Ένα συντριβάνι και το ελληνικό δημόσιο - Του Απόστολου Βεργή
Στον Ηλία Κ.
Τι σχέση έχει ένα συντριβάνι κεντρικής πλατείας πόλεως επαρχιακής, χαμένης μέσα στο υπέρ - ελλαδικό τοπίο, με το ελληνικό δημόσιο; Είναι απλό: τις πιο πολλές ημέρες δεν δουλεύει. Παρότι είναι έργο ικανών μαστόρων, παρότι είν' πανέμορφο, δεν την αντέχει τη δουλειά, επίσης δεν αντέχει τις παραβιάσεις του προσωπικού του χώρου από διαφόρους άλογους ιθαγενείς που το γεμίζουν με σκουπίδια.
Βεβαίως και τα καλάθια σκουπιδιών του ελληνικού δημοσίου συνήθως είν' γεμάτα μέχρι πάνω αλλά, το θέμα μας εδώ είναι το συντριβάνι και οι πολύπλοκοι μηχανισμοί που το αποτελούν - και η ζωή μας προχωράει προς τα μπρος έχοντας συνοδούς της: διφορούμενες προβλέψεις και τσιτάτα βολεμένων αρχηγών.
Καταλαβαίνω ότι πολλοί είστε έτοιμοι να με παρεξηγήστε, αλλά, το συντριβάνι είναι υπαρκτό, όπως και το ελληνικό δημόσιο - μια ομοιότητα από τις δομικές (που λένε οι μοντέρνοι νεο-αριστεροί), από τις υπαρξιακές (που λένε οι παραδοσιακοί φιλόσοφοι), από τις πρακτικές (που λένε οι ερωτευμένοι Έλληνες teenagers, απλούστατα διότι δίνουν τα ραντεβού τους μπρος στο συντριβάνι - για το ελληνικό δημόσιο δεν δίνουν δυάρα τσακιστή, ώσπου, βέβαια, να ρθει η ώρα να ζητήσουν και αυτοί: α-παιδεία, διορισμό και απεργία).
Δικαίως λοιπόν αν είχε φωνή το συντριβάνι θα έλεγε σ' όλους αυτούς: “Κι εγώ τι ας φταίω μπρε παιδιά;” - μια απολύτως δίκαιη αντίδραση· άλλωστε ως ένοικος (και όχι κάτοικος) πλατείας κεντρικής, κι αυτό το συντριβάνι (όπως και τόσα άλλα) θα 'χει δει: τέρατα και σημεία, πορείες, λιτανείες, συγκεντρώσεις και αρκετές κηδείες· διότι η ζωή (δεν γίνεται διαφορετικά) κάποτε τελειώνει.
Το συντριβάνι αποτελείται από μεταλλικά μηχανικά μέρη και από ηλεκτρολογικό εξοπλισμό. Το ελληνικό δημόσιο από λόγια και ανθρώπους - πρώτα από λόγια, γιατί, αυτά, γίνεται ν' αντικαθιστούν τα πάντα. Κι εντέλει, μήπως από το συντριβάνι λείπουν λόγια και αργεί τόσο συχνά; Αργεί - δεν απεργεί, διότι, πρώτον: δεν λειτουργεί ως αυτο-διαχειριζόμενη δομή (που λεν και πάλι οι μοντέρνοι μας νεο-αριστεροί) και δεύτερον: δεν προλαβαίνει.
Πάντως, ως σημείο, υπερασπίζεται τη θέση του καλά κι όποτε φτάνουνε μεσάνυχτα βρίσκει ακόμα τρόπους μυστικούς και προσκαλεί νεράιδες και φαντάσματα κι ακολουθεί μια μοίρα.
Δείτε καρέ-καρέ τη σφαγή στο Κοντομαρί Χανίων από τους Γερμανούς - Η ιστορία του Franz Peter Weixler
- Δημοφιλέστερα
