Να είμαστε υπερήφανοι για το Κράτος που έχουμε; - Του Θεόδωρου Μεσσηνέζη

Μια ερώτηση που θα πρέπει επιτέλους να την κάνει κάθε Έλληνας στον εαυτό του και ανάλογα με την απάντηση που θα δώσει ο ίδιος στον εαυτό του, ας πράξει από εδώ κι εμπρός και ιδίως στις εκλογές, όταν και οπόταν έλθουν αυτές, αν ποτέ έλθουν, ό,τι νομίζει καλλίτερο!

Μήνες τώρα μας μπαμπαλίζουν το κεφάλι οι κρατούντες, ότι πάμε καλά και ότι, με τις διαπραγματεύσεις τους με τους «θεσμούς», όταν λήξουν οσονούπω βέβαια αυτές, που πηγαίνουν καλά, όλα θα τακτοποιηθούν, το χρέος μας θα επανεξετασθεί και θα ελαφρυνθεί και έτσι πριν το τέλος της Άνοιξης θα μπούμε σε μια πιο ήπια διαδικασία για να μπορέσουμε να βγούμε στις Αγορές και από εκεί να δανειζόμαστε με χαμηλότερα επιτόκια για θα μπορέσουμε σιγά σιγά να πάρουμε σαν οικονομία την ανιούσα, να ορθοποδήσουμε και φυσικά θα πάψει να απομυζάται φορολογικά ο φουκαράς Ελληνικός Λαός για να ξεπληρώσει τις αμαρτίες που επί αρκετά χρόνια μέχρι και σήμερα διέπραξαν και διαπράττουν λόγω ανικανότητας κατά το ηπιότερο, οι εκάστοτε κυβερνήτες του.

Αλλά φαίνεται, ότι οι διαπραγματεύσεις αυτές, αν μη τι άλλο ήταν πιο πολύπλοκες και χρονοβόρες κι από έναν πολύπλοκο τοκετό! Η κυβέρνηση όμως με τον λαλίστατο εκπρόσωπό της αλλά και με τον ίδιο τον αρχηγό της, μας «παραμύθιαζαν δεόντως» ότι πάμε καλά κι ότι να, σε λίγες μέρες τελειώνουμε με επιτυχία. Και οι μέρες περνούσαν. Κι οι εύπιστοι ήλπιζαν! Μέχρι τον Απρίλιο τελειώνουμε. Μετά ήρθε ο Μάΐος. Μέχρι 31 Μαΐου με το Γιούρογκρουπ τελειώνουμε και μετά το καλοκαίρι με το καλό βγαίνουμε στις αγορές. Και τελειώσαμε! Και σήμερα δια στόματος του ίδιου Πρωθυπουργού,  μετά τη ψυχρολουσία του πρόσφατου Γιουρογκρούπ. Στις αγορές βγαίνουμε με το τέλος του 18, αν και βγούμε, αλλά μ’ ένα πολύπλευρο σαμάρι! Μέτρα το ονομάσανε,  στις αδύνατες από τις αφαιμάξεις πλάτες του Λαού μας, που θα του ρουφήξει όχι μόνον το αίμα αλλά και το μεδούλι απ’ τα κόκαλα του!Τον νοιάστηκαν όμως το φουκαρά το Λαό και μας είπαν ότι, αν είναι καλό παιδί για δυο-τρία χρόνια , θα του δώσουν μετά κι ένα δώρο που το ονόμασαν «αντίμετρα». Η κυβέρνηση, μ ‘ όση πειθώ μπορούσε να έχει , προσπάθησε να πείσει τους βουλευτές της, τις «μαριονέτες της», να ψηφίσουν αυτή τη λύση μέτρων και αντίμετρων, και τη ψήφισαν. Ενώ σύσσωμη η αντιπολίτευση ήταν εναντίον. Τελικά ψηφίστηκε η εν λόγω λύση και για άλλη μια φορά, σφίξανε περσότερο από τις άλλες, φορές  οι αλυσίδες που δένανε χειροπόδαρα έναν ολάκερο Λαό! Και τι είναι αυτά τα «αντίμετρα»;  Όταν τα πάρουμε, αν ποτέ τα πάρουμε θα είναι να γίνει όλος ο Λαός από τον πιο γέρο ως το πιο μικρό παιδί τρόφιμος φιλανθρωπικών, ή αν θέλετε κρατικών ή εκκλησιαστικών συσσιτίων. Θαυμάσια! Πρόοδος!  Ύστερα από τα καυτά «μέτρα», τα εν λόγω «αντίμετρα» θα είναι κατά τα κρατικά λεγόμενα, μια ανταμοιβή για όσα τραβάμε ή ένα καλό γιατρικό για το κάψιμο που θα υποστούμε!  Ε, αυτό μου θυμίζει αυτό που λέμε στο Νησί μου, «κάψε με και βάλε φτύμα!» Τόσο καλό γιατρικό είναι το φτύμα, δεν λεω. Αλλά καλλίτερο για άλλη χρήση...!

Αλλά, επειδή ξέφυγα από το κυρίως θέμα μου, που είναι, το ή τα αποτελέσματα από την ευμενή λήξη των διαπραγματεύσεων μεταξύ κυβερνήσεως μας και θεσμών, δηλαδή δανειστών μας, αυτά φθάνουν και φτάνουμε στα σίγουρα μέχρι τα μέσα του Μάη! Μα ο Μάης τέλειωσε! Α!! Μη νοιάζεστε μέχρι τα μέσα του Ιούνη όλα θα έχουν τακτοποιηθεί! Ο Ιούνης αρχίζει μεθαύριο. Θα προφθάσουν να μας έρθουν; Γιατί τον Ιούλιο έχουμε να πληρώσουμε τα «μαλλιοκέφαλά μας στους φιλεύσπλαχνους φίλους μας κι ο αγαπητός μας Βόλφγκανγκ όπως και η γλυκιά Κριστίν δεν αστειεύονται! Πράγμα που σημαίνει ότι και μετά τον Ιούλιο, παρά τις όμορφες αλλά έωλες κουβέντες του Πρωθυπουργού μας, θα είμαστε «μία από τα ίδια» όπως λένε.  Πούθε  θα είναι κρυμμένη η ανάπτυξη της Χώρας και η ελάφρυνση του Λαού;;;; Όχι, φίλοι μου. Όπως δεν μπορεί μια νοικοκυρά να φτιάσει ρυζόγαλο χωρίς γάλα, ρύζι και ζάχαρη, έτσι και ανάταση και η σταθεροποίηση σ’ αυτήν, της Πατρίδας μας, δεν μπορεί να γίνει χωρίς χρήματα και με λυμαινόμενο από φτώχια Λαό και πρωτίστως με ψευτιές και κοροϊδία!! Μα θα  μου πείτε ,ότι οι έξω φίλοι μας, άλλα μας λένε τη μια μέρα κι άλλα την άλλη!! Ναι! ας το πάρουμε χαμπάρι και πρωτίστως οι κατ’ ευφημισμό ηγέτες μας, ότι οι φίλοι μας, μας κοροϊδεύουν! Ή μάλλον Τους κοροϊδεύουν και ότι ο μόνος που διαφέρει είναι ο καημένος ο γεράκος ο Βόλφγκανγκ. Αυτός από τη αρχή ως το τέλος  και θαμμένους να μας δει, θα προσπαθήσει να μας θάψει βαθύτερα! Το ίδιο και η γλυκιά μας Κριστίν μαζί με την οικονομική διάνοια το τσιράκι της τον Τόμσεν. Οι δικοί μας όμως από τέτοιες λεπτομέρειες δεν παίρνουνε χαμπάρι και έτσι μεταφέρουν τη κοροϊδία αυτή , εμπλουτισμένη με άλλη τόση , δικής τους έμπνευσής σε μας, στο Λαό! Αλλά ο Λαός πως να το κάνουμε; Έχει και κρίση και στόμα. Φαγητό μόνο που δεν έχει για να το γιομίσει αυτό το στόμα και το στομάχι του. Έτσι λεύτερο το στόμα μπορεί να μιλά!

Όχι, κύριοι! Πάψτε να σκέφτεστε τη καρέκλα της εξουσίας που άλλοι κατέχετε και όλοι ονειρεύεστε. Με ψευτιές και κοροϊδίες και έωλες υποσχέσεις Χωριό δεν γίνεται! Προσγειωθείτε!! Πέστε στο Λαό τη γυμνή αλήθεια, ότι τα κάνατε όλοι σας μαντάρα κι ότι δεν τα καταφέρνετε ούτε οι πρώην ούτε οι νυν ούτε  ούτε οι μέλλοντες να τα βγάλετε πέρα Χωρίς τη βοήθεια του Λαού. Μη τον αφήνετε να ονειρεύεται χίμαιρες! Πέστε του την αλήθεια! Ότι μόνοι σας χωρίς αυτόν δεν θα πετύχετε τίποτα! Ο Ρωμιός, ο Έλληνας, μπορεί μέχρι ενός σημείου να είναι εύπιστος, αλλά δεν είναι χαζός! Είναι όμως και δυνατός, και πεισματάρης και Πατριώτης και κυρίως φιλότιμος! Αν του φερθείς τίμια και με ειλικρινά και του ξυπνήσεις το φιλότιμο και τη φιλοπατρία του, γίνεται λιοντάρι κι όλα τα καταφέρνει και τα νικά και τα ξεπερνά!  Θυμηθείτε το 21 και το 40! Φτάνουν αυτά τα δυο!

Κι εσείς όλοι μαζί σε συνεργασία και ομοφωνία, μεγάλα παιδιά υποτίθεται ότι είσθε! Προσπαθήστε να κάνετε το Κράτος άξιο στο να λέγεται Ελληνικό και να προκαλεί το σεβασμό και την εκτίμηση όλων! Και ξένων και γηγενών! Γιατί σήμερα, λυπάμαι και ντρέπομαι που το λεω, το έχέτε κάνει να απέχει πολύ από αυτά τα χαρακτηρίστηκα!  Δεν είναι σοβαρό κράτος αυτό που βγάζει ένα νόμο το πρωί κι ως το βράδυ τον έχει τροποποιήσει τρις φορές και βάλε, ή και το έχει ακυρώσει.

Δεν είναι Κράτος αυτό που επί έναν και πλέον χρόνο κουβεντιάζει για τις τηλεοπτικές άδειες κι ακόμη με ρουσφέτια διανέμονται. Δεν είναι Κράτος αυτό που μια δίκη για έναν πλανόδιο καστανά αποφαίνεται και τον τιμωρεί σχεδόν αυθημερόν, ενώ για έναν απατεώνα και κλέφτη υπουργό, αφού τον περάσει από σαράντα κύματα στη βουλή και τον ξεθωριάσει μέχρι λευκάνσεως τον στέλνει στο δικαστήριο κι αν δεν έχει παραγραφεί η αμαρτία του, πάει αν πάει μετά από μερικά χρονάκια για λίγο σε διακεκριμένη θέση φυλακής, όπου ξεκουράζεται και τον ταΐζει ο Λαός, αυτός, που ο φυλακισμένος μαζί με τη παρέα του, του έχουν  φαει και το μεδούλι ακόμη! Πήγα όμως πολύ ψηλά, γ’ αυτό προσγειώνουμαι. Ναι! πιάνω μια τελείως ασήμαντη υπόθεση πολύ δύσκολη!!! Ναι μια ανανέωση αδείας οδηγήσεως. Μάιος του 15 έληξε η προηγούμενη άδεια. Μάιο του 15 πληρώθηκαν παράβολα για να περάσει ο υπόχρεος από επιτροπή. Δεκέμβριο του 16 ενημερώθηκε  ότι άλλαξε ο νόμος και θα περάσει όχι από επιτροπή αλλά ξέχωρα από 4 γιατρούς. Ιανουάριος το 17 αφού πέρασε επιτυχώς από 4 γιατρούς υπέβαλε τις θετικές γνωματεύσεις τους μέσω ΚΕΠ στο αρμόδιο Υπουργείο. Τέλος Μαΐου του 17, ακόμη περιμένει να βγει η παράταση της αδείας του και όπως τον ενημέρωσαν από το ΚΕΠ  ίσως να βγει σε Κανά δυο ή τρεις μήνες ακόμη. Βέβαια αυτό είναι ένα πρόχειρο παράδειγμα που έχω πολύ πρόσφατο. Αν έλεγα να προσθέσω κι άλλα, το παρόν δεν θα ήταν σχόλιο, αλλά η εγκυκλοπαίδεια του Παπαρηγόπουλου! Ούτε είναι Κράτος σοβαρό αυτό που οι λεγόμενοι δήθεν ηγήτορές του τσακώνουνται για τη καρέκλα της εξουσίας σαν κοκόρια ελεύθερης βοσκής! Ε, μη μου πείτε λοιπόν γιατί απορώ αν είναι Κράτος αυτό!!!  Εγώ πάντως που γράφω αυτές τις γραμμές πραγματικά ντρέπομαι και δεν είμαι καθόλου περήφανος. Απλώς λυπούμαι γιατί δυστυχώς έτσι μας βλέπουν και οι ξένοι δήθεν φίλοι μας και μας περιποιούνται αναλόγως!!! Και δεν είμαι μόνον εγώ που νιώθω έτσι. Το σύνολο του Λαού μας έτσι νιώθει και γι’αυτό, Φύλακες , αν πράγματι είστε φύλακες της Πατρίδας, γρηγορείτε και συνέλθετε.                                                                   Ο κόμπος έφτασε στο χτένι.  Η υπομονή και η ανοχή δεν είναι ατελεύτητες!!!!

Θ.Σ.Μεσσηνέζης  24/05/17