Μουντιάλ 2014 - Του Θεόδωρου Μεσσηνέζη

Χθες, επιτέλους, έληξε κι αυτό το Μουντιάλ! Και λέω επιτέλους γιατί για κοντά ένα μήνα το μυαλό μες’ το κεφάλι μας, όσο μας έχει μείνει μετά από όσα τραβάμε τα τελευταία χρόνια με τη κρίση, τις «πειραματικές συμβουλές» των φίλων και δανειστών μας και τη «ραγιάδικη» υπακουή σ’ αυτές από τους δικούς μας «αστέρες», είχε γίνει σαν μπάλα ποδοσφαίρου από τις συνεχείς καθημερινές ποδοσφαιρικές εκπομπές της Κρατικής μας τηλεόρασης, της ΝΕΡ και κόντευε να «νερουλιάσει σε βαθμό ώστε να μην καταλαβαίνουμε το τι γίνεται γύρω μας.

Προς Θεού μη νομίσετε ότι είμαι κατά ή εχθρός του ποδοσφαίρου. Αντιθέτως μου αρέσει και στα νιάτα μου είχα και γώ ασχοληθεί μ’ αυτό το ωραίο το σπορ, αλλά τότε που ήταν καθαρά «ερασιτεχνικό» και όχι απόλυτα «επαγγελματικό και κατά το πλείστον «εμπορικό» όπως έχει καταντήσει τις μέρες μας! Λέω λοιπόν ότι μας κούρασε ο τηλεοπτικός καθημερινός ποδοσφαιρικός βομβαρδισμός και με ανακούφιση λέμε «Δόξα τω Θεώ τέλειωσε το Μουντιάλ.» Μην παραξενεύεστε μ’ αυτό που λέω. Έτσι κι’ αλλιώς το λέει και η σοφή Λαϊκή παροιμία. «Το πολύ το Κυρ’ ελέησον το βαριέται κι ο Παπάς». Ήταν λοιπόν φυσιολογικό να βαρεθούμε και εμείς  το πολύ ποδόσφαιρο, ιδίως εμείς  οι μη έχοντες καμία «οικονομική σχέση με αυτό. Τελείωσε λοιπόν και σε άλλα με το καλό! Αλλά πρέπει να παραδεχθούμε ότι ο χθεσινός τελικός αγώνας μεταξύ Γερμανίας και Αργεντινής ήταν συναρπαστικός , σε βαθμό που προκάλεσε το ενδιαφέρων σχεδόν όλων μας , ακόμη και πολλών υψηλά ευρισκομένων ατόμων, αρσενικών μέχρι και θηλυκών! Και οι δύο ομάδες, διεκδικώντας τη νίκη έπαιξαν δυναμικά, με τέχνη και ζήλο που αρκετές φορές έφθανε στο σημείο της «αυτοθυσίας», ανεβάζοντας  την αδρεναλίνη των θεατών στο ζενίθ»! Στην ουσία ήταν μια δίωρη επίδειξη σκληρής θέλησης και απόλυτης τεχνικής  από τους παίκτες και των δύο ομάδων . Εμφανής η δύναμη και η τεχνική των σκληροτράχηλων Γερμανών, αλλά και η σβελτάδα και εφευρετικότητα των Αργεντινών που έχουν το ποδόσφαιρο «στο αίμα τους». Ήταν λοιπόν επόμενο, μετά από 120 λεπτά τρεξίματος, μια ομάδα να βγει νικήτρια και τελικά βγήκε με ένα γκολ η Γερμανία , προς ξέφρενη ικανοποίηση των οπαδών της αλλά πρωτίστως  της Κυρίας Καγκελαρίου που είχε φθάσει εκεί, για να εμψυχώσει τους παίκτες της Γερμανικής ομάδας, όπως είπε , αλλά κυρίως το πνεύμα των ποδοσφαιρόφιλων ψηφοφόρων της για κάθε μελλοντικό ενδεχόμενο!

Πάντως ,αυτό που έκανε εντύπωση σε μένα καθώς και σε πολλούς που παρακολούθησαν αυτόν τον αγώνα, ήταν η κάπως χαλαρή στάση δύο Αργεντινών παικτών, που ενώ, κατά την αρχή σχεδόν του πρώτου ημιχρόνου βρέθηκαν σε δύο περιπτώσεις σχεδόν μόνοι κάθε φορά, προ του Γερμανικού τέρματος, έστειλαν τη μπάλα «άουτ» αντί να τη στείλουν στα δίχτυα του αντιπάλου! Αδυναμία ή αδεξιότητα; Δεν μπορώ να δεχθώ ούτε το ένα ούτε το άλλο για τους μαθητές αυτούς του Diego Maradona , του έμπειρου προπονητή και μεγαλύτερου «κανονιέρη του παγκόσμιου ποδοσφαίρου. Τι να υποθέσω λοιπόν; Ότι οι δύο αυτοί προωθημένοι Αργεντινοί παρασύρθηκαν από τη  γνωστή Λατινογενή ευγένεια προς το …. Ασθενές φύλο και απέφυγαν να κακοκαρδίσουν την Υψηλή Κυρία κρίνοντας τον αγώνα υπέρ της Αργεντινής απ’ την αρχή του αγώνα, ή τέτοιες οδηγίες είχαν ή… Είχαν,  κάτι άλλο; Τέρμα στον αγώνα ,τέρμα και στη φαντασία για να τελειώνουμε χωρίς παρεξηγήσεις.

Θ.Σ.Μ.-Μήθυμνα.-14/07/2014