Οι Θεσμοί, (ΔΝΤ κ.τ.λ.) και εμείς! - Του Θεόδωρου Μεσσηνέζη

Πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω τι σόι παιχνίδι παίζεται τόσους μήνες τώρα , μεταξύ αυτών και ημών! Δηλαδή της Κυβερνήσεώς μας και των ανθρώπων της, που υποτίθεται, ως έμπειροι εμπειρογνώμονες μπορούν να τα βγάλουν πέρα με τους καλούς φίλους μας. Το παιχνίδι μάλλον πρέπει να είναι το γνωστό. Αυτό «της γάτας με τον ποντικό». Και εμείς μάλλον παίζουμε το ρόλο του ποντικού! Γλιτώνει ποτέ το ποντίκι απ’ τη γάτα; Ποτέ!! Και όμως υπάρχουν κάτι μικρά ποντικάκια, που παρά το μπόι τους έχουν μυαλό ξουράφι και γλιτώνουν αφήνοντας τη γάτα στα κρύα του λουτρού. Το θέμα είναι, αν έχουμε εμείς τέτοια ποντικάκια! Άλλο τίποτα! Μικρά, μεγάλα, μεγαλύτερα, μέχρι και αρουραίους έχουμε που ροκανίζουν, χρόνια τώρα, μέχρι και σήμερα, αυτή τη στιγμή, τον έρμο, ή μάλλον άδειο, δημόσιο Ελληνικό κορβανά! Αλλά για μυαλό μη με ρωτάτε! Ίσως να έχουν, αλλά μάλλον είναι μπλοκαρισμένο με κομματικά θέματα όλων των χρωμάτων και το χειρότερο κολλημένο πάνω σε μια καρέκλα ετοιμόρροπη που λέγεται εξουσία!

Διαφορετικά δεν εξηγείται το πώς επί τόσους μήνες, κοντά τρία χρόνια, κουβεντιάζουν, κουβεντιάζουν κι όλο σε λίγες μέρες ή βδομάδες, κλείνει η συμφωνία κι αυτή η έρμη συνεχώς μένει ορθάνοιχτη και αόριστη! Ούτε γύφτικη πρόγνωση δε την πιάνει, ότι σε τόσα τέρμινα θα πραγματοποιηθεί!

Προσγειωθείτε κύριοι Η κατάσταση δεν πάει άλλο! Ή για να είμαι πιο σαφής δεν την αντέχουμε άλλο. Και ο λόγος που δεν την αντέχουμε, δεν έγκειται στο ότι βιαζόμαστε να δούμε τη Πατρίδα μας και το Λαό της να ηρεμεί λίγο. Αλλά στο ότι δεν αντέχουμε άλλο τις ψευτιές και τις κάλπικες υποσχέσεις τόσο των έξω όσο και πιο πολύ των δικών μας αρμοδίων! Για τις ψευτιές και την υποκρισία των ξένων δεν μπορώ να πω τίποτα. Τη δουλεία τους κάνουν και τα συμφέροντά τους υποστηρίζουν. Οι δικοί μας όμως γιατί ακολουθούν παρόμοια τακτική; Ποιους πάνε να κοροϊδέψουν; Τους εαυτούς τους ή εμάς, που για να τους έχουμε εκεί που είναι και να μη τους λείπει τίποτα ξεραίνουμε και το σκ .. (σάλιο μας ας πούμε για να μη λέμε και άσχημες λέξεις) για να μπορέσουμε να τα βγάλουμε πέρα;

Φίλοι μου, κάποτε διακηρύσσατε ότι ο Λαός δεν ξεχνά τι θα πει ..κ.τ.λ.΄κ.τ.λ.- Και πράγματι ο Λαός δεν ξεχνά, όχι μόνον τα παλιά αλλά και τα τρέχοντα, κι όπως του παραφουσκώνετε το άδειο στομάχι και το κάνετε σαν μπαλόνι, με ψευτιές και με υποσχέσεις που αντί να πραγματοποιούνται, τελείως ανατρέπονται, κάποια μέρα που φοβάμαι δεν θα είναι μακριά, αυτό το μπαλόνι θα σκάσει κι όποιον πάρει ο χάρος της κάλπης!

Δεν μπορεί! πρέπει να το έχετε καταλάβει επιτέλους και εσείς! ΔΕΝ ΠΑΜΕ ΚΑΛΑ!!!  Γύρω μας οι φωτιές σιγοκαίνε και απειλούν να επεκταθούν και προς το δικό μας το χωράφι. Κι εσείς τι κάνετε; Όχι μόνον οι Κυβερνητικοί, αλλά όλοι, απ’ όλες τις μπάντες; Ο νους σας είναι στο ποιος απ’ όλους σας θα υπερισχύσει και θα φαει τους άλλους! Αλλά εσείς, ξέχασα, δεν τρώγεστε με τίποτα! Έτσι τρωτε εμάς κι μας έχετε ταράξει! Δεν αρκείσθε όμως, όπως φαίνεται μόνον μ’ αυτό! Φαίνεται ότι αρχίσατε να νοιάζεστε και για την υστεροφημία σας και θέλετε να γραφεί και το δικό σας όνομα κοντά σε αρκετά άλλα στις μαύρες σελίδες της Ιστορίας, τις τρομερές σελίδες των εμφύλιων σπαραγμών της φυλής μας. Τώρα, αυτές τις κρίσιμες μέρες που το μπαρούτι είναι παντού σκόρπιο κι απλωμένο, τώρα σας ήρθε το βλακώδες κέφι να παίξετε εσείς με τα σπίρτα σαν τα άμυαλα παιδάκια! Τώρα που μια ελαχίστη απρόσεκτη σπίθα μπορεί να «μπουρλοτιάσει όλο το σκόρπιο μπαρούτι! Τώρα που ο κόσμος όλος, ιδίως ο δικός μας, είναι στο αποκορύφωμα του εκνευρισμού του με τα όσα μαρτύρια του έχετε φορτώσει οι θεσμοί και εσείς, τώρα βρήκατε ή τώρα θυμηθήκατε να σκαλίσετε παλιές και κατά πολύ ξεχασμένες αμαρτίες; Το παρελθόν, ο καθένας το τιμά όπως το πιστεύει κι όπως το βλέπει. Όχι όπως θέλουν να του το επιβάλουν άλλοι, που στο κάτω κάτω της γραφής ούτε καν το ζήσανε, παρά μόνον σαν παραμύθι! Σκεφθήκατε αυτές οι επιπολαιότητες πού θα μπορούσαν να καταλήξουν; Αν ναι, θα σας συνέφερε μια τέτοια κατάληξη; Έστε ειλικρινείς και για μια και μοναδική φορά πέστε μας την ΑΛΗΘΕΙΑ!!!  Oi άνθρωποι, αυτοί, που άλλοι τους τιμούν και άλλοι τους καταριούνται, δεν υπάρχουν σήμερα! Ό,τι κι αν έκαναν το έκαναν γιατί πίστεψαν μέσα στον ορυμαγδό της κατοχής, ότι κάτι καλό μπορούσε να βγει για την Πατρίδα.  Έσφαλαν ή όχι, η ιστορία, όχι η σημερινή, αλλά η μελλοντική θα το αποκαλύψει. Εμείς σήμερα, μια και αυτοί πλέον δεν υπάρχουν, οφείλουμε να δούμε μόνο πιο ήταν το κίνητρο αυτών των ανθρώπων. Τώρα που έχουν πεθάνει κανένας δεν μπορεί ούτε να τους μεμφθεί, ούτε να τους υμνήσει γιατί πολύ πιθανόν θα βρεθεί θέλοντας και μη αντιμέτωπος με διαφωνούντες στις απόψεις του. Και όπως είπαμε, η τρέχουσα ατμόσφαιρα είναι πολύ εύφλεκτη  και μια ανόητη σπίθα μπορεί να ανάψει μια καταστροφική φωτιά. Δεν την αντέχουμε!!!!Προσοχή λοιπόν όλοι στα λόγια σας και στις πράξεις σας, κύριοι υπεύθυνοι για την ασφαλή πορεία της Πατρίδας μας.-

Θ.Σ.Μεσσηνέζης 29/03/17