28η του Οκτώβρη 1940 ! - Του Θεόδωρου Μεσσηνέζη

Ναι! 1940.

Πριν 76 ολάκερα χρόνια! Μια ολάκερη ζωή έχει περάσει από τότε. Κι ακόμα μέχρι τη στιγμή αυτή που γράφω το σημείωμα αυτό, θαρρώ πως ακόμα άκουω τις σειρήνες να ουρλιάζουν και τη φωνή του εκφωνητή του «Ράδιο Αθήνα» να αναγγέλλει τη κήρυξη του ΕλληνοΙταλικού Πολέμου. Πόσα και πόσα δεν έχουν αλλάξει από τότε!

Όλα σχεδόν!  Όλα;  Όχι όλα. Η πατρίδα μας, η Ελλάδα μας δεν άλλαξε!

Είναι η ίδια. Έχει το ίδιο κλίμα. Την ίδια θάλασσα, τον ίδιο ήλιο, την ίδια θέση που είχε πάντα! Το μόνο που άλλαξε δυστυχώς, είμαστε εμείς οι Έλληνες! Που είναι οι Μαραθωνομάχοι που πέφτανε υπερασπιζόμενοι Πατρίδα, Θρησκεία, Οικογένεια. Πού είναι οι τρακόσοι του Λεωνίδα των Θερμοπυλών με το «μολώνλαβέ; Κι αργότερα οι υπερασπιστές της Βασιλεύουσας με το «Εν τούτο Νίκα!» . ή ,οι άλλοι οι Μεσολογγίτες , αλλά κι οι Σουλιώτησσες κι οι Μπουμπουλήνες  κι οι Κανάρηδες, αλλά και κάτι Κολοκοτρωναίοι με το περίφημο «Του Έλληνα ο τράχηλος ζυγό δεν υπομένει»; Και πάμε πιο πίσω. Κάποιος Λεωνίδας κάποιος Αλέξανδρος, κάποιος πολυμήχανος Οδυσσέας; Έλληνες κι αυτοί! Έλληνες και Ελληνίδες δεν ήταν όλοι ; Άλλ’ ας  είμαστε και δίκαιοι! Κι οι ήρωες του 40 ,οι Τσολιάδες μας κι οι Φαντάροι μας, αυτοί οι «Ήρωες που πολεμούσαν σαν Έλληνες» όπως είπε ο Τσόρτσιλ, Έλληνες δεν ήταν;

Έλληνες ήταν όλοι, ασχέτως αν ήσαν Ηγήτορες  ή απλοί οπλίτες ή γυναικούλες νοικοκυρές! Όλοι  πίστευαν σ’ ένα ιδανικό που λεγόταν, λέγεται και θα λέγεται ες αεί  ΕΛΛΑΔΑ !

ΕΛΛΑΔΑ !

Σήμερα, οι σημερινοί Έλληνες , μπορούμε να πούμε ότι τους μοιάζουμε;

ΌΧΙ !Πού είναι η περηφάνια μας, η ευθιξία μας, η φιλοπατρία μας, η ενεργητικότητά μας, η ΣΥΝΟΧΗ μας!! ; Πως καταντήσαμε έτσι ; να ζούμε μέσα στη φτώχια, στην αβεβαιότητα του αύριο, στην εξαθλίωση και του Λαού αλλά το χειρότερο όλων και της πατρίδας μας της ίδιας;  Ποιος φταιει;;;; Δύσκολη ερώτηση, αλλά ίσως και πολύ απλή!

«Όταν ένα καράβι που ταξιδεύει γεμάτο κόσμο, πέσει στα βράχια κι αρχίζει να βουλιάζει και να πνίγονται οι επιβάτες, ποιος φταιει; Ο μούτσος ΄κι ο καμαρότος του καραβιού ή ο Καπετάνιος μέχρι το ναύτη της γέφυρας ; Θα μου απαντήσετε : Ο Καπετάνιος πρώτα και κατά σειρά οι βοηθοί του. όλοι που στέκουν στη γέφυρα του καραβιού! Βέβαια, αυτοί θα πουν ότι τους φταιει ο κακός τους ο καιρός. Ο βοριάς και η Νοτιά που σηκώνουν φουρτούνες . Ναι Φταιει κι ο καιρός , αλλά «ο καλός ο καπετάνιος στη φουρτούνα φαίνεται!»

Μήπως κι η Ελλάδα σήμερα, σαν καράβι θαλασσοδαρμένο δεν είναι; Κι αυτή είχε και έχει και καπετάνιο και βοηθούς του καπετάνιου, αλλά και επιβάτες όλο το Λαό της, που πνίγεται! Και πλέει μέσα σε μια θάλασσα διεθνώς φουρτουνιασμένη και μανιασμένη! Που είναι ο καλός, ο έμπειρος Καπετάνιος που θα τη φέρει σε απάνεμο λιμάνι; Που είναι ο υπεύθυνος Καπετάνιος που θα σώσει και το καράβι και τους επιβάτες για να  μην πνιγούν;

Κι εδώ έρχεται ένα άλλο ερώτημα.: «Οι επιβάτες, για χρόνια ακούγανε και ακούν τα ονόματα διάφορων Καπεταναίων που κουμαντάρανε ή που θέλουν να κουμαντάρουν αυτό το καράβι. Τους ξέρανε! Τους ξέρανε απ’ τα γεννοφάσκια τους. Ξέρανε τα ονόματα τους , γνωρίζανε τις φάτσες τους τα κατορθώματά τους!  Γιατί διαλέξανε αυτούς για το καράβι τους; Για την Ελλάδα τους ; Κάνανε λάθος επιλογή ή Παρασύρθηκαν; Όπως κι αν το πάρουμε, λάθος επιλογή ήτανε που εμπιστευθήκανε σε τέτοια ανίκανα χέρια τη τύχη τους  Άρα φταινε κι αυτοί ! Οι επιβάτες ! ΝΑΙ!   Για την επί χρόνια αμυαλοσύνη τους, την επιπολαιότητα τους, την ευπιστία τους! Και τη μη συνοχή τους ! Ίσως και την ανοχή τους!!!  Το Καράβι, Η Ελλάδα μας, όμως τι φταιει για να καταστραφεί στα διεθνή βράχια; Που είμαστε εμείς οι επιβάτες, ο Λαός της, για να τη σώσει; Που είναι η Ελληνική περηφάνια  μας; Η Ελληνική Ευθιξία μας; Η Ελληνική Φιλοπατρία μας;  κι η Ελληνική Αντροσύνη μας ;  Γιατί καταντήσαμε σαν τους πάλε ποτέ «ραγιάδες  του Σφάξε με Αγά μου ν’ αγιάσω !» :::Κρίμα!!

Δεν λέγω να ματαγίνουμε σαν τους επαναστάτες του 21 ! ΌΧΙ Αυτό θα ήταν η μεγαλύτερη βλακεία και παντελής καταστροφή. Αλλά ας επιστρατεύσουμε τα παλιά μας πλεονεκτήματα και με σύνεση και σωφροσύνη, ας υποδείξουμε , ας απαιτήσουμε κι ας αποδείξουμε με την απόλυτη ενότητα μας, τη  συνοχή μας, την εργατικότητα μας και την επιμονή μας κι όχι με κούφια λόγια και φωνές, προς τους καπετάνιους μας και τους ομοίους τους του Εξωτερικού , ότι οι ΈΛΛΗΝΕΣ θέλουμε να σώσουμε την Ελλάδα μας , το καράβι μας , απ’ όλες τις φουρτούνες που το δέρνουν σήμερα, όποιες κι αν είναι, κι ας υποσχεθούμε στους εαυτούς μας ότι στις επόμενες επιλογές μας για καπετάνιους , θα είμαστε και προσεκτικοί και συνετοί και σώφρονες κι όχι πούπουλα που παρασύρονται στο πρώτο φύσημα του κομματικού αγέρα!.—

Ας ξαναγίνουμε οι Έλληνες που ήμασταν! Το οφείλουμε στους εαυτούς μας, στα παιδιά στα εγγόνια μας και πρωτίστως, Σ’ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΠΕΣΑΝΕ ΣΤΑ ΒΟΥΝΑ ΤΗΣ ΑΛΒΑΝΙΑΣ , για να ήμαστε σήμερα  εμείς , ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ !!!

Θ.Σ,Μεσσηνέζης  Αθήνα. 24/10/2016