Το βάρος μιας μεγάλης απόφασης στον Ελληνικό Λαό... - Του Ντίνου Αυγουστή

Για να αποφασίσουμε σωστά για το τι θα κάνουμε όταν θα βρεθούμε ενώπιον της κάλπης την προσεχή Κυριακή πρέπει να γνωρίζουμε ποιές θα είναι οι θετικές και ποιές οι αρνητικές επιπτώσεις του ΝΑΙ και του ΟΧΙ στο δημοψήφισμα, αν φυσικά πραγματοποιηθεί, που είναι και το πιο πιθανόν. Κατά συνέπεια έχουμε υποχρέωση, πριν προσέλθουμε στην κάλπη, να μελετήσουμε, στο μέτρο του δυνατού, σοβαρά, όλα τα δεδομένα και ενδεχόμενα. Και το κυριότερο πρέπει να αναλύσουμε την αξιοπιστία, όσων (όποιοι κι  αν είναι) προσπαθούν να κατευθύνουν την απόφαση μας. Ας τα πάρουμε λοιπόν από την αρχή:
Πρώτον, ο φανατικός «ατνιμνημονικός» ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και πιστός μνημονικός ως πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς, είναι ο τελευταίος που δικαιούται να κατηγορεί την κυβέρνηση για καθυστερήσεις και απραξία στην διαπραγμάτευση. Θυμίζω ότι τον περασμένο Δεκέμβριο, όταν οι «δανειστές» πίεζαν για συνέχιση του μνημονίου που περιλάμβανε νέα δυσβάστακτα αντιαναπτυξιακά κατά το πλείστον μέτρα και αυστηρή λιτότητα, ο Σαμαράς, αντί, ως όφειλε, να διαβουλευθεί σθεναρά και υπεύθυνα, πέταξε την μπάλα στην εξέδρα, επισπεύδοντας τη διαδικασία για την προεδρική εκλογή, γνωρίζοντας πως δεν υπήρχε περίπτωση εκλογής Προέδρου Δημοκρατίας από την απελθούσα Βουλή. Κάτι που παράπεμπε σε Εθνικές εκλογές, τις οποίες δεν υπήρχε καμία απολύτως πιθανότητα να κερδίσει το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας. Οι «δανειστές» έδωσαν με τη σειρά τους δίμηνη προθεσμία-παράταση του μνημονίου προκειμένου να διαβουλευθούν με την επόμενη Ελληνική Κυβέρνηση. Η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα, έχει ασφαλώς μεγάλη ευθύνη, για την κακή πορεία των γεγονότων. Όχι ασφαλώς για το γεγονός ότι δεν αποδέχθηκε τους σκληρούς όρους της τρόικα, αλλά για το ότι δεν ξεκαθάρισε από την αρχή τις πραγματικές προθέσεις της. Η ευθύνη της καθίσταται ακόμα μεγαλύτερη, διότι, ενώ, γνώριζε τα πραγματικά μεγέθη της ελληνικής οικονομίας, έδωσε πολλές υποσχέσεις στο Ελληνικό Λαό, που ήξερε εκ των προτέρων πως ήταν αδύνατο να υλοποιήσει. Το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης θύμιζε κάτι από τα «Θα» τους Ανδρέα Παπανδρέου, τα «λεφτά υπάρχουν» του Γεωργίου Ανδρέα Παπανδρέου (Γ.Α.Π.) και τους αντιμνημονιακούς όρκους του Σαμαρά.
Η κυβέρνηση μας πετάει στα βράχια λέει τώρα ο Σαμαράς! Την ώρα που ο ίδιος και πολύ περισσότερο ο Γ.Α.Π. έστειλαν με τις εγκληματικές επιλογές τους μεγάλο τμήμα του Ελληνικού Λαού στην ανεργία και την ανέχεια. Δειλούς αποκαλεί ο Γ.Α.Π. τους κυβερνώντες!  Ο Γ.Α.Π., που το 2011 είχε εκφράσει τη θέληση του να προσφύγει σε δημοψήφισμα πριν την υπαγωγή της χώρας στο μνημόνιο, κι έκτοτε έχει επανειλημμένως δηλώσει πόσο λάθος ήταν που δεν μίλησε τότε ο λαός, σήμερα χαρακτηρίζει το δημοψήφισμα δειλία! Ο Γ.Α.Π. που κατά δήλωση Μέρκελ-Σαρκοζί, όταν μετά την ανακοίνωση του για δημοψήφισμα τον έκλεισαν σε ένα δωμάτιο και τον ανάγκασαν να πάρει πίσω την απόφαση του, έτρεμε στην κυριολεξία ολόκληρος από το φόβο του! 
Έτσι φθάσαμε στους σημερινούς Θεσμούς-δεσμούς που εν τω μεταξύ αλληλοκατηγορούνται για το ποιός έχει την ευθύνη της διακοπής του διαλόγου με την Ελληνική Κυβέρνηση. Ανακοίνωσαν μάλιστα και μερικά από τα όσα πρότειναν προς την Αθήνα προκειμένου να καταλήξουν σε συμφωνία: Αύξηση του  ΦΠΑ των ξενοδοχείων στο 13% αντί για 23% που ήθελαν αρχικά οι δανειστές (η Αθήνα διαψεύδει ότι έγινε πρόταση 13% και μάλλον έχει δίκαιο), αύξηση του ΦΠΑ εστίασης στο 23%, (από 13% σήμερα). Για τα τρόφιμα ζητείται διατήρηση μόνο βασικών αγαθών στο 13% και μετάθεση των περισσότερων στο 23%, αύξηση της επιβάρυνσης για τις ναυτιλιακές εταιρείες (η Ελλάδα είναι η πρώτη χώρα παγκοσμίως στη ναυτιλία). Περικοπή αμυντικών δαπανών (για να αλωνίζει ανενόχλητη η Άγκυρα στο Αιγαίο), μειώσεις μισθών και συντάξεων, κ.ά.
Δεν χρειάζεται ασφαλώς να είναι κανένας οικονομολόγος για να αντιληφθεί ότι όλα τα παραπάνω μέτρα δεν οδηγούν την οικονομία σε ανάπτυξη. Κάτι που σημαίνει ότι δεν υπάρχει περίπτωση να σταθούμε ποτέ όρθιοι. Την ώρα που ο τουρισμός κυριολεκτικά απογειώθηκε, οι «δανειστές», θέλουν να «σκοτώσουν» τη μεγαλύτερη πηγή εσόδων για τη χώρα μας! Την ώρα που η βασική ανταγωνίστρια μας στο τουρισμό Τουρκία, επιβαρύνει αντίστοιχες υπηρεσίες με 6%, εμείς καλούμαστε να πάρουμε αποφάσεις που θα δώσουν τη χαριστική βολή στον κλάδο του τουρισμού και της γεωργίας, δύο νευραλγικούς τομείς της οικονομίας από τους οποίους η πατρίδα μας αναμένει να την οδηγήσουν σε ρυθμούς ανάπτυξης….
Πέραν όλων των πιο πάνω, υπάρχει ένας ακόμα λόγος, καθοριστικός κατά την άποψη μου για την τελική μας απόφαση στο δημοψήφισμα. Αναφέρομαι ασφαλώς στην Εθνική Αξιοπρέπεια, που δεν έχει να κάνει ούτε με ευρώ, ούτε με δραχμές, ούτε με τράπεζες. Η Εθνική Αξιοπρέπεια, είναι μια έννοια που δεν έχει καμία σχέση με ύποπτες Λέσχες, με τραπεζίτες, με απόγονους των Ναζί, με τοκογλύφους, με αποδομητές των Εθνών Κρατών, με μασονικές στοές και με δολοφόνους των λαών! Η Εθνική Αξιοπρέπεια δίνει λογαριασμό μόνο στην μεγάλη Ιστορική πορεία τούτου του ευλογημένου τόπου, που στάθηκε όρθιος στους αιώνες, παρά τους πολλούς εξωτερικούς εχθρούς και τους αμέτρητους εσωτερικούς εφιάλτες. Τούτων δεδομένων ψηφήστε ό,τι θέλετε την Κυριακή. Να ξέρετε όμως πως η ευθύνη της ψήφου είναι πάρα πολύ μεγάλη υπόθεση για όλους μας…. Και ξέχωρα με όλα τα άλλα, οφείλουμε όλοι να γνωρίζουμε πως για να πάει μπροστά τούτη η πατρίδα, χρειάζεται πολλή δουλειά, πολύ σκληρή δουλεία, πάρα πολύ σκληρή δουλειά απ’ όλους μας και κυρίως απαιτείται εθνική ομοψυχία, συλλογική προσπάθεια αληθινή αγάπη και ανιδιοτελής προσφορά στην πατρίδα. 
Τέλος επιλέγω να παρουσιάσω χωρίς σχόλια την άποψη δύο κορυφαίων οικονομολόγων για το θέμα της Ελλάδας και τα συμπεράσματα δικά σας!
Ο Joseph Stiglitz (Τζόσεφ Στίγκλιτς) νομπελίστας οικονομολόγος, σε άρθρο του ασκεί δριμεία κριτική στην εμμονή των προθεσμιών-τελεσιγράφων προς την ελληνική κυβέρνηση με στόχο εκείνη να γονατίσει και να δεχτεί το απαράδεκτο… όχι απλά λιτότητα αλλά και τιμωρητικές πολιτικές: «Γιατί, όμως, η Ευρώπη να κάνει κάτι τέτοιο; Γιατί οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης αντιστέκονται στο δημοψήφισμα και αρνούνται να δώσουν μία ολιγοήμερη παράταση στην προθεσμία της 30ης Ιουνίου για την αποπληρωμή της επόμενης δόσης προς το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο; Δεν γίνονται όλα στην Ευρώπη για την δημοκρατία;», αναρωτιέται ο αναγνωρισμένος οικονομολόγος. Και απαντά, «το θέμα δεν είναι τα χρήματα….».
Paul Krugman (Πωλ Κρουγκμαν),  διακεκριμένος Αμερικανός οικονομολόγος: «Η Ελλάδα θα πρέπει να ψηφίσει “όχι” και η κυβέρνηση θα πρέπει να είναι έτοιμη, αν χρειαστεί, να εγκαταλείψει το ευρώ. Προκειμένου να γίνει κατανοητό γιατί το λέω αυτό, θα πρέπει να συνειδητοποιήσετε ότι τα περισσότερα- όχι όλα, αλλά τα περισσότερα- απ' όσα έχετε ακούσει για την σπατάλη και την ανευθυνότητα στην Ελλάδα είναι ψέματα. Όντως, η ελληνική κυβέρνηση ξόδευε περισσότερα απ' όσα άντεχε στα τέλη της δεκαετίας του 2000. Έκτοτε όμως έχει επανειλημμένως μειώσει τις δαπάνες και έχει αυξήσει τους φόρους. Ο αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων έχει μειωθεί κατά περισσότερο από 25% και οι συντάξεις (οι οποίες ήταν πράγματι υπερβολικά γενναιόδωρες) έχουν μειωθεί έντονα. Αν προσθέσετε όλα τα μέτρα λιτότητας, ήταν περισσότερο από επαρκή ώστε να εξαλειφθεί το αρχικό έλλειμμα και να μετατραπεί σε μεγάλο πλεόνασμα…».

Υ.Γ.1.: Ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζαν Κλοντ Γιούνκερ  αποφάσισε να παρέμβει σε μια διαδικασία ελεύθερης έκφρασης για το πώς θα τοποθετηθούν δημοκρατικά οι Έλληνες: «Θα ήθελα να ζητήσω από τους Έλληνες πολίτες να ψηφίσουν ΝΑΙ γιατί δεν πρέπει να αυτοκτονήσουν….». Ας μην ανησυχεί καθόλου ο κ. Γιούνκερ. Οι Γερμανοί είναι ειδικοί στις μαζικές δολοφονίες: Καισαριανή, Δίστομο, Καλάβρυτα, Κομμένο….
Υ.Γ. 2: Η Επιστροφή στη δραχμή  «ο μη γένοιτο», δεν σημαίνει έξοδο και από την Ευρωζώνη... καμιά σχέση... Αλλά έτσι μεταδίδουν όλα τα δημοσιογραφικά σκουπίδια… Η Αγγλία π.χ. που δεν έχει ευρώ, δεν ανήκει στην Ευρωπαϊκή Ένωση; Η Βουλγαρία που έχει λέβα δεν ανήκει στην Ευρωπαϊκή Ένωση; Σταματήστε να τρομοκρατείτε τον κόσμο ότι θα φύγουμε από την Ευρωπαϊκή Ένωση... Άλλο έξοδος από το ευρώ και άλλο από την Ευρωπαϊκή Ένωση.... Με τα μαγειρεμένα νούμερα Σημίτη έγιναν όλα αυτά! Και την επόμενη μέρα του ευρώ η αγορά βρήκε την ευκαιρία για αισχροκέρδεια. Τα μήλα που ήταν το κιλό 100 δραχμές την επομένη κόστιζαν ένα ευρώ! Δηλαδή 3,5 φορές ακριβότερα! Μικρότερο χαρτονόμισμα με το εθνικό νόμισμα ήταν των 50 δραχμών και την επομένη των 5 ευρώ! Δηλαδή 35 φορές μεγαλύτερο. Πόσο νωρίς ξεχάσαμε αλήθεια! Πόσο νωρίς ξεχνάμε εμείς οι Έλληνες!!

Δρ. Ντίνος Αυγουστή
Εκπαιδευτικός στο ΤΕΙ Λάρισας
Από το Μονάγρι Λεμεσού
a.avgoustis@hotmail.com