Τελευταία ευκαιρία! - Του Νίκου Χατζηνικολάου

Οι πολιτικοί λόγοι που οδήγησαν στη σημαντική μείωση των εκλογικών ποσοστών των κομμάτων της συγκυβέρνησης στις ευρωεκλογές της περασμένης Κυριακής έχουν ήδη αναλυθεί κατά κόρον. Σημαντικότερη αιτία, βέβαια, είναι πέραν πάσης αμφιβολίας η πολυετής οικονομική δυσπραγία της μεγάλης πλειονότητας των νοικοκυριών, τα οποία κυριολεκτικά στενάζουν υπό το βάρος της πιο σκληρής λιτότητας που επιβλήθηκε ποτέ σε ευρωπαϊκή χώρα. Η εξαιρετικά υψηλή ανεργία, που πλήττει κυρίως τη νέα γενιά, τα λουκέτα σε χιλιάδες μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις και η πτωχοποίηση του ενός τρίτου του ελληνικού πληθυσμού, που αδυνατεί πλέον να εξασφαλίσει μια στοιχειωδώς αξιοπρεπή διαβίωση, συνθέτουν ένα εκρηκτικό κοινωνικό σκηνικό και πυροδοτούν πολιτικές αντιδράσεις οργής και απογοήτευσης σαν αυτές που εκδηλώθηκαν στην ευρωκάλπη της 25ης Μαΐου. Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ απώλεσαν συνολικά 11 ποσοστιαίες μονάδες (7+4) από την εκλογική τους δύναμη της προηγούμενης εθνικής αναμέτρησης.

ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ, όμως, είναι ότι η ρητορεία των δυο κομμάτων παραμένει σήμερα σε μεγάλο βαθμό «προεκλογική», παρά το σαφές και ηχηρό πολιτικό μήνυμα των ψηφοφόρων. Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ εξακολουθούν να μιλούν για «success story» και για «πρωτογενές πλεόνασμα», εξακολουθούν δηλαδή να μιλούν για τους αριθμούς και όχι για τους ανθρώπους και να αναζητούν διέξοδο σε «πολυφορεμένες» και παρωχημένες συνταγές όπως αυτή του κυβερνητικού ανασχηματισμού, ως εάν το πρόβλημα ήταν και είναι τα πρόσωπα και όχι η εξαιρετικά σκληρή εισαγόμενη οικονομική πολιτική που εφαρμόζεται στη χώρα. Και, δυστυχώς, δείχνουν να μην αντιλαμβάνονται ότι απαιτείται τώρα επειγόντως μια γενναία και αποφασιστική κοινωνική στροφή της κυβέρνησης, με τη λήψη μέτρων για την αποτελεσματική ανακούφιση των ασθενέστερων εισοδηματικά τάξεων, αλλά και με την αποκατάσταση της βαρύτατα κλονισμένης τα τελευταία τέσσερα χρόνια κοινωνικής δικαιοσύνης.

ΕΙΝΑΙ ΚΟΙΝΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ότι τον λογαριασμό της οικονομικής κρίσης πλήρωσαν και πληρώνουν στην Ελλάδα οι μικροί και οι μεσαίοι. Η φορολογία των εισοδημάτων και των ακινήτων τους ήταν και παραμένει εξοντωτική. Η μεσαία τάξη οδηγήθηκε ουσιαστικά μέσω της συστηματικής αφαίμαξής της σε πλήρη διάλυση και οι οικονομικά ασθενέστεροι στη φτώχεια και την εξαθλίωση. Αντίθετα, όσοι ισχυροί οικονομικοί παράγοντες έγιναν ισχυρότεροι φοροδιαφεύγοντας, κρυπτόμενοι πίσω από offshore και μεταφέροντας τα χρήματα και τις δουλειές τους στο εξωτερικό, δεν ένιωσαν ποτέ την πίεση του κρατικού ελέγχου. Το παράδειγμα της λίστας Λαγκάρντ -από την οποία δεν έχει εισπραχθεί ακόμη ούτε ευρώ στη χώρα μας, σε αντίθεση με άλλες χώρες της ευρωζώνης- είναι απολύτως χαρακτηριστικό. Ανάλογη είναι η εικόνα και σε ό,τι αφορά τον έλεγχο των offshore εταιρειών και των εμβασμάτων προς το εξωτερικό. Η φοροδιαφυγή δεν χτυπήθηκε ποτέ πραγματικά στην Ελλάδα. Μόνο λόγια, λόγια, λόγια...

ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ανάλογη είναι η εικόνα στη χώρα μας και σε ό,τι αφορά την πολιτική διαφθορά και διαπλοκή. Οι πολίτες παρακολουθούν έκπληκτοι τη συνεχιζόμενη συγκάλυψη των μεγάλων σκανδάλων και την προστασία πολλών από τους πρωταγωνιστές τους, παρά το ότι συνέβαλαν τα μέγιστα στη χρεοκοπία της εθνικής μας οικονομίας. Και γνωρίζουν ότι ακόμη και προφανείς-«κραχτές» περιπτώσεις χρηματισμού και παράνομου πλουτισμού πολιτικών προσώπων θα είχαν αποσιωπηθεί, αν δεν είχε προβεί σε σημαντικές αποκαλύψεις μια μερίδα των δημοσιογράφων και των μέσων μαζικής ενημέρωσης, αντιστεκόμενη -συχνά με υψηλό κόστος- σε άγριες απειλές και πιέσεις. Χαρακτηριστική της ατιμωρησίας που επικρατεί στη χώρα μας είναι η κολοσσιαία, όζουσα και σκανδαλώδης υπόθεση της Siemens, που, όχι μόνο δεν διερευνήθηκε επαρκώς, αλλά «κλείνει» τώρα δικαστικά, όπως θα διαβάσετε σε επόμενες σελίδες της εφημερίδας μας! Και είναι τέτοιο το θράσος των πρωταγωνιστών της, ώστε ο διαβόητος Χριστοφοράκος, που επί πολλά χρόνια «λάδωνε» γρανάζια του πολιτικού μας συστήματος, ζητά τώρα επισήμως να ακυρωθούν τα εντάλματα σύλληψης που εκκρεμούν εις βάρος του στην Ελλάδα, για να επιστρέψει ανενόχλητος!

Η ΜΙΑ ΛΕΞΗ-ΚΛΕΙΔΙ λοιπόν για την κυβέρνηση και τα κόμματα που την στηρίζουν, αν θέλουν να ανακτήσουν τμήμα έστω της εκλογικής δύναμης που απώλεσαν την περασμένη Κυριακή, είναι «κάθαρση». Η συμμετοχή στον δημόσιο βίο πρέπει να ξαναγίνει ελκυστική για τους έντιμους εκείνους και άξιους πολίτες που επιθυμούν να προσφέρουν. Σήμερα νιώθουν ότι, αν αναμειχθούν, θα «λερωθούν». Και ωφελημένοι βγαίνουν μόνον οι ακραίοι, οι αρνητές της δημοκρατίας. Η δεύτερη λέξη-κλειδί είναι «διαπραγμάτευση». Πρέπει η χώρα να απαιτήσει από την τρόικα αμέσως τη γενναία χαλάρωση της λιτότητας και το βαθύ «κούρεμα» του χρέους μας, ώστε να επιστρέψουμε τάχιστα στην ανάπτυξη. Ο μέχρι πρότινος επικεφαλής των οικονομικών συμβούλων του απερχόμενου προέδρου της Κομισιόν Μπαρόζο κ. Φιλίπ Λεγκρέν εξηγεί με σαφήνεια σήμερα στην «R» τόσο τα λάθη που έγιναν από τους ηγέτες της Ε.Ε. σε σχέση με την Ελλάδα, όσο και τις κινήσεις που η χώρα μας πρέπει να κάνει στο άμεσο μέλλον. Διαβάστε τον, κύριοι της κυβέρνησης, συνεννοηθείτε -και με την αντιπολίτευση- και προχωρήστε! Διαφορετικά, οι πολιτικές σας ημέρες τελειώνουν...
Real.gr