Για να γυρίσει ο ήλιος, θέλει δουλειά πολλή… - Του Ντίνου Αυγουστή

Χειροκροτήσαμε την αλλαγή και την πιστέψαμε. Οι προσδοκίες μας δυστυχώς γρήγορα διαψεύσθηκαν. Στην πρώτη δύσκολη δοκιμασία η κυβερνητική συνοχή έγινε θρύψαλα προσκρούοντας μετωπικά πάνω στις ιδεολογικές της αγκυλώσεις. Με τη συμπεριφορά τους απέδειξαν πως δεν υπάρχει δυστυχώς στην πατρίδα μας καμιά δύναμη ικανή να φέρει σε ήρεμα νερά το κλυδωνιζόμενο καράβι! Από τους επαγγελματίες και τους κατά βάση βαθιά διαπλεκόμενους της πολιτικής, φθάσαμε στο άλλο άκρο, των έντιμων μεν, αλλά αχαλίνωτα πρόχειρων και αδαών δε. Στο ίδιο έργο θεατές λοιπόν! Από την αντιμετώπιση της φτώχιας που μας υποσχέθηκαν, φθάσαμε σ’ ένα νέο εξίσου με τα προηγούμενα σκληρό μνημόνιο που βαθαίνει ακόμα περισσότερο την κρίση. Με τον πλούτο της πατρίδας μας να περιέρχεται οριστικά και αμετάκλητα στα αδίστακτα χέρια των διεθνών μαφιόζων.

Κανείς λογικός και δίκαιος πολίτης δεν πρέπει να αμφιβάλλει ότι ο Πρωθυπουργός έδωσε με ευπρέπεια μια πολύ δύσκολη μάχη. Και σίγουρα θέλει αρετή και τόλμη να μιλήσεις στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, έτσι όπως μίλησε για τις ευθύνες των Γερμανών ο Αλέξης Τσίπρας! Ωστόσο τεράστιες είναι οι ευθύνες του για τον τρόπο που διαχειρίσθηκε τους τελευταίους έξι μήνες την κρίση. Από την άλλη είναι πραγματικά εξωφρενικό να δέχεται τέτοια πρωτοφανή επίθεση, κυρίως από τη Ν.Δ. και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. Διότι, σε καμία περίπτωση οι ευθύνες της κυβέρνησης του, δεν μπορούν να συγκριθούν με εκείνες των δύο πρώην κομμάτων της εξουσίας-ληστείας, που εδώ και σαράντα χρόνια, ξεπερνώντας κάθε όριο θρασύτητας, μετέτρεψαν τη χώρα σε παράδεισο των λαθρεμπόρων, των μιζαδόρων, των διαπλεκόμενων συμφερόντων και των φοροφυγάδων…

Κακά τα ψέματα, η χώρα παρά τη «συμφωνία» που υπέγραψε, βρίσκεται εν μέσω συμπληγάδων. Αν κοντά σε όλα αυτά βάλουμε τη μόνιμη επεκτατική πολιτική από τα Σκόπια των ψευτομακεδόνων-Σλάβων, από την Αλβανία των τσάμηδων και από την Τουρκία των γκρίζων λύκων. Αλλά και την ιταμή συμπεριφορά του Σόιμπλε και των δικών του όψιμων ευρωπαίων δορυφόρων, που με συμμάχους τα στίφη των Ελλήνων πολιτών που απέσυραν τις καταθέσεις τους από τις τράπεζες για να τις κρύψουν κάτω από το μαξιλάρι τους και σε τραπεζικές θυρίδες ή στη χειρότερη περίπτωση να τις μεταφέρουν στο εξωτερικό, το μίγμα της αβεβαιότητας γίνεται πραγματικά εκρηκτικό. Όσο περισσότερο αδειάζει το ταμείο των τραπεζών, τόσο ξηλώνουμε το «πουλόβερ» που προστατεύει τη χώρα των Ελλήνων πολιτών!

Μας κατηγορούν για πολλά και σίγουρα δεν είμαστε άμοιροι ευθυνών. Δεν έχουμε λένε γεωργική παραγωγή. Μισή αλήθεια ασφαλώς, αφού εκεί μας οδήγησαν οι ντιρεκτίβες της Ευρώπης! Και δεν μπορεί η Ελλάδα να βγαίνει στο σφυρί για 320 δις ευρώ (το Λουξεμβούργο του Γιούνγκερ και η Ολλανδία του Νατϊσενμπλουμ μαζί έχουν εξωτερικό χρέος κάτι περισσότερο από 7 τρις!), όταν αποδεδειγμένα διαθέτει τεράστια αποθέματα ενέργειας και πολύτιμων μετάλλων με τα οποία η Ελληνική πολιτεία δεν ασχολήθηκε (άραγε γιατί;) ποτέ σοβαρά. Μας κατηγορούν για τεμπέληδες όταν ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (Ο.Ο.Σ.Α.)  κατατάσσει τους Έλληνες στους πιο σκληρά εργαζόμενους λαούς του κόσμου (δεν είναι όλοι οι Έλληνες δημόσιοι υπάλληλοι) και τους Γερμανούς στους τελευταίους! Που σημαίνει ότι το πρόβλημα της πατρίδα μας δεν είναι μόνο οικονομικό….

Είναι όλα τόσο μαύρα λοιπόν; Ασφαλώς Όχι! Αν υπάρξει έστω μια φευγαλέα στιγμή αφύπνισης όλο το οικοδόμημα των χρηματοπιστωτικών μαφιόζων (διότι περί αυτού πρόκειται), μπορεί να καταρρεύσει σαν χάρτινος πύργος! Η αφύπνιση νομοτελειακά έρχεται πάντα. Για όποιον θέλει περισσότερη αφύπνιση ας διαβάσει το «σπήλαιο του Πλάτωνα» και θα ξημερώσει ένας καινούριος άνθρωπός!

Πιστεύω στην ελπίδα του Ανθρώπου, στη δύναμη της ελπίδας του Έλληνα, αυτών των λίγων δυστυχώς όπου κι αν ανήκουν, όποια δουλειά κι αν κάνουν, που όρισαν στη ζωή τους να φυλάνε Θερμοπύλες. και παρότι η πατρίδα τους πληγώνει καθημερινά, εκείνοι στέκονται φρουροί ακοίμητοι σαν την αείμνηστη «Κυρά της Ρω»… Η ελπίδα ποτέ δεν πεθαίνει! Και να θυμάστε: Πάντα οι λίγοι ήταν οι πολλοί! Για να γυρίσει ο ήλιος, όμως, θέλει δουλειά πολλή, όπως λέει και ο ποιητής…Δουλειά είπαμε, όχι δουλεία!

Υ.Γ.: Επανήλθαν και τα κάγκελα στο Σύνταγμα! Η ζωή μας ήταν ανυπόφορη χωρίς δακρυγόνα και κάγκελα! Κάποιος να μαζέψει επειγόντως την Ζωή Κωνσταντοπούλου των ιδεών, με τη μορφή συνθημάτων!

Paul Krougman (Πωλ Κρουγκμαν):  Η συνταγή των πρωτογενών πλεονασμάτων με λιτότητα έχει σφόδρα αρνητικά αποτελέσματα στην παραγωγή, ιδίως όταν μια χώρα είναι υπερχρεωμένη και δεν έχει δικό της νόμισμα.

Δρ. Ντίνος Αυγουστή

Εκπαιδευτικός στο ΤΕΙ Λάρισα

Από το Μονάγρι Λεμεσού

a.avgoustis@hotmail.com