Χάος και αποκαϊδια - Του Δημήτρη Μαυραειδόπουλου

Προς

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ

Χάος και αποκαϊδια

Πέρασαν σαράντα χρόνια από τη μεταπολίτευση έως τις χαμερπείς μέρες που ζούμε σήμερα. Οι πρώτοι πολιτικοί της μεταπολίτευσης μας είπαν ότι παρέλαβαν καμένη γη και χάος. Από τότε πολιτικοί και κόμματα όταν αναλαμβάνουν την εξουσία επαναλαμβάνουν αέναα ότι παρέλαβαν από τους προηγούμενους καμένη γη. Έτσι από την καμένη γη φτάσαμε στο σκοτάδι και στα τάρταρα. Κουραστήκαμε για δεκαετίες κάθε κόμμα που διαδέχεται το άλλο στην εξουσία να μιλάει και να υπόσχεται μεταρρυθμίσεις. Και αυτό που διαπιστώνουμε εν τοις πράγμασι να είναι απορρυθμίσεις.

Τα αυτιά μας συνήθισαν σε μια ρητορική όπως «Θα πατάξουμε τη διαφθορά, τη φοροδιαφυγή, τη διαπλοκή, το λαθρεμπόριο.....». Και αυτά τα ατίθασα είναι σαν να τους προσθέτεις λάδι στη φωτιά και να μεγεθύνονται. Όσοι κατοικούν πέριξ της Ιερουσαλήμ διαπιστώνουν ότι η χώρα μας είναι η Κολομβία των Βαλκανίων κι ό,τι καταφέρνει να δει το φως της δημοσιότητας είναι από κάποια σύμπτωση ή κάποιο ατύχημα και όχι χάρη στη λειτουργία του κράτους. Δόθηκε λευκή επιταγή στους πολιτικούς της μεταπολίτευσης να αλλάξουν ριζικές και χρόνιες παθογένειες, αλλά από ό,τι φαίνεται χωρίς τις παθογένειες τι χρεία έχει η εξουσία; Γίνεται άχαρο πράγμα στους ψηφοφόρους.

Από την ανεξαρτησία του ελληνικού κράτους τα πασαλίκια και τα δερβένια της οθωμανικής αυτοκρατορίας μεταλλάχθηκαν και μετονομάστηκαν στο ελεύθερο κράτος σε κομματάρχες και βουλευτιλίκια. Και όπως λέει ο λαός: «Άλλαξαν τα όργανα αλλά ο χαβάς μένει ίδιος». Στη νεότερη ιστορία μια ελίτ από μεταλλαγμένους δερβεναγάδες ανέλαβαν τα μεγάλα έργα και τις προμήθειες του Δημοσίου. Ίδρυσαν θυγατρικές εταιρείες off shore με έδρα σε φορολογικούς παραδείσους, υπερκοστολογούν τα δημόσια έργα κατά τη διάρκεια διεκπεραίωσης τρεις και τέσσερις φορές, υπερτιμολογούν τα αγαθά που προορίζονται για προμήθειες του Δημοσίου, τα κέρδη φορολογούνται και μένουν στην έδρα της υπεράκτιας εταιρείας για να πάρουν στη συνέχεια το δρόμο προς ασφαλείς τράπεζες.

Εδώ με την αρωγή των πολιτικών φροντίζουν να παίρνουν από της ημικρατικές τράπεζες μεγάλα κεφάλαια χωρίς υποθήκες ούτε καν προσωπικές εγγυήσεις. Το ένα τρισ. που διακινήθηκε από τη μεταπολίτευση και μετά δεν μπήκε στς τσέπες κάποιων υδραυλικών, περιπτεριούχων κ.α. όπως υποστηρίζει το σύστημα, ούτε στις τσέπες κάποιων υπεράριθμων δημοσίων υπαλλήλων, γιατί αυτά τα χρήματα επιστρέφουν όλα μέσω της κατανάλωσης στην αγορά. Το μεγάλο ποσό το καρπώθηκε ενας μικρός αριθμός ημετέρων που πρόσκειται στο εκάστοτε πολιτικό σύστημα. Κάποιοι στη σημερινή κυβέρνηση μιλούν για την εφαρμογή μιας σεισάχθειας για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά. Ο σοφός Σόλων εφάρμοσε τη σεισάχθεια στα μέσα του 6ου αιώνα και ελευθέρωσε τους συμπολίτες του από τη δουλεία, αλλά ταυτόχρονα τους συνέστησε να είναι προσεκτικοί γιατί με τα αλόγιστα δάνεια θα ξαναγίνουν δούλοι.

Η διαφθορά και η διαπλοκή παγιώθηκαν όπου μεσολαβούσε δημόσιο χρήμα. Οι πολιτικοί θεσμοθέτησαν το μπαχτσίσι, αρκεί να μην είναι προκλητικό, και η Βουλή με επιτροπές φρόντιζε να απαλλάσσει αξιωματούχους που εμπλέκονταν σε διαφθορά και οικονομικά σκάνδαλα.

Δημήτρης Μαυραειδόπουλος

Δημοσιεύθηκε στην ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ την Πέμπτη 2 Απριλίου 2015