Οι λαθρεπιβάτες της ζωής και το ...ξέφραγο αμπέλι

της Χριστιάννας Λούπα

Κανείς δεν είχε φανταστεί ποτέ πριν μερικά χρόνια ότι η «Ψωροκώσταινα» θα γινόταν πόλος έλξης μεταναστών που αναζητούν στον ήλιο μοίρα. Πριν λίγες δεκαετίες ήταν οι Έλληνες που έφευγαν μετανάστες στα ξένα και τώρα η ίδια η Ελλάδα φιλοξενεί χιλιάδες οικονομικούς μετανάστες όχι μόνο από τις χώρες του πρώην ανατολικού μπλόκ, αλλά και από την Αφρική και την Ασία.

Το πρόβλημα βέβαια είναι κατά πόσο η χώρα μας είναι σε θέση να απορροφήσει τόσα εργατικά χέρια αφενός και αφετέρου ο έλεγχος των εισερχομένων στη χώρα και η νομιμοποίησή τους με τα σχετικά έγγραφα.

Με αφορμή την απεργία πείνας που ξεκίνησαν στις 11 του τρέχοντος μηνός δεκαπέντε οικονομικοί μετανάστες στα Χανιά, την απεργία πείνας των παιδιών – μεταναστών στη Λέρο τον περασμένο Μάιο, αλλά και τις απαράδεκτες συνθήκες κράτησης στο Κέντρο κράτησης μεταναστών στη Λέσβο, το περιοδικό ΤΙΜΕ (20/11) έκανε ένα αφιέρωμα στο μεγάλο αυτό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η χώρα μας πρόσφατα, με τίτλο «Greece’s immigrant Odyssey», («Η Οδύσσεια των μεταναστών στην Ελλάδα»).

«Ευρισκόμενη στο σταυροδρόμι τριών ηπείρων», αναφέρεται στο άρθρο, «η Ελλάδα έχει μια μακρά ιστορία μετανάστευσης. Στη δεκαετία του ΄90 η Ελλάδα αποτελούσε προορισμό για χιλιάδες πρόσφυγες από την εμπόλεμη πρώην Γιουγκοσλαβία. Αλλά αυτό που συμβαίνει τώρα είναι μεγαλύτερο και πιο πολύπλοκο».
Ο κ. Γιώργος Καραμαλής, σύμφωνα με το περιοδικό, επικεφαλής των επιχειρήσεων Πολιτικής Προστασίας στη Μυτιλήνη, δήλωσε: «Έχουμε αναφορές για εκατοντάδες χιλιάδες που περιμένουν στις τουρκικές ακτές για να περάσουν απέναντι. Ο αριθμός είναι τόσο μεγάλος πλέον, που φοβόμαστε ότι μπορεί να χάσουμε τον έλεγχο».Εν συνεχεία το άρθρο αναφέρεται στις κακές συνθήκες κράτησης στο Κέντρο της Μυτιλήνης, τονίζοντας ότι το αίτημα του ΤΙΜΕ να επισκεφθεί το Κέντρο απορρίφθηκε.
«Έλληνες αξιωματούχοι λένε πως η παράνομη μετανάστευση είναι και ευρωπαϊκό πρόβλημα όχι μόνο ελληνικό. Η Αθήνα επιθυμεί την Υπηρεσία Φύλαξης των Ευρωπαϊκών Συνόρων, Frontex, να παίξει μεγαλύτερο ρόλο στα ελληνικά ύδατα, προτείνοντας έτσι την δημιουργία Ευρωπαϊκής ακτοφυλακής. Ο υπουργός Εσωτερικών Προκόπης Παυλόπουλος λέει πως "η Ευρώπη πρέπει να προστατέψει τα σύνορά της" και συνεχίζει "Κάθε κράτος - μέλος πρέπει να παίξει ρόλο σε αυτή την προσπάθεια".

Το γεγονός πως πολλοί από τους μετανάστες έρχονται μέσω Τουρκίας, τον παλαιό εχθρό της Ελλάδας, δεν βοηθά. Με βάση διμερή συμφωνία του 2002, η Τουρκία οφείλει να δέχεται πίσω όσους μετανάστες χρησιμοποιούν το έδαφός της για να εισέλθουν στην Ευρώπη. Ωστόσο από τους 26,000 τέτοιους μετανάστες για τους οποίους αποδεδειγμένα κάτι τέτοιο ισχύει, η Ελλάδα κατηγορεί την Τουρκία πως δέχτηκε πίσω μόλις τους 1,600. Ο πρόεδρος του Ελληνικού Ινστιτούτου μεταναστευτικής Πολιτικής, κ. Αλέξανδρος Ζαβός πιστεύει πως η Τουρκία συμπεριφέρεται με αυτό τον τρόπο ώστε να διαπραγματευεί με καλύτερους όρους την ένταξη της στην Ε.Ε. Ο κ. Παυλόπουλος λέει πως "η Τουρκία πρέπει να σεβαστεί τους νόμους αν θέλει να γίνει μέλος της Ε.Ε.".

Σε κάθε περίπτωση, ο ρόλος της Τουρκίας σε αυτό το φαινόμενο αυξάνει το μίσος των Ελλήνων προς τους παράνομους μετανάστες»,καταλήγει το περιοδικό.

Όπως και να ’χει πάντως το πράγμα, αυτό που προέχει είναι να δοθεί μια λύση στο διαρκώς διογκούμενο αυτό πρόβλημα, να σταματήσει η ταλαιπωρία των δύστυχων αυτών Ροβινσώνων, που συχνά χάνουν και την αξιοπρέπεια και τη ζωή τους ακόμα,όπως έγινε σήμερα στον Πόρο ή όπως συχνά πνίγονται στη θάλασσα, όπου τους παρατούν οι αδίστακτοι δουλέμποροι, αλλά και να μπει και μια τάξη σ’ αυτή τη χώρα, που έχει γίνει κέντρο διερχομένων.

Η πλειοψηφία των Ελλήνων δεν είναι ρατσιστές και καλό είναι να είμαστε πιο προσεκτικοί στη χρήση του όρου. Τον ρατσισμό τον απεχθάνεται κάθε ελεύθερα σκεπτόμενος άνθρωπος και πλείστα εγκλήματα έχουν διαπραχθεί στο όνομά του. Το να είναι όμως μια χώρα ξέφραγο αμπέλι, όπου κάθε καρυδιάς καρύδι, απ’ όλες τις φυλές του Ισραήλ, δεν υπόκειται σε κανέναν έλεγχο, καταντά συχνά ρατσισμός έναντι των αυτοχθόνων κατοίκων μιας περιοχής, που καταλήγουν να ζουν οι ίδιοι υπό καθεστώς τρομοκρατίας και συνθήκες γκέττο.

Μια βόλτα στην Ομόνοια άλλωστε, μπορεί να πείσει τον καθένα περί του λόγου το αληθές…