Φάντασμα οι «Συμφωνίες Υψηλού Επιπέδου» - Της Φανούλας Αργυρού

Δεν υπήρξαν υπογραφές στο έγγραφο, ενώ γίνεται μόνο λόγος σε «κατευθυντήριες γραμμές»

Δεν υπήρξαν είτε «Συμφωνίες Υψηλού Επιπέδου» είτε «Χαμηλού Επιπέδου», αλλά ένα πρακτικό, το οποίο αναγορεύθηκε σε «Συμφωνία Κορυφής», για να δικαιολογηθούν όλες οι υποχωρήσεις της ε/κ πλευράς

Στις 31 Αυγούστου 2015, με άρθρο μου στη «Σημερινή» με τίτλο «Πού είναι οι συμφωνίες;», προκάλεσα την κυπριακή κυβέρνηση να φανερώσει τις υπογραφές, αν υπάρχουν, στις κατευθυντήριες γραμμές της 12ης Φεβρουαρίου 1977, δηλαδή εκείνες των Αρχιεπισκόπου Μακαρίου και του Ραούφ Ντενκτάς. Βέβαια, δεν τόλμησαν κάτι τέτοιο, απλώς γιατί ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ!

Δεν υπήρξαν είτε «Συμφωνίες Υψηλού Επιπέδου» είτε «Χαμηλού Επιπέδου», ήταν και παραμένει ένα ψεύδος, μια μεγάλη απάτη από όλους εκείνους, ξένους και δικούς μας, που ανήγαγαν ασύδοτα, αλλά συνειδητά ένα πρακτικό σε «Συμφωνία» με κεφαλαίο «Σ» και το έκαναν και «Υψηλού Επιπέδου», για να δίνουν άλλοθι στις έκτοτε και μέχρι ΣΗΜΕΡΑ μειοδοτικές παραχωρήσεις και υποχωρήσεις, καθ' υπόδειξιν των ξένων (πρωτίστως Βρετανών κηδεμόνων και συνοδοιπόρων Αμερικανών), προς εξυπηρέτηση των τουρκικών απαιτήσεων και συμφερόντων. Με την ενοχή και ανοχή του εκάστοτε Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ και των απεσταλμένων του...

Κατευθυντήριες γραμμές

Πέραν του εντύπου του Γραφείου Τύπου και Πληροφοριών της Κυπριακής Δημοκρατίας (Μαρτίου 1977), που δημοσιεύσαμε στο άρθρο μας στις 31 Αυγούστου 2015, το οποίο αναφερόταν σε «κατευθυντήριες γραμμές», πέραν των τουρκοκυπριακών προτάσεων της 13ης Απριλίου 1978, στις οποίες σε δέκα ξεχωριστές περιπτώσεις η αναφορά είναι σε κατευθυντήριες γραμμές με μικρό «g» (guidelines), όπως και ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ στην έκθεσή του, του 1978, αλλά και η αναφορά στη Βουλή των Λόρδων της 8ης Μαρτίου 1978 (ήταν κι αυτή σε «κατευθυντήριες γραμμές»), σήμερα τεκμηριώνουμε και το πιο σημαντικό σημείο - ότι ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΑΝ ΥΠΟΓΡΑΦΕΣ, ΔΕΝ ΗΣΑΝ ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ, είτε «υψηλού» είτε «χαμηλού» επιπέδου, αλλά πρακτικά, που μια διαχρονική διαστρέβλωση κατάντησε σε «συμφωνία φάντασμα» εις βάρος των συμφερόντων του κυπριακού Ελληνισμού.

Δεν υπήρξαν υπογραφές!

Στις 14 Φεβρουαρίου 1977, δύο μέρες μετά τη συνάντηση Αρχιεπισκόπου Μακαρίου, ως Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, και του Τουρκοκύπριου ηγέτη Ραούφ Ντενκτάς στη Λευκωσία, εν τη παρουσία του τότε Γ.Γ. του ΟΗΕ Κουρτ Βάλντχαϊμ, ο τότε Βρετανός Ύπατος Αρμοστής, αφού είδε τον Βάλντχαϊμ και εξασφάλισε από πρώτο χέρι το τι έλαβε χώραν, έστειλε ενημερωτικό τηλεγράφημα στο Φόρεϊν Όφις, τονίζοντας ότι ΣΤΑ ΚΡΑΤΗΘΕΝΤΑ ΠΡΑΚΤΙΚΑ από ΤΑ ΗΝΩΜΕΝΑ ΕΘΝΗ, καταγράφτηκαν οι λεπτομέρειες της συζήτησης και οι οδηγίες (instructions) προς τους διαπραγματευτές (to the negotiators) των δύο πλευρών ΚΑΙ ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΑΝ ΥΠΟΓΡΑΦΕΣ ΣΤΟ ΕΓΓΡΑΦΟ (δηλαδή το πρακτικό). Δηλαδή, από κρατηθέντα πρακτικά, σκόπιμα και ενσυνείδητα κάποιοι τα ανήγαγαν ψευδώς, παραπλανητικά, διαστρεβλωτικά σε «Συμφωνίες Υψηλού Επιπέδου», για να ξεγελούν τον λαό και να καταπατούν τα συμφέροντα της πατρίδας μας.

Τι έγραψε ο Ύπατος Αρμοστής

Έγραψε ο ΄Υπατος Αρμοστής μεταξύ άλλων ξεκαθαρίζοντας:

« … The agreed instructions to the negotiators had been worked out painstakingly and word by word - Waldheim clearly considered this the major achievement of the meeting… No document had been signed, but the minutes of the meeting, taken by the UN, included the points on the basis of which the negotiators would work. It had been agreed in principle that Cyprus would be federal, unitary, bicommunal, independent and non-aligned…»

(... Οι οδηγίες που συμφωνήθηκαν προς τους διαπραγματευτές ήσαν σκληρή δουλειά λέξη προς λέξη - την οποία ο Βάλντχαϊμ θεωρεί κύριο επίτευγμα της συνάντησης... Κανένα έγγραφο δεν υπογράφτηκε, όμως τα πρακτικά της συνάντησης, που κράτησαν τα Ηνωμένα Έθνη, περιλαμβάνουν τα σημεία στη βάση των οποίων θα δουλέψουν οι διαπραγματευτές. Ως αρχή συμφωνήθηκε η Κύπρος να είναι ομόσπονδη, ενωμένη, δικοινοτική, ανεξάρτητη και αδέσμευτη...).

Έτσι, τα κρατηθέντα πρακτικά μιας συνάντησης με 4 κατευθυντήριες γραμμές (οδηγίες) προς τους διαπραγματευτές, σταδιακά μεταμορφώθηκαν σε ανύπαρκτες «Συμφωνίες Υψηλού Επιπέδου» ΦΑΝΤΑΣΜΑ!

Η Κοινή Διακήρυξη του Φεβρουαρίου

Με αποκορύφωμα την Κοινή Διακήρυξη της 11ης Φεβρουαρίου 2014 μεταξύ των «δύο ηγετών», δηλαδή του Προέδρου Αναστασιάδη και του Τουρκοκύπριου ηγέτη Ντερβίς Έρογλου, στην 3η παράγραφο της οποίας -με την ενοχή και ανοχή της Γραμματείας του ΟΗΕ- γίνεται αναφορά σε ανύπαρκτες «Συμφωνίες Υψηλού Επιπέδου». Όμως, εδώ δημιουργήθηκε πλέον ένα σοβαρότατο πρόβλημα. Γιατί, όταν η παράγραφος αυτή της Κοινής Διακήρυξης της 11ης Φεβρουαρίου 2014 αναφέρει ότι «η διευθέτηση (του Κυπριακού) θα βασίζεται σε μια δικοινοτική, διζωνική ομοσπονδία με πολιτική ισότητα, όπως καταγράφηκε στα σχετικά Ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας και των Συμφωνιών Υψηλού Επιπέδου» και ενόψει της πραγματικότητας, δηλαδή ότι ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΑΝ ΤΕΤΟΙΕΣ ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ, ΟΥΤΕ ΥΠΟΓΡΑΦΕΣ, ούτε αναφορά σε Διζωνική στο πρακτικό εκείνο που κράτησαν τα Ηνωμένα Έθνη, η Διακήρυξη εκείνη δεν αξίζει ούτε το χαρτί πάνω στο οποίο γράφτηκε. Πέραν του ότι οι Τουρκοκύπριοι επιδιώκουν συνομοσπονδία, δύο κράτη, και πέραν του ότι ήδη οι οδηγίες εκείνες προς τους διαπραγματευτές ούτε είχαν ούτε έχουν καμία δεσμευτική ισχύ, εξ ου και η Κύπρος αποχώρησε από το Κίνημα των Αδεσμεύτων για να γίνει μέλος της ΕΕ το 2004...

Άκυρο και το Κοινό Ανακοινωθέν!

Επομένως, το Κοινό Ανακοινωθέν εν μέρει γράφτηκε και βασίστηκε πάνω σε παραπλανητικά θεμέλια και σε διαστρεβλωμένα ιστορικά γεγονότα. Και υπό κανονικές συνθήκες είναι ΑΚΥΡΟ! Πέραν των άλλων αντιφατικών αναφορών του, που συγκρούονται τόσο με το Ευρωπαϊκό Δίκαιο και τη Συνθήκη του ΟΗΕ εναντίον του Άπαρτχαϊντ, την οποία η Κυπριακή Δημοκρατία μαζί με τις 3 ούτω καλούμενες εγγυήτριές της δυνάμεις αποφεύγουν όπως ο διάβολος το λιβάνι να υπογράψουν από το 1973 μέχρι σήμερα, απλώς γιατί η λύση που προωθούν για την πατρίδα μας είναι ΑΠΑΡΤΧΑΪΝΤ!!! Και οι βασικές ερωτήσεις που προκύπτουν, για τις οποίες υπόλογoι είναι τα Ηνωμένα Έθνη και η Κυπριακή Δημοκρατία: Είχε ο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος τον δημοκρατικό όρο εντολής από τον λαό να δεχθεί εκείνες τις κατευθυντήριες γραμμές, είχε ζητήσει τη γνώμη του λαού; Πότε, πού, γιατί και προς τα συμφέροντα ποίων οι «κατευθυντήριες» βαφτίστηκαν «Υψηλού Επιπέδου Συμφωνίες»;

ΦΑΝΟΥΛΑ ΑΡΓΥΡΟΥ

Ερευνήτρια/δημοσιογράφος

η σημερινή