Πολιτική Γραμματική (Υποθετικοί λόγοι) - Του Σαράντου Καργάκου

Όσοι από τους αναγνώστες της «Εστίας» τελείωσαν το Γυμνάσιο ή το Λύκειο προ των εκπαιδευτικών απορρυθμίσεων, θα ενθυμούνται ότι στο μάθημα του Συντα­κτικού, που είναι, ορθά διδασκόμενο, η «Γεωμετρία του Λόγου», διδάχθηκαν τέσσερα είδη υποθετικών λόγων, με  μία ακόμη προσθήκη που εδήλωνε το αορίστως επα­ναλαμβανόμενο στο παρόν και στο μέλλον, όπως ακριβώς συμβαίνουν διάφορα κωμικά ή δυσάρεστα πε­ριστατικά του πολιτικού μας βίου.

Ο πιο ενδιαφέρων, κυρίως από πολιτικής απόψεως, υποθετικός λόγος ήταν ο τέταρτος, που εξέφραζε το προσ­δοκώμενο, το όποιο εκφέρεται κατ’ έγκλισιν υποτακτική, όπως συμβαίνει συνηθέστατα και στην πολιτική που συν­τάσσεται συνηθέστατα σε έγκλιση υποτακτική. Το προσδοκώμενο μπορεί να έχει θετικό ή αρνητικό πρόσημο. Π.χ. «Αν βγη ο κ. Τσίπρας, θα δούμε Θεού πρόσωπο». Ή «Αν βγη ο κ. Σαμαράς, φίδι κολοβό που μας έφαγε».

Ο ιστορικός «προῖκα τά πράγματα κρίνων», όπως λέγει ο Δημοσθένης, εξετάζει το πολιτικά προσδοκώμενον όχι κατά προσωπική προτίμηση αλλ’ ως κάτι που, κατά την κρίση του, πρόκειται νομοτελειακά να συμβεί. Με βάση το συλλογισμό αυτό, τολμώ να εικάσω ότι αν στις μεθαυριανές ευρωεκλογές βγει νικητής ο κ. Σαμαράς, θα κινηθεί στην ίδια γραμμή της λιτότητας με  κάποια χαλαρωτικά και ανακουφιστικά μέτρα και με  κάποια σημαντικά ή ασήμαν­τα έργα, κυρίως οδοποιίας, λιμενικά και τουριστικά, αλλ’ όχι -φοβάμαι- βιομηχανικά.

Πάντως, το πολιτικό σκηνικό θα αλλάξει ολικώς ή με­ρικώς. Ολική αλλαγή θα έχουμε, αν σε περιφερειακό ή ευρωβουλευτικό επίπεδο ο κ. Σαμαράς πετύχει μια ικανο­ποιητική νίκη. Τότε ασφαλώς θα επιχειρήσει το μεγάλο άλμα: Θα αλλάξει την παρωχημένη ονομασία της Νέας Δημοκρατίας, για την οποία ισχύει το πρόπαλαι αδόμενον: «Βρε, πως μπατιρήσαμε, που σαρανταρίσαμε». Θα απομα­κρύνει τα παλαιάς κοπής στελέχη και το νέο κόμμα θα επανδρωθεί / επιγυναικωθεί με  νέα πρόσωπα -έστω και χω­ρίς δημοσκοπική εμβέλεια. Που, ωστόσο, θα μπορούν να ανταποκριθούν σε κάποιο δύσκολο έργο μακρά από ψηφοσυλλεκτικές αγκιστρώσεις. Πόσοι, για παράδειγμα, γνώ­ριζαν προ τετραετίας το όνομα του κ. Στουρνάρα;

Με μία νίκη της Ν.Δ. το κόμμα του κ. Καμμένου θα είναι καμένο και κομμένο «από χέρι». Θα συρρικνωθεί και πιθανώς θα εξατμισθεί. Το αυτό θα συμβεί και με  τα λοιπά εκ της Ν.Δ. προκύψαντα σχήματα. Από το χώρο της Δε­ξιάς (λυπούμαι που χρησιμοποιώ κατ’ ανάγκην τέτοιους παλαιολιθικούς όρους) θα διατηρηθεί η «Χρυσή Αυγή», όχι διότι προαναγγέλλει κάποιαν αυγή, αλλά γιατί το με­γάλο πρόβλημα της Ελλάδος και της λοιπής Ευρώπης θα παραμένει η αθρόα εισαγωγή λαθρομεταναστών. Η «Χ.Α.» θα υπάρχει ως κόμμα-μπαμπούλας, μόνο που στα­διακά, όπως έγινε στη Γαλλία, θα αλλάξει το προσωπείο του «Κόναν του Βάρβαρου» με  άλλο πιο φινετσάτο. Θα εγκαταλείψει τη χιτλερική παρελθοντολογία και θα προ­χωρήσει σε μία άλλου είδους πολιτική «καθαροαιμίας».

Περνάμε τώρα στο αριστεράς αποκλίσεως προσδοκώ­μενο: Υποτιθέσθω ότι νικητής στην αναμέτρηση με  την κ. Μέρκελ εξέρχεται ο κ. Τσίπρας. Πρώτο παρεπόμενο θα είναι η εξάχνωση του ΠΑΣΟΚ, της ΔΗΜ.ΑΡ. και η στα­διακή υπονόμευση του κ. Σαμαρά μέσα στο κόμμα του οποίου ηγείται. Θα γίνει παν το δυνατόν να απομακρυνθεί -έστω διά παραιτήσεως. Οι Ιούδες ποτέ δεν λείπουν. Είναι οι «μπαλαντέρ» της πολιτικής ιστορίας.

Το σοβαρώτερο, όμως, είναι αυτό που θα γίνει στο κόμ­μα του κ. Τσίπρα, που δεν είναι κόμμα-συνισταμένη, διότι οι συνιστώσες δεν συγκλίνουν και ήδη από την προεκλο­γική περίοδο άρχισαν ν’ αποκλίνουν. Η νίκη θα θεωρηθεί σαν ήττα της κ. Μέρκελ και των εδώ εκπροσώπων της. Επίσης σαν ήττα του υπάρχοντος ευρωπαϊκού σχηματι­σμού και του διεθνούς οικονομικού συστήματος. Αλλ’ οι υποσχέσεις για αποκατάσταση των αδικιών, για επαναπρόσληψη των απολυθέντων, για αύξηση μισθών και επανοικοδόμηση της υπαλληλοκρατίας θα μεταβληθούν σε χιτώνα του Νέσσου που θα ξεσχίζει τις σάρκες του λεπτόσαρκου κ. Τσίπρα. Που σε μικρό διάστημα θα βρεθεί σε αμηχανία. Η προσδοκία της νίκης συγκρατούσε τις συ­νιστώσες σε μια περίπου κοίτη· η κατάκτηση της νίκης θα φέρει το ξεχείλισμα των αντιθέσεων και τότε θα γίνει της... Τασκένδης! Αλληλοφάγωμα!

Τα συνετά στελέχη θα παραμερισθούν και θα επικρα­τήσουν τα πλέον δυναμικά και σκληροπυρηνικά. Μοιραία η ΕΕ θα κόψει κάθε συζήτηση, θα κοπεί η εισροή χρήμα­τος και τότε θα έχουμε το πείραμα του Πάντσο Βίλλα, που, όταν έγινε πρόεδρος του Μεξικού, άρχιζε να μοιρά­ζει το χρήμα αφειδώς μέχρι που έμεινε το κρατικό ταμείο στεγνό. Και τότε ο διάσημος πολέμαρχος έδωσε τη συν­ταγή: «Χαρτί έχουμε, μηχανές έχουμε, κόψτε άφθονα λεφτά». Και ούτως εγένετο. Και τα πάντα «κουλουβαχατοποιήθηκαν»! Εξυπακούεται ότι η επάνοδος σε μια άνευ αντικρύσματος δραχμή θα μετατρέψει το ευρώ και το δολλάριο κύριο μέσο συναλλαγής στη Μαύρη Αγορά που εκ των πραγμάτων θα σχηματισθή.

Η ΝΔ, αν υστερήσει έναντι του ΣΥΡΙΖΑ εκλογικά 2 ή 3μονάδες, θα συρθεί μετά από λίγους μήνες σε εθνικές εκλο­γές και θα υποστεί ένα πολιτικό Βατερλώ. Οπότε αντίπαλοι του κ. Τσίπρα θα είναι τα αιωνόβιο ΚΚΕ που θα κτυπά από αριστερά αν ο κ. Τσίπρας κάνει κάποια βήματα συμβιβαστι­κά, και η «Χρυσή Αυγή» (με όποιο ποσοστό) που θα κτυπά από δεξιά. Και εφόσον τα κτυπήματα θα είναι λεκτικά, μι­κρό το κακό. Το κακό όμως θα γίνει μεγάλο αν τα κτυπήματα λάβουν μορφή «φαλτσετιάς» ή «πιστολιάς». Οι κάθε λογής «εκδικητές» θα κάνουν, όπως λένε στη Σικελία, το νόμο. Και φυσικά θα τον κάνουν σαν τα μούτρα τους.

Τα έχουμε ξαναγράψει: Άφθονος οπλισμός στην Ελλάδα υπάρχει. Τουρκία, Αλβανία, Σκόπια και κάθε λογής μαφίες (ακόμη και η Σικελική) έχουν προωθήσει μαζί με  τη λαθρομενάστευση, την πορνεία και τα ναρκωτικά, κάθε λογής οπλικά συστήματα. Κι όταν οι έξαλλοι θα σιδηροφορούν, μοιραία οι συνετοί θα σιωπούν. Αλλιώς θα διατρέχουν τον κίνδυνο να εξοντωθούν. Αν όχι αυτοί, τα παιδιά τους.

Ένας κόμπος δεν λύνεται τραβώντας τα άκρα. Ο κ. Τσί­πρας -παρότι δεν του λείπει η ευφυΐα- για να μην υποσκε­λισθεί από τα ακραία στοιχεία της παρατάξεώς του, θα γί­νεται όλο και περισσότερο Ροβεσπιερικώτερος του Ροβε­σπιέρου, χωρίς να αποκλείεται μια 9η Θερμιδώρ (Ανατρο­πή και θανάτωση του Ροβιεσπέρου). Και τότε -κάτι που έχει γίνει συχνά στη χώρα μας- θα κυριαρχήσει ο αλλη­λοσπαραγμός, η αρχή του Homo hominis lupus. Τον κύριο λόγο θα έχουν οι έξαλλοι όλων των πλευρών. Το παρά­δειγμα της Ουκρανίας είναι πρόσφατο. Από τον κύκλο αίματος θα σπεύσει να επωφεληθεί η Τουρκία για να «σώ­σει» τους «ομογενείς» της στη Θράκη, κατά το παράδειγ­μα της Ρωσίας, και κάτι ανάλογο θα πράξουν και οι Σκο­πιανοί για την περιοχή της Φλώρινας, της Καστοριάς και της Έδεσσας. Όσο για τούς Αλβανούς, αυτοί δεν ξεχνούν ότι τα σύνορά τους σταματούν στην... Πρέβεζα!

Για να μην αποδειχθώ μάντις κακών, παρακαλώ τον κά­θε ψηφοφόρο να μη γίνει ψηφοφθόρος και ψυχοφθόρος. Σε όλα τα κόμματα υπάρχουν καλοί υποψήφιοι. Ας βρει τους πιο νηφάλιους και αυτούς ας ψηφίσει. Η οργή δεν υπήρξε ποτέ καλός σύμβουλος στην πολιτική.
Πηγή: Εστία
23/5/2014
Σαράντος Ι. Καργάκος