Να πώς βγαίνει το ψωμί στο Βορονέζ - Του Μιχάλη Κονιόρδου
Βρέθηκα την περασμένη εβδομάδα στο Βορονέζ για μια επίσκεψη κινητικότητας Erasmus+ ICM στο Πανεπιστήμιο VSU και πέρα από τις ομορφιές της χιονισμένης πόλης και την διαπίστωση ότι η τουρκική διπλωματία με αιχμή τις εκπαιδευτικές συμφωνίες και την ενέργεια, μεθοδικά ανοίγει παράθυρα συνεργασίας ανά διοικητική ρωσική περιφέρεια – περιοχή, βρέθηκα αντιμέτωπος μ’ έναν έντονο χιονιά που συνοδευόταν από μία ιδιαίτερα χαμηλή νέφωση υπεύθυνη μεταξύ των άλλων και για ακυρώσεις αεροπορικών πτήσεων.
Εκ των πραγμάτων, περιορίστηκαν οι έξοδοι αν και τόσο η πόλη όσο και η περιφέρειά της , έχουν ένα πολυποίκιλο ενδιαφέρον: το Divnogorie για παράδειγμα αποτελεί μια μικρογραφία της Καππαδοκίας στα σπλάχνα της Ρωσίας ή το Kostenki όπου η αρχαιολογική σκαπάνη έφερε στην επιφάνεια έναν από τους τρείς παλαιότερους παλαιολιθικούς οικισμούς της ευρωπαϊκής ηπείρου. Και με την βοήθεια ενός αξιόπιστου συνδέσμου - οδηγού προστίθενται πολλά μέρη άξια, να τα γνωρίσει ο ταξιδιώτης.
Με -10 βαθμούς Κελσίου, όσο γυμνασμένος κι αν είσαι ένα νυκτερινό περπάτημα – γλίστρημα δεκαπέντε λεπτών προς τον γαστρονομικό προορισμό σου και άλλων τόσων για την επιστροφή στο ξενοδοχείο, σου κόβει την ανάσα και σου ελαττώνει την απόλαυση που προηγήθηκε είτε στο εξαιρετικό παραδοσιακό εστιατόριο με την αξιοπρόσεκτη διακόσμησή του, είτε στην πανσπερμία των κρεατάδικων σε βαθμό που να αναρωτιέσαι αν βρίσκεσαι στα σπλάχνα της Ρωσίας ή σε κάποιο ομοίωμά της τοποθετημένο κάπου στον χάρτη της Αργεντινής: το Torro Grill, το Elchico, το Primebeef ή το με το μακροσκελές ονοματεπώνυμο και το «δαιδαλώδες» σκηνικό Art-Show-Restaurant Balagan City.
Και μια Κεντρική Αγορά, πρότυπο καθαριότητας και ποικιλιών, με τιμές όμως υπερδιπλάσιες από τις αντίστοιχες των «ταπεινών» περιφερειακών αγορών της πόλης.
Το πρώτο ρητορικό ερώτημα που σου έρχεται στο νου, είναι μα πώς συντηρούνται όλα αυτά τα εστιατόρια σε μια πόλη ενός εκατομμυρίου, όταν ο μηνιαίος μισθός του καθηγητή 1ης βαθμίδας σπάνια ξεπερνάει τα 450 ευρώ; Ποια είναι η αγοραστική δύναμη αυτής της κοινωνίας και πώς και πότε επισκέπτονται οι ντόπιοι αυτούς τους χώρους;
Περιορισμένος λοιπόν, λόγω κακοκαιρίας για αρκετό διάστημα, στην θέα του παραθύρου του δωματίου μου αποτύπωσα κάποιες στιγμές-σκηνές, θαυμάζοντας τους πρωταγωνιστές τους. Θα τις ονόμαζα «Έτσι βγαίνει το ψωμί στο Βορονέζ».
Δείτε καρέ-καρέ τη σφαγή στο Κοντομαρί Χανίων από τους Γερμανούς - Η ιστορία του Franz Peter Weixler
- Δημοφιλέστερα
