Συμβουλές για να αναβαθμίσετε την ελληνικότητά σας

Νο 1: φεστιβαλιστείτε...

ΤΟΥ ΑΙΘΕΡΟΒΑΜΟΝΑ

ΑΡΧΙΖΩ σήμερα τη στήλη με δυο-τρεις αναγκαίες συμβουλές που θα σας βοηθήσουν να αναβαθμίσετε την ελληνικότητά σας.

ΕΧΟΥΜΕ λοιπόν και λέμε: προκειμένου να προετοιμαστείτε ψυχολογικά, για να μιλάτε ολόκληρο τον Μάρτιο στο σπίτι (μόνο!) Ελληνικά, μην ξεχάσετε να φεστιβαλιστείτε...

ΟΠΩΣ είναι πια γνωστό σε όλη την Αυστραλία, η σημερινή και αυριανή μέρα είναι αφιερωμένες στον πρωτοπόρο (για την Μελβούρνη) ελληνικό φεστιβαλισμό που έχει τις ρίζες του στον πανάρχαιο Διονυσιασμό και την αυθεντική ελληνική γλώσσα, που άλλη τέτοια στον κόσμο δεν υπάρχει.

ΓΙΑ να μη χάσουμε τον καιρό μας (μέχρι να επιστρέψω στις... συμβουλές), θα κάνω μια σύντομη ιστορική αναδρομή για να εμπεδώσετε τη μετάλλαξη του φεστιβαλισμού, που όσο περνούν τα χρόνια τόσο περισσότερο μας ταλαιπωρεί.

ΜΕ δυο κουβέντες, ο φεστιβαλισμός είναι μια νέα λατρεία, στο όνομα της οποίας πίνει νερό η κοινωνία της μετανευρικότητας, συμπεριλαμβανομένων και ημών των Ορθόδοξων Χριστιανών.

ΜΙΑ «λατρεία», βέβαια, που ουδεμία σχέση έχει πια με το original concept του Διόνυσου και την ερμηνεία που του έδωσε πριν 130 χρόνια ο Φρειδερίκος Νίτσε, που εμβάθυνε φιλοσοφικά στα Διονυσιακά Φεστιβάλ όσο κανένας άλλος.

ΑΠΟ τα σημερινά Φεστιβάλ δεν απουσιάζει μόνο ο πυρετός της μέθης, ο εσωτερικός σωματικός χορός και τα ξέφρενα απογειωτικά ερωτικά όργια, αλλά και η ευκαιρία να δραπετεύει κάποιος από τα καταπιεστικά δεσμά της ισοπεδωτικής καθημερινότητας.

ΓΙΑ λόγους πολιτικής ορθότητας (και υπερβολικής σεμνοτυφίας) ο σημερινός φεστιβαλισμός έχει καταντήσει μια επαναλαμβανόμενη βαρεμάρα, που τη μόνη διέξοδο που σου προσφέρει είναι να «σκοτώσεις» λίγες ώρες μακριά από την τηλεόραση και τον καναπέ του σαλονιού σου.

ΑΝΤΕ τώρα να πας σ' ένα Φεστιβάλ, να ξεχαστείς και να περάσεις καλά, να είσαι υποχρεωμένος να ακολουθείς για την «ασφάλειά σου», τους κανονισμούς των οργανωτών, του εκάστοτε Δήμου και της Αστυνομίας, λες και τα φεστιβάλ γίνονται για... σωφρονισμό.

ΝΑ μην μπορείς, δηλαδή, να πιεις στο δρόμο, να καπνίσεις ακόμα και σε ανοιχτούς χώρους και να μην κάνεις τίποτα που να ενοχλείς τους άλλους.

ΒΕΒΑΙΩΣ και μπορείς να βλέπεις τους άλλους να τραβολογάνε τα παιδάκια τους, να... τρώνε σουβλάκια και να παραείναι βαριεστημένοι.

ΓΙΑ να μη σας κουράσω, κλείνω την αναδρομική παρένθεση και επιστέφω στις... συμβουλές. Είπαμε, προκειμένου να μη μας βρει ο Μάρτιος απροετοίμαστους ψυχολογικά, καλό θα είναι να πάμε σήμερα και αύριο στο «Γλέντι» της Ελληνικής Κοινότητας στο Lonsdale Street και όποιον συναντάμε να του μιλάμε Ελληνικά, άσχετα αν είναι αλλοεθνής και δεν μας καταλαβαίνει...

ΣΤΟΧΟΣ μας θα πρέπει να είναι να προπονηθούμε στη γλώσσα μας και όχι να συνεννοηθούμε με τους συμπολίτες συνομιλητές μας. Αυτό θα έλθει από μόνο του όταν θα αρχίσουν να μιλούν και αυτοί Ελληνικά στα σπίτια τους...

ΣΥΜΦΩΝΑ με πληροφορίες που έχω συγκεντρώσει, από τη στιγμή που έκανε την εμφάνισή της στα παροικιακά Μέσα Ενημέρωσης η λαμπρή (και πρωτοποριακή) ιδέα «να μιλάμε Ελληνικά στο σπίτι το Μάρτιο», αρκετοί συμπάροικοι της δεύτερης γενιάς σχεδιάζουν να προσλάβουν (για ολόκληρο το Μάρτιο) διερμηνείς προκειμένου να τους μεταφράζουν στα ελληνικά τι θα τους λένε τα παιδιά τους στα... αγγλικά.

ΚΑΤΙ παρόμοιο, αλλά πιο προχωρημένο, σχεδιάζουν να κάνουν και αρκετά Διοικητικά Συμβούλια μεγάλων παροικιακών μας οργανισμών, που κατά τη διάρκεια των συνεδριάσεών τους χρησιμοποιούν την αγγλική γλώσσα.

ΤΑ Συμβούλια αυτά, δεν θα χρησιμοποιούν μόνο Έλληνες διερμηνείς που θα τους βοηθούν να επαναλάβουν στα ελληνικά όσα λένε στους συναδέλφους τους στα αγγλικά, αλλά ήδη άρχισαν να κάνουν και εντατικά φροντιστήρια για να βελτιώσουν τα ελληνικά τους που περιορίζονται στο κλασικό «τι κάνεις θείο».

ΥΠΑΡΧΕΙ, βέβαια, πολύς δρόμος ακόμα, γι' αυτό πιστεύω ότι οι εμπνευστές της... φοβερής αυτής ιδέας θα πρέπει να επεκτείνουν τουλάχιστον για ένα εξάμηνο την... υποχρεωτική συνομιλία στο σπίτι στα ελληνικά και αν καταφέρουν να συνεννοηθούν μεταξύ τους να μού... γράψουν.

ΓΙΑ να μην αγχωθούν από τώρα, θα μπορούν, αν θέλουν, να μου γράψουν για τις εμπειρίες τους και στα αγγλικά, γιατί αποφάσισα για ολόκληρο το Μάρτιο (όταν όλοι οι άλλοι μιλούν ελληνικά) να κάνω μια προσπάθεια να βελτιώσω και εγώ τα αγγλικά μου.

ΑΥΤΟΣ είναι ο λόγος που σας προτείνω να μη χάσετε την ευκαιρία να πάτε στο Φεστιβάλ της Κοινότητας. Άσε, που και η τσίκνα από τα σουβλάκια βοηθά στην αναβίωση της ξεχασμένης ελληνικότητας που πήρε στο λαιμό της και την έρμη τη γλώσσα.

ΝΑ προσθέσω εδώ ότι, το Φεστιβάλ «Αντίποδες» ήταν αυτό που κράτησε ζωντανή την σουβλακοπαράδοση, πάνω στην οποία χτίστηκε η νέα βαριά σουβλακοβιομηχανία της παροικίας μας, που σήμερα έχει τον διπλάσιο τζίρο από ό,τι τα MacDonalds.

ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ, υπάρχουν και εθνικοί λόγοι που καθιστούν αναγκαία την παρουσία μας στο σημερινό «Γλέντι», αφού θα μας δοθεί η ευκαιρία να στηρίξουμε τις προσπάθειες της ελληνικής κυβέρνησης να απαλλάξει την πατρίδα από το Μνημόνιο, την τρόικα και την νέα γερμανική οικονομική κατοχή.

ΑΝ ενώσουμε και εμείς τις φωνές μας με τις φωνές των υπόλοιπων αποδήμων που (χωρίς γλέντια και σουβλάκια) κατέβηκαν στους δρόμους, θα ενισχυθούν οι πιθανότητες να μην έχει η «συμφωνία-γέφυρα» που προσπαθεί να στήσει ο Γιάνης Βαρουφάκης στην Ευρώπη, την ίδια τύχη (που είχε πριν δύο εβδομάδες) το θρυλικό γεφύρι της Πλάκας που το πήρε το ποτάμι...

ΕΝΩΜΕΝΟΙ μπορούμε να κάνουμε πολλά και να βρούμε μάλιστα και περισσότερα (δανεικά) λεφτά...

ΜΗΝ ξεχνάτε ότι, ένα μικρό ποσοστό δισεκατομμυριούχων του πλανήτη είναι αριστεροί και, ιδεολογικά τουλάχιστον, κοντά στους Τσιπριστές, που σημαίνει ότι έτσι και τους παρακινήσουμε συναισθηματικά με τις κινητοποιήσεις μας σε όλο τον κόσμο, μπορούν να βάλουν κάποια στιγμή το χέρι στην τσέπη και να μας δώσουν (ως δωρεές) καμιά 300αριά δισεκατομμύρια δολάρια για να ορθοποδήσουμε οικονομικά και ν' απαλλαγούμε από τα δανεικά.

ΜΕ λίγα λόγια, έτσι και οι Συριζαίοι υιοθετήσουν την οικονομική στρατηγική της Ελληνικής Κοινότητας Μελβούρνης, που κοντεύει να ξεχρεώσει το Πολιτιστικό Κέντρο από τις δωρεές που συγκεντρώνει από τους επιχειρηματίες κυρίως συμπάροικους, θα βρει στην επιχειρηματική και χρηματιστηριακή πιάτσα πολλά λεφτά.

ΦΤΑΝΕΙ να πιστέψουν οι χρηματιστές, όπως και της Κοινότητας οι δωρητές, ότι, η νέα κυβέρνηση της πιο ένδοξης (και όμορφης, εντάξει;) χώρας του κόσμου έχει όραμα και μελετημένο σχέδιο αναμόρφωσης της Ελλάδας, όπως είχε όραμα και σχέδιο και το νέο Διοικητικό Συμβούλιο της Κοινότητας.

ΓΙΑ τους πιο πάνω λόγους -και όχι μόνο- πήρα την πρωτοβουλία (και την άδεια του Θόδωρου Μάρκου) και τηλεφώνησα προχθές στον Αλέξη Τσίπρα, εξηγώντας του την οικονομική στρατηγική της Κοινότητας, την οποία μπορεί να εφαρμόσει με επιτυχία και η κυβέρνησή του.

ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ, του πρότεινα να βάλει ως υφυπουργό Οικονομικών (δίπλα στον Βαρουφάκη) τον πρόεδρο της Κοινότητας, Βασίλη Παπαστεργιάδη, ο οποίος συνέλαβε και έκανε πράξη (σε χρόνο ντε τε) την κοινοτική στρατηγική. Άσε που ο Βασίλης είναι μανούλα να βρίσκει δωρητές και να μαζεύει λεφτά...

ΝΑ τονίσω εδώ ότι στην ευρηματική αυτή κίνηση του Παπαστεργιάδη, δηλαδή στην αναζήτηση δωρητών οφείλεται και η πρόσφατη ιστορική απόφαση του Αυστραλιανού Ινστιτούτου Μακεδονικών Σπουδών να αφήσει την κινητή και ακίνητη περιουσία του στην Ελληνική Κοινότητα Μελβούρνης.

ΟΛΑ δείχνουν ότι ο φίλος μου Τάσος Τάμης, που πρωτοστάτησε στη λήψη της θαρραλέας και πρωτάκουστης για την παροικία μας απόφασης, ήταν από τους πρώτους που πίστεψαν ότι μια Κοινότητα όλων των Ελλήνων μπορεί να αλλάξει ριζικά το παροικιακό γίγνεσθαι.

ΕΤΣΙ μάλιστα και το φωτεινό παράδειγμα του Αυστραλιανού Ινστιτούτου Μακεδονικών Σπουδών το μιμηθεί και ένας ακόμα παροικιακός Οργανισμός με παρόμοια περιουσιακά στοιχεία, ξεχρεώνεται αμέσως το Πολιτιστικό Κέντρο της Κοινότητας.

ΟΠΩΣ αντιλαμβάνεστε, λεφτά δεν μας λείπουν. Εκείνο που ακόμα μας λείπει, είναι τέτοιες τολμηρές πρωτοβουλίες, που θα πείσουν και άλλους να τις ακολουθήσουν και θα μας βοηθήσουν να ξεφύγουμε από τη μίζερη εσωστρέφεια και να ανταποκριθούμε στις μελλοντικές ανάγκες της παροικίας.

ΠΡΙΝ κλείσω, να σας θυμίσω ότι χθες ο «Νέος Κόσμος» που διαβάζετε, έκλεισε 58 χρόνια ζωής. Ναι, 58 ολόκληρα χρόνια δίπλα σας, ως σύντροφος και φίλος σας.

ΧΘΕΣ, επίσης, έκλεισε 84 χρόνια ζωής και ο Τάκης Γκόγκος. Ο ιστορικός εκδότης της εφημερίδας, που στάθηκε κοντά σας και στις καλές και στις δύσκολες στιγμές. Να τους χαιρόμαστε και τους δύο.

Νέος Κόσμος