Η ιερή αγελάδα του Δημοσίου - Του Δημήτρη Μαυραειδόπουλου

Κ. διευθυντά

Στοιχεία που είδαν πρόσφατα το φως της δημοσιότητας κατατάσσουν την χώρα μας στην τρίτη θέση μετά τη Γαλλία και τη Σουηδία σε λειτουργικά δημόσια έξοδα. Τώρα θα αναρωτηθείτε τι σχέση μπορεί να έχουν, από πλευράς παροχών, οι παραπάνω χώρες με τη δική μας – ας το αποφύγουμε γιατί πονάει. Τον επόμενο χρόνο κλείνουμε τον έβδομο χρόνο των ισχνών αγελάδων με τρία μνημόνια που «τρέχουν», κάτω από ξένη επιτροπία, και οι Έλληνες γίνονται όλο και πιο ξένοι στον τόπο τους, αφού με την τροπή που έχουν πάρει τα πράγματα ούτε τα σπίτια μας δεν θα ορίζουμε. Για σαράντα χρόνια η διαπλοκή και η διαφθορά μας έχουν γίνει δεύτερη φύση, σαν ανίατη ασθένεια. Αναφέρουμε κάποια παραδείγματα όπως οι έλεγχοι στο λαθρεμπόριο πετρελαίων, που το ίδιο το κράτος το υπολογίζει στο 1,5 δισ., και περιορίστηκαν στο 5% με πενιχρά αποτελέσματα. Για το λαθρεμπόριο, πάλι, ξηρού φορτίου, που υπερβαίνει το προηγούμενο νούμερο, μόλις προχθές το κράτος ενέκρινε κονδύλι για την αγορά μηχανήματος που θα ανιχνεύει τα φορτία στα σύνορα. Δεν χρειάζεται να είσαι ειδικός για να δεις το λαθρεμπόριο τσιγάρων που οργιάζει μαζί με άλλα πράγματα σε λαϊκές και άλλους χώρους. Τώρα με την πείρα που έχουμε, μέχρι να το εγκαταστήσουμε και να το μάθουμε το μηχάνημα, να προκληθούν ακούσια και εκούσια και κάποιες βλάβες, τα φάγαμε τα πέντε έξι χρόνια. Στην μεγαλύτερη εξάρθρωση σπείρας που έγινε πρόσφατα από τις Αρχές, τα μέλη της οποίας καταλήστευαν τα σπίτια για πάνω από είκοσι χρόνια με πλούσια λεία, ενέχονται ως πληροφοριοδότες και φύλακες του κράτους και σε πολύ υψηλά κλιμάκια. Έτσι επαληθεύεται αυτό που λέει ο θυμόσοφος λαός «κάστρο χωρίς ρουφιάνο από μέσα δεν πέφτει». Κυβερνητικοί παράγοντες που έχουν χρηματίσει σε υπουργεία έχουν επανειλημμένως δηλώσει ότι μόνο το 15% μόνο των υπαλλήλων παράγει. Οι υπόλοιποι είναι παρόντες – απόντες ροκανίζοντας τον χρόνο. Παρ’ όλα αυτά, οι δημόσιοι βρίσκονται σε πλεονεκτική θέση σε σχέση με τους αντίστοιχους του ιδιωτικού τομέα κατά 20-25%, χωρίς να λαμβάνουμε υπόψη το πλεονέκτημα της μονιμότητας. Όπως ο ιδιωτικός χώρος δέχεται αξιολόγηση από το κοινό αμείλικτα σε καθημερινή βάση, έτσι κάποτε πρέπει να γίνει και στον δημόσιο τομέα. Διαφορετικά, αν δεν το κατανοήσουμε καθολικά σ’ αυτή τη χώρα, θα την οδηγούμε όλο και πιο τριτοκοσμικά και είναι άδικο να ζητούμε ευθύνες από ξένους. Ενδεικτικά αναφέρουμε το σώμα των εκπαιδευτικών, που αποφάσισαν μεσοβδόμαδα να διεξάγουν τις εκλογές τους, σαν να μην τους έφταναν οι τετράμηνες διακοπές (καλοκαίρι, Χριστούγεννα και Πάσχα). Ο ίδιος κλάδος καλεί ανάλγητα τους γονείς για να τους δώσει τους βαθμούς σε ώρες που εργάζονται και όχι να θυσιάσουν κάποιες ώρες από ένα Σάββατο, ενώ γνωρίζουν ότι σε χώρες της Ευρώπης τα σχολεία λειτουργούν έξι ημέρες. Και να μάθαιναν τα παιδιά μας γράμματα, χαλάλι τους. Από τις τριάντα δύο χώρες τα ελληνόπουλα καταλαμβάνουν τις τελευταίες θέσεις. Δεν είδαμε ποτέ σύσωμους τους εκπαιδευτικούς μας σε μια διαμαρτυρία ή μια αποχή για τη βελτίωση της εκπαίδευσης, τη λοβοτόμηση της Ελληνικής γλώσσας, της Ιστορίας και άλλων πυλώνων για να βελτιωθεί η παιδεία και να σταματήσει η παραπαιδεία, παγκόσμιο ελληνικό φαινόμενο. Σε όλα αυτά το κράτος κάνει οριζόντιες περικοπές μεταξύ δικαίων και αδίκων, αρκεί να μην πειραχθεί η ιερή αγελάδα της νομενκλατούρας του Δημοσίου. Όλες οι κυβερνήσεις ανεξαιρέτως στον περιορισμό της σπατάλης του κράτους θυμίζουν εκείνο τον αδιόρθωτο μπεκρή που περιόριζε όλα τα εδέσματα, αλλά το κιλό με το κρασί το ήθελε ακέραιο. Πρόσφατα κάποια υπουργεία μαζί με τον χώρο της υγείας υπερέβησαν τους προϋπολογισμούς ανεβάζοντας έτσι το χρέος. Εάν αυτό γινόταν σε οποιαδήποτε ιδιωτική επιχείρηση το αποτέλεσμα θα ήταν λουκέτο με τους εργαζόμενους στην ανεργία. Δεν φταίνε οι ξένοι για τη βαλκανοποίηση της χώρας μας. Τα καταφέρνουμε θαυμάσια και μόνοι μας.

Υ.Γ.  Όσες μεταρυθμίσεις και να γίνουν στη χώρα θα μείνουν μόνο στα χαρτιά, εάν το Δημόσιο δεν προχωρήσει σε αξιολόγηση των υπαλλήλων που σήμερα αντί για ατμομηχανή λειτουργεί ως τροχοπέδη σε κάθε προσπάθεια για ανάπτυξη.  Εάν πάλι σε νευραλγικά σημεία οι φύλακες δεν σταθούν στο ύψος των περιστάσεων δεν πρόκειται να παταχθεί ούτε η διαφθορά ούτε η διαπλοκή. Αναπτυγμένη χώρα χωρίς βιομηχανία δεν γίνεται. Σ’ αυτή μας την κατεύθυνση συμπαραστάτης μας το Π.Α.Μ.Ε.

Δημήτρης Μαυραειδόπουλος

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ το Σάββατο 12 Νοεμβρίου 2016