Τουλάχιστον 28 λόγοι που έχουμε αφήσει άφωνη την Ευρώπη - Του Γ. Παπαδόπουλου-Τετράδη

Σε συνέντευξή του σε δυο κυριακάτικες εφημερίδες ο πρωθυπουργός, αφού κομπορρημονεί για τη ληστεία των πολιτών, που ονομάζει πρωτογενές πλεόνασμα, δήλωσε ότι μ' αυτό εξουδετέρωσε Σόιμπλε και ΔΝΤ και «άφησε άφωνη την Ευρώπη». Δεν θα μπορούσαμε να συμφωνήσουμε περισσότερο, κυρίως με την τελευταία φράση. Γιατί πουθενά στην Ευρώπη τόση ανοησία, τόση ασχετοσύνη, τόση ανευθυνότητα και τόση έλλειψη σοβαρότητας δεν υπάρχουν σε τόσους πολλούς τομείς διακυβέρνησης.

Πουθενά στην Ευρώπη δεν αναλαμβάνει την ηγεσία μιας χώρας ένας άνθρωπος που δεν έχει στοιχειώδεις γνώσεις κανενός αντικειμένου οικονομίας, πολιτικής, διπλωματίας, στρατηγικής, διαχείρισης, παιδείας, άμυνας, γεωπολιτικής, τεχνολογίας.

Πουθενά στην Ευρώπη δεν διαχειρίζονται τα οικονομικά του κράτους άνθρωποι που δεν έχουν καμιά προϋπηρεσία σε καμιά θέση διαχείρισης και διοίκησης οικονομικών υπηρεσιών του ιδιωτικού ή του δημόσιου τομέα.

Πουθενά στην Ευρώπη ο κρατικός μηχανισμός και οι υπηρεσίες του δεν είναι τόσο ασύνδετοι και ασυνεννόητοι μεταξύ τους, σε σημείο να μην ξέρει και να μην ενδιαφέρεται ο ένας για το τι κάνει ο άλλος, μετατρέποντας τους πολίτες είτε σε μπαλάκια είτε σε διεκπεραιωτές της δουλειάς των υπαλλήλων.

Πουθενά στην Ευρώπη δεν τολμάνε οι κυβερνήτες να υποτιμήσουν τόσο πολύ με τόσα χοντρά ψέματα και τόσες διαστρεβλώσεις της πραγματικότητας τους πολίτες. Ψέματα λέγονται. Αλλά πουθενά δεν λέγονται τόσο χοντρά και ξεδιάντροπα ψέματα σε καθημερινή βάση.

Πουθενά στην Ευρώπη κανένα κόμμα δεν έχει τολμήσει με τόση ξετσιπωσιά να εφαρμόσει ακριβώς την αντίθετη πολιτική από αυτή που, όχι μόνο υποσχέθηκε στους πολίτες, αλλά και από αυτήν που διαλαλεί ότι πιστεύει!

Πουθενά στην Ευρώπη, καμιά κυβέρνηση δεν διανοείται να κυβερνάει μόνο για να εξυπηρετεί τις πελατειακές σχέσεις της με τους ψηφοφόρους και όχι για να εξυπηρετεί τα συμφέροντα της χώρας. Δηλαδή όλων των πολιτών.

Πουθενά στην Ευρώπη κάθε πράξη της διοίκησης με τους πολίτες και τους επιχειρηματίες δεν είναι προϊόν διεφθαρμένης συναλλαγής. Είτε για αν εξυπηρετηθεί το σπαταλημένο ταμείο του κράτους είτε για να πλουτίσουν οι εμπλεκόμενοι.

Πουθενά στην Ευρώπη το Σύνταγμα και οι νόμοι δεν γίνονται κουρελόχαρτα από την κυβέρνηση και τη διοίκηση είτε για να εξοικονομηθούν πόροι για ψηφοθηρικές σπατάλες, είτε για να καλυφθούν μαύρες τρύπες ενός διεφθαρμένου αρπακτικού μηχανισμού κακοδιαχείρισης.

Πουθενά στην Ευρώπη δεν αποτελεί κυρίαρχη νοοτροπία πολιτικών και λαού η εξαπάτηση και η φοροδιαφυγή. Σε σημείο που να θεωρείται από τους πολίτες νόμιμη άμυνα στην κλοπή του κράτους.

Πουθενά στην Ευρώπη η Δικαιοσύνη δεν καθυστερεί σε τέτοιο βαθμό να αποφασίσει για ο,τιδήποτε, σε σημείο που να λειτουργεί ουσιαστικά εναντίον των συμφερόντων των πολιτών και υπέρ των εγκληματιών κάθε είδους.

Πουθενά στην Ευρώπη η Βουλή δεν ψηφίζει νύχτα νόμους, που παραβιάζουν το Σύνταγμα ή άλλους νόμους, με διαδικασίες που παραβιάζουν τους ίδιους τους κανονισμούς της Βουλής, μόνο και μόνο για να εξυπηρετηθούν κομματικά συμφέροντα και προνομιούχες μειοψηφίες.

Πουθενά στην Ευρώπη δεν υπάρχει μεγαλύτερη αδιαφορία για την πατρίδα και το συμφέρον της όση υπάρχει στην Ελλάδα από τους κυβερνήτες της. Οι οποίοι προτάσσουν το συμφέρον του κόμματος και του εαυτού τους.

Πουθενά στην Ευρώπη δεν σκυλεύεται μια χώρα, ο πλούτος της και ο πληθυσμός της επί τόσα χρόνια μόνο και μόνο γιατί οι κυβερνήτες αρνούνται να ξηλώσουν ένα διεφθαρμένο κράτος και μια διεφθαρμένη νοοτροπία νομής της εξουσίας και να τα διαλύσουν, συγκρουόμενες με τους μηχανισμούς που τα στηρίζουν. Επειδή οι μηχανισμοί είναι τα στηρίγματα αυτών των κυβερνητών.

Πουθενά στην Ευρώπη δεν απαξιώνεται από πλήρη αδιαφορία ο πλούτος της χώρας , παρατημένος και εγκαταλελειμμένος.

Πουθενά στην Ευρώπη δεν είναι αναξιοποίητη και ακαλλιέργητη πάνω από τη μισή χώρα που κρύβει τεράστιο πλούτο.

Πουθενά στην Ευρώπη δεν αποθαρρύνεται τόσο πολύ η δραστηριότητα των ανθρώπων που θέλουν να προσφέρουν σε κάθε τομέα και πουθενά δεν ενθαρρύνονται τόσο πολύ τα λαμόγια, οι εγκάθετοι και οι τεμπέληδες.

Πουθενά στην Ευρώπη δεν καλλιεργείται σαν κυρίαρχη νοοτροπία  ο ιδρυματισμός και η αραχτή, η αρπαχτή, η ήσσων προσπάθεια, η επιδοματική διαβίωση, η φυγοπονία, η περιφρόνηση στην αλήθεια, στην εντιμότητα, στην ευθύτητα.

Πουθενά στην Ευρώπη το χρήμα των πολιτών δεν αντιμετωπίζεται από τους κυβερνήτες και το κράτος με μεγαλύτερη περιφρόνηση και σπατάλη.

Πουθενά στην Ευρώπη δεν υπάρχει τόση έμπρακτη περιφρόνηση στις ανάγκες των αδύναμων κάθε είδους και των ηλικιωμένων. Από τα πεζοδρόμια του θανάτου, μέχρι την περίθαλψη και τη δημόσια φροντίδα.

Πουθενά στην Ευρώπη δεν υπάρχει τόση περιφρόνηση και απαξίωση στη μόρφωση, στην καλλιέργεια και στη Γνώση.

Πουθενά στην Ευρώπη η αμορφωσιά και η αξεστοσύνη δεν αποτελούν πρότυπο μαγκιάς, ταξικής περηφάνειας και παράδειγμα για μίμηση.

Πουθενά στην Ευρώπη ο εμφύλιος δεν αποτελεί μοντέλο για δοξασμό και κάλεσμα για επανάληψη.

Πουθενά στην Ευρώπη τόσα πολλά δισεκατομμύρια δεν βρίσκονται επενδυμένα να τα διαχειρίζονται τόσοι ανίδεοι, ωχαδερφιστές και διεφθαρμένοι λειτουργοί.

Πουθενά στην Ευρώπη η Παιδεία δεν είναι προϊόν κοντόφθαλμων και ευκαιριακών προγραμματισμών, κομματικών και πολιτικών αγκυλώσεων, ανεύθυνων και ψηφοθηρικών αλλαγών, χώρος ερασιτεχνικού συνδικαλισμού παιδαγωγικής οπισθοδρόμησης, αχταρμάς κρατικών και γονεϊκών συμπλεγμάτων.

Πουθενά στην Ευρώπη η περιουσία του δημοσίου, από το πρώτο λεωφορείο, τον πρώτο δρόμο, το πρώτο οικόπεδο μέχρι το τελευταίο λιμάνι και το τελευταίο χτίσμα δεν βρίσκεται στα χέρια τόσων απατεώνων λειτουργών και τόσων απατεώνων κυβερνητών.

Πουθενά στην Ευρώπη η τοπική αυτοδιοίκηση δεν σπαταλάει τόσα δισεκατομμύρια των πολιτών σε άγνωστες και γνωστές τσέπες, σε αντιπαραγωγικά έργα, σε διαφθαρμένες υπηρεσίες, σε ψέματα και λοβιτούρες, για να ικανοποιηθεί το δημαρχείο, οι τοπικοί «άρχοντες», οι διαπλεκόμενοι «επιχειρηματίες» και δημότες. Εξαίρεση αποτελούν οι ιταλικοί δήμοι που είναι στα χέρια της μαφίας.

Πουθενά στην Ευρώπη όλος ο πιο πάνω εσμός δεν απολαμβάνει το ακαταδίωκτο όπως στην Ελλάδα.

Και πουθενά στην Ευρώπη ο λαός δεν μένει τόσο απαθής και συχνά τόσο συμμέτοχος στην ίδια του την απαξίωση. Αισθανόμενος, επίσης συχνά, και υπερήφανος γι αυτά τα κατορθώματα!

Για όλα αυτά, και για άλλα πολλά, ο πρωθυπουργός έχει δίκιο. Έχουμε αφήσει άφωνη την Ευρώπη.

Liberal.gr