Η ανάγκη ιδεολογικής σύγκρουσης - Του Τάκη Θεοδωρόπουλου
Υπάρχει δυνατότητα ιδεολογικής σύγκρουσης με αυτήν την Αριστερά; Δύσκολο, αφού η ίδια της η ιδεολογική συγκρότηση μοιάζει με κινούμενη άμμο. Είναι μια κουρελού από φαντάσματα του παρελθόντος, όπως η νοσταλγία του κομμουνιστικού ολοκληρωτισμού, μετανεωτερικές δήθεν προοδευτικές εμμονές, όπως η ταυτότητα φύλου, ένας πρωτογενής αντικληρικαλισμός, της ιεραρχίας βοηθούσης, και η σχεδόν ψυχωσική αντίσταση στην πνευματική και κοινωνική αριστεία. Η εικόνα των Πανεπιστημίων μας είναι το πορτρέτο της ιδεολογικής κουρελούς της Αριστεράς. Σ’ αυτά να προσθέσουμε την «πολιτική των ανοιχτών συνόρων», κοινώς την κατάργησή τους, στο όνομα ενός ανθρωπιστικού οράματος από το οποίο εξαιρούνται οι κάτοικοι των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου και του κέντρου της Αθήνας. Και βέβαια ορισμένα διαφημιστικά γκάτζετ, όπως η κλήρωση του σημαιοφόρου στην Τρίτη Δημοτικού και η νομιμοποίηση της κάνναβης για ιατρική χρήση. Σ’ αυτό το τελευταίο που έπρεπε να θεωρείται προφανές, ή εν πάση περιπτώσει θέμα της ιατρικής κοινότητας, η Αριστερά δίνει ιδεολογικό πρόσημο. Εκανα απλώς ένα ανθολόγιο των τελευταίων μηνών.
Η Αριστερά, πριν κατακτήσει την πολιτική εξουσία, είχε κατακτήσει την ιδεολογική ηγεμονία. Η Αριστερά είχε με το μέρος της τους διανοούμενους, η Κεντροαριστερά τους αριστερούς καθηγητές και απ’ την Κεντροδεξιά και πέρα ήταν η επικράτεια του χρήματος και των επιχειρήσεων. Αυτό ήταν το βασικό ιδεολόγημα της μεταπολίτευσης. Η Δεξιά υποχώρησε ατάκτως και οχυρώθηκε πίσω από μια γραμμή αμύνης που υποστήριζε ότι οι ιδεολογικές συγκρούσεις βλάπτουν και απαιτούσε συναδέλφωση. Κι απ’ την πολλή συναδέλφωση αλώθηκε η παιδεία από αριστερούς και αριστερόφρονες που αναπαρήγαγαν την ιδεολογία τους ανενόχλητοι. Με τη συνδρομή των Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας. Ωσπου φτάσαμε στη σημερινή ανυδρία ιδεών.
Ιδεολογική σύγκρουση σημαίνει ότι δεν αρκείσαι να απαιτείς την αποκατάσταση της τάξης στα Πανεπιστήμια ή στο κέντρο της Αθήνας. Σημαίνει ότι είσαι έτοιμος να δώσεις ιδεολογικές μάχες για την παιδεία, από τον τρόπο που διδάσκεται η γλώσσα και η ιστορία ώς τον τρόπο που διδάσκονται οι ξένες γλώσσες. Σημαίνει ότι έχεις τα διανοητικά όπλα για να επαναφέρεις στο προσκήνιο το ζήτημα της εθνικής ταυτότητας, του ελληνικού πολιτισμού και πώς αυτά συμβαδίζουν με την ευρωπαϊκή μας πορεία. Σημαίνει ότι είσαι έτοιμος να συγκρουστείς με τα προοδευτικά στερεότυπα της αριστερής κουρελούς. Και να επαναφέρεις τα όρια της κοινωνικής συμπεριφοράς σε μια κοινωνία που τα έχει χάσει μαζί με τον εαυτό της. Ιδεολογική σύγκρουση: αυτό λείπει απ’ τη σημερινή πολιτική σκηνή.
Έντυπη
Δείτε καρέ-καρέ τη σφαγή στο Κοντομαρί Χανίων από τους Γερμανούς - Η ιστορία του Franz Peter Weixler
- Δημοφιλέστερα
