"Τα χιλιάδες ΓΙΑΤΙ" - Ποίημα του Σπύρου Δαρσινού, Nashville-Tennessee
Γέρνουν τα αδύναμα στάχυα απ' των καιρών το ξεμυάλισμα.
Οι σχέσεις επικίνδυνα τρικλίζουν σε ασαφείς κουτσοήλιους.
Νονοί χορεύουν στην σφετερισμένη πλευρά μας σε αρκουδίστικες στάσεις.
Πάγωσαν τα βουβωμένα ΓΙΑΤΙ στα χείλη των Γκέτο.
Στις Σαχάρες της Ασίας.
Στους λυγμούς των εξαρτημενων βλαστών των Εξαρχείων.
Στην ψυχή των αγνοουμένων.
Στα πελώρια -Θεέ μου-μυγιασμένα μάτια των παιδιών της Ασίας.
Στα διψασμένα χείλη στους οχετούς στο Καράτσι.
Στα σκυμμένα κεφάλια των ταπεινωτικών συσσιτίων.
Στους κάδους των απορριμμάτων.
Στα λιγοθυμισμένα παιδιά των σχολείων... .
Πίσω από τα κάγκελα χρόνια τώρα κοιτάζω τις στρατιές των σωτήρων.
Παρελαύνουν περήφανα πάνω στα τσιμεντωμένα ΓΙΑΤΙ...
Ανθρωπε, σαν μαούνα σε καταχνιά σε γυρεύω.
Αγκάλιασέ με, του κορμιού μου η ομίχλη ζεσταίνει.
Γνωρισέ με.
Εγώ ρουφάω γιά σένα της ασφάλτου το απόσταγμα.
Μιλησέ μου.
Κουπιά να γίνουν τα λόγια μας στην φεγγιά των πελάγων.
Μην φεύγεις ...
Στάσου....
Τα κάγκελα πυκνώνουν, η κουρτίνα δακρύζει.
Σε λίγο ένα φύλλο ακόμη θα πέσει και στο κοτσάνι θα μείνει ένα ακόμη ΓΙΑΤΙ.
Δείτε καρέ-καρέ τη σφαγή στο Κοντομαρί Χανίων από τους Γερμανούς - Η ιστορία του Franz Peter Weixler
- Δημοφιλέστερα
