Ιστορία - προφητείες - μεταρρύθμιση - Του Απόστολου Βεργή*
Στο φυσικό βασίλειο, το ανθρώπινο γένος είναι το μοναδικό που καταγράφει ιστορία. Μήπως είναι αυτή η μοναδικότητα που μας κάνει να κυριαρχούμε μέσα στην φύση; Μήπως αυτή η μοναδικότητα δημιουργεί ασυναίσθητα την εξελικτική πορεία, μέσα από τους τροχούς που δημιουργεί και που με την περιστροφή τους, μας κουβαλούν, οδηγώντας μας βαθιά μέσα στο μέλλον. Σ' αυτό το επίπεδο η υποκειμενικότητα των καταγραφών έχει ελάχιστη αξία, καθώς σε βάθος χρόνου, οι παρατηρήσεις μας, γίνονται μακροσκοπικά και κρίνονται ως πορείες - στιγμές και τα συγκεκριμένα γεγονότα μένουν μοναχά για να μας είναι χρήσιμα ως παραδείγματα, μυθοποιούμενα κι επανερχόμενα (χρονικά) εμπρός μας.
Όταν ιστορικά γεγονότα χρησιμοποιούνται ως παραδείγματα, ή προκύπτουν αποτελέσματα εξαιρετικά, ή (ανάλογα το πώς χρησιμοποιούνται τα παραδείγματα) υπάρχει προπαγάνδα. Η ιστορία είναι αυτή που πριν και από την ίδια την ζωή και φυσικά τις κοινωνίες μας, δημιουργεί τα στεγανά εντός των οποίων ερχόμαστε να ζήσουμε και να προσαρμοστούμε, αλλά και να ξεφύγουμε από αυτά, αλλάζοντας τον κόσμο. Όταν η ιστορία κοινωνιολογεί, αναφερόμενη σε εμφανίσεις και εξελίξεις κοινωνικών δομών, γίνεται πολύτιμο εργαλείο για αναγνώσεις που μορφώνουν σκέψεις που μέχρι πριν ήταν αόριστες και για την μετατροπή αυτών σε θεωρήσεις. Όταν η ιστορία προσομοιώνει το μέλλον , με βάση ιστορικές δομές, το αποτέλεσμα δεν είναι ασφαλές, γιατί το μέλλον κρύβει...
Ο συνδυασμός των σύγχρονων θεωρήσεων με το μυστηριακό μελλοντικό κομμάτι, παράγει στους ανθρώπους μια ανάγκη υπάρξεως προφητειών - με την σημερινή σημειολογία: προγνώσεων. Υπάρχει πρόγνωση χωρίς την γνώση; Λογικά όχι. Στην πραγματικότητα ένα μεγάλο "ναι" σκεπάζει κάθε κοινωνία - παράγωγα αυτού του "ναι": οι κάθε μορφής μάγοι, αστρολόγοι, χαρτο - μάντεις, θρησκειο - κατασκευαστές κ.τ.λ., που δεν πατάνε πάνω στην πραγματική γνώση για να παρουσιάζουν όσα παρουσιάζουν, αλλά, λειτουργούν υπό - βοηθητκά, καλύπτοντας ψυχικές (συχνά επείγουσες) ανάγκες των κοινωνιών, με πρώτη από αυτές: το άγχος.
Οι προφητείες, βέβαια, δεν είναι ιστορία, ούτε και μέλλον. Είναι αυτόνομες δομές που στην πραγματικότητα είναι διαχρονικές και με ποιητική υφή και επανέρχονται επιβεβαιώνοντας ροές που είναι καταδικασμένες στην παραγωγή συγκεκριμένων αποτελεσμάτων - ουσιαστικά, στην επιβεβαίωση αυτών των αποτελεσμάτων, στοιχειώνοντας κάθε θεσμό και δυσκολεύοντας (υποσυνειδήτως) την μεταρρύθμισή του.
*Απόστολος Βεργής - Συγγραφέας
Δείτε καρέ-καρέ τη σφαγή στο Κοντομαρί Χανίων από τους Γερμανούς - Η ιστορία του Franz Peter Weixler
- Δημοφιλέστερα
