Σιροπιαστή λεμονόπιτα: ποιος μπορεί να πει όχι;

της Ελένης Μπουντούρη

Είναι άραγε η τέλεια ισορροπία μεταξύ γλυκού και ξινού; Είναι οι πρώτες ζουμερές μπουκιές που δικαιώνουν τον κόπο της ετοιμασίας; Ή μήπως όλο το μυστικό κρύβεται στο σιρόπι, που την ποτίζει μέσα για μέσα και την κάνει ακαταμάχητα νόστιμη ακόμη κι αν έχει παραψηθεί; Ακόμα προσπαθώ να καταλάβω τι το εθιστικό έχει αυτή η λεμονόπιτα - κέικ που τον τελευταίο καιρό δεν περνάει εβδομάδα χωρίς να την ετοιμάσω. Απλή όσο ένα συνηθισμένο κέικ αλλά με δύο-τρία κολπάκια γίνεται το επιδόρπιο που η παρέα θα ζητάει ξανά και ξανά.

Photo: aliceinbakingland.com

Υλικά:

450 γραμμ. αλεύρι (εκείνο που φουσκώνει μόνο του)

250 γραμμ. βούτυρο μαλακό, εκτός ψυγείου

1 κ.σ. μπέικιν πάουντερ

400 γραμμ. ζάχαρη κρυσταλική

ξύσμα από 2 ακέρωτα λεμόνια

6 αυγά

300 γραμμ. γιαούρτι (κανονικό ή light - και τα δύο κάνουν)

λίγο αλάτι

άχνη για το σερβίρισμα (προαιρετικά)

Για το σιρόπι

περίπου 400 γραμμ. νερό

περίπου 500 γραμμ. ζάχαρη

1 λεμόνι: το ξύσμα και τον χυμό του

Εκτέλεση

Το πρώτο που χρειάζεται είναι μια μακρόστενη φόρμα για κέικ, μεταλλική ή μίας χρήσης.

Αφού το βούτυρο έχει μαλακώσει αρκετά, το χτυπάω στο μίξερ για να αφρατέψει. Προσθέτω σταδιακά τη ζάχαρη και χτυπάω στην ίδια ταχύτητα για 5 με 6 λεπτά μέχρι να ενωθούν και να θυμίζουν κρέμα. Ακολουθούν τα αυγά, ένα προς ένα, περιμένοντας κάθε φορά να ενσωματωθούν στο μίγμα και αμέσως μετά το ξύσμα, το αλάτι και μόνο δύο κουταλιές της σούπας από το αλεύρι - φυλάω το υπόλοιπο προς το παρόν. Ρίχνω και το γιαούρτι και συνεχίζω το ανακάτεμα μέχρι η ζύμη να γίνει λεία. Τότε προσθέτω σιγά-σιγά και το υπόλοιπο αλεύρι και δίνω μερικές στροφές με το μίξερ.

Ζεσταίνω τον φούρνο στους 170 βαθμούς, βουτυρώνω ελαφρώς τη φόρμα, αδειάζω τη ζύμη μέσα και στρώνω με ένα κουτάλι την επιφάνεια για να ψηθεί ομοιόμορφα. Χρειάζεται περίπου μία ώρα ψήσιμο, μέχρι να φουσκώσει, να έχει καστανό χρώμα και να δείχνει πως ξεκολλάει εύκολα από τα τοιχώματα. Αφού την ξεφουρνίσω, την αφήνω να κρυώσει για περίπου μισή ώρα.

Στο μεταξύ ετοιμάζω το σιρόπι: Αδειάζω όλα του τα υλικά σε μία χαμηλή κατσαρόλα και ανακατεύω όσο ζεσταίνεται για να λιώσει η ζάχαρη. Μόνο πέντε λεπτά βράσιμο χρειάζονται, μετά το αφήνω κατά μέρος.

Όσο η πίτα κρυώνει, την τρυπάω με ένα πηρούνι βαθιά, σε πολλά σημεία και περιχύνω το σιρόπι, θα το απορροφήσει όλο. Μόλις κρυώσει για τα καλά, τυλίγω τη φόρμα με μία μεμβράνη, απλώνω μια πετσέτα στον πάγκο και την αναποδογυρίζω πάνω της, για να πάει το σιρόπι παντού. 20 λεπτά έτσι, ανάποδα, φτάνουν, η λεμονόπιτα είναι έτοιμη.

Μερικοί - και ιδίως τον χειμώνα - «το προτιμούν ζεστό», για εκείνους την αναποδογυρίζω και απευθείας την βάζω σε μεγάλη πιατέλα. Πάντα υπάρχει παγωτό στην κατάψυξη για να τη συνοδεύσει. Αν όχι, ετοιμάζω στα γρήγορα σαντιγύ, χτυπώντας σε παγωμένο μπολ παγωμένη κρέμα γάλακτος με λίγη ζάχαρη άχνη. Αν πάλι την προτιμώ ελαφρύτερη, λίγη άχνη ζάχαρη για πασπάλισμα και κάμποσο ξύσμα λεμονιού αρκούν. Για τους πιο υπομονετικούς - αλλά και κερδισμένους, καθότι κρύα είναι ακόμα νοστιμότερη -, σκεπασμένη όπως είναι με τη μεμβράνη και αφού έχει ποτίσει με το σιρόπι, την βάζω στο ψυγείο για μία με δύο ώρες. Δοκιμάστε την και πείτε μου: ποιος μπορεί να της πει όχι;

[Η Ελένη Μπουντούρη είναι φίλη bostanistas]

bostanistas