Οι ευάλωτες τράπεζες - Του Τάσου Τέλλογλου

Προχθές το απόγευμα, ο πρωθυπουργός κάλεσε στο γραφείο του τους επικεφαλής των 4 συστημικών τραπεζών, τον υπουργό Ανάπυξης και τους συνεργάτες του για να συζητήσουν το θέμα των χιλιάδων «άταφων νεκρών» της ελληνικής οικονομίας, εκείνων δηλαδή που έχουν συσσωρεύσει (απλήρωτα) επιχειρηματικά δάνεια. Όσοι «παροικούν την Ιερουσαλήμ» γνωρίζουν ότι είναι σήμερα το σοβαρότερο πολιτκό, οικονομικό και κοινωνικό πρόβλημα της χώρας, καθώς πρόκειται για επιχειρήσεις με δεκάδες -αν όχι εκατοντάδες- χιλιάδες εργαζομένους. (Πρόκειται για ένα χαρακτηριστικό ολόκληρης της λειτουργούσας οικονομίας).

Χθες, η μετοχή του μεγαλύτερου τραπεζικού ομίλου της Πορτογαλίας βυθίσθηκε στα τάρταρα, καθώς οι επενδυτές που φοβούνται ότι δεν θα μπορέσει να πληρώσει 700 εκ. ευρώ χρέους (ξε)πούλαγαν τις μετοχές τους. Ο πυρετός του «Αγίου πνεύματος» (ο όμιλος λέγεται Espiritu Santu) αγκάλιασε ολόκληρη την Ευρώπη. Όσοι αναρρωτήθηκαν «γιατί;», είναι απλά υποκριτές. Καμία τράπεζα στην Ευρώπη δεν είναι στα καλά της και οι επενδυτές το γνωρίζουν. Όσο πιο άρρωστη είναι μια τράπεζα τόσο μεγαλύτερη ρευστότητα έχει ανάγκη, τόσο περισσότερα χρήματα μπορεί να αποφέρει σε κάποιον που μπαίνει για λίγο για να πάρει τα κέρδη του και να πουλήσει. Και στην Ελλάδα τα καλά ευρωπαϊκά κεφάλαια της πρώτης δεκαετίας του ευρώ, αντικαταστάθηκαν από λιγότερο καλά ασιατικά, καναδικά, αμερικάνικα, ρώσικα. Έτσι γίνεται σε ολόκληρη την Ευρώπη, έτσι και σε μας.Το φθινόπωρο έχουμε δεσμευθεί στην τρόικα ότι θα ξανακοιτάξουμε την υγεία των τραπεζών μας. Χάρη στην «άμυνα» του Γιώργου Προβόπουλου, προηγούμενου διοικητή της ΤτΕ, το πολιτικό σύστημα διατήρησε το «μαξιλάρι» των 11 δισ. ευρώ που προοριζόταν για ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών στην ακρη και ελπίζοντας ότι έτσι θα καλύψει το περίφημο χρηματοδοτικό κενό.

Οι δανειστές μας κατέστησαν τις τελευταίες μέρες σαφές ότι τα ελληνικά στρες-τεστ του φθινοπώρου δεν θα αφήσουν περιθώρια «πολιτικών ερμηνειών», κάτι στο οποίο παραπέμπουν εκείνοι οι Έλληνες τραπεζίτες με πολιτική εμπειρία. Η ελληνική πλευρά πολύ πιθανόν να βρεθεί μπροστά σε ένα σταυροδρόμι: Ή πειράζει το «μαξιλάρι» και παίρνει αντίστοιχα δημοσιονομικά μέτρα για να καλύψει το χρηματοδοτικό κενό, ή οδηγεί τις τράπεζες σε πολύ σύντομο διάστημα σε νέα αναζήτηση ιδιωτικών κεφαλαίων, ή κάνει bail in. Το τελευταίο δεν το θέλει κανείς, ούτε προφανώς οι δανειστές μας. Μένει ένας συνδυασμός των δύο πρώτων. Και αυτά, όμως, πολιτικά είναι εξαιρετικά δύσκολα. Η κυβέρνηση το γνωρίζει και μιλάει λίγο για το θέμα, η αντιπολίτευση θα καταγγείλλει οποιαδήποτε λύση, οι τράπεζες ξέρουν ότι πρόκειται για τη «μάχη των μαχών», για το ποια κατεύθυνση θα πάρουν, και προτιμούν να μην ανοίγουν το θέμα δημόσια. Αλλά όσοι έχουν βάλει τα χρήματά τους σ' αυτές, όπως στην Πορτογαλία, φεύγουν με την ίδια εκείνη σιγουριά με την οποία μπήκαν. Ιδιαίτερα αν έχουν πάρει τα χρήματά τους ...

protagon.gr