηθεί από χρόνια, κατέθεσε προσφυγή εναντίον της Google ενώπιον της Ισπανικής Αρχής Προστασίας Δεδομένων.

Η Google προσέφυγε κι αυτή με τη σειρά της στην εν λόγω αρχή και η υπόθεση έφθασε μέχρι το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.

Το Δικαστήριο αποφάνθηκε σήμερα πως αυτός που εκμεταλλεύεται μια μηχανή αναζήτησης είναι υπεύθυνος και για τη μεταχείριση των προσωπικών δεδομένων τα οποία συλλέγει. Βασιζόμενο στην ευρωπαϊκή κατευθυντήρια οδηγία του 1995 για την προστασία των προσωπικών δεδομένων, έκρινε πως το ενδιαφερόμενο πρόσωπο έχει δικαίωμα, σε ορισμένες περιπτώσεις, να απαιτεί πληροφορίες που το αφορούν να μην συνδέονται πλέον με το όνομά του στον κατάλογο με τα αποτελέσματα αναζήτησης, όταν το αντικείμενο της αναζήτησης είναι το όνομά του.

Κατά συνέπεια, "οι σύνδεσμοι προς σελίδες στο Ίντερνετ που περιέχουν αυτές τις πληροφορίες πρέπει να διαγράφονται απ' αυτό τον κατάλογο αποτελεσμάτων, εκτός αν υπάρχουν ιδιαίτεροι λόγοι, όπως ο ρόλος που διαδραματίζεται από το πρόσωπο αυτό στη δημόσια ζωή και ενδεχομένως δικαιολογεί ένα υπέρτατο συμφέρον του κοινού να έχει πρόσβαση σ' αυτές τις πληροφορίες", αποφάνθηκε το δικαστήριο.

Μια εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η Μίνα Αντρέεβα, "χαιρέτισε" σήμερα την απόφαση του δικαστηρίου, η οποία "επιβεβαιώνει τη θέση της Επιτροπής".

Ωστόσο το δικαστήριο, επισήμανε η εκπρόσωπος, προχώρησε λιγότερο από την πρόταση της Επιτροπής, η οποία προέβλεπε "την ανατροπή της υποχρέωσης απόδειξης", καθώς ανάγκαζε τις επιχειρήσεις του Ίντερνετ να αποδεικνύουν πως τα προσωπικά δεδομένα πρέπει να διατηρούνται και όχι τους πολίτες να αποδεικνύουν πως μπορούν να απαλειφθούν.
Η Καθημερινή