Ποιος κυβερνά αυτή τη χώρα και ποιος ασκεί εξωτερική πολιτική;

Μετά την αυτονόμηση Καμμένου για το Σκοπιανό, με την κατάθεση πρότασης στους Αμερικανούς για βαλκανική αμυντική συμφωνία που θα «αναχαιτίσει τη ρωσική διείσδυση», πληθαίνουν τα ερωτήματα για το αν η κυβέρνηση έχει χάσει τη μπάλα στα εξωτερικά θέματα

Αρχές Οκτωβρίου και ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς δίνει συνέντευξη στην ΕΡΤ αναφερόμενος σε όλα τα καυτά εθνικά θέματα. Μια από τις απαντήσεις του, ωστόσο, προκάλεσε αίσθηση καθώς εκλήφθηκε ως ηχηρό μήνυμα προς τον Πάνο Καμμένο με τον οποίο βρίσκονται σε διαρκή κόντρα για το «Μακεδονικό».

Είχε πει λοιπόν ο κ. Κοτζιάς σε ερώτηση για τη θέση του κ. Καμμένου ότι το δημοψήφισμα είναι άκυρο: «Είμαστε σε μια δημοκρατική κυβέρνηση και υπάρχουν διαφορετικές γνώμες. Το μόνο ζήτημα που έχει ουσιαστικά διαφορετική γνώμη ο κ. Καμμένος είναι το ζήτημα των Σκοπίων. Είναι φυσιολογικό να υπάρχουν διαφορές. Αυτό που δεν είναι καλό είναι αυτές οι διαφορές να εκδηλώνονται με μια ένταση -που δεν εκδηλώνεται ελπίζω μέχρι σήμερα- και να ξεφεύγουν από τον πολιτισμένο διάλογο και τον πολιτισμό της Δημοκρατίας».

Και στη συνέχεια κατέστησε σαφές πως εξωτερική πολιτική κάνει ο πρωθυπουργός, το υπουργικό συμβούλιο – υπενθυμίζοντας ότι έχει εγκρίνει 4 φορές τη συμφωνία για τις Πρέσπες – και ο υπουργός Εξωτερικών. Οι άλλοι δεν είναι συναρμόδιοι στην εξωτερική πολιτική, συμπλήρωσε και σημείωσε: «Ο κ. Καμμένος μιλάει διότι είναι αρχηγός του ενός από τα δύο κόμματα (σ.σ. της συμπολίτευσης), δεν μιλάει ως συναρμόδιος στην εξωτερική πολιτική. Ως αρχηγός ενός εκ των δύο κομμάτων θεωρεί ότι έχει το δικαίωμα εκεί που νομίζει ότι θίγονται ουσιαστικά συμφέροντα, ενδιαφέροντα του κόμματός του ή του τρόπου που αντιλαμβάνεται το μέλλον της χώρας να διαφοροποιείται. Δεν είναι κακό πράγμα στη Δημοκρατία η διαφοροποίηση και η άλλη άποψη. Κακό πράγμα στη Δημοκρατία είναι αν αυτή η διαφοροποίηση παίρνει χαρακτήρα πολεμικής, προσωπικών χαρακτηρισμών».

Αυτονόμηση

Το μήνυμα επανέρχεται τώρα στην επικαιρότητα έπειτα από την «αυτονόμηση» του υπουργού Αμυνας ο οποίος προφανώς παίζει το δικό του παιχνίδι πολιτικής επιβίωσης χαράσσοντας τη δική του εξωτερική πολιτική. Ωστόσο, από τη «χλιαρή» αποδοκιμασία… κύκλων του Μαξίμου, συνάγεται το συμπέρασμα ότι στην κυβέρνηση έχουν… χάσει τη μπάλα. Αναρωτιέται κανείς αν αυτό το παιχνίδι του Καμμένου με την εξωτερική πολιτική καθίσταται επικίνδυνο για τη χώρα. Και σίγουρα τίθεται το ερώτημα που έρχεται από το παρελθόν «ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο». Ο Αλέξης Τσίπρας και οι 145 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ή ο Πάνος Καμμένος με τους 7 βουλευτές;

Τα ερωτήματα

Η Νέα Δημοκρατία δια του Γ. Κουμουτσάκου, έκανε τη διαπίστωση ότι πρόκειται περί πολιτικής και διπλωματικής σχιζοφρένειας της κυβέρνησης. Η αλήθεια είναι ότι πρόκειται για κάτι πιο σοβαρό από αυτό καθώς τόσο το «ειρηνευτικό σχέδιο» που κόμισε ο Καμμένος στις ΗΠΑ όσο και η πλήρης παράδοση της χώρας στους Αμερικανούς με βάσεις σε όλη την Ελλάδα, σύμφωνα με τον υπουργό Αμυνας, γεννούν πολύ σοβαρά ερωτήματα:

1. Η προσωπική στρατηγική του κ. Καμμένου, πλήττει καίρια και τον πρωθυπουργό αλλά και τον Νίκο Κοτζιά, ειδικά στο ζήτημα της ονομασίας των Σκοπίων. Τόσο ο κ. Τσίπρας όσο και ο υπουργός Εξωτερικών υποτίθεται ότι έχουν αποφασίσει να προχωρήσουν στη συμφωνία των Πρεσπών μέχρι τέλους. Ερωτώνται λοιπόν τελικά εξωτερική πολιτική δεν κάνει μόνο ο πρωθυπουργός, ο υπουργός Εξωτερικών και το υπουργικό συμβούλιο, αλλά και υπουργός Αμυνας; Και το ερώτημα έρχεται εύλογα αν αναλογιστεί κανείς ότι υπήρξαν sites τα οποία μετά την παρέμβαση Καμμένου έκαναν λόγο για «μεγάλη διπλωματική κίνηση».

2. Το να κάνει διαπιστώσεις ένας υπουργός στην Ελλάδα για το δημοψήφισμα στα Σκόπια, να το ερμηνεύει κατά το δοκούν και να χαράσσει τη δική του στρατηγική στο εσωτερικό της χώρας είναι, ας πούμε, θεμιτό. Αλλά το να βάζει επίσημα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με τους Αμερικανούς τέτοια θέματα, είναι πολύ σοβαρό. Ερωτάται λοιπόν η κυβέρνηση που απάντησε με πολύ χαλαρότητα: Εχει δώσει εντολή στον κ. Καμμένο να κάνει εξωτερική πολιτική; Του έχει δώσει δικαιοδοσία για να χειρίζεται ευαίσθητα εθνικά θέματα; Ή απλά τον ανέχεται διότι βρίσκεται στην πολιτική ομηρία των Ανεξαρτήτων Ελλήνων; Διότι δεν μπορεί ένας υπουργός που δεν έχει δικαιοδοσία στη χάραξη εξωτερικής πολιτικής να καταθέτει προτάσεις που δεσμεύουν τη χώρα.

3. Σε δύο μήνες ο πρωθυπουργός μεταβαίνει στη Μόσχα με στόχο να κλείσει τις πληγές που άφησε η πρόσφατη ελληνορωσική κρίση. Τσίπρας και Πούτιν θα έχουν την ευκαιρία να λύσουν τις παρεξηγήσεις, έστω κι αν διαφωνούν στην υπόθεση του ονόματος των Σκοπίων. Πώς λοιπόν έρχεται ο Πάνος Καμμένος και μιλά για «αναχαίτιση της ρωσικής διείσδυσης στα Βαλκάνια» σε μια χρονική στιγμή όπου γίνονται προσπάθειες αποκατάστασης των σχέσεων; Πώς θα πάει να συνομιλήσει με τον Β. Πούτιν ο πρωθυπουργός όταν ο συγκυβερνήτης του επιτίθεται στη Ρωσία; Μάλιστα, όπως έγινε γνωστό, ο Τζ. Μάτις εξέφρασε στον ομόλογό του κ. Καμμένο τις ευχαριστίες του «για τις πρόσφατες ενέργειες της Ελλάδας για την καταπολέμηση των κακόβουλων ρωσικών δραστηριοτήτων στην περιοχή». Όπως ανέφερε η εκπρόσωπος του Πενταγώνου οι δύο υπουργοί συμφώνησαν «να συνεχίσουν να συνεργάζονται για να διατηρούν τη Ρωσία υπεύθυνη».

4. Υπάρχει κάποιο ευρύτερο σχέδιο παραχώρησης νέων βάσεων στην Ελλάδα; Ο Πάνος Καμμένος πρότεινε τουλάχιστον τρεις περιοχές για αμερικανικές βάσεις. Ξέρει ο κ. Κοτζιάς και το Μαξίμου για τις προτάσεις αυτές;

Ολα για την επιβίωση

Είναι προφανές ότι στόχος του υπουργού Αμυνας είναι να πετύχει την πολιτική του διάσωση. Να δείξει την διαφοροποίησή του από τη συμφωνία των Πρεσπών ώστε να πείσει τους πολίτες ότι είναι αυτός «μακεδονομάχος». Κι αυτό παρ’ ότι οι υπόλοιποι στην κυβέρνηση συνεχίζουν να στηρίζουν τη συμφωνία των Πρεσπών, επομένως είναι εθνικά μειοδότες, σύμφωνα με τους Ανεξάρτητους Ελληνες, οι οποίοι στηρίζουν ακόμη την κυβέρνηση.

Όμως, στο ερώτημα «ποιος κυβερνά αυτή τη χώρα και ποιος χαράσσει την εξωτερική πολιτική» οφείλει να απαντήσει ο ίδιος ο πρωθυπουργός. Αλλιώς απλά θα αποδέχεται τον διχασμό της Ελλάδας που μπορεί να είναι επιζήμιος.

in.gr