Ε, όχι και την Αμερική, κύριε Ερντογάν!

Από το κακό στο χειρότερο φαίνεται να πηγαίνει η επικίνδυνη, πλέον, νοοτροπία του σουλτάνου της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, καθώς, όχι μόνο προσπαθεί τεχνηέντως να επαναφέρει το συντηρητικό θρησκευτικό πρότυπο στη χώρα του, αλλά, επί πλέον, ονειρεύεται και αναζωπύρωση του πάλαι ποτέ οθωμανικού κλέους.

Κανείς βέβαια δεν περιμένει αλλαγή γραμμής πλεύσης από μια κακομαθημένη χώρα που είναι γνωστή για τη βαρβαρότητα και τις επεκτατικές τάσεις της. Μια χώρα, της οποίας το μεγαλύτερο μέρος της ιστορίας είναι σελίδες πολέμων, σφαγών και αρπαγών. Μια χώρα, που διακαώς επιθυμεί να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά δεν εννοεί να αποποιηθεί το επάρατο παρελθόν της. Τουναντίον, ντυμένη με προβιά προβάτου, συνεχίζει ακάθεκτη.

Πράγματι, ενεοί ακούσαμε πρόσφατα τον τούρκο πρόεδρο να δηλώνει με ύφος επαΐοντος, ότι η ανακάλυψη της Αμερικής δεν ήταν έργο του Κολόμβου, αλλά μουσουλμάνων, που είχαν πατήσει εκεί το πόδι τους το 1178  και μάλιστα είχαν κτίσει και τζαμί, σε λόφο στις ακτές της Κούβας! Τάδε έφη ο κύριος Ερντογάν κατά τη διάρκεια ομιλίας του, που μεταδόθηκε από την τηλεόραση, σε συνάντηση μουσουλμάνων κληρικών από χώρες της Λατινικής Αμερικής, που οργανώθηκε από τη γείτονα. «Θα ήθελα να το συζητήσω με τους κουβανούς αδελφούς. Ένα τζαμί θα ταίριαζε και σήμερα μια χαρά στον λόφο αυτόν», πρόσθεσε!

Στην πατρίδα μας, εφέντη μου, έχουμε μια παροιμία: «Ό,τι του φανεί του Λολοστεφανή…», που νομίζω σας ταιριάζει γάντι. Τι άλλο μπορεί να σχολιάσει κανείς επί του θέματος, χωρίς να ξεχάσει τους καλούς του τρόπους, δεν γνωρίζω. Και όχι μόνο δεν γνωρίζω, αλλά δεν καταλαβαίνω κιόλας γιατί μια χώρα με τόσα πολλά διαπιστευτήρια… καλής θελήσεως, αναζητεί κι άλλα. Ενδεικτικά αναφέρω μερικά από τα κατορθώματα της σύγχρονης Τουρκίας, για τα οποία επαξίως διεκδικεί εύσημα: Η μακροχρόνια στυγνή καταπίεση των βαλκανικών λαών, οι γενοκτονίες των Αρμενίων, Ελλήνων και Ασυρίων, η αρπαγή της Αλεξανδρέττας από τη Συρία το 1939, το πογκρόμ κατά των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης το 1955, η εισβολή του Αττίλα το 1974 και η παράνομη κατοχή του 37% του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας, η αυθαίρετη κατακράτηση του υδάτινου πλούτου του Τίγρη και του Ευφράτη εις βάρος του Ιράκ και της Συρίας (το όνειρο του Κεμάλ), η κατάφορη καταπάτηση βασικότατων ανθρωπίνων δικαιωμάτων εντός της χώρας, όπως η ελευθερία του Τύπου και η καταπίεση των μειονοτήτων και βεβαίως το μόνιμο πρόβλημα της καταδυνάστευσης του κουρδικού λαού.

Ε, δεν φτάνουν όλα αυτά, κύριε Ερντογάν; Θέλετε κι άλλα; Μέχρι και στην Αμερική θέλετε να βάλετε πόδι; Κομματάκι μακριά δεν είναι; Πόση απληστία πια! Ή μήπως η νέα Οθωμανική αυτοκρατορία που σχεδιάζετε θα είναι σε βελτιωμένη και επηυξημένη έκδοση και θα εξαπλώνεται και στις πέντε ηπείρους; Όπως και να ‘χει πάντως το πράγμα, πολυχρονεμένε μου, καθίστε για λίγο να αναπαυθείτε στο Λευκό Παλάτι σας (των 200.000 τ.μ. και 490 εκατομμυρίων ευρώ), πάρτε και τα playmobil γιαταγάνια σας να παίζετε, να περνά η ώρα και, μην ανησυχείτε, θα σας περάσει. Μεγαλομανία είναι αυτή και ενίοτε βαράει κατακέφαλα! Τι να κάνουμε!

Η φωτογραφία είναι από: http://www.horizonweekly.ca/news/details/53346