Θεσμοί a la carte - Του Διονύση Γουσέτη

Η Χρυσή Αυγή είναι ένα πολιτικό κόμμα που από πολλούς ονομάζεται ακροδεξιό. Είναι όμως πέρα και από αυτό. Το διεθνές πρακτορείο Reuters τους αποκάλεσε νεοναζί και, η ακροδεξιά Γαλλίδα πολιτικός Μαρίν Λεπέν αρνήθηκε να συστεγαστεί μαζί τους σε κοινό ευρωκόμμα στο Ευρωκοινοβούλιο. Και δικαίως. Ήθελε να προστατεύσει το κόμμα της από το κόμμα του οποίου ο αρχηγός της σημερινής προεκλογικής εκστρατείας Ηλίας Κασιδιάρης έγραφε ύμνους προς τον Χίτλερ.

Θα μπορούσε η ελληνική Πολιτεία να είχε απαγορεύσει το κόμμα αυτό. Τούτο τουλάχιστον θα έκανε η γερμανική Πολιτεία. Όμως δεν το έχει κάνει. Όχι μόνο δεν το έχει κάνει, αλλά ο Πρόεδρος του Αρείου Πάγου ενέκρινε με την υπογραφή του τη συμμετοχή της ΧΑ στις εκλογές της 20ής Σεπτεμβρίου. Για τον λόγο αυτόν, εξάλλου, ο υπηρεσιακός υπουργός Εσωτερικών παραχώρησε, ως όφειλε, τον τρίτο σε διάρκεια τηλεοπτικό χρόνος προβολής στη ΧΑ, μετά τον ΣΥΡΙΖΑ και την ΝΔ.

Το περασμένο Σάββατο, εντούτοις, οριστικοποιήθηκε η αποβολή της ΧΑ από την τηλεμαχία (debate) της Τετάρτης 9 Σεπτεμβρίου, στην οποία θα μετέχουν όλοι οι αρχηγοί των υπόλοιπων κοινοβουλευτικών κομμάτων. Δεν ανακοινώθηκε σαφώς ποιος είναι υπεύθυνος για αυτόν τον αποκλεισμό. Φαίνεται πως τον αποφάσισε η διακομματική επιτροπή για να φιμώσει ένα κόμμα που θεωρήθηκε από την Πολιτεία νόμιμο.

Τι είδους επιλεκτικός σεβασμός στους θεσμούς είναι αυτός; Και πού μπορεί να αποβλέπει; Μπορεί να πιστεύουν ότι με τον αποκλεισμό της ΧΑ της στερούν ψήφους; Δεν καταλαβαίνουν ότι, αντίθετα, πεισμώνουν και συσπειρώνουν τους ψηφοφόρους της; Μπορεί να πιστεύουν ότι με τον τρόπο αυτόν αποτρέπουν τους αστυνομικούς, που σε ποσοστό 50% ψηφίζουν ΧΑ, να της δώσουν την ψήφο τους; Αυτά είναι προϊόντα πρωτόγονης λογικής. Αλλά και σωστές να ήσαν οι σκέψεις τους, η βλάβη που δημιουργούν στους θεσμούς και στη Δημοκρατία είναι πολλαπλάσια.

Στο παρελθόν, τα μεγάλα κόμματα έχουν όχι μόνον ανεχτεί, αλλά και συμμαχήσει με τη ΧΑ. Από μεν τη ΝΔ, ο Γενικός Γραμματέας της κυβέρνησης Σαμαρά, Τάκης Μπαλτάκος, συνομιλούσε εμπιστευτικά με τον Ηλία Κασιδιάρη και του εκμυστηρευόταν τις αντιδράσεις του πρωθυπουργού. Από δε τον ΣΥΡΙΖΑ, στελέχη του συνευρίσκονταν με στελέχη της ΧΑ, στις ομάδες των εχθρών του «μεγάλου κεφαλαίου», που παρεμπόδιζαν τη λειτουργία των διοδίων το 2011. Ίσως αυτό το κοινό παρελθόν είναι που εμποδίζει τα δύο μεγάλα κόμματα να αντιδράσουν σε αυτή τη παραβίαση των θεσμών. Γιατί όμως δεν παρεμβαίνουν τα μικρότερα κόμματα; Μια απάντηση είναι ότι στη χώρα της καθυστέρησης και της καχυποψίας, φοβούνται ότι μια τέτοια παρέμβαση θα ερμηνευτεί ότι υποκρύπτει φιλικά αισθήματα προς την ΧΑ. Δεν περνάει εδώ ο Βολταίρος.

Η σιωπή αυτή όμως είναι ανοχή στις παραβιάσεις θεσμών. Τοποθετεί τη σκοπιμότητα πάνω από τη νομιμότητα. Και έτσι, ανοίγει τον δρόμο και προς άλλες παραβιάσεις νόμων και θεσμών, ανάλογα με τις κατά καιρούς ιδεολογίες ή συμφέροντα του καθενός. Παλιότερα η χούντα εξόριζε αυθαίρετα αριστερούς, παραβιάζοντας την αρχή του habeas corpus. Κατόπιν, οι αριστεροί πέταγαν αυθαίρετα έξω από τους ναούς της ελεύθερης έκφρασης -τα πανεπιστήμια- τους ομιλητές με των οποίων την ελεύθερη έκφραση διαφωνούσαν.

Η Χρυσή Αυγή, στις 27 Αυγούστου μετέβη στα γραφεία του ΕΣΡ και κατήγγειλε στα μέλη του Συμβουλίου τον αποκλεισμό της από τα ΜΜΕ. Το ίδιο έκανε στις 31 Αυγούστου στη διακομματική επιτροπή. Και την επομένη, απείλησε με πολιορκία της ΕΡΤ όταν πρωτοέγινε γνωστή η απόφαση να αποκλειστεί ο αρχηγός της Νίκος Μιχαλολιάκος από το ντιμπέιτ μεταξύ των πολιτικών αρχηγών. Αν μεθαύριο πραγματοποιήσει την απειλή της, αν «πάρει τον νόμο στα χέρια της», σύμφωνα με το ελληνικό «κεκτημένο», πώς θα αντιδράσει η κυβέρνηση; Με ΜΑΤ, χημικά και χειροβομβίδες κρότου-λάμψης; Και πώς θα αντιδράσουν οι αρχηγοί των κομμάτων που θα μετέχουν στο debate; Πάλι με σιωπή, σαν να μη συνέβη τίποτα; Ή θα καταδικάσουν τους τραμπουκισμούς της ΧΑ, αποσιωπώντας όμως τον αυθαίρετο αποκλεισμό της, που οι ίδιοι επέβαλαν;

Και παρακάτω: Οι πρόσφατες δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι το μόνο από τα «μικρά» κόμματα που αυξάνει την εκλογική του δύναμη, παρά τις πιέσεις της πόλωσης, είναι η ΧΑ. Είναι ήδη το τρίτο κόμμα στις δημοσκοπήσεις και δεν φαίνεται ότι αυτό θα αλλάξει. Εάν λοιπόν τα δυο πρώτα κόμματα, ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, συμπράξουν στον σχηματισμό κυβέρνησης, όπως με επιμονή προωθεί από τώρα ο αρχηγός της ΝΔ Ευάγγελος Μεϊμαράκης, η ΧΑ θα είναι αξιωματική αντιπολίτευση, ένα ακόμα όνειδος της χώρας μας απέναντι στους εταίρους μας. Τι θα κάνει τότε η συγκυβέρνηση; Μήπως ό,τι έκανε και ο Αντώνης Σαμαράς και γέλασε και το παρδαλό κατσίκι;

Όλα αυτά τα αδιέξοδα είναι δημιουργήματα της έλλειψης αρχών, της έλλειψης λειτουργίας των θεσμών και της έλλειψης σοβαρότητας στον δημόσιο βίο της χώρας. Και αυτό κάνει πολύ δύσκολη, αν όχι αδύνατη, την πορεία μας προς την ανάπτυξη και την απεξάρτηση από τα δανεικά και τα Μνημόνια.

*Ο Διονύσης Γουσέτης είναι ιδρυτικό μέλος και μέλος της Διοικούσας Επιτροπής της Δράσης

Protagon.gr