Θέατρο: Παναγιώτη Μπρατάκου, "Μικρές ιστορίες φόνων" - Κριτική Νίκου Μπατσικανή*

Σκηνοθεσία: Δημήτρης Καρατζιάς

Μουσική: Μάνος Αντωνιάδης. Στίχοι: Παναγιώτης Μπρατάκος - Μάνος Αντωνιάδης

Σκηνικά: Τόνια Αβδελοπούλου. Κοστούμια: Ζωή Μολυβδά - Φαμέλη

Αξεσουάρ: Λία Μπάρμα. Φωτισμοί: Βαγγέλης Μούντριχας

Φωτογραφίες: Τάσος Σκλαβούνος

Διανομή: Μυρτώ Γκόνη, Πωλ Ζαχαριάδης, Αλέξανδρος Καλπακίδης, Δήμητρα Κολλά, Αλεξάνδρα Κόνιακ, Μάριος Μακρόπουλος, Βάνα Παρθενιάδου, Δώρα Χρυσικού.

Μια πρώην τηλεπαρουσιάστρια που κάποτε κυριαρχούσε στη μικρή οθόνη, βρίσκεται πλέον στη φυλακή για έγκλημα πάθους. Την ψυχοσύνθεσή της εξακολουθούν να διαμορφώνουν οι παλιές καλές ημέρες στην τηλεόραση, με κεντρικό θέμα των εκπομπών που αναπαράγει και στο κελί όπου βρίσκεται: «Ιστορίες φόνων, που έγιναν με αφορμή τον Έρωτα». Ο φονιάς, ένας μάρτυρας και το θύμα κάθε ιστορίας αποκαλύπτουν -επί σκηνής- τα όσα τούς οδήγησαν στο κακό. Πέντε ιστορίες, όπου οι θύτες προσπαθούν να εξηγήσουν το πώς έφτασαν να σκοτώσουν, προσπαθώντας να απολογηθούν και να δικαιολογήσουν την πράξη τους, επιρρίψουν ευθύνες και σε άλλους, με εμφανείς και αυτές της κοινωνίας, που εξακολουθεί να είναι εχθρική απέναντι στις ιδιαιτερότητες κάποιων. Ήρωες δέσμιοι των παθών τους -για τα οποία, ασφαλώς και δεν ευθύνονται αποκλειστικά οι ίδιοι- ανεκπλήρωτα όνειρα, ανηφορική πορεία, αδιέξοδα, με κατάληξη το φόνο ή την αυτοκτονία. Η δημοσιογράφος γνωρίζει καλά ότι «η τραγωδία των άλλων καλύπτει τη δική μας» και αυτό τής επιτρέπει να συνεχίζει απτόητη. Το ωραίο κουστούμι της παραπέμπει -εσκεμμένα, φαντάζομαι- σε ρούχο αρχαίας τραγωδίας και η όλη εμφάνισή της υπηρετεί το δράμα που ξετυλίγεται μπρος στα μάτια των θεατών της παράστασης, που είναι -κατά αντιστοιχία- αυτοί της τηλεόρασης στα ρεάλιτι που κυριαρχούν στη ζωή πολλών, τρέφοντάς τους ποικιλοτρόπως, όπως και τα αδιέξοδα του «σήμερα».

Το κείμενο του ηθοποιού και συγγραφέα Παναγιώτη Μπρατάκου έχει πολλές αρετές, καθώς ο νεαρός δημιουργός πάει το νυστέρι της πένας του ως το κόκαλο, και ρίχνει αλάτι στις πληγές, για να πετύχει το αποτέλεσμα που επιδιώκει. Με ωμότητα, «λόγο πεζοδρομίου» και μικρές δόσεις χιούμορ, που βγαίνει αυθόρμητα κάποιες στιγμές, από ακρότητες συμπεριφορών και προσώπων, οικοδόμησε ένα έργο πολύ δυνατό, γεμάτο ατόφιες εικόνες ζωής και χαρακτήρων. Κατάφερε να κάνει ανατομία όχι σε ένα αλλά σε πολλά εγκλήματα ταυτοχρόνως. Εύγε του.

Η παράσταση ευτύχησε στα χέρια του Δημήτρη Καρατζιά, που έδωσε μια παράσταση αντάξια του κειμένου, το οποίο είναι μια σύγχρονη τραγωδία, αλλά με στοιχεία ποιητικού ρεαλισμού, παρότι περιγράφει φονικά. Στην ανάλγητη εποχή που ζούμε, αυτό παίρνει διαστάσεις επιτυχίας, και σε αυτό συνετέλεσαν όλοι οι συντελεστές της. Οι ηθοποιοί, με επικεφαλής τους έμπειρους και ταλαντούχους: Βάνα Παρθενιάδου, Δώρα Χρυσικού και Αλέξανδρο Καλπακίδη, ερμήνευσαν άψογα τους ιδιαίτερους ρόλους τους. Ιδανική δημοσιογράφος – «μέγαιρα» η Μυρτώ Γκόνη, εντυπωσιακή σε ρόλο κι εμφάνιση η πανέμορφη Αλεξάνδρα Κόνιακ -γοήτευσε τους πάντες- ιδιαιτέρως ευαίσθητη αλλά και σκληρή συγχρόνως -όπου έπρεπε- η γλυκιά Δήμητρα Κολλά, ενώ, ο Μάριος Μακρόπουλος κι ο Πωλ Ζαχαριάδης υπηρέτησαν με επιτυχία τους τόσο ιδιαίτερους ήρωες που ενσάρκωσαν. Αίσθηση προξένησαν το ευρηματικό -λιτό- σκηνικό της Τόνιας Αβδελοπούλου και τα υπέροχα κοστούμια που έφτιαξε η Ζωή Μολυβδά – Φαμέλη. Στο όλο εγχείρημα συνέτειναν τόσο η αισθαντική μουσική του Μάνου Αντωνιάδη, όσο και τα τραγούδια που έγραψε με τη συνεργασία -στους στίχους- του Παναγιώτη Μπρατάκου. Η σκηνή φωτίστηκε όμορφα από τον Βαγγέλη Μούντριχα και οι θεατές απόλαυσαν το τελικό αποτέλεσμα κατενθουσιασμένοι, όπως έδειξε το πολύ χειροκρότημα στο τέλος.

Vault» Μελενίκου 26, Βοτανικός

(Πλησιέστερος σταθμός Μετρό: Κεραμεικός)

Τ/Φ: 2130356472, 6945993870

Παραστάσεις : Δευτέρα & Τρίτη 21.00 (Έως 30/5/16)

*Νίκος Μπατσικανής, συγγραφέας - ποιητής