Μισέλληνες .....και Ελληναράδες !! - Του Θεόδωρου Μεσσηνέζη

Ίσως να είναι προνόμιο και όχι μόνον βάρος να σηκώνεις στις πλάτες σου κοντά 90 χρόνια ζωής. Ως προς το βάρος, είναι αναμφισβήτητο. Το έρμο το κορμί δεν αντέχει. Τα πόδια δεν σε ακούν. Τα χέρια τρέμουν, αν όμως το μυαλό βαστά, τότε το βάρος είναι πιότερο, γιατί όσα πέρασες , έζησες και είδες έρχονται και σου πλακώνουν τη καρδιά με βάρος αβάσταχτο αλλά και σου δίνουν την ικανότητα και το δικαίωμα , όσα περάσανε , καλά ή κακά να τα τσεκάρεις, να τα κρίνεις, να τα κατακρίνεις αν χρειαστεί  ή και να τα επαινέσεις  .

Σταματώντας στη τελευταία λέξη , ήτοι το <<επαινείς>> και κάνοντας  μια γρήγορη περατζάδα σ’ όσα έχω ζήσει , πολλά , αν αφαιρέσω απ’ αυτά τα πολύ παιδικά μου χρόνια της ξενοιασιάς και της ανευθυνότητας , μπορεί να ενταχθούν στη λέξη επαινείς !! <<ΤΙΣ ΠΤΑΙΕΙ;;>>; Όπως αναφώνησε κάποτε κάποιος εξέχων πολιτικός μας ο Τρικούπης; Πράγματι ποιος φταιει για την όλη και κυρίως τη σημερινή μας κατάντια και όχι κατάσταση; Η κατάσταση μπορεί να είναι επιφανειακή και πρόσκαιρη, η κατάντια όμως έχει ρίζες που πρέπει να σκάψεις βαθιά για να τις βρεις! Ποιος φταιει λοιπόν; Έχουμε συνηθίσει να λέμε ότι μας φταινε οι εχθροί μας, οι δήθεν φίλοι μας ,οι δανειστές μας τελευταία, και βγάζουμε την ουρά μας απ’ έξω για το αν φταιμε κι εμείς . Ποιοι εμείς ;; Μα όλοι μας !! Εδώ όμως πρέπει να κάνουμε και μερικές διαβαθμίσεις. Ας αρχίσουμε από το λίγο για να φθάσουμε στο πολύ! Αν σε ένα καλό περβόλι μπει ένα κοπάδι γιδοπρόβατα και το ρημάξουν, ποιος φταιει; Τα πεινασμένα γιδοπρόβατα ή τα μπροστοκρίαρα που οδηγούν το κοπάδι και πιότερο ο τσοπάνος που τα προσέχει; Σαφώς τα προβατάκια τα φουκαριάρικα φταίνε το λιγότερο, Ακολουθούν σε ευθύνη τα μπροστοκρίαρα και τη κύρια ευθύνη φέρει ο τσοπάνος! Στο δικό μας περβολάκι που λέγεται Ελλάδα, ποιο κοπάδι μπήκε και το ρήμαξε; Ας αρχίσουμε ανάποδα . Από το τέλος προς την αρχή. Ποιος ή ποιοι ήσαν οι τσοπάνηδες που υποτίθεται το πρόσεχαν και το φρόντιζαν; Μα βέβαια οι εκάστοτε Πρωθυπουργοί μας! Και ποία τα μπροστοκρίαρα; Δεν θέλει ρώτημα νομίζω! Οι διάφοροι πολιτικοί και πολιτικάντηδες που σαν τσοπανόσκυλα τους ακολουθούν. Ποιοι είναι και οι μεν και  ποιοί οι δε; Μη με ρωτήσετε γιατί αν έλεγα να τους ονοματίσω όλους , από τη μια άκρη ως την άλλη, από την δεξιά μπάντα μέχρι την αριστερή θα γέμιζα σελίδες με ονόματα και δεν είμαι Παπαρρηγόπουλος για να γράψω νέα ιστορία ή λεξικό!  Αν αρχίσουμε από το 41 τότε που πάτησαν το ποδάρι τους τα χιτλερικά στρατεύματα την Ελλαδίτσα μας, μέχρι και σήμερα , όλοι οι τσοπαναραίοι  απέδειξαν εμπράκτως και ξεκάθαρα ότι νοιαζόντουσαν για τη γκλίτσα τους και το ταγάρι τους κι αν ψοφούσαν και μερικά αρνιά , αυτοί και το ταγάρι τους νά ναι καλά <<κι ας ψοφούν τ’ Αγά τ’ αρνιά >>που λεει το ρητό. Τα μπροστοκρίαρα, μπροστά πηγαίνουνε , καλοτρώνε και πίσω δεν κοιτάνε ! Άντε λοιπόν να μην ρημαχτεί το περβολάκι !  Οι λύκοι και τα τσακάλια περιμένουνε έξω και γύρο απ’ το περβόλι για να ορμίσουν κι ας μας κάνουν τα γλυκά μάτια. Αν ρημαχτεί το περβόλι και οι λύκοι φάνε τ’ αρνιά και τα κατσίκια , οι άμυαλοι τσοπάνηδες θα μείνουν ανέπαφοι ή θα κοιτάνε σαν απλά σκιάχτρα αχρείαστα;;; Ας το σκεφτούμε αυτό πολύ καλά κι ας φροντίζουμε από εδώ κι εμπρός να διαλέγουμε τσοπάνηδες ικανούς που να αγαπάνε και να προφυλάγουν και το περβόλι αλλά και το κοπάδι, γιατί οί τσοπάνηδες μας, φερόντουσαν δυστυχώς για μας, και φέρονται σαν να τα εχθρεύονται και τα δυό ! Σα να τα μισούν !!!

Μήπως σ’ όλον αυτόν τον συρφετό των ανίκανων τσοπάνηδων και κυρίως των πιο ανίκανων και άμυαλων  μπροστοκρίαρων τους, που λες και μας μισούν, Μήπως, λεω, ο τίτλος <<Μισέλληνες>>  θα τους ταίριαζε πιότερο απ’ οτιδήποτε άλλο;

Αλλά ας είμαι δίκαιος κι ας μη βγάζω την ουρά μας απ’ έξω ! Είμαστε κι εμείς μπουμπούκια ! Κι ας το παραδεχτούμε ότι είμαστε τα ζόρικα γίδια κι όχι τα ήρεμα και βολικά αθώα προβατάκια! Είμαστε οι περήφανοι <<ΕΛΛΗΝΑΡΆΔΕΣ>> με τα βίτσια μας και τα πιστεύω μας όπου κυριαρχούν δυο τρεις βασικές εκφράσεις << δε βαριέσαι, τι μας λες, και έλα μωρέ που......>>. Πιστεύουμε στο <<του Έλληνα ο τράχηλος ζυγό δεν υπομένει>>  και στη θέση του <<ζυγού>> βάζουμε το ό,τι μας πούνε ότι πρέπει να κάνουμε και δεν μας αρέσει!  Έτσι ο καθένας μας σηκώνει το δικό του μπαϊράκι και δε βαριέσαι !!! Οχι, φίλοι μου . Έτσι δεν γίνεται χαΐρ και προκοπή ! Αν ο καθένας τραβά το δρόμο του όπως λεει και το τραγούδι (πάρε συ το δόμο σου και γω το δικό μου.... ) ποτέ δεν θα ανταμώσουμε όλοι μαζί σε μια ήρεμη και εύφορη πεδιάδα ! Συνεχώς στα κατσάβραχα και στα κακοτράχαλα βουνά θα περιπλανιόμαστε κι ας μη κλαιγόμαστε!

Δεν μας κατηγορώ . Αλλά κάνω μια σύγκριση που πρόσεξα πριν χρόνια όταν πήγα στην Αγγλία να σπουδάσω. Λέμε για τους άγγλους και τους κουτόφραγκους χίλια δυό και έχουμε δίκιο! Αλλά αυτοί δεν είναι  σαν κι εμάς, δηλαδή : <<Εγώ ‘μαι γω, βζωνάκ(ι) γοργό!!>>. Αυτοί ακούν, σκέφτονται, συμφωνούν, συνεργάζονται,  και όλοι μαζί υπακούν ή αντιδρούν. Θυμάμαι , όταν το 1950 πήγα εκεί , τα περισσότερα πράγματα δινόντουσαν  με το δελτίο σε συγκεκριμένη ποσότητα για κάθε άτομο π.χ. δυο αυγά την εβδομάδα και ένα πακετάκι μαργαρίνη. κτλ. Στα μπαρ δε, ένα ποτηράκι ουίσκι το άτομο τη βραδιά. Η μπίρα ήταν μόνον ελεύθερη . Οι Άγγλοι  φίλοι μας, αυτά επιτρεπότανε να πάρουν κι αυτά έπαιρναν. Εμείς , πέντε εξι <Έλληναράδες> φοιτητές πηγαίναμε σε ένα μπακαλικάκι που το είχε ένας Πολωνός μετανάστης και ή ανταλλάσσοντας τα αυγά με άλλα είδη που δεν τα γουστάραμε ή πληρώνοντας τα, λίγο πιο ακριβά, είχαμε καθημερινά όσα αυγά θέλαμε να φαμε και ...καμαρώναμε . Τότε και το κρέας ήταν με δελτίο, στα δε εστιατόρια ήταν το μόνο μέρος που μπορούσες να φας όσο ήθελες αλλά ήταν πολύ πιο ακριβό. Στο Μπέρμιχαμ  κάποτε οι τοπικές, αρχές διαπίστωσαν ότι το κρέας που δικαιούταν να διαθέτει ο Δήμος δεν έφθανε για όλους γιατί πολλοί που είχαν την οικονομική άνεση καταφεύγανε πολύ συχνά στα εστιατόρια. Αποφάσισαν λοιπόν για να μειώσουν λίγο την κατανάλωση στο κρέας γενικώς, να το αυξήσουν κατά έξι πέννες  το κιλό  γενικά, οπότε  η αύξηση έπιανε και το κρέας που δινότανε με το δελτίο. Ο Λαός όμως της πόλης, μιας πόλης πιο μεγάλης κι από τη Θεσσαλονίκη,  δεν το δέχτηκε και αποφάσισαν όλοι να μη ψωνίσουν κρέας καθόλου έως ότου η τιμή του επιστρέψει στο παλιό της επίπεδο. Επί δύο εβδομάδες δεν πουλήθηκε στη πόλη ούτε ένα κιλό κρέας καθώς και στα εστιατόρια όλο αυτό το διάστημα δεν σερβίρανε φαγητά με κρέας. Τη δεκάτη μέρα η τιμή του κρέατος είχε φθάσει στο παλιό της επίπεδο και ακόμη χαμηλότερο !

Έχουμε εμείς, τα άβουλα και ταλαιπωρημένα προβατάκια !!!! να παρουσιάσουμε κανένα τέτοιο δείγμα σύμπνοιας ή συνεννόησης; ΚΑΝΕΝΑ !!! Ιδίως μεταξύ των πολιτικών μας υπάρχει καμία σύμπνοια ή συνεννόηση, έστω και σαν παράδειγμα, για να μπορέσουμε ήρεμα χωρίς να <<κομματιαστούμε>> κομματοποιώντας το Λαό μας να επιτύχουμε κάτι;;; Δυστυχώς οι πολιτικοί μας προτάσσουν το κόμμα και τον εαυτό τους προ παντός άλλου, που πολύ και δυστυχώς τους μιμούμεθα και εμείς! Μήπως λοιπόν θα έπρεπε να αλλάξω το τίτλο του σημερινού σημειώματός μου και από Μισέλληνες  και Ελληναράδες, να το αφήσω μόνον με τη πρώτη λέξη ΜΙΣΕΛΛΗΝΕΣ, μιας και όλοι δεν λέμε να βάλουμε μυαλό και να σκεφτούμε την ΕΛΛΑΔΙΤΣΑ Μας κι όχι τον εαυτούλη μας ;

Θ.Σ.Μεσσηνέζης  Αθήνα 17/12/2017