Μου χρωστάς, δε σου χρωστάω - Της Λώρης Κέζα
Υπάρχει ένας πολύ απλός τρόπος για να καταλάβει ο Αλέξης Τσίπρας τη δεινή θέση στην οποία βρίσκεται, αρκεί να αναλύσει φιλολογικά, στίχο προς στίχο, μια μεγάλη επιτυχία του Φίλιππου Νικολάου και να φανταστεί ότι του το τραγουδά η Άγκελα Μέρκελ:
Μου χρωστάς, δε σου χρωστάω,
έχε γεια, σε χαιρετάω
και το δρόμο μου τραβάω,
θα σου γράφω πώς περνάω,
έχε γεια, σε χαιρετάω,
μου χρωστάς, δε σου χρωστάω,
μου χρωστάς.
Υπάρχουν πολλές εξηγήσεις για το υπέρογκο χρέος της χώρας και είναι υπόλογοι εκείνοι που το δημιούργησαν. Δεν το δημιούργησε ο Σύριζα αλλά ένας κύκλος από ψηφισμένους ανίκανους και απατεώνες. Είναι υπόλογοι και οι διαφθορείς που διέφθειραν τους διεφθαρμένους πλην όμως η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι κατηχητικό για να ανοίξει συζήτηση περί αμαρτίας, σφαλμάτων και συγχώρεσης.
Πέρα από τις τεχνικές λεπτομέρειες, τις ιδεολογίες και τις ιδεοληψίες υπάρχει μια πραγματικότητα. Η Ελλάδα χρωστά, δεν της χρωστούν. Κι ας μην αρχίσουμε εδώ την ανάλυση για το χρέος του ευρωπαϊκού πολιτισμού στον Αριστοτέλη καθώς η συζήτηση αφορά λεφτά και μόνο λεφτά. Η χθεσινή συνάντηση του πρωθυπουργού με την καγκελάριο δεν οδήγησε σε ανακοινώσεις ούτε έγινε κάποιο νεύμα προς τους πολίτες. Κρατάμε λοιπόν τη μεγάλη εικόνα. Μια χώρα ζητεί δάνειο μεγαλύτερο από αυτό που μπορεί να αποπληρώνει, παρεκτός αν χρεώσει τα δισέγγονα.
Σε αυτό το πλαίσιο ξεκίνησε στη Ρίγα το άτυπο Eurogroup για την επίτευξη μιας συμφωνίας. Οι υπουργοί Οικονομικών δηλώνουν ότι χάνεται χρόνος, ότι περιμένουν από την Ελλάδα προτάσεις για τις μεταρρυθμίσεις με λεπτομέρειες και στοιχεία. Αφήνουν κι ένα χαμογελάκι, αναφέροντας τη λέξη «αισιοδοξία». Από όλες τις πλευρές πάντως ακούγεται ότι η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να προχωρήσει στη λήψη συγκεκριμένων και κοστολογημένων μέτρων, ώστε να είναι βιώσιμα τα δημοσιονομικά της χώρας.
Οι απαντήσεις της ελληνικής πλευράς λοιπόν πρέπει κάποια στιγμή να γίνουν σαφείς και λεπτομερείς. Κάποια στιγμή άμεσα, μέσα στα επόμενα εικοσιτετράωρα. Διαφορετικά το τραγούδι θα αλλάξει και ο πρωθυπουργός θα αρχίσει την κλάψα «Μα τι να πω, που `μαι στεγνός από ψιλά και από παρέα»…
Δείτε καρέ-καρέ τη σφαγή στο Κοντομαρί Χανίων από τους Γερμανούς - Η ιστορία του Franz Peter Weixler
- Δημοφιλέστερα
.jpg&size=summary_medium)
