Να αποστομώσουμε τη Χρυσή Αυγή! - Του Νίκου Χατζηνικολάου

Η κάλπη θυμίζει εγκυμονούσα γυναίκα, έλεγαν οι παλαιοί πολιτικοί. Ποτέ δεν μπορείς να γνωρίζεις με βεβαιότητα τι θα βγάλει... Συχνά εγκυμονεί εκπλήξεις! Στην περίπτωση, όμως, των ευρωεκλογών είναι πλέον κοινό μυστικό ότι από την κάλπη θα προκύψει, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε μεγάλο τμήμα της Γηραιάς Ηπείρου, μια διόλου ευκαταφρόνητη ενίσχυση της ακροδεξιάς και του ευρωσκεπτικισμού, που είναι βέβαιο ότι από τη Δευτέρα θα μας απασχολήσει σοβαρά. Δεν είναι μόνον η εγχώρια φιλοναζιστική Χρυσή Αυγή που βλέπει τα εκλογικά της ποσοστά να αυξάνονται, παρά το γεγονός μάλιστα ότι ο αρχηγός και αρκετά από τα ηγετικά της στελέχη έχουν προφυλακισθεί, με την κατηγορία της σύστασης εγκληματικής οργάνωσης. Είναι και το Γαλλικό Εθνικό Μέτωπο της Λεπέν, το Ολλανδικό Κόμμα για την Ελευθερία, το Αυστριακό Κόμμα της Ελευθερίας, το Λαϊκό Κόμμα της Δανίας, το Νορβηγικό Κόμμα της Προόδου, οι Σουηδοί «Δημοκράτες», αλλά και πιο «σκληρά»-εξτρεμιστικά σχήματα, όπως το Jobbik στην Ουγγαρία, το NPD στη Γερμανία κ.ά. Και βέβαια σημαντική παραμένει η πολιτική επιρροή της ακροδεξιάς και στην Ιταλία, τη Σλοβενία, τη Βουλγαρία, τη Ρουμανία και το Βέλγιο, παρότι στις χώρες αυτές βαίνει -ευτυχώς- διαρκώς μειούμενη...

ΑΞΙΖΕΙ να σημειωθεί ότι οικονομική κρίση και ενίσχυση της ακροδεξιάς δεν συνδέονται αναγκαστικά. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην Ισπανία και στην Πορτογαλία, που μαστίζονται από την ανεργία και τη φτώχεια, δεν εμφανίστηκαν μέχρι σήμερα τέτοια φαινόμενα. Αντίθετα, στον πλούσιο ευρωπαϊκό Βορρά και ιδίως στη Σκανδιναβία τα ακραία αυτά σχήματα βρίσκονται σε τροχιά ανόδου. Στη χώρα μας η οικονομική κρίση και ιδίως η εξαιρετικά υψηλή ανεργία των νέων διευκόλυνε την ανάπτυξη και τη γιγάντωση του ναζιστικού μορφώματος της Χρυσής Αυγής, αλλά δεν ήταν η μόνη αιτία. Σημαντικό ρόλο έπαιξε επίσης το οξύτατο μεταναστευτικό πρόβλημα, η ραγδαία αύξηση της εγκληματικότητας στο κέντρο των μεγάλων πόλεων, αλλά και η εκτεταμένη διαφθορά στο πολιτικό μας σύστημα. Και βέβαια «νερό» στον μύλο της φασιστικής ακροδεξιάς και των ακραίων εθνικιστικών απόψεών της έριξαν και ορισμένα στελέχη δημοκρατικών κομμάτων, που αμφισβήτησαν τα τελευταία χρόνια τα ιστορικά «όσια και ιερά» του λαού μας, φθάνοντας να μιλήσουν ακόμη και για «συνωστισμό» στην παραλία της Σμύρνης, κατά τη Μικρασιατική Καταστροφή...

Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ απέκτησε «ρίζες» στις λαϊκές γειτονιές της Αθήνας και των άλλων μεγάλων πόλεων όταν άρχισε να οργανώνει έναν παρακρατικό στην ουσία μηχανισμό υποκατάστασης του απόντος κράτους, κυρίως σε θέματα ασφάλειας των πολιτών και κοινωνικής πρόνοιας. Οι φωτογραφίες καλογυμνασμένων χρυσαυγιτών που «προστάτευαν» τη γιαγιά ή τον παππού, για να πάρει τη σύνταξή του από το ΑΤΜ της τράπεζας της γειτονιάς του, τα βίντεο ομάδων κρούσης που αντιμετώπιζαν δυναμικά το παρεμπόριο γκρεμίζοντας τους πάγκους παράνομων μεταναστών, οι τηλεοπτικές εικόνες από «τα συσσίτια για Ελληνες» στο κέντρο της πόλης και οι αιφνίδιοι «έλεγχοι» σε επιχειρήσεις που απασχολούσαν αλλοδαπούς και όχι συμπατριώτες μας άρχισαν να δημιουργούν τον μύθο μιας οργάνωσης στην οποία θα μπορούσαν να καταφύγουν και να στηριχθούν όλοι όσοι ένοιωθαν εγκαταλελειμμένοι από την επίσημη πολιτεία. Και βέβαια η συνέχεια είναι γνωστή. Πίσω από την πολιτικά προσοδοφόρο αυτή, πλην όμως παράνομη τακτική, που ευχαρίστως προέβαλλαν αρκετά μέσα ενημέρωσης βλέποντας ότι «πουλάει», αποκαλύφθηκαν σύντομα οι ξυλοδαρμοί και οι πάσης φύσεως τραμπουκισμοί, τα μαχαιρώματα και η στοχοποίηση σπιτιών μεταναστών, οι επιθέσεις σε πολιτικούς και ιδεολογικούς αντιπάλους της, με αποκορύφωμα τη δολοφονία Φύσσα. Και βέβαια ο κύκλος του αίματος δεν έκλεισε εκεί. Ακολούθησαν οι δολοφονίες άλλων δύο νέων, από τις τάξεις της Χρυσής Αυγής αυτή τη φορά, των Φουντούλη και Καπελώνη.

ΤΗΝ ΠΟΛΥΕΤΗ ανοχή των Αρχών απέναντι στο νεοναζιστικό αυτό μόρφωμα, που μπορεί να «φούσκωσε» τα τελευταία χρόνια, αλλά υπάρχει και λειτουργεί επί δεκαετίες, τερμάτισε το σοκ του πρώτου ελληνικού αίματος: η δολοφονία Φύσσα. Αν δεν είχε γίνει, ίσως και να μην άλλαζε τίποτε στη στάση του ελληνικού κράτους απέναντί τους. Οσα ακολούθησαν, με αποκορύφωμα την προφυλάκιση Μιχαλολιάκου και μερικών ακόμη βουλευτών του κόμματος, είναι γνωστά. Οι αποκαλύψεις, όμως, για την εγκληματική δράση της οργάνωσης όχι μόνο δεν μείωσαν, όπως λογικά θα ανέμενε κανείς, την εκλογική της δύναμη, αλλά αντίθετα την αύξησαν. Είναι, λοιπόν, εξαιρετικά επείγον σήμερα να αντιμετωπισθούν το ταχύτερο και με τον αποτελεσματικότερο δυνατό τρόπο οι γενεσιουργές αιτίες του φαινομένου. Να ενισχυθούν οι δημοκρατικοί θεσμοί, να λειτουργήσει γρήγορα και αποφασιστικά η Δικαιοσύνη για την πάταξη της διαφθοράς στον δημόσιο βίο, να σχεδιασθεί εξαρχής μια σοβαρή μεταναστευτική πολιτική, να ενισχυθεί το αίσθημα της ασφάλειας των πολιτών στις μεγάλες πόλεις, να μπουν οι βάσεις για την αντιμετώπιση της ανεργίας των νέων, να ανανεωθεί το φθαρμένο πολιτικό προσωπικό της χώρας. Η δημοκρατία μας χρειάζεται επειγόντως επανεκκίνηση, χρειάζεται restart! Πρέπει να τους αφαιρέσουμε κάθε επιχείρημα, για να μηδενίσουμε την πολιτική επιρροή της άθλιας και υπονομευτικής προπαγάνδας τους. Πρέπει να τους αποστομώσουμε!

ΥΓ.: Εν τω μεταξύ, ας τελειώνουν οι δίκες όσων κατηγορούνται. Ας κριθούν από τη Δικαιοσύνη. Η εκκρεμότητα τους ηρωοποιεί και τους ενισχύει. Και τα κόμματα του λεγόμενου συνταγματικού τόξου ας ξανασκεφτούν τον αποκλεισμό της Χ.Α. από τον τηλεοπτικό διάλογο. Είναι φανερό ότι δεν αποδίδει τα αναμενόμενα...
Real.gr