Ο δρόμος προς τη βλακεία - Του Απόστολου Βεργή
Βλακώδεις αιτίες με καταστρεπτικά αποτελέσματα. Στις μέρες μας η φασαρία έχει οικουμενική μορφή, κι ούτε κανείς παράδεισος κι ούτε καμιά βδομάδα δεν γίνεται να δημιουργηθούν χωρίς την έννοια του τέλους.
Άλλωστε, εάν υπάρχει κάτι που κρατά αυτό τον κόσμο ζωντανό, αυτό είναι οι σμικρύνσεις οι οποίες λειτουργούν σαρωτικά και δίχως αυτοκριτική - οπότε οι πιο καλές ιδέες σμικρυνόμενες επιβιώνουν· αυτό προκύπτει μέσα από ένα πλήθος μυστηρίων (μεσαιωνικού τύπου) τα οποία λειτουργώντας κάποιες φορές και δημιουργικά, διέδωσαν και διαδίδουν τα όνειρα των μουσών και των αλχημιστών στην αμφισβήτηση που περιέχεται εντός της υπόγειας μεριάς του κόσμου.
Όπως καταλαβαίνετε, ο δρόμος προς τη βλακεία, σχεδόν κάθε φορά, έχει μορφή μαραθωνίου και έτσι, είναι κοινωνικά εξοντωτικός και για να προωθηθεί κανείς πρέπει και να ξεπουληθεί (αυτός και η αξιοπρέπειά του) - αν αρνηθεί, απλούστατα, αμέσως τον στρατολογούν και μαζί μ' όλους τους άλλους τραβάει προς τη μάχη ή, τον εξαφανίζουν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, γκουλάγκ και φλυαρίες.
Και το αστείο της υποθέσεως είναι ότι στις μέρες μας, πέραν της ειρωνείας και του χιούμορ, κανένα άλλο όπλο δεν υπάρχει - που θα πει πως: πρέπει για ν' αμυνόμαστε να γελάμε όλοι διαρκώς· και ο αλάνθαστος επιλογέας να διαχωρίζει τους καλούς απ' τα μιάσματα , αμέσως να τους εκτελεί, και να τοποθετεί σε θέσεις σεβαστές όσα απ' τα μιάσματα επιβιώσουν διασχίζοντας ένα δρόμο μονομάχων, νομίζοντας πως πάνε προς τ' αστέρια.
Νομίζω ότι γίνεται αντιληπτό για άλλη μια φορά πως η βλακεία γράφει διαρκώς σελίδες ιστορίας, η βλακεία η οποία δεν είναι πάντα κάτι το αυτοφυές κι απλοϊκό μα, γρήγορα στέλνει αρκετές από τις ρίζες της βαθιά και καθημερινά δημιουργεί δύο καινούριες συνιστώσες: α)το να μπορεί να ζει κανείς αυτόνομα τελείως απομονωμένος ή, β) ως μια μονάδα όχλου να τρέξει και να ενταχθεί στο σώμα που (στρατιωτικω τω τρόπω) βαδίζει προς τη μηχανή που φτιάχνει τον κιμά.
Παρομοίως αλλά και αντιστρόφως γίνεται, και τα μικρόβια μας καταβροχθίζουν καθημερινά - το ίδιο και τα λόγια.
Δείτε καρέ-καρέ τη σφαγή στο Κοντομαρί Χανίων από τους Γερμανούς - Η ιστορία του Franz Peter Weixler
- Δημοφιλέστερα
