Κάλεσε το 100 - Του Τάκη Θεοδωρόπουλου
Εχασα την ψυχραιμία μου, το ομολογώ. Οταν βρέθηκα μπροστά του, δεν σκέφτηκα ότι για την κατάστασή του φταίει το σύστημα, οι κοινωνικές ανισότητες και το υπαρξιακό κενό των καιρών μας. Δεν σκέφτηκα καν ότι εγώ ήθελα να μπω στο σπίτι μου, ενώ εκείνος κατά τα φαινόμενα ήταν άστεγος, αφού είχε απλώσει στην είσοδο της πολυκατοικίας ένα σωρό από αντικείμενα, σακούλες, σακίδια και τα εργαλεία της εξάρτησής του. Δίπλα του είχε ένα ολοκαίνουργιο ποδήλατο και, ενώ η παιδεία μου και ο ανθρωπισμός μου θα μου επέβαλλαν να θυμηθώ τον «Κλέφτη των ποδηλάτων» του Ντε Σίκα, εγώ το μόνο που σκέφτηκα ήταν ότι ήμουν κουρασμένος και ήθελα να μπω στο σπίτι μου. Το ξέρω, το ομολογώ. Είμαι ανάλγητος εγωιστής, δεν έχω κοινωνική συνείδηση. Το μόνο που σκέφτομαι είναι ο εαυτούλης μου. Και γι’ αυτό του ζήτησα να φύγει. Εκείνος μου είπε να φύγω εγώ κι αν δεν θέλω να καλέσω την αστυνομία. Hταν νέο παιδί, τα ελληνικά του ήταν σπαστά και ψιλοτραύλιζε. Κι εγώ κάλεσα το 100. Ο ευγενέστατος κύριος του 100 με διαβεβαίωσε ότι θα «ενημερώσει».
Εκείνος θύμωσε. Aρχισε να με λούζει με διάφορα διόλου πολιτικώς ορθά επίθετα σεξουαλικής φύσεως, ενώ εγώ περίμενα το 100. Μη ακούγοντας «μέχρι εδώ τις σειρήνες», που λέει κι ο Σαββόπουλος, ζήτησα ενισχύσεις από τον φίλο μου στο περίπτερο. Αυτός ήρθε αμέσως. Κι όταν τον είδε ο «δικός μου», μου είπε: «Εγώ μπορώ να σε σκοτώσω και να εξαφανιστώ. Δεν θα με βρει κανείς». Aρχισε να ψάχνει στις σακούλες, από όπου είδα να προβάλλει μάχαιρα ευμεγέθης. Ευτυχώς ο φίλος μου από το περίπτερο ήταν ψυχραιμότερος εμού και άρχισε να τον καθησυχάζει. Eχει πείρα από την περιοχή ο άνθρωπος. Ξέρει ότι οι εξαρτημένοι στα πέριξ του Πεδίου του Aρεως είναι κοινωνικός θεσμός και δεν τα βάζεις ατιμωρητί με τους θεσμούς. Το 100 δεν ερχόταν, όμως ήρθε ένας άλλος φίλος και από την απέναντι πολυκατοικία ακούγονταν φωνές από τα μπαλκόνια που απειλούσαν κι αυτές ότι θα καλέσουν το 100. Χαμός θα γίνει από ενημερώσεις. Μήπως δεν πρέπει να απασχολούμε τους αστυνομικούς, των οποίων το πρώτιστο καθήκον είναι να προστατεύουν τους εαυτούς τους; Το 100 δεν ήρθε ποτέ, αυτός τα μάζεψε κι έφυγε, κι εγώ κατάφερα να βρω την κλειδαρότρυπα.
Το επεισόδιο έλαβε χώρα στις 21.30 της 12ης Νοεμβρίου του 2018, στο Τρίγωνο των Βερμούδων της Αθήνας, της πόλης που βραβεύθηκε για την καινοτομία της, της νέας πόλης στην οποία όλοι θέλουν να ανήκουν, όπου η ασφάλεια κινείται σε φυσιολογικά επίπεδα, η δε παραβατικότητα είναι περιστασιακή, αρκεί οι λεγόμενοι «νοικοκυραίοι» να μη χάνουν την ψυχραιμία τους και να προκαλούν τους κοινωνικούς θεσμούς, εξαρτημένους, μπαχαλάκηδες και λοιπούς. Πάντως, αν σας συμβεί κάτι τέτοιο, μη διστάσετε να καλέσετε το 100. Οι άνθρωποι είναι ευγενικοί και ενημερώνουν.
Έντυπη
Δείτε καρέ-καρέ τη σφαγή στο Κοντομαρί Χανίων από τους Γερμανούς - Η ιστορία του Franz Peter Weixler
- Δημοφιλέστερα
