Παιδιά, της Ελλάδας παιδιά! - Του Θεόδωρου Μεσσηνέζη

Το Σαράντα, το Ηρωικό αυτό Σαράντα, η αξέχαστη για πάντα, Σοφία Βέμπο, τραγουδούσε αυτό το τραγούδι, που ξεσήκωνε καρδιές κι άναβε υπέροχες φωτιές μέσα στα στήθια μικρών και μεγάλων εκείνα τα χρόνια! Ένα τραγούδι, που χωρίς αμφιβολία συνετέλεσε κι αυτό στο να γραφεί το έπος του Σαράντα! Ένα έπος που ανέβασε την Ελλάδα στη κορφή της παγκόσμιας εκτίμησης και θαυμασμού.

Σήμερα πού βρίσκεται αυτή η Ελλάδα; Μα σαφώς σε μια θέση που δεν απέχει πολύ από τη περιφρόνηση! Σε μια δεινή θέση που την κάνει να μην διαφέρει από μία ζητιάνα, που άλλο τίποτα δεν κάνει από το να ζητεί μια κάποια βοήθεια! Σκληρές σκέψεις. Το καταλαβαίνω και όχι μόνον λυπούμαι αλλά και ντρέπομαι!

Αλλά πώς πέσαμε από το «ζενίθ» στο «ναδίρ»; Πάντως αυτό δεν έγινε σε μια νύχτα ούτε από ένα και μόνον ατυχές γεγονός.  Δεν ήρθε σαν «κεραυνός εν αιθρία», ούτε σαν μια κακή κατάρα δαιμονικών και αοράτων δυνάμεων!

Ήρθε, ή μάλλον οφείλεται καθαρά σε «ανθρώπινη ενέργεια», ή για να είμαστε πιο ακριβείς σε βλακώδεις, και ανεύθυνες κινήσεις και ενέργειες ανίκανων και ασυνείδητων ανθρώπων, που για πολλά χρόνια νόμιζαν ή το χειρότερο, προσποιούντο ότι εργάζονται για το καλό της Χώρας και του Λαού της, ενώ οι ενδόμυχες σκέψεις τους και οι πραγματικές ενέργειές τους, ως αφετηρία και τέρμα είχαν το ατομικό, ή το κομματικό, ακόμη και το παραταξιακό όφελος!

Στο θλιβερό αυτό διάστημα, το κύριο χαρακτηριστικό του Κράτους ήταν, ή σχεδόν ήταν, η παντελής έλλειψη ελέγχου σε όλα τα στάδια της λειτουργίας της Κρατικής μηχανής! Ανικανότητα των εντεταλμένων οργάνων; Αδυναμία ; Άγνοια του τι συμβαίνει; Ή και ηθελημένη ένοχη σιωπή;

Απάντηση στα ερωτηματικά αυτά, στο σημείωμα αυτό δεν μπορεί ούτε και επιτρέπεται να δοθούν. Αυτό είναι υποχρέωση μελέτης από την Ιστορία της περιόδου αυτής. Τότε μόνον μπορεί να διευκρινισθεί ξεκάθαρα το τι ακριβώς συνέβαινε!

Αυτό που είναι φαεινότερο του φωτός είναι ότι από δύο βασικούς παράγοντες υπήρξε και δυστυχώς επιδειχθεί μια ανεξήγητη αδιαφορία και αδράνεια στις αντιδράσεις που έπρεπε να έχουν εν καιρώ επιδειχθεί. Οι δύο αυτοί παράγοντες, ας μην κρυβόμαστε είναι : Πρώτον ο Λαός, ο οποίος ζούσε μια ήρεμη ζωή στην αρχή της πτώσης και που δεν ήθελε για κάτι τέτοια να «χαλάσει τη ζαχαρένια του» κατά τη Λαϊκή ρήση ή να χάσει ευνοϊκές  και αποδοτικές για αυτόν ευκαιρίες. Έβλεπε τον κατήφορο αλλά δεν ήθελε να αναμιχθεί και να χάσει την ηρεμία του! Ο δεύτερος παράγων είναι η Δικαιοσύνη. Και αυτή κινήθηκε με πολύ αργούς ρυθμούς! Τους λόγους αυτής της αδράνειας  είναι ανεπίτρεπτο, αυτή τη στιγμή να τους ερευνήσει κανείς παρά μόνον μια αδιάβλητη και ακέραια, επίσημη επιτροπή και να αποδώσει «τα του Καίσαρος τω Καίσαρι!». Υπήρξαν περιπτώσεις που αν ξεκαθαρίζοντο έγκαιρα και με αυστηρότητα, μπορούσαν να φρενάρουν ή και να αποτρέψουν επαναλαμβανόμενα αμαρτήματα

Αλλά δυστυχώς και σήμερα ακόμη, αν αντιδρούσε πιο γρήγορα και πιο αυστηρά, αλλά ακριβοδίκαια, ίσως το οικονομικό πρόβλημα που μαστίζει τη Πατρίδα μας να ήταν πιο ήπιο !

Δυστυχώς όμως, τώρα πια, όλα αυτά έχουν πρόσημο το «Αν» και το «Θα»!

Η Πατρίδα μας βουλιάζει σε ένα απύθμενο βάραθρο. Χρειάζεται τόλμη, θέληση, αυτοθυσία, αλτρουισμό, συγκράτηση, πειθαρχία συνεργασία, και πρωτίστως  απόλυτη Φιλοπατρία και πολλή και καθαρή δουλειά για να ανακάμψει και να ξαναβρεί τη περηφάνια της!

Είναι κουτό να περιμένουμε την "εξ Ύψους βοήθεια"!. Άλλά πιο βλακώδες και επικίνδυνο,  να περιμένουμε την "ανιδεοτελή βοήθεια" από τους κατ’ ευφημισμόν φίλους μας!

Μόνοι μας νικήσαμε τους εχθρούς μας. Μόνοι μας φθάσαμε στη κορφή! Μόνοι μας κατά κύριο λόγο πήραμε το κατήφορο! Μόνοι μας πρέπει να ξαναγυρίσουμε, αν όχι στη κορφή, αλλά τουλάχιστον σε ένα σεβαστό και παραδεκτό από όλους επίπεδο!  Αν δε το κάνουμε Τότε θα είναι σαν να αλλάζουμε τους στοίχους του τραγουδιού της Βέμπο , και να τους κάνουμε!... « Παιδιά της Ελλάδας παιδιά που σκληρά πολεμάτε πάνω στα βουνά .... για τη σημερινή Ελλάδα, όπως τη κάναμε, Πολεμήσατε ;»

Θ.Σ.Μεσσηνέζης.- Αθήνα .- 27/10/2015