Μωραίνει Κύριος ον βούλεται… - Του Θεόδωρου Μεσσηνέζη

Πέρασαν οι Εκλογές της προπερασμένης Κυριακής. Οι Αυτοδιοικητές, οι οποίες κατά τη γνώμη πολλών ,σκεπτομένων ορθώς, κακώς κομματικοποιήθηκαν, ίσως γιατί οι Αθηνοκεντρικοί εγκέφαλοι , αφελώς ή κατόπιν πονηρής σκέψης, αγνόησαν το Λαϊκό ρητό , ότι δεν πρέπει κανείς να απλώνει τα πόδια του σε ξένο άπλωμα!  Και ξένο πάπλωμα γι’ αυτούς, είναι και πρέπει να είναι η αυτοδιοίκηση. Διαφορετικά ας την καταργήσουν ξεκάθαρα, δηλώνοντας ευθαρσώς, ότι τους Δήμους και τις Επαρχίες, τις θέλουν να είναι οι «μαριονέτες τους!». Πέρασαν και οι Ευρωεκλογές ,οι οποίες , εκ της φύσεώς των είναι κομματικές , γιατί δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά. Και οι δυο έδειξαν με ευκρίνεια ότι το εκλογικό Σώμα έχει κουραστεί και απηυδήσει από την πολιτική της λιτότητας , που τόσο αστόχαστα για τις συνέπιες που θα είχε και πράγματι είχε, του επεβλήθη! Είχαν ξεχάσει και πάλι, την επίσης Λαϊκή ρήση ότι τη κότα, αν δεν την ταΐσεις, θα ψοφήσει αντί να σου γεννήσει αυγά! Η Ελληνική κότα βέβαια, δεν ψόφησε εντελώς ακόμη. Κάπως βαστά ακόμα. Αλλά ως πότε:

Της έλεγαν, ότι με τη λιτότητα θα «ανακάμψει», θα κάνει νέα πολλά αυγά και θα πλουτίσει!  Πράσινα άλογα , που λέει ο Λαός. Αντί να ανακάμψει και να πλουτίσει, βούλιαξε ως το λαιμό στη φτώχεια, στην εξαθλίωση, στην ανεργία. Φώναξε και φωνάζει η κακομοίρα , αλλά τα παραπονεμένα κακαρίσματά της, ποιος τα ακούει : Κανείς, όπως τα πράγματα δείχνουν. Και γιατί να την ακούσουν; Είχαν τόσα πολλά και σοβαρά άλλα πράγματα να σκεφτούν. Με τη «ψοφόκοτα» θα ασχολιόντουσαν συνέχεια; Είχαν να σκεφτούν για το «τσαρδί» τους. Να το στεριώσουν και να το εμπλουτίσουν με καινούρια γερά στηρίγματα, ασχέτως αν τα παίρνανε από άλλα «τσαρδιά» απ’ όπου τα είχαν πεταγμένα σαν άχρηστα! Τους είπανε, προσέξτε τα, είναι σαρακοφαγωμένα, ασχέτως αν φαίνονται χοντρά και γερά. Κάποια μέρα θα πέσουν και θα σας το γκρεμίσουν το τσαρδί! Δεν ακούσανε κανέναν!  Είχανε το νου τουςς, στις «λίστες των ληστών που τους φορτώσανε και προσπαθούσαν να τις καμουφλάρουν, μη τυχόν και κάποια στιγμή ξεσκεπαστούν, και αποκαλυφτούν κάτι τρύπες και κάτι συγγενικά ξεφτίσματα, που δεν μπαλώνονται, ούτε με μια, ούτε με δυο, ή και περσότερες  τετραετίες, οπότε πολλές μανούλες θα κλαίγανε. Είχανε όμως και άλλα προβλήματα να αντιμετωπίσουν. Όπως κάτι παράξενους έξαλλους νέους ανέμους απ’ την αριστερή μπάντα, κάτι ξεψυχισμένους ψιθύρους απ’ το κέντρο, κάτι ζόρικες μπηχτές απ’ έξω αλλά και κάτι κρωξίματα από μια μαύρη χρυσόκαργα που έκανε σαματά! Καθώς και καμιά σαρανταριά μικρές κατσαρίδες που κάνανε κάποιο σαματά αλλά που στην ουσία ήταν ανίκανες να κάνουνε κανένα κακό.

Σ’ όλο αυτό το «μενού» των προβλημάτων που αντιμετώπιζαν , αντέδρασαν άστοχα! Πρώτο και χειρότερο,  έκαναν πως δεν ακούν τα παραπονεμένα κακαρίσματα της κότας και να της ρίξουν κάτι να φάει κι αυτή. Δεύτερο. Αντί να πάρουν καινούρια γερά μαδέρια για να στηρίξουν το τσαρδί τους, πήρανε  τα σκοροφαγωμένα. Τρίτο. αντί να κόψουν και να πετάξουν στα σκουπίδια, ή να κάψουν τα τρύπια και ξεφτισμένα κομμάτια απ’ τις λίστες , τα σκεπάσανε, Τέταρτο, έφραξαν τα αφτιά τους στο βούισμα του νέου αριστερόστροφου ανέμου, που αντί να κοπάσει αγρίεψε. Πέμπτο, τις εκ του εξωτερικού μπηχτές τις δέχτηκαν μοιρολατρικά, αντί να τους ξεκαθαρίσουν ότι έτσι και κλείσει το  μαγαζί , θα ισχύσει το ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος . Τέλος τη μαύρη «χρυσόκαργα» τη πιάσανε και τη κλείσανε στο κλουβί , αντί να της ρίξουν ένα ξεροκόμματο να φάει και να σωπάσει. Δεν σκέφτηκαν  ότι με τον τρόπο αυτό ,μια μέρα μπορεί να βγει από το κλουβί σαν «λευκή περιστερά»;Έτσι και οι Άγγλοι κάποτε στη Κύπρο, πιάσανε έναν παπά, ας ήταν και Δεσπότης, τον εξορύσσανε στις Σεϋχέλλες και τον κάνανε ήρωα!     Όσο για τις τόσες κατσαρίδες, αυτές τις αφήσανε να τις πάρει και να τις πνίξει το ποτάμι. Και τώρα που ο κόμπος έφτασε στο χτένι, προσπαθούν με άκομψους και ανορθόδοξους τρόπους να μπαλώσουν τα αμπάλωτα. Ρίχνουν λίγα σπυριά στάρι στη κότα, από αυτό που λεν ότι  τους περίσσεψε, κόβοντας όμως τα ψίχουλα που δικαιούται να πάρει απ’ τα επικουρικά, που της κρατούσανε τόσα χρόνια στο παρελθόν και που φυσικά της τα χρωστάνε. Μιλούν για ανασχηματισμό, λες και πως αν αλλάξει τη βράκα του ο Μανολιός, από ζήτουλας θα γενεί Υπουργός. Να την αλλάξει ,ναι αλλά να βάλει καινούρια άπιαστη. Όχι παλιά χιλιομπαλωμένη και «κατουρημένη! Και τέλος κλείνουν τη βουλή ! Πρωτοφανές, απ’ τις τρις πρώτες μέρες του Ιούνη , ως το τέλος του Σεπτέμβρη ! Μήπως φοβούνται μη και μπαϊλντίσουν απ’ τη ζέστη οι Βουλευτές και έχουν τίποτα θερμές διαρροές, ή για να χορτάσουν τα μπάνια τους οι κύριοι Υπουργοί;  Δε φοβούνται μη και η παρατεταμένη ηλιοθεραπεία τους μαυρίσει πολύ και τον Οκτώβρη η βουλή είναι γεμάτη με «μαύρους» «βολευτές»; Τι διάβολο, από τους ταγούς μας όλους, χάθηκε η κοινή λογική και κάνουν όλο και πιο ανάποδες κινήσεις , ή κουράστηκαν και θέλουν με τον τρόπο αυτό να περάσουν τη «καυτή πατάτα σε άλλα χέρια; Ίσως κι αυτό! Αλλά με τη «κότα τι γίνεται; Αυτήν , εν τω μεταξύ την «ξεπουπουλιάζουν» ζωντανή, κάτι που και οι άλλοι , στα σίγουρα θα κάνουν κι ας λεν πως είναι «Άγγελοι»!

Ας προσέξουν όμως! Όλα μα όλα έχουν τα όριά τους. Και η ανικανότητα, και η υπεροψία, και η αδιαφορία, και η υπερσιγουριά και ο ερασιτεχνισμός. Και αυτό αφορά όλους μα όλους τους  αρχομανείς.  Κάποτε οι πάντες και τα πάντα ξυπνούν , ακόμα και οι κότες! Και τότες βρίσκεται κάποιος κόκορας, βαρβάτος, νυχοποδαράτος και βάζει τάξη στο κοτέτσι .Όσο γι’ αυτούς που το καταντήσανε έτσι, απ’ ‘όποια μεριά και αν είναι τους «τρώει η μαρμάγκα!» Ας προσέχανε!  Μωραίνει Κύριος ον βούλεται απολέσαι!»

Θ.Σ.Μεσσηνέζης.-Μήθυμνα Λέσβου 05/06/2014