ΣΥΡΙΖΑ ή ψείριζα - Του Κώστα Βαξεβάνη

Ο Σύριζα λοιπόν νίκησε. Όπως συμβαίνει συνήθως με τους νικητές, πρέπει να διαχειριστεί τη νίκη. Ή μάλλον να της δώσει νόημα, εκτός από ποσοστά. Το νόημα προφανώς είναι κάτι διαφορετικό από τις ερμηνείες. Στις ερμηνείες δίνεις εσύ το προσωπικό σου «βάρος», αλλά το νόημα έχει το «βάρος» που της δίνουν οι ψηφοφόροι και το οποίο πρέπει να χρησιμοποιήσεις ως πολιτικό όπλο.

Πρακτικά, ο Σύριζα έχει δύο επιλογές. Η μία είναι να προσπαθεί να αναιρέσει όσα του αποδίδουν οι αντίπαλες δυνάμεις. Δηλαδή να προσπαθεί να αποδείξει πως δεν είναι αντιευρωπαϊκή δύναμη, πως δεν θέλει την ανατροπή της χώρας αλλά της διαπλοκής, πως όταν έρθει εν τη βασιλεία του, τα πρόβατα δεν θα γίνουν γκέι από το σοκ και οι βιομήχανοι δεν θα εγκαταλείψουν τη χώρα αναζητώντας μια καλύτερη τύχη στη Γη του Πυρρός. Αυτή η αμυντική στάση των αυτονόητων εξηγήσεων, τον πάει δύο χρόνια πίσω, στην εποχή που η μονταζιέρα της Συγγρού έκανε υπερωρίες για να φτιάξει ένα βίντεο που να φαίνεται πως κάποιο στέλεχος του Συριζα έχει ίδιο κούρεμα με στέλεχος τους καθεστώτος της Βόρειας Κορέας. Αυτή η λειτουργία του τερματοφύλακα το 2014, δεν έχει καμιά σημασία πια.  Σε τελευταία ανάλυση η μαύρη προπαγάνδα δεν νικιέται με αντεπιχειρήματα γιατί όταν το κάνεις έχεις ήδη επιλέξει να παίζεις σε ένα γήπεδο εκτός έδρας, απέναντι σε 14 παίκτες εκ των οποίων οι τρεις είναι οι διαιτητές. Δεν έχει κανένα νόημα να μιλάς για το ψέμα της προπαγάνδας,όταν η Τρέμη κυριολεκτικά τρέμει από συγκίνηση κάθε φορά που η πηγάδα της Μέλι-Γάλα κυβερνητικής συμμαχίας εμφανίζει ως ρεπορτάζ όσα απεργάζεται η διαπλοκή. Δεν έχει κανένα νόημα να προσπαθείς να πεις τι είπε ο Διαμαντόπουλος, ότι είχε πει ο Άρης, όταν ο Πρετεντέρης είναι ο Τσακ Νόρις της δημοσιογραφίας που οι δημοσκοπήσεις του είναι πιο έγκυρες από τις εκλογές.

Η άλλη επιλογή είναι να φύγει από τη σφαίρα της σύγκρουσης για την αλήθεια και να μιλήσει απλώς για την αλήθεια. Ένας στους τρεις Έλληνες δεν ψήφισε Συριζα για να δει τον Παπαδημούλη να στριμώχνει τον Άδωνι, ούτε για να βάλει τον πήχυ της πολιτικής αντιπαράθεσης στο ύψος του υπογείου της Συγγρού και του Μουρούτη. Τα στελέχη του κόμματος που ευαγγελίζεται τη Νέα Ελλάδα, πρέπει να την περιγράψουν. Ο τελευταίος Έλληνας στην τελευταία γωνιά της χώρας όμως περιμένει μια βασική δέσμευση. Πως στη χώρα που η Δικαιοσύνη γίνεται λάστιχο στη σφεντόνα της διαπλοκής, η Δικαιοσύνη θα αποκτήσει την υπόσταση που πρέπει να έχει σε μια Δημοκρατία.

Το επόμενο διάστημα, η μονταζιέρα θα αρχίσει να μοντάρει άλλο υλικό. Ο Συριζα θα εμφανίζεται να στρογγυλεύει, να χάνει τον ριζοσπαστισμό, την αριστεροσύνη, να γίνεται το νέο ΠΑΣΟΚ. Όσοι τον εμφάνιζαν ως το επικίνδυνο ντόπμπερμαν της ανατροπής θα τον εμφανίζουν τώρα ως το πεκινουά που γλύφεται για την εξουσία. Δεκάδες δημοσιεύματα θα διαμορφώνουν τις συνθήκες για να εκδηλωθούν εσωκομματικά αντανακλαστικά και φόβοι, μήπως ο Σύριζα χάσει τη φυσιογνωμία και το ρόλο της αμφισβήτησης. Σε αυτό το νέο παιχνίδι, είναι εύκολο σχετικά το πρώτο πλεον κόμμα να συνεχίσει να λειτουργεί με τη ψυχολογία του δεύτερου και τη γκρίνια του τέταρτου.

Απέναντι στο συστημικό αυτοματισμό που παράγει διλήμματα, ο Συριζα πρέπει να απαντήσει όχι στα διλήμματα, αλλά στον κόσμο.Έχει όλο το χρονικό περιθώριο να απαντήσει στο βασικό ερώτημα που βάζει ο κόσμος.Θα τιμωρηθεί κάποιος από όσους έφεραν τη χώρα ως εδώ; Τα συστημικά Μέσα και φυσικά ο Βενιζέλος, προσπαθούν να δημιουργήσουν προκαταβολικά ένα ενοχικό και να εμφανίσουν το Συριζα πως απεργάζεται διώξεις. Είναι κακό να ξεχνάει κάποιος πως οι διώξεις, όταν είναι δίκαιες πρέπει και να ασκούνται και να οδηγούν στην τιμωρία.

Μαζί με όσα  θα επεξεργαστεί και θα κοινοποιήσει ο Συριζα για το πώς θα πολιτευτεί, έχει υποχρέωση να δεσμευτεί πως σε αυτή τη χώρα θα αποδωθεί Δικαιοσύνη. Είναι γνωστό πως οι μέθοδοι αυτοπροστασίας του συστήματος και αυτοί που είναι θεσμικοί και αυτοί που είναι παραθεσμικοί, είναι ισχυροί. Δεκάδες νόμοι, ακόμη και το ίδιο το Σύνταγμα αμνηστεύουν όσους εγκλημάτισαν. Από τους υπουργούς ως τους τραπεζίτες και το ΤΑΙΠΕΔ. Έχει σημασία ο Συριζα να καταλάβει και να εγγυηθεί στους πολίτες, πως οι νομικισμοί δεν είναι δυνατόν να αποτελούν ισχυρότερη νομική βάση από την ίδια την ανάγκη πραγματικής απονομής της Δικαιοσύνης. Όταν λοιπόν το σύστημα καλύπτεται νομικά με τις παραγραφές, ο Σύριζα οφείλει να διευκρινίσει, πως πολλά από τα εγκλήματα δεν παραγράφονται, γιατί απλώς είναι αδικήματα «περί το πολίτευμα». Η χώρα δεν αδικήθηκε, προδόθηκε. Πρέπει λοιπόν να αποδοθεί Δικαιοσύνη μέσα σε αυτά τα πλαίσια. Ας βγει λοιπόν να διαβεβαιώσει γι αυτό τους πολίτες, όχι μόνο όσους τον ψήφισαν και ας αφήσει τον Βενιζέλο να φωνάζει πως τον διώκουν και τον Μπόμπολα πως χτυπιέται η ανάπτυξη. Θα είναι άλλωστε η καλύτερη απόδειξη πως κάνει το σωστό. Η διαπλοκή χρειάζεται κούρεμα Σύριζα, όχι ψείρισμα.
Το Κουτί της Πανδώρας